Η Αγγλία είναι… σύλλογος και ο Μίνα ο καλύτερος στόπερ

26 Ιουνίου 1996 στο Γουέμπλεϊ ο Σαουθγκέιτ πήρε την ευθύνη να εκτελέσει το 6ο πέναλτι και καταδίκασε όλη την Αγγλία. Φυσικά δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η μοναδική φορά που οι Άγγλοι αποκλειστήκαν στα πέναλτι, κανέναν όμως δεν ακολούθησε τόσο πολύ αυτή η συνολική ανικανότητα της Εθνικής Αγγλίας στην συγκεκριμένη διαδικασία, όσο τον Σαουθγκέιτ.

Μπορεί να έπαιξε ρόλο πως ή διοργάνωση ήταν στην Αγγλία, πως από πλευράς ατομικού ταλέντου η Αγγλία του ’96 ήταν μαζί με την ομάδα του Μπόμπι Ρόμπσον το 1990 οι καλύτερες που έχουν εμφανιστεί μετά το παγκόσμιο του ’66. Πιθανότατα πως είχε ήδη γίνει γνωστό ότι ο αντίπαλος στον τελικό ήταν η Τσεχία, οπότε ήταν ανοιχτός ο δρόμος για την κατάκτηση.

Σε κάθε περίπτωση τον Σαουθγκέιτ, σε όλη την καριέρα του είτε ως ποδοσφαριστή είτε ως προπονητή έμοιαζε σαν να τον ακολουθεί μία ρετσινιά.

Το ποδόσφαιρο όμως έχει στιγμές, υπάρχουν γεγονότα που είναι μαγικά. Το αγγλικό ποδόσφαιρο έχει ταλαιπωρηθεί από τη διαδικασία των πέναλτι περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, είτε σε εθνικό είτε σε συλλογικό επίπεδο, και 22 χρόνια μετά από το χαμένο πέναλτι του Σαουθγκέιτ, με τον ίδιο άνθρωπο προπονητή, έμελλε να σπάσει αυτή η κατάρα.

Η Αγγλία μετά από τρεις αποκλεισμούς στα πέναλτι σε Παγκόσμια Κύπελλο και τρεις σε EURO κατάφερε να πανηγυρίσει πρόκριση στα πέναλτι.

ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η αλήθεια είναι πως αποδόθηκε δικαιοσύνη. Οι Άγγλοι ήταν καλύτεροι και θα ήταν άδικο να έμεναν εκτός. Η νεανική ομάδα του Σαουθγκέιτ είχε τον έλεγχο του αγώνα σε όλο το 90λεπτο. Οι παίκτες του έβγαιναν συνέχεια πρώτοι στην μπάλα, κέρδιζαν τις μονομαχίες αναγκάζοντας τους Κολομβιανούς να κάνουν πολλά φάουλ και δεν τους έδιναν το δικαίωμα να κερδίσουν μέτρα μήπως και απειλήσουν.

Σίγουρα βοήθησε η απουσία του Χάμες, αφού η Κολομβία δεν είχε δημιουργό. Ο Πέκερμαν άρχισε με ρόμβο, με τον Κιντέρος (ως επιτελικό χαφ) να μην μπορεί να περάσει πάσες, τρία αμυντικά χαφ πίσω του και τον Κουαρδάδο εγκλωβισμένο στον ρόλο του δεύτερου επιθετικού. Όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ ο Πέκερμαν γέμισε την ομάδα του με φορ και οι Άγγλοι έκαναν μία πολύ εύκολη διαχείριση στο γκολ από το πέναλτι του Κέιν.

Άξιζαν να πάρουν την νίκη στο 90λεπτό. Ήταν τόσο κυρίαρχοι του παιχνιδιού που οι Κολομβιανοί δεν μπορούσαν να κερδίσουν μέτρα στο γήπεδο, πήγαιναν δεύτεροι στην μπάλα λειτουργούσαν νευρικά, έκαναν πολλά φάουλ και ήταν αδύνατον να πάρουν κατοχή με ασφάλεια. Δημιούργησαν μία ευκερία από ένα λάθος του Γουόκερ, έμελλε όμως το μοναδικό κόρνερ τους να δώσει αυτό το υπέροχο σασπένς στο παιχνίδι. Κερδισμένο κόρνερ που ήρθε μετά από ένα απίθανο ξαφνικό σουτ του Ουρίμπε, πολύ έξω από την περιοχή, το οποίο ανάγκασε τον Πίκφορντ σε μία υπέροχη απόκρουση. Αν αυτό το απίθανο σουτ δεν ερχόταν, το παιχνίδι θα έληγε στο 1-0. Στην εκτέλεση του κόρνερ, ήρθε σαν οδοστρωτήρας ο θηριώδης Μίνα και με καρφωτή κεφαλιά, που έλεγαν και οι παλιοί σπίκερ, όταν η μπάλα έσκαγε πρώτα στο έδαφος έστειλε το παιχνίδι στην παράταση.

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΟΠΕΡ ΤΟΥ ΤΟΥΡΝΟΥΑ

Αν κάτι έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν, είναι πως τους περισσότερους ποδοσφαιριστές τους γνωρίζουμε, έχουμε εικόνα και δεν περιμένουμε τη διοργάνωση για να τους δούμε εν δράσει. Πάντοτε, όμως κάποιος ξεπετιέται, κάποιος κάνει μία διοργάνωση πέρα των προσδοκιών και φτιάχνει το όνομα και το κασέ του. Αναμφισβήτητα σε αυτό το Μουντιάλ συστήθηκε σε πιο ευρύ κοινό ο Μίνα. Ο Γέρι Μίνα πήρε τον Ιανουάριο μεταγραφή από την Παλμέιρας στην Μπαρτσελόνα, όμως έπαιξε ελάχιστα. Μόλις σε 4 παιχνίδια για το πρωτάθλημα, στο Παγκόσμιο όμως έβγαλε μάτια. Δεν αναφέρομαι μόνο στα τρία τέρματα που πέτυχε. Ήταν κυρίαρχος και στις δύο περιοχές και κάτι πολύ σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή με ύψος 1μ95: είχε πολύ γρήγορες αντιδράσεις.

Υπάρχουν φυσικά πολλά παραδείγματα με ποδοσφαιριστές που τους παρέσυρε το πρώτο καλό παιχνίδι σε Παγκόσμιο Κύπελλο, επηρεάστηκαν θετικά από την ενέργεια που πήραν, ταυτίστηκαν με μία διοργάνωση, όμως στη συνέχεια δεν έκαναν σπουδαία καριέρα. Ο Γέρι Μίνα είναι μόλις 23 ετών, μικρός για στόπερ, έδειξε πως έχει σπουδαία προσόντα και βλέποντας και την άθλια αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται ο Πικέ, η λογική λέει πως θα τον δούμε περισσότερο την επόμενη χρονιά. Μιλάμε άλλωστε για τον κορυφαίο αμυντικό του τουρνουά. Στην αξιολόγηση του σάιτ στατιστικής whoscored.com o Μίνα είναι με διαφορά ο καλύτερος στοπερ της διοργάνωσης και βρίσκεται στην 4η θέση συνολικά, πίσω από τους Κέιν, Αζαρ, Νεϊμαρ.

ΕΧΕΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ

Να επιστρέψουμε όμως. Όταν πας στα πέναλτι μπορούν να συμβούν τα πάντα, στατιστικά ήταν δίκαιο για μία φορά να περάσουν οι Άγγλοι, ήταν δίκαιο και βάση της εικόνας του παιχνιδιού. Ο Σαουθγκέιτ πήγε στο Μουντιάλ με ένα πλάνο που επέτρεπε στους Άγγλους μετά από πολλές διοργανώσεις να διεκδικήσουν το ταβάνι τους. Έφτιαξε μία ομάδα που διαθέτει τα δικά της όπλα. Νιάτα, ενέργεια, συνοχή, ψηλά κορμιά και συνδύασε τα σωματικά προσόντα με δουλειά στα στημένα. Έχοντας ως όπλο και έναν πολύ ικανό και αποτελεσματικό φορ, κατάφερε να παρουσιάσει την καλύτερη πρόταση που έχουμε δει από την εθνική Αγγλίας εδώ και δύο δεκαετίες. Κόντρα στην Κολομβία, δε, πέτυχε να ελέγξει σε ολόκληρο το 90λεπτό πλήρως τον ρυθμό του αγώνα και απέναντι σε μία ομάδα που είχε ποιότητα να μην δεχθεί ευκαιρία.

Συνολικά δυσκολεύτηκε μόνο στο πρώτο 15 λεπτό της παράτασης και ο λόγος ήταν πως ο Σαουθγκέιτ είχε κάνει αλλαγές για να κρατήσει το 1-0 στο 90λεπτο. Στην προσπάθεια του να διαχειριστεί το τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού χρησιμοποίησε τον Ντάιερ δίπλα στον Χέντερσον και τον Βάρντι μαζί με τον Κέιν.

ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Ήθελε ο Σαουθγκέιτ να κερδίσει σε ύψος, να κρατήσει με δεύτερο φορ ψηλά τα στόπερ της Κολομβίας και να μην δεχΘεί παίζοντας με δύο καθαρά 6άρια το 3-5-2, κάθετο παιχνίδι στα τελευταία λεπτά. Τα κατάφερε, παρόλα αυτά ισοφαρίστηκε και στη παράταση είχε ένα αδόκιμο σχήμα. Ακόμα κι έτσι όμως στο δεύτερο ημίχρονο της παράτασης ανακτήθηκε ο έλεγχος, με αποτέλεσμα στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού την μπάλα να την έχουν οι Άγγλοι.

Δεν ξέρω που μπορεί να φθάσει αυτή η αποστολή, το σίγουρο είναι πως το πλάνο του Σαουθγκέιτ πέτυχε. Η απόφαση του να πάει την Αγγλία στο Παγκόσμιο με 3-5-2 τού βγήκε, όπως και οι επιλογές να παίξει με τρία στόπερ έχοντας τον Γουόκερ στην τριάδα της άμυνας, η προτίμηση στον Μαγκουάιρ που κάνει εκπληκτικό τουρνουά, η απόφαση να παίξει με δύο 8άρια και να φέρει στον άξονα τον Λίνγκαρτ, ενώ είναι φανερό πως έχει γίνει σημαντική δουλειά στις λεπτομέρειες. Παίζουν κι άλλες ομάδες 3-5-2 στο τουρνουά, είναι φανερό όμως πως μόνο οι Άγγλοι λειτουργούν σαν να είναι σύλλογος. Δηλαδή σαν μία ομάδα που έχει δουλέψει αυτό που εφαρμόζει και ξέρουν οι παίκτες τους πως πρέπει να κινηθούν για να μην αφήσουν κενά.

Το ταμπλό δίνει δικαίωμα για όνειρα στους Άγγλους. Από την αρχή πίστευα πως το ταβάνι τους ήταν μία πρόκριση από τα νοκ άουτ, όμως και οι Σουηδοί μοιάζουν σαν να έχουν βρει το δικό τους ταβάνι, όποτε το Σάββατο το απόγευμα πάμε για ακόμα ένα υπερβατικό νοκ άουτ παιχνίδι. Βλέπουμε τεράστιο Μουντιάλ, με παιχνίδια και στιγμές που δημιουργούν έντονα συναισθήματα. Έκτος των άλλων θα μείνει στην ιστορία ως η διοργάνωση που οι Άγγλοι έσπασαν την κατάρα. Η πραγματικότητα όμως είναι πως η κατάρα έσπασε και σε έναν αγώνα που άξιζαν να περάσουν χωρίς χρειαστούν τη διαδικασία.

Η Κολομβία έλυσε σε αυτή τη διοργάνωση το πρόβλημα στο κέντρο άμυνας που είχε στο περασμένο τουρνουά, με Ντάβινσον Σάντσεθ – Μίνα, πήρε σημαντικές λύσεις από το δίδυμο στόπερ, πλήρωσε όμως τον τραυματισμό του Χάμες και την αδικαιολόγητη επιμονή του Πέκερμαν στον Κάρλος Σάντσες.