Η ισοφάριση είχε την υπογραφή του Πασκουάλ γιατί…

Οι σειρές στο μπάσκετ έχουν τη δική τους μαγεία. Από το κάθε παιχνίδι παίρνεις μία κληρονομιά που άλλες φορές ανατρέπεται κι άλλες επιβεβαιώνεται στον επόμενο αγώνα.

Ο Ολυμπιακός έκανε στο ΟΑΚΑ το μπρέικ με όπλο την πολύ καλή εμφάνιση των παικτών που δίνουν βάθος, επικράτησε με τον Σπανούλη μόλις 22 λεπτά στο γήπεδο, δίχως να είναι παρών στο κρίσιμο σημείο και με τον Πρίντεζη σε άσχημη κατάσταση. Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν όπλο την άμυνα, κατάφεραν να μπερδέψουν τον Παναθηναϊκό να του χαλάσουν τη δημιουργία παίζοντας με αλλαγές και εκμεταλλευόμενοι τα τραγικά ποσοστά που είχαν οι παίκτες του Πασκουάλ στα ελεύθερα σουτ.

Ο Παναθηναϊκός είχε θέμα με την ευστοχία του στο τρίποντο, έπαιξε μπάσκετ χωρίς αποστάσεις, δεν υπήρχαν καλές επιλογές στην επίθεση, προέκυψε μεγάλο θέμα στο “3”, είχε σε άσχημη κατάσταση τους Ρίβερς – Λοτζέσκι και άνοιξε συζήτηση για τις επιλογές των ξένων παικτών – κοψίματα του Πασκουάλ.

ΣΤΗΡΙΞΕ ΡΙΒΕΡΣ – ΛΟΤΖΕΣΚΙ

Από την αρχή του δεύτερου τελικού έγινε κατανοητό πως θα δούμε άλλο παιχνίδι. Ο Πασκουάλ ήταν ο πρώτος που έδωσε το σύνθημα, στηρίζοντας τις επιλογές του, ξεκινώντας στην 5άδα με Ρίβερς – Λοτζέσκι και δίνοντας τους πολλές επιθέσεις. Ήταν απαραίτητο για να έχει τύχη ο Παναθηναϊκός να είναι πιο καλός στο τρίποντο και να πάρει σημαντικά εύστοχα σουτ από έναν εκ των δύο.

Ο Λοτζέσκι έδωσε στο πρώτο ημίχρονο την ευστοχία που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για ν’ ανοίξει η άμυνα του Ολυμπιακού και να λειτουργήσει σωστά η επίθεση του. Το καλό ξεκίνημα του Λοτζέσκι έδειξε πως θα δούμε ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι. Ο Πασκουάλ επίσης αποφάσισε σωστά να μικρύνει το rotation να μην δοκιμάσει σε κανένα διάστημα αδόκιμες 5άδες όπως έκανε στη δεύτερη καταστροφική για την ομάδα του περίοδο στο ΟΑΚΑ. Να κρατήσει στον πάγκο τον ντεφορμέ Παππά, να δώσει λιγότερο χρόνο στον Αντεντοκούμπο που από τα 23 πήγε στα 8 λεπτά για να υπάρχει απειλή στην περιφέρεια και να μην κολλάει η μπάλα. Στο τέλος είδε τις επιλογές του να δικαιώνονται.

Ο Παναθηναϊκός κερδίζει εύκολα πλέον στο ΣΕΦ, δεν έχει κανένα φόβο στο συγκεκριμένο γήπεδο, αλλά για να νικήσει την Πέμπτη χρειαζόταν να έχει καλό σουτ, τους Καλάθη – Τζέιμς σε σπουδαία βραδιά, βοήθεια από έναν σουτέρ που περιμένει την μπάλα για να εκτελέσει, να πάει σε διαβασμένες επιθέσεις, να βγάλει ενέργεια και να γίνει σκληρός στην άμυνα. Τα είχε όλα και ισοφάρισε πιο εύκολα τη σειρά απ’ όσο δείχνει το τελικό αποτέλεσμα.

ΠΗΓΕ ΜΕ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

Καταλυτικό σημείο η τρίτη περίοδος, με τον Παναθηναϊκό να δέχεται μόλις 7 πόντους και συνολικά μόλις 23 στο δεύτερο ημίχρονο. Έπαιξε ρόλο πως ο Σφαιρόπουλος φοβήθηκε και δίστασε να παίξει το χαρτί του, όπως στο ΟΑΚΑ. Ο Σπανούλης από τα 23’58” πήγε στα 29’12” και ήταν στο γήπεδο τα διαστήματα που “κολλούσε” η ομάδα. Ήταν φανερό πως ο προπονητής του αποφάσισε να κερδίσει με αυτόν πρωταγωνιστή, κάτι που οδηγούσε σ’ ένα προβλέψιμο μπάσκετ, δίχως να υπάρχουν αποστάσεις και η μπάλα να γυρίζει, κάτι που βοήθησε την άμυνα του Παναθηναϊκού. Στην πράξη διαδρόμους προς το καλάθι βρήκε μόνο στη δεύτερη περίοδο όταν ήταν στη θέση “5” ο Όγκαστ και του ήταν εύκολο να τον παίξει στα πόδια.

ΟΤΑΝ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΣΟΥΤ, ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΛΑΘΗΣ

Ασφαλώς και οι κινητήριοι μοχλοί τις νίκης του Παναθηναϊκού ήταν οι Καλάθης – Τζέιμς. Ο Καλάθης επανήλθε στα επίπεδα που τον είχαμε συνηθίσει. Έπαιξε σαφώς μεγάλο ρόλο το γεγονός πως σημείωσε 3 από τα 7 τρίποντα που εκτέλεσε. Η άμυνα του Ολυμπιακού τού το δίνει το τρίποντο, όταν είναι μόνιμα άστοχος, τον παίζει under και του κόβει τη διείσδυση, στερώντας του με αυτόν τον τρόπο και δημιουργία. Όταν όμως δεν είναι τόσο εύκολο να του δώσεις το σουτ δεν παίζεται, παίρνει ψυχολογία και κάνει τα πάντα. 18 πόντοι με 3/7 δίποντα, 3/7 τρίποντα 8 ριμπάουντ και 6 ασίστ ο απολογισμός του.

Ο ΤΖΕΪΜΣ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ

Για τον Τζέιμς υπάρχουν συζητήσεις που μοιάζουν κλισέ, πολλές φορές όμως τον εκθέτει η ίδια η ομάδα του. Όταν δεν βάζει κανένας τίποτα, όπως την Κυριακή στο ΟΑΚΑ και φοβούνται να πάρουν την ευθύνη, δίνουν την μπάλα στον Τζέιμς και ελπίζουν να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Στην πραγματικότητα οι υπόλοιποι κρύβονται, βολεύονται και αν δεν πάει κάτι καλά, έχουν βρει τον “ένοχο”, ο οποίος είναι και ο μόνος που παίρνει την ευθύνη.

Στο ΣΕΦ, που πήραν όλοι επιθέσεις, ακόμα και ο Ρίβερς, που τις έχασε, η ομάδα πήγε μέχρι τα μέσα της τρίτης περιόδου, εκεί έπρεπε να βγει μπροστά για να πάρει το παιχνίδι. Το έκανε, τη στιγμή όμως που και οι υπόλοιποι ήταν ενεργοί στο παρκέ, οπλισμένοι να πάρουν την ευθύνη.

Οι δύο πρώτοι τελικοί έδειξαν πως η ομάδα επηρεάζει αρνητικά τον Τζέιμς και όχι ο Τζέιμς την ομάδα. Στο πρόσωπο του ο Πασκουάλ έχει βρει αυτόν που θα πάρει την ευθύνη στις κρίσιμες φάσεις κι εκεί δεν έχει κανένας το 100%. Σημασία έχει να μπορείς να περνάς τον παίκτη σου και ο Τζέιμς τον περνάει.

Η σειρά ακόμα έχει μέλλον, οι έδρες πλέον φοβίζουν περισσότερο τους γηπεδούχους που έχουν περισσότερο βάρος και σκέψη απ’ όση χρειάζεται στην επίθεση. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Παναθηναϊκός πέτυχε να ξαναπάρει το πλεονέκτημα και να δώσει απαντήσεις.

Ο Πασκουάλ έχει ευθύνη για την ήττα στο ΟΑΚΑ, κυρίως γιατί άφησε στη δεύτερη περίοδο πολλή ώρα στο παρκέ 5άδες που δεν λειτουργούσαν. Στο ΣΕΦ όμως δεν επανέλαβε κανένα από τα λάθη του, υπεραμύνθηκε των επιλογών του στα “κοψίματα” των ξένων, δίνοντας 29 λεπτά στον Λοτζέσκι και 22 λεπτά στον Ρίβερς και δικαιώθηκε σίγουρα από την εμφάνιση του πρώτου

Έδειξε πως γι’ αυτόν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η άσχημη εικόνα του Παππά, τον οποίο και κράτησε στον πάγκο, περιόρισε τον χρόνο του Αντεντοκούμπο βάζοντάς τον μόνο όταν χρειαζόταν καλές άμυνες – ενέργεια, έδειξε πως θεωρεί απαραίτητη την παρουσία του Σίνγκλετον στο παρκέ και τον χρησιμοποίησε για 38 λεπτά. Στο δεύτερο παιχνίδι κέρδισε κατά κράτος τον Σφαιρόπουλο και το μπρέικ έχει (και) τη δική του υπογραφή.

Οι τελικοί έχουν ακόμα δρόμο.