Κάνουν το “κομμάτι” τους πάνω στον Παναθηναϊκό!

Να το πάμε λίγο ανάποδα σήμερα; Και να αφήσουμε (για λίγο) στην άκρη τον Αλαφούζο και όλο το βλαβερό περιβάλλον του; Να το πάμε… Μετά από ακόμη μία ποιοτική, διαιτητική “παράσταση” που παρακολουθήσαμε στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Κυριακής (1/4), είναι πλέον ξεκάθαρο ένα πράγμα στα δικά μου μάτια: Η συμπαντική νομοτέλεια, όλων όσων συμβαίνουν διαιτητικά και παρασκηνιακά εδώ και πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό (και στις πλάτες του), συμπυκνώνεται σε μία ατάκα του μεγάλου Καλογερόπουλου, στην ταινία “Θηλυκή εταιρία” του Νίκου Περάκη. Του Νίκου Καλογερόπουλου έτσι; Του ηθοποιού! Όχι του ρέφερι-αστυνομικού που ανακάλυψε πριν κάτι χρόνια τρίτο χέρι του Πέτριτς. Τι είχε ξεστομίσει ασθμαίνοντας ο “Θεός”, σ’ εκείνο το ξέσπασμά του στο τετ-α-τετ με τον μαφιόζο που τον απειλούσε; “I don’t f… Εντσο. You two f… Everybody (σ.σ. “εβριμπόντι” το είχε πει ο γίγαντας!) in this town f…s, except to me! “.

Κι έτσι ακριβώς είναι… Έτσι όπως το λέει ο Καλογερόπουλος. Όλοι όσοι μπορούν, κάνουν το “κομμάτι” τους πάνω στον Παναθηναϊκό. Γιατί; Γιατί έτσι απλά… ΜΠΟΡΟΥΝ, δίχως να τους νοιάζει δράμι αν “προκαλούν”. Πως; Με όλους τους τρόπους; Και στα “καλά” του Παναθηναϊκού, και στην “αδυναμία” του και στα (πολύ) χειρότερά του, όπως είναι σήμερα, που τον έχει καταντήσει ανυπόληπτο ζητιάνο ο Αλαφούζος και οι συν αυτώ. Όλοι, μα ΟΛΟΙ! Και πλέον το ακόμη χειρότερο είναι πως έχουν βρει και (του) τα κάνουν όλα αυτά πάνω κι άλλες ομάδες -πλην τέως ΠΟΚ και ΠΑΟΚ- που δεν τα… προηγούμενα χρόνια, ούτε τις έβλεπαν οι “πράσινοι”. Και το τελευταίο βεβαίως, αποτελεί ακόμη μία “κατάκτηση” του Γιάννη Αλαφούζου, την οποία ζήσαμε εφέτος…

Είναι η ΑΕΚ η καλύτερη ή αν θέλετε η πιο σταθερή ομάδα του εφετινού πρωταθλήματος; Για τους περισσότερους είναι… Είχε ανάγκη λοιπόν τον Θάνο και τον κάθε Θάνο στο συγκεκριμένο ματς, απέναντι σε έναν αποψιλωμένο από παίκτες και ηθικό, Παναθηναϊκό; Πέρα απ’ τις παρασκηνιακές διαμάχες των σημερινών “βουβαλιών” του ελληνικού ποδοσφαίρου, το “one Θάνος show”, έμοιαζε πιο πολύ με “εκδούλευση” κι ένα μήνυμα του στυλ “εεε παιδιά, είμαι κι εγώ εδώ…” που περνάει πάντα η πλειοψηφία των Ελλήνων ρέφερι, όταν νιώθει το προς τα πού φυσάνε κάθε φορά οι πιο δυνατοί “άνεμοι”. Είναι εξελιγμένο… μετεωρολογικό φαινόμενο οι Έλληνες διαιτητές, μη νομίζετε, απλά εμείς δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα. Αυτοί τα… καταλαβαίνουν όλα πιο γρήγορα απ’ όλους τους υπόλοιπους.

Το πιο εύκολο ήταν για τον κάθε Θάνο, αυτό που έκανε στο ντέρμπι. Διότι ένα… άγχος -όπως και να το κάνουμε- το έβγαλε ο Γρεβενιώτης ρέφερι απ’ την ωραία Ένωση Γρεβενών, που κόβουν κι ωραίες πίτες. Ένα “άγχος” μην τυχόν και γίνει καμία… στραβή. Ξύλο ο Βράνιες στον Δώνη; Ε, θα τη φάει την κάρτα στο 60’ μόνο στη φάση που θα πάει να του… κόψει το πόδι. Εκεί που σκάει τα αγκωνίδια, γιατί να βγει κάρτα; Φάουλ έξω από την περιοχή της ΑΕΚ ξανά του Βράνιες στον Δώνη, στο φινάλε του α’ ημιχρόνου; Ε, και; Είπαμε… άγχος. Το ίδιο και το πέναλτι του Βόσνιου στο 55’ που έγινε… γαργάρα. Η δε πρώτη κάρτα του Ινσούα και η αντίστοιχη στον Κουρμπέλη ένα λεπτό πριν απ’ αυτή στον Αργεντινό, βγήκαν για… ψύλλου πήδημα. Μετά από τόσα χρόνια, μπορεί κανείς να “διαβάσει” σε 10-15 λεπτά έναν διαιτητή. Γι’ αυτό να είστε σίγουροι πλέον…

Είπαμε, η ΑΕΚ ήταν πολύ πιθανό να κέρδιζε γιατί έχει καλύτερο ρόστερ/ατομική ποιότητα κι έναν παίκτη μπροστά, τον Αραούχο, που βάζει γκολ απ’ τις… κλειδαρότρυπες. Οι “Θάνοι” είναι πάντα όμως πάντα το ζητούμενο στο τέλος της ημέρας.

Θα μου πείτε εδώ δεν σέβεται τον Παναθηναϊκό, το μέγεθος του συλλόγου και την ιστορία του, ο ίδιος ο μεγαλομέτοχός του και η ίδια η ανεκδιήγητη διοίκησή του, θα τον σεβαστεί στο γήπεδο ο κάθε… Θάνος; Σωστό, πολύ σωστό κι αυτό. Κατά τ’ άλλα μη… φοβάστε, διότι όπως δήλωσε on camera και ο (υπηρεσιακός) πρόεδρος του Παναθηναϊκού “…στις 3-4 του μηνός λήγει η προθεσμία για να καταθέσουμε τον φάκελο για την αδειοδότηση, υπάρχουν διάφορα θέματα που θα γίνουν αυτή την εβδομάδα. Είμαστε αισιόδοξοι ότι δύσκολα θα χάσουμε την αδειοδότηση, νομίζω ότι θα την πάρουμε. Είναι μία περίοδος δύσκολη, το ξέραμε από την αρχή. Θα πολεμήσουμε ώστε ο Παναθηναϊκός να μείνει εκεί που αξίζει. Ο φάκελος πλήρης μπορεί να μην είναι (σ.σ. ε, τότε τι θα είναι και πως θα πάρει από αυτή τη διαδικασία, την άδεια η ομάδα;) όμως πιστεύω ότι θα πάρουμε ένα 15ημερο προθεσμία που ζητήσαμε. Θεωρώ ότι και η ΟΥΕΦΑ θα μας δώσει και μετά θα είμαστε έτοιμοι για να έχουμε έναν πλήρη φάκελο”. ΕΠΟΣ!

Πως το έλεγε εκείνος ο αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού; “Και ύστερα τους είπαμε και μας είπαν ότι δεν ήθελαν αυτό και τους είπαμε πως εμείς, εεε, αυτό και τίποτε άλλο!”. Και το on camera “έπος” είχε βεβαίως και φινάλε που του… άξιζε, ακόμη πιο επικό: “Δεν νομίζω ότι η ομάδα είναι απροστάτευτη. Δεν μπορούμε να τσακωνόμαστε. Και τώρα μπήκαμε στους διαιτητές και τους τα είπαμε και στο ημίχρονο. Υπήρξε ένας έντονος διάλογος με τους διαιτητές και τους παρατηρητές (σ.σ. λογικά θα κόψουν τη νηστεία τους από σήμερα, τόσο που τους… ζορίσατε τους ρέφερι). Είναι όμως άλλα θέματα στον Παναθηναϊκό που έχουν προτεραιότητα και συν αυτώ, τα υπόλοιπα μεγαλοποιούνται”.

Κάντε μία χάρη σε όλο τον κόσμο. Να χαρείτε πια, Άγιες μέρες που περπατάμε. Σταματήστε τουλάχιστον να κάνετε δηλώσεις στις κάμερες. Σταματήστε αυτό το χούι να μην πατάτε “φρένο”, όταν βλέπετε μικρόφωνο. Κόψτε τα λόγια, τα “μεγάλα” και τα ανυπόληπτα. Αγανάκτησε ο κόσμος πια, δεν πάει άλλο! Δεν το καταλαβαίνετε; Πόσο στον “κόσμο” σας είστε πια; Δεν βρέχει κύριοι. Δεν είναι βροχή αυτό που πέφτει, δείτε λίγο πέρα απ’ την “ομπρέλα” σας. Κάντε ότι πρέπει να κάνετε χωρίς δηλώσεις, κάντε τα βασικά, έστω τα στοιχειώδη, τα ελάχιστα που οφείλετε να κάνετε γι’ αυτόν τον σύλλογο. Πείτε ως “διοίκηση” στον μεγαλομέτοχο να πληρώσει αυτά που πρέπει να πληρώσει, δίχως “τρικάκια” και… χαρούλες από τρίτους και επιτρέψτε στον σύλλογο να πάρει επιτέλους μία ανάσα. Να τελειώσει κάποια στιγμή αυτός ο “εφιάλτης”.

Διότι κάποια στιγμή θα τελειώσει! Είστε πολύ “μικροί” όλοι σας μπροστά σ’ αυτό που σημαίνει “Παναθηναϊκός” και θα έρθει η ώρα που θα το καταλάβετε. Και οι εντός και οι εκτός του Παναθηναϊκού “εχθροί”. Η ζωή πάντοτε “επιστρέφει” συμπεριφορές. Μην το ξεχνάτε αυτό…

ΝΕΜΕΣΙΣ!