Γιατί δεν είναι λύση η αποχώρηση Παναθηναϊκού…

Όταν πριν είκοσι μέρες από εδώ στο Contra.gr δημοσιοποιήσαμε πρώτοι την κλήση του Παναθηναϊκού και προσωπικά του ιδιοκτήτη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για έκτακτη συνάντηση στις 12 Απριλίου προκειμένου να τοποθετηθεί για όλα όσα συνέβησαν από τις αρχές Φλεβάρη και μετά, με τις διαδικτυακές απειλές και κόντρες με οπαδούς της Φενερ, την ευθεία επίθεση και στοχοποίηση -κατά την Ευρωλίγκα- διαιτητών, ομάδων και προσωπικά του Τζορντι Μπερτομεου, είχα γράψει:

” Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο μοναδικός λόγος της πραγματοποίησης αυτής των μετόχων είναι για να μετρήσουν δυνάμεις οι δύο πλευρές. Να διαπιστώσει δηλαδή η Ευρωλίγκα κατά πόσο οι μέτοχοί της συμφωνούν με τις κινήσεις Γιαννακόπουλου ή όχι. Κατά πόσο δηλαδή συμφωνούν με την επίθεση που έχει εξαπολύσει με αφορμή τις διαιτητικές αποφάσεις αλλά και τις αποφάσεις του ανεξάρτητου δικαστή που τον τιμώρησε δις το τελευταίο δίμηνο.

Παράλληλα και ο κ. Γιαννακόπουλος περιμένει να δει αν και ποιους συμμάχους έχει ή αν είναι μόνος κόντρα στους 10 και τη διοργανώτρια αρχή, προκειμένου να καθορίσει τις επόμενες κινήσεις του. Πρόκειται δηλαδή για ένα… ανεπίσημο μπρα-ντε-φερ ανάμεσα στις δύο πλευρές από το αποτέλεσμα του οποίου μπορούν να προκύψουν δραματικές εξελίξεις μέσω της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων που λογικά θα πραγματοποιηθεί μετά το τέλος της φετινής σεζόν“.

Δυστυχώς για τους “πράσινους”, όλα επιβεβαιώθηκαν. Ο Παναθηναϊκός πήγε -κι έφυγε- από τη συνάντηση της Μαδρίτης χωρίς ούτε έναν σύμμαχο, χωρίς έστω το παραμικρό στήριγμα. Ο κ. Γιαννακοπουλος θεώρησε ή πίστευε ότι στη μοναχική του μάχη κατά του “συστήματος” της Ευρωλίγκα, το οποίο κατήγγειλε τούμπαλιν και τανάπαλιν, μέσω social media, θα έβρισκε όχι έναν, αλλά αρκετούς να πορευτούν μαζί του. Δεν βρήκε τελικά…

Παράλληλα, οι “πράσινοι” ούτε επικοινωνιακά κέρδισαν, αφού ειδικά τις τελευταίες μέρες διέρρεαν ότι θα πάνε στην συνάντηση για να θέσουν θέμα… εκλογών, αλλαγής προέδρου, αλλαγής υπευθύνου διαιτησίας και πολλά άλλα, τα οποία φυσικά δεν είχαν μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα, προσπαθώντας να πάρουν μαζί τους ακόμη και αυτούς που εξ αρχής ήταν αντίθετοι με αυτή την τακτική. Ο Μπερτομεου δεν παραιτήθηκε, πρόταση μομφής δεν έγινε, αλλαγές δεν προέκυψαν, αφού δεν τέθηκαν καν αυτά τα θέματα.

Όπως ανέφερε η επίσημη ανακοίνωση, ο Παναθηναϊκός το μόνο που ζήτησε, επί της ουσίας, ήταν η άρση της τιμωρίας του κ. Γιαννακοπουλου, κάτι το οποίο απορρίφθηκε από όλους τους μετόχους, με την επισήμανση ότι υπάρχουν στη λίγκα κανόνες τους οποίους συνυπέγραψε και ο Παναθηναϊκός.

Ο κ. Γιαννακοπουλος αποχώρησε από τη συνάντηση σε ένδειξη διαμαρτυρίας, προανήγγειλε κατά τον προσφιλή του τρόπο μέσω instagram αποχώρηση από την Ευρωλίγκα και ένταξη στη FIBA, αλλά -αμφιβάλλω- αν αυτό θα συμβεί τελικά.

Ο Παναθηναϊκός, όπως όλες οι ομάδες, έχει συνυπογράψει κλειστό 10ετες συμβόλαιο, το οποίο για να το σπάσει πρέπει να πληρώσει υπέρογκη χρηματική ρήτρα. Το ίδιο ισχύει και για την άλλη πλευρά, της Ευρωλίγκας, αν θελήσει να διώξει τους “πράσινους”. Πρόθεση για το δεύτερο δεν υπάρχει, ούτε κατά διάνοια. Η Ευρωλίγκα θέλει και χρειάζεται τον Παναθηναϊκό, αλλά με τους όρους που έχουν συνυπογράψει όλες οι ομάδες. Και ο Παναθηναϊκός. Και δεν πρόκειται να τον διώξει.

Περίπτωση να φύγουν μόνοι τους οι “πράσινοι” θα ισοδυναμεί με μεγάλη ζημιά. Και δεν νομίζω ότι ο κ.Γιαννακοπουλος, που είναι πιο Παναθηναϊκός και από τον πιο φανατικό Παναθηναϊκό, θέλει το κακό της ομάδας και της επιχείρησης του. Ούτε να πληρώνει 2 εκατομμύρια ευρώ ρήτρα στην Ευρωλίγκα, ούτε να χάσει όλους τους πρωτοκλασάτους παίκτες του, επειδή η ομάδα του δεν θα παίζει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Το να καταφύγει στη λύση… δημοψηφίσματος και να πετάξει το μπαλάκι στον κόσμο, θα το κάνει ακόμη χειρότερο αφού το μόνο που θα πετύχει είναι να διχάσει τους φιλάθλους. Και μάλιστα λίγα 24ωρα πριν από τους αγώνες με τη Ρεάλ για τα πλέι-οφ, το χειρότερο δυνατό timing για κάτι τέτοιο…