Ανήφορος και κατήφορος

Έχει ο καιρός γυρίσματα: Οκτώβριος 2016, Ολυμπιακός-ΑΕΚ στο Καραισκάκης, 3-0. Απρίλιος 2017, Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-2.

Έξι μήνες, που κάποιες φορές στο ποδόσφαιρο, είναι μία ζωη. Με τον Ολυμπιακό αφού έφτασε στη κορυφή (σε ότι έχει να κάνει με το πρωτάθλημα) να τον παίρνειη κατηφόρα. Και την ΑΕΚ αφού κατρακύλησε μέχρι και στην έβδομη θέση, να παίρνει την ανηφόρα.

- Ο Ολυμπιακός, που είχε κερδίσει με τον Πάολο Μπέντο στον πάγκο, άλλαξε στη συνέχεια δύο προπονητές: Βούζας, Λεμονής.

- Δύο άλλαξε και η ΑΕΚ που είχε χάσει με τον Τιμούρ Κετσπάγια: Μοράις και Χιμένεθ.

- Ο Ολυμπιακός έχασε τον Ιανουάριο Μιλιβόγιεβιτς-Ιντέγιε.

- Η ΑΕΚ ενισχύθηκε με Αραούχο, Βράνιες, Αϊντάρεβιτς.

- Ταυτόχρονα άλλαξαν και τα κόζα στη ΕΠΟ με το διορισμό της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής. Έχει κι αυτό τη σημασία του. Πριν έξι μήνες στο κοντρόλ του Πατίτο με το χέρι,πριν στείλει τη μπάλα στα δίχτυα, ο Παπαπέτρου (και ο Κύζας) θα είχε υποδείξει τη παράβαση.

Όποιος νομίζει ότι άλλαξαν πολλά πράγματα, στο διάστημα που μεσολάβησε στην ΑΕΚ είναι γελασμένος. Η ενδεκάδα της Πέμπτης σε σχέση με την ενδεκάδα, που δεν ακούμπησε τη μπάλα στο 0-3 του πρωταθλήματος,είχε μόλις τρεις αλλαγές: Βράνιες, Σιμόες, Αραούχο, αντί Λέσκοτ, Λαμπρόπουλου, Μπακασέτα. Οι άλλοι οκτώ ήταν ίδιοι.

Περιττό βέβαια να τονίσουμε την ποιότητα του Αραούχο και τον κομβικό ρόλο του Σιμόες. Είναι όμως η γενικότερη εικόνα της ΑΕΚ που έχει αλλάξει. Στο ματς του Οκτωβρίου είχε κατέβει μια ομάδα στο κουτουρού και στο ότι κάτσει που έπεσε αμαχητί.

Με τον Μοράις πήγε χειρότερα και με τον Χιμένεθ (που θα πρέπει να πούμε ότι στο ξεκίνημά του λοιδορήθηκε σαν "προπονητής καμικάζι") άρχισε η ανάκαμψη.

Βοήθησαν οι μεταγραφές, η ομάδα άρχισε να αποκτάει ταυτότητα κι ανέβασε την απόδοσή της και την ψυχολογία της. Πήρε τα δύο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, με Ολυμπιακό-ΠΑΟΚ, την πάτησε με τον Παναθηναϊκό, αλλά κατάφερε να το γυρίσει και να ρεφάρει στο Καραισκάκης. Συμπέρασμα: Χιμένεθ και Αραούχο, γύρισαν το έργο τούμπα.

Στον Ολυμπιακό, οι αλλαγές σε σχέση με το ματς του πρωταθλήματος ήταν πέντε:

Ρέτσος, Ρομαό, Ανδρούτσος, Καρντόσο, Μαρίν. Αντί Ντε Λα Μπέγια, Μιλιβόγιεβιτς, Μάρτινς, Ελιονούσι. Έφυγε ο Μπέντο, μεσολάβησε ο Βούζας, προέκυψε ο Λεμονής. Σε σχέση με το ματς του Οκτωβρίου ο Ολυμπιακός είναι πλέον άλλη ομάδα. Κι αυτό δεν προέκυψε τη Πέμπτη το βράδυ. Η κατηφόρα των ερυθρολεύκων στο δεύτερομισό της σεζόν, είναι εμφανής. Το λέει πέρα από τα αποτελέσματα και η εικόνα τους στο γήπεδο.

Οι τρεις εύκολες ήττες στο πρωτάθλημα, σε ΟΑΚΑ Τούμπα Λεωφόρο. Με τους αντίπαλους γκολκήπερς μετά το τέλος των ματς να χρειάζονται προπόνηση για να ξεμουδιάσουν. Για την απώλεια του Μιλιβόγιεβτς δεν χρειάζεται συζήτηση. Είναι αυταπόδεικτη. Ταυτόχρονα είναι εμφανής και η έλλειψη του Ιντέγε. Ο Καρντόσο δεν μπορεί και για τον Ανσαριφάρντ δεν είναι ακόμα εύκολο. Συμπέρασμα: Είναι εμφανές ότι στο τέλος της σεζόν, κλείνει ένας κύκλος για τον Ολυμπιακό. Και το θετικό γι αυτόν είναι ότι θα τον κλείσει σαν πρωταθλητής.

Την επόμενη μέρα η ανάγνωση είναι πάντα πιο ψύχραιμη: Ούτε η ΑΕΚ ήταν τόσο καλή, ούτε ο Ολυμπιακός τόσο κακός. Να μην μας διαφεύγει ότι το τελικό 2-1 προέκυψε από το γκολ του Πατίτο που δεν έπρεπε να μετρήσει.

Το αποτέλεσμα στο ποδόσφαιρο τα σκεπάζει όλα. Και οι (τελευταίες) εντυπώσεις με τους ερυθρόλευκους να καταρρέουν μετά το 2-1.Η ΑΕΚ δεινοπάθησε στο πρώτο ημίχρονο αλλά κατάφερε να τη βγάλει καθαρή.

Ο Ολυμπιακός (και λόγω έδρας) δεν ήταν η ομάδα που είχε χάσει με κάτω τα χέρια, σε ΟΑΚΑ Τούμπα,και Λεωφόρο. Τέσσερις κολλητές ήττες όμως σε ντέρμπι σε λιγότερο από δύο μήνες, είναι πολλές. Έστω κι αν η τέταρτη προέκυψε από το κοντρόλ του Πατίτο με το χέρι.

Στο τραγούδι της ημέρας, Johnny Winter -Suzi Q