Το πρώτο βήμα του “#savepao”!

«Στις χαρές και στις λύπες μαζί…» , όπως λέει και το διαχρονικό σύνθημα της «πράσινης» κερκίδας. Προπαντός στις λύπες, διότι εκεί φαίνεται το «μέταλλο» και η πραγματική «αγάπη» του καθενός για την ομάδα του. Στις χαρές, στις νίκες, στους τίτλους, στα «ωραία», όλα είναι «εύκολα», ανέξοδα… Στα «ζόρια» όμως; Στα «ζόρια» μιλάει η καρδιά και όλα όσα είναι ένα πραγματικά μεγάλο κλαμπ.

Εχει ξαναγεμίσει η Λεωφόρος, μυριάδες φορές στο παρελθόν, πριν τιγκάρει μετά από καιρό στο σαββατιάτικο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα… Ποτέ όμως δεν είχε μέσα της τέτοιο «συναίσθημα», τέτοια συσπειρωτική διάθεση για να πολεμήσουν όλοι μαζί, κόσμος, προπονητής, παίκτες προκειμένου να εξοστρακισθεί ο «εφιάλτης» της διάλυσης.

Οι εικόνες που άφησε το φινάλε, πέρα από τη νίκη «βάλσαμο», με την ιαχή «εμείς θα σε κρατήσουμε Παναθηναϊκέ», την καθολική αποθέωση, αναγνώρισης του Μαρίνου Ουζουνίδη, τους παίκτες να μένουν και να χειροκροτούν την κερκίδα που είναι «εκεί» και δεν παράτησε την ομάδα όπως έκανε ο μεγαλομέτοχός της, ήταν η πρώτη «εσωτερική νίκη». Ενός Παναθηναϊκού που επί δεκαετίες επί δεκαετιών, από τις πολύ παλιές γενιές των παππούδων μας, ζούσε πάντα με το φάντασμα της εσωστρέφειας. «Βαρδινογιαννικοί», «Γιαννακοπουλικοί», «πολυμετοχικοί», «Αλαφουζικοί» κ.ο.κ.

Κι ο Παναθηναϊκός διάολε; Ο Παναθηναϊκός πάντα στη… μέση, αέναων μονομαχιών για το ποιος έκανε τα λιγότερα ή τα περισσότερα λάθη στο παρελθόν και ποιος θα υποστηρίξει το μεγαλύτερο «εγώ» του… Γι’ αυτό και οι εικόνες στο ματς του Σαββάτου έχουν πολλαπλάσια αξία και αποτελούν μία πρώτη παρακαταθήκη για ένα λίγο πιο φωτεινό «αύριο».

Όχι, ουδείς έχει διάθεση να «σβήσει» ή να «θάψει» στη λήθη τα ανεκδιήγητα λάθη και τις ανοησίες που έγιναν επί ημερών Βαρδινογιάννη και πολύ περισσότερο επί εποχής Τζίγγερ και των γύρω-γύρω του.

Που ο Παναθηναϊκός έμεινε απροστάτευτος και έρμαιο της κάθε «παράγκας» και τύχαινε αντιμετώπισης επιπέδου… Καναπίτσας (να με συγχωρά η συμπαθέστατη ομάδα) όποτε πήγαινε να διεκδικήσει κάποιον τίτλο. Τότε που η οικογένεια Βαρδινογιάννη δεν άφησε πίσω της έπειτα από 33 χρόνια, ούτε… φλιτζανάκι του καφέ στο όνομα του Παναθηναϊκού, που άφησε την ομάδα σαν… πρόβατο επί σφαγή στη Ριζούπολη με αρχηγό αποστολής την… Αμαλία Κυπαρίσση (δεν ευθύνεται γι’ αυτό η γυναίκα βεβαίως), την ώρα που ο «Άντζελο» Φιλιππίδης έπινε τον καφέ του αλάργα… Που, να μην το ξεχνάμε κι αυτό -διότι είναι εύκολο να… κατηγορούμε και να κάνουμε «σημαία» το «…εσείς που χρεώσατε την ΠΑΕ»- άφησε πίσω της μία δεκαριά εκατ. ευρώ ως χρέος το καλοκαίρι του ’08, το οποίο βεβαίως κλήθηκαν να πληρώσουν οι επόμενοι.

Όχι, ουδείς έχει διάθεση να αφήσει στη λήθη τα τεράστια λάθη που έγιναν σε πολλές επιλογές, κατά την εκκίνηση της πολυμετοχικότητας και τον προγραμματισμό που έπεσε στα… βράχια οικονομικά, διότι -εκτός όλων των άλλων- «τορπιλίστηκε» εκ των έσω η συμφωνία του Σεπτεμβρίου του ’10 στο «King George». Και δεν μπήκαν από τον τότε μεγαλομέτοχο τα χρήματα της αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου που συμφωνήθηκαν. Βεβαίως και δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι πρώην πολυμετοχικοί, διότι άφησαν την ομάδα στην πιο κρίσιμη στιγμή, ενώ όφειλαν να μείνουν και να παλέψουν και να πολεμήσουν, παρά τον «πόλεμο» που έτρωγαν εκ των έσω…

Όχι, ουδείς έχει διάθεση να βάλει στο… χρονοντούλαπο έτσι απλά τον Γιάννη Αλαφούζο, ο οποίος ενώ άρχισε με διάθεση να τραβήξει το καράβι από την ξέρα και την πρώτη διετία το έπραξε. Στην πορεία όμως, όντας μόνιμα συγχυσμένος στις επιλογές του, στο πλάνο του και στο τι ήθελε να κάνει ακριβώς, αποφάσισε να ρίξει το… πιστόλι του αιώνα. Αφήνοντας στο… έλεος του Θεού τον προπονητή και τους απλούς συνεργάτες (τους απλούς, όχι τους μεγαλογαλονάδες, τους κονιόρδους), στους οποίους μέχρι και το τέλος Αυγούστου έλεγε «προχωρήστε σε ότι είπαμε και εγώ εγγυώμαι».

Διότι βλέπετε, άλλαξαν οι… προτεραιότητες και η κομματική «ομπρέλα» πρόσταζε άλλα πράγματα. Ακόμη και συμμαχία με τον «αιώνιο» εχθρό και ξεδιάντροπες ανακοινώσεις, που ενέπλεκαν τον Παναθηναϊκό με πολιτικά παιχνίδια. Η ιστορία γράφει για όλους και δεν ξεχνά… Και ο ίδιος θα πάρει σ’ αυτή τη θέση που του αξίζει…

ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΥΣ

Αυτά όλα είναι πλέον πίσω. Υπάρχουν και θα υπάρχουν ως ένα απόλυτο συγκρουσιακό παρελθόν, αλλά είναι πίσω. Και ο Παναθηναϊκός πρέπει να μην μείνει εκεί. Οφείλει να τα αφήσει πίσω του ΟΛΑ τα παραπάνω και να προσπαθήσει να προχωρήσει, συσπειρωμένος, διότι το καράβι δεν έχει στρίψει, αλλά «ξύνει» πλέον τα παγόβουνα μπροστά του. Κι αν δεν προχωρήσει ενωμένος, κάποια στιγμή θα έρθει και το ολοκληρωτικό ναυάγιο…

Το βράδυ του Σαββάτου ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα προς την υλοποίηση του μοναδικού σχεδίου που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα. Ακούγεται ντροπιαστικό το «#savepao», αλλά δεν παύει να αποτελεί μία υπαρκτή κατάσταση, μία σκληρή πραγματικότητα. Στην παρούσα φάση, είναι υπό… οργάνωση το πλάνο για να παραμείνει η ομάδα «ζωντανή» και να μην… σκάσει οικονομικά πριν καλά-καλά βγει το 2017.

Υπό τη σκέπη και την κεντρική διαχείριση του ίδιου του κλαμπ (στο οποίο θα καταλήξουν όλες οι μεμονωμένες προσπάθειες συγκέντρωσης χρημάτων), αλλά με πρόσωπα «άφθαρτα», που θα μπορέσουν να τραβήξουν ακόμη πιο κοντά τον κόσμο, δίπλα στην ομάδα και στην προσπάθειά διάσωσής της. Ο Δημήτρης Σαραβάκος είναι ήδη «μέσα» σ’ αυτό το εγχείρημα κι εντός της Δευτέρας αναμένονται οι απαντήσεις κι από άλλα πρόσωπα-σύμβολα του Παναθηναϊκού οργανισμού, παίκτες που κόσμησαν το «τριφύλλι», όπως ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Τζιμπρίλ Σισέ κ.α.

Απαιτείται ταχύτητα, σοβαρότητα, ενότητα και διάθεση για αληθινή προσφορά απ’ όλους. Και επικοινωνία σ’ όλα τα στρώματα της Παναθηναϊκής οικογένειας, τον απλό κόσμο, τους «φραγκάτους», τους μικρομεσαίους, τους πρώην «πληγωμένους», τους επιφανείς, ΟΛΟΥΣ, για το πόσο σοβαρό είναι πλέον το πρόβλημα της επιβίωσης για τον σύλλογο. Πόσο σημαντικό είναι –εδώ που φτάσαμε- να «βγει» η εφετινή σεζόν χωρίς άλλες «αιμορραγίες» και να ξεκινήσει σταδιακά ένα πλάνο, ΣΟΒΑΡΗΣ (κι όχι με λογική Αλαφούζου που άλλαζε αποφάσεις κάθε τρεις μήνες) εξυγίανσης του Παναθηναϊκού μέσα στην επόμενη τριετία.

Με αιματηρές θυσίες, με παροχή απλού οξυγόνου, μέχρι ο «ασθενής» να αναπνεύσει ξανά… Και να ξαναγίνει ελκυστικός για μεγάλους επενδυτές, που θα τον βγάλουν ξανά στον αφρό. Επειδή, ωστόσο επί του παρόντος, ετούτοι οι επενδυτές… αγνοούνται, καλό είναι να βλέπουμε την κατάσταση ως έχει…