ΓΝΩΜΕΣ

Ο Σφαιρόπουλος δεν ρίχνει σταγόνα νερό στο κρασί του

Ο Γιάννης Ζωιτός γράφει για την επιλογή του Γιάννη Σφαιρόπουλου να τιμωρήσει τον Μπιρτς, η οποία κόστισε τη νίκη στον Ολυμπιακό.

Ο Σφαιρόπουλος δεν ρίχνει σταγόνα νερό στο κρασί του

Ο Ολυμπιακός έχασε το ματς από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο 23-23 του 22’16”! Εκεί τέλειωσε ο αγώνας για τον Πρωταθλητή. Κι ας άντεξε μέχρι το 32′ κι ας πάλεψε μανιασμένα για να γυρίσει από το -9 του ασταμάτητου Γιουλ με 3’20” ν’ απομένουν για το φινάλε.

Το επεισόδιο του Γιάννη Σφαιρόπουλου με τον Κεμ Μπιρτς στον “ερυθρόλευκο” πάγκο ήταν η στιγμή που… κρίθηκε ο αγώνας. Ο Καναδός ψηλός αντιμίλησε αντιδρώντας στις έντονες παρατηρήσεις του Έλληνα κόουτς και εκνευρισμένος κατευθύνθηκε στην άκρη του πάγκου.

ΚΑΛΥΤΕΡΑ Ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ ΣΤΟ “5”

Αυτό ήταν. Καίτοι ο Μίλαν Τόμιτς τον επανέφερε στην τάξη, δεν θα έπαιζε στο υπόλοιπο του ματς. Ο “Σφαιρό” ούτε που σκέφτηκε να τον χρησιμοποιήσει έκτοτε, δεν διαπραγματεύτηκε στιγμή να υπογράψει συγχωροχάρτι για χάρη του. Ρίσκαρε ένα αποτέλεσμα, το χαράμισε επί της ουσίας, έπαιξε με σέντερ ακόμη και τον Παπαπέτρου στα χαμηλά σχήματα, αφού ο Πρίντεζης που το κάνει ήταν εκτός, αλλά τον Μπιρτς τον άφησε να ξεροσταλιάζει στην καρέκλα του, να περιμένει επί ματαίω μήπως του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Δεν μπήκε ποτέ.

Ίσως του είχε ξηγηθεί ο κόουτς στ’ αποδυτήρια. Όπως και να ‘χει, το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το ίδιο. Όσο κι αν έχυνε κιλά ιδρώτα ο Μιλουτίνοφ, στην καλύτερη βραδιά του, για να σταματήσει τον Αγιόν και τον Χάντερ μαζί, όσο κι αν κουράστηκε να τρέχει και να πηδάει ο Αγραβάνης, η απόφαση ήταν ειλημμένη. Το παν για τον κόουτς είναι η πειθαρχία, το έχει αποδείξει πολλάκις και μύγα στο σπαθί του δεν σηκώνει. Το ξεδιάλυνε και στη συνέντευξη Τύπου.

Είναι βέβαιο πως θα έπραττε το ίδιο ακόμη κι αν ο αγώνας ήταν κρισιμότερος απ’ αυτόν της Παρασκευής. Διότι, μεταξύ μας, δεν διακυβευόταν κάτι σπουδαίο. Σίγουρα η πρωτιά στην κανονική περίοδο θα ήταν (ακόμη ένα) παράσημο γι’ αυτόν τον Ολυμπιακό. Για ένα σύνολο που όποιο εμπόδιο κι αν συναντήσει στο διάβα του δεν πέφτει. Μπορεί να βρει, να παλαντζάρει, αλλά αντέχει. Στέκεται στα πόδια του, αντιστέκεται και συνεχίζει μέχρι να δεχθεί το τελειωτικό χτύπημα. Κι αν στο μεσοδιάστημα βρει μπόσικο τον αντίπαλο, αν αντιληφθεί κάποια στιγμή αδράνειας, θα την εκμεταλλευτεί όσο καμία άλλη ομάδα στην Ευρωλίγκα.

ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΙΚΟΣ

Σε περίπτωση που ο Σφαιρόπουλος είχε βάλει τον Μπιρτς, ο Ολυμπιακός θα είχε πολλές περισσότερες πιθανότητες ν’ αντέξει το κυνηγητό, στο τέλος να είναι μπροστά ή κοντά και να πάρει τη νίκη. Είναι ευκόλως κατανοητό πως ο αθλητικός Καναδός θα μπορούσε ν’ αλλάζει πολύ πιο εύκολα στα σκριν από τον Μιλουτίνοφ, να κλείσει το κάθετο παιχνίδι του Γιουλ, να κόψει τα πικ εν ρολ με τον Χάντερ, ακόμη και να καταδιώξει τον Ράντολφ έξω δυσκολεύοντας το σουτ του.

Αν θυμηθεί κανείς τα 5’28” που έπαιξε ο Μπιρτς, είχε ήδη κάνει δύο κλεψίματα απλώνοντας σωστά τα χέρια σε φάσεις που οι Μαδριλένοι επιχειρούσαν να παίξουν με συνεργασίες μέσα από το τρίποντο. Θα θυμηθούμε και την τάπα που είχε φάει από τον Ράντολφ στο κάρφωμα, αλλά το παιχνίδι για τον Ολυμπιακό χάθηκε από την έλλειψη inside αντίδρασης στην άμυνα. Δέχθηκε 42 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο και συνολικά 56 απ’ όταν ο Μπιρτς ύψωσε τη φωνή του στον Σφαιρόπουλο.

Ίσως είχε γλιτώσει κάποιους εξ αυτών, πολλούς ή λίγους, ο Ολυμπιακός με τον Καναδό ενεργό. Θα είχε χάσει όμως την απαιτούμενη ισορροπία στ’ αποδυτήρια. Διότι όταν αντέδρασε ο Γκριν, ο κόουτς τον τιμώρησε. Όταν ο Αγραβάνης έκανε σαν μικρό παιδί εν ώρα αγώνα, ο κόουτς τον τιμώρησε. Θα ήταν άδικο να πράξει διαφορετικά. Οφειλε να κάνει το ίδιο και το έκανε χωρίς περιστροφές και δεύτερες σκέψεις.

ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΤΖΕΣΚΙ

Η διαχείριση είναι το βασικότερο ζητούμενο σ’ έναν Ολυμπιακό που έχει μάθει να δουλεύει ως σύνολο. Διαχείριση που ο Σφαιρόπουλος είναι αναγκασμένος να επανεξετάσει μετά το σοβαρό, όπως όλα δείχνουν, τραυματισμό του Ματ Λοτζέσκι. Στο χειρότερο σημείο που μπορεί να φανταστεί ένας αθλητής, χειρότερο και από το γόνατο. Η ρήξη αχίλλειου τένοντα, σε όποια μορφή της, μοιάζει με… κατάρα. Αποτρέπει τον τον αθλητή να πατήσει στο παρκέ με δύναμη, σχεδόν τον αποτελειώνει. Η “ερυθρόλευκη” περίπτωση του Άρβιντας Ματσιγιάουσκας δεν είναι πρόσφατη, μα δεν την έχει ξεχάσει κανείς στον Πειραιά. Τον Κόμπε Μπράιαντ αντίστοιχα.

Ο Αμερικανός οφείλει να ‘ναι δυνατός, σε περίπτωση που η μαγνητική του Σαββάτου επιβεβαιώσει τη σοβαρή ζημιά της αρχικής εκτίμησης. Το ίδιο και ο Ολυμπιακός, αφού οι ρόλοι θα επαναπροσδιοριστούν ξανά. Πρώτα θ’ ατσαλωθεί και θα σκληρύνει στην άμυνα. Κατόπιν ο Γκριν θα πάρει περισσότερο χρόνο, ο Παπαπέτρου θα ανεβοκατεβαίνει στο 3-4, ίσως χρειαστεί και ο Αθηναίου στο ροτέιστον για το σουτ του – όπως πέρυσι. Παρόλα αυτά έχει μάθει στα δύσκολα αυτή η ομάδα. Αλήθεια τη φοβάται κανείς;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ