Ο "Αϊνστάιν" του μπάσκετ φόρεσε κουστούμι
Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είπε "αντίο" στα γήπεδα και αμέσως πρόβαρε το κουστούμι του προπονητή. Ο Γιώργος Συρίγος γράφει για τον μπασκετικό "Άϊνστάιν" και τα στοιχεία του, που μπορούν να τον κάνουν να πετύχει ακόμα κι από τη θέση του κόουτς.
Πριν από λίγα χρόνια, όταν ο Γιασικεβίτσιους ήταν ακόμα κυρίαρχος του παιχνιδιού, απλώς σταυρώναμε τα δάχτυλά μας να συμβεί. Θα ήταν κρίμα κι άδικο, ένας τέτοιος μπασκετικός εγκέφαλος, να έριχνε μαύρη πέτρα πίσω του μόλις ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου. Ικανός ήταν, εδώ που τα λέμε, με την τρέλα που τον δέρνει…
Επιπλέον, δεν γίνονται όλοι οι χαρισματικοί ηγέτες του παρκέ, προπονητές. Αν ήταν έτσι, ο συνοδοιπόρος του στην κατάκτηση της πρώτης Ευρωλίγκας της Μπαρτσελόνα το 2003, Ντέγιαν Μποντίρογκα, θα είχε ήδη προσθέσει 1-2 τίτλους στην χρυσή τροπαιοθήκη του. Αντ’ αυτού, ασχολείται με την σερβική ομοσπονδία και με τηνFIBAEurope, τα ηνία της οποίας ευελπιστεί να αναλάβει μέσα στα επόμενα χρόνια.
Η πρώτη "κρούση"
Το καλοκαίρι του 2012, ο Λιθουανός άνοιξε επιτέλους τα χαρτιά του. Ο Παναθηναϊκός του πρότεινε να γίνει Ομπράντοβιτς στη θέση του Ομπράντοβιτς κι εκείνος απάντησε: "Ακόμα είμαι παίκτης. Δεν έχει έρθει η ώρα". Η απόφαση λοιπόν είχε ήδη ληφθεί και απέμενε μονάχα το "πότε". Ήρθε τώρα. Δύο χρόνια αργότερα. Λίγους μήνες μετά τα 38γενέθλιά του.
Πρόσφατα (και εντελώς συμπτωματικά) στήσαμε εδώ στοContra.grμια ψηφοφορία για την ανάδειξη του σπουδαιότερου γκαρντ στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Υποψήφιοι, οι τρεις δικοί μας (Παπαλουκάς, Διαμαντίδης, Σπανούλης), ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο και ο Γιασικεβίτσιους. Προσωπική επιλογή για τον τίτλο του κορυφαίου των κορυφαίων: Σάρας.
Από άλλο πόστο
Θα είναι όμως... τόσo Σάρας κι ως προπονητής; Οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε ακριβώς τι έχουν πει, για παράδειγμα ο Μάικ Ντ’ Αντόνι ή ο Παναγιώτης Γιαννάκης, περιγράφοντας το δικό τους "έπρεπε πρώτα να σκοτώσω τον παίκτη μέσα μου". Δεν υπήρξαμε όμως ποτέ στρατηγοί του παρκέ και στρατάρχες του πάγκου για να καταλάβουμε πλήρως τι εννοούν και πως το πέτυχαν.
Ο Λιθουανός διαθέτει σίγουρα την προσωπικότητα. Παθιασμένος και ασυμβίβαστος. "He’sleadingby example", λένε οι φίλοι μας οι Άγγλοι για κάτι τέτοιους, παλιάς κοπής αρχηγούς της αγέλης, που μπαίνουν πρώτοι στη φωτιά.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, η περίπτωση του Σάρας θυμίζει αρκετά εκείνη του Σκοτ Σκάιλς. Είχε κι εκείνος υπερανεπτυγμένη αντιληπτική ικανότητα, "διαβάζοντας" πολλές φορές τις φάσεις ένα κλικ πριν συμβούν. Γι’ αυτό άλλωστε του ανήκει το απόλυτο ρεκόρ ασίστ σε παιχνίδι ΝΒΑ (30).
Επιπλέον, είχε τεκμηριωμένες απαντήσεις για κάθε θεωρητικής ή τακτικής φύσεως ερώτημα και οι προπονητές τον άφηναν να παρεμβαίνει ακόμα και στα τάιμ άουτ, πολλές φορές τροποποιώντας ή και ακυρώνοντας τις δικές τους οδηγίες.
"Αϊνστάιν" του μπάσκετ
Απ’ την ίδιο καλούπι είναι βγαλμένος και ο Γιασικεβίτσιους. Ομπράντοβιτς και Ιτούδης, αλλά και πόσοι άλλοι προπονητές και παλιοί του συμπαίκτες, με πιο πρόσφατο τον Νικ Καλάθη, τον θεωρούν… κάτι σαν Αϊνστάιν του μπάσκετ, επαναλαμβάνοντας σε κάθε ευκαιρία ότι θα γίνει τιμονιέρης υψηλής κλάσης.
Ο Λιθουανός ωστόσο, δεν αποφάσισε, ξαφνικά και αναπάντεχα κατά την διάρκεια μιας σεζόν, να γίνει από παίκτης, προπονητής, όπως ο Σκάιλς. Ωραία ιστορία κι αυτή με τον Αμερικανό, το ’96-’97 στον ΠΑΟΚ. Εκείνος, τσακισμένος απ’ τους τραυματισμούς και μαλωμένος με τον Γκομέζ, ζήτησε να αποχωρήσει απ’ την ομάδα και ο Αλεξόπουλος του απάντησε ως εξής: "απολύω τον Γάλλο και σου προτείνω να πάρεις τη θέση του στην τεχνική ηγεσία"!
Ομαλή μετάβαση
Ο Γιασικεβίτσιους απ’ την άλλη είχε ομαλότερη μετάβαση απ’ την μία όχθη στην άλλη. Κατ’ αρχάς αποσύρθηκε αφού πρώτα βεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε άλλη βενζίνη στο ρεζερβουάρ για να συνεχίσει να "χαϊδεύει" με τον δικό του μοναδικό τρόπο την πορτοκαλί θεά, απέναντι στους καλύτερους.
Πέρα απ' αυτό, ουσιαστικά απ’ το 2008 που επέστρεψε απ’ το ΝΒΑ, έδειξε έτοιμος να μοιρασθεί τα ηνία μιας τοπ ομάδας ή να περιοριστεί κάποιες φορές σε δεύτερο ρόλο. Το είδαμε στον Παναθηναϊκό, δίπλα σε Διαμαντίδη και Σπανούλη. Αργότερα στην Μπαρτσελόνα, όταν ξανάσμιξε με τον Ναβάρο. Ένας λαμπερός σούπερ σταρ, αλλά με πλήρως ελεγχόμενο εγωϊσμό, δείγμα ρεαλισμού και αυτογνωσίας. Αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό, στην προσπάθεια να σκοτώσει κι αυτός τον παίκτη μέσα του;
Τα πράγματα λοιπόν μοιάζουν ευοίωνα για τον προπονητή Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Καλείται να επιβεβαιώσει τις προβλέψεις, διαχειριζόμενος το τεράστιο βάρος που αυτόματα προκύπτει απ’ αυτές. Η ιστορία της ζωής του…
Διαβάστε ακόμη:
Από παίκτης προπονητής ο Σάρας
Η LIVE συζήτηση με τον Γιώργο Συρίγο