H έφοδος στον ουρανό έχει γίνει ήδη για την ΑΕΚ
Η ΑΕΚ του Μάκη Αγγελόπουλου ήρθε για να μείνει στα υψηλά πατώματα του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το αποτέλεσμα απόψε το βράδυ κόντρα στη Μονακό δεν έχει υπό αυτήν την έννοια μεγάλη σημασία. Η δουλειά έχει ήδη γίνει, αφού επέστρεψε δυναμικά το...όλον ΑΕΚ.
To σημείωμα αυτό γράφεται σκόπιμα πριν μάθουμε όλοι μας την έκβαση του τελικού μεταξύ της ΑΕΚ με τη Μονακό το βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ.
Το αν η Ενωση προσθέσει στη συλλογή της την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ της FIBA πραγματικά λίγη σημασία μπροστά στη γενικότερη έφοδό της στον ουρανό που πραγματοποιεί τα τελευταία τρία χρόνια στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ. Μία έφοδος η οποία χαρακτηρίστηκε από πολλές απογοητεύσεις, αμφισβήτηση, αλλά τελικά έδωσε στον κόσμο αυτής της πονεμένης ομάδας τις πρώτες πολύ μεγάλες χαρές στη σεζόν που διανύουμε.
Το βροντερό “ερχόμαστε” της ΑΕΚ ξεβολεύει πολλούς στο ελληνικό μπάσκετ, κακά τα ψέματα. Τα τελευταία 10 και πλέον και χρόνια το πρωτάθλημα άρχιζε και ξέραμε ότι στον τελικό θα παίξουν ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό. Για τους άλλους δεν περίσσευε ούτε λέπι, οι διαφορές στον καθαρά αγωνιστικό τομέα και φυσικά στο μπάτζετ ήταν δυσθεώρητες.
Υπό αυτήν την έννοια, ο Μάκης Αγγελόπουλος με την προσπάθειά του να καταστήσει την ΑΕΚ και πάλι μεγάλη, αρχικά κυνηγούσε χίμαιρες. Πώς να ανταγωνιστείς τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό της Ευρωλίγκας, πώς να πείσει ξένους ποιότητας να μην παίξουν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση για να φορέσουν τη φανέλα της δικής σου ομάδας, πώς να να υπογράψειςπροπονητές με φιλοδοξίες;
Ολα αυτά τα εμπόδια η ΑΕΚ τα βρήκε μπροστά της, γι’ αυτό και πολλές φορές ο Αγγελόπουλος έφαγε τα μούτρα του, κατά το κοινώς λεγόμενο. Κάπως έτσι προέκυψε το διαδικτυακό “Μάκη στα τρώνε” που, μεταξύ μας, είχε κάποια δόση αλήθεια σε ότι αφορά τις επιλογές του μεγαλομετόχου στη στελέχωση της ομάδας.
Κανείς όμως δεν έμαθε χωρίς λάθη στο χώρο του πρωταθλητισμού. Στον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο τα πρώτα χρόνια “τα έτρωγαν” με θαυμαστή συνέπεια. Οι δύο μεγάλοι παράγοντες όμως επέμειναν και κατέστησαν τον Παναθηναϊκό σούπερ ευρωπαϊκή δύναμη. Το ίδιο συνέβη και στους αδελφούς Αγγελόπουλους. Μέχρι να φτάσουν στους θριάμβους του 2012 και του 2013 είχαν γευτεί απογοητεύσεις και αμφισβήτηση που θα μπορούσαν να δοκιμάσουν την πίστη τους στην επένδυση και στο αθλητικό τους όραμα.
ΤΟ… ΟΛΟΝ ΑΕΚ
Η έλευση της ΑΕΚ στα κλαμπ των πραγματικά μεγάλων του ευρωπαϊκού μπάσκετ συμπέφτει (και αυτό είναι πραγματικό θείο δώρο) με την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ομάδα του ποδοσφαίρου. Επιστρέφει, κοντολογίς, το όλον ΑΕΚ, το σύνολο ενός οργανισμού που έχει γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία στον ελληνικό αθλητισμό. Ενας οργανισμός που έλειψε τρομερά τα προηγούμενα χρόνια (σε όλα τα επίπεδα) και λίγο έλειψε να απαξιωθεί.
Οι εφετινές επιτυχίες σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ, “παράγουν” νέες γενιές φιλάθλων, το απαραίτητο δηλαδή καύσιμο για να επιβιώσει μία πραγματικά μεγάλη ομάδα στο πέρασμα των χρόνων. Η δουλειά, το μεγαλύτερο μέρος της δηλαδή, έχει ήδη γίνει, γι’ αυτό και γράψαμε στην αρχή του σημείωματος ότι η νίκη απόψε το βράδυ δεν θα καθορίσει κάτι πολύ σπουδαίο. Απλά, αν έρθει, θα προσθέσει το κερασάκι στην τούρτα μίας εκπληκτικής κιτρινόμαυρης σεζόν.
Η ΑΕΚ, πάντως, είναι ήδη εδώ και το βροντοφωνάζει με όλους τους τρόπους.
