Το λάθος του Πασκουάλ...
H βαριά ήττα από την Χίμκι οφείλετα εν πολλοίς σε αστοχίες του Τσάβι Πασκουάλ. Ο Καταλανός βιάστηκε πολύ να χρησιμοιήσει τους νέους παίκτες του, τον Τζέιμς και τον Πέιν, με συνέπεια ο Παναθηναϊκός να μην ξέρει τι ακριβώς πράττει πάνω στο παρκέ. Σχολιάζει ο Γιάννης Ψαράκης.
Αν οι φίλοι του Παναθηναϊκού μετά την επιστροφή του πολυαγαπημένου τους Μάικ Τζέιμς και την προσθήκη του Αντρέιαν Πέιν στη ρακέτα περίμεναν ότι η ομάδα τους θα βγάζει φωτιές και θα κατατροπώνει κάθε αντίπαλο στο διάβα της με το «καλημέρα» των δύο νέων παικτών τότε θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψή τους.
Ο «νέος» Παναθηναϊκός στη Μόσχα ήταν (πολύ) χειρότερος από τον… παλιό και πραγματοποιώντας ίσως το χειρότερο φετινό του παιχνίδι στη διοργάνωση γνώρισε μία ήττα που ίσως του κοστίσει (πολύ) ακριβά. Κόντρα σε έναν συν-διεκδικητή μίας θέσης στην 4αδα και μάλιστα με, σχεδόν, κάτω τα χέρια από την αρχή του ματς.
Οι λόγοι της συντριβής από την άριστα διαβασμένη Χίμκι του Μπαρτζώκα; Πολλοί και διάφοροι με υπεύθυνους τόσο τον Πασκουάλ όσο και τους παίκτες του.
Ο Καταλανός τεχνικός κατά την ταπεινή μου άποψη βιάστηκε να βάλει και μάλιστα σε ένα τόσο κομβικό και δύσκολο ματς τους δύο νέους παίκτες του. Ο Τζέιμς ξεκίνησε πεντάδα και έδειξε με τη γλώσσα του σώματος σαν να μην είχε λείψει μία μέρα από το πλευρό των συμπαικτών του όμως το μπάσκετ που έπαιξε με αυτόν στο παρκέ ο Παναθηναϊκός δεν είχε καμία απολύτως σχέση με αυτό που έπαιζε μέχρι πρότινος. Το γεγονός, δε, ότι από τα μισά της 3ης περιόδου ο Παναθηναϊκός το… γύρισε σε «Τζέιμς εναντίον όλων» τα λέει όλα για το πόσο απροετοίμαστος ήταν για αυτό το ματς.
Ο Πέιν από την άλλη, έδειξε, όπως αναμενόταν, εντελώς εκτός κλίματος, νοοτροπίας και συνθηκών του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στις δύο πρώτες του κατοχές έκανε ισάριθμα λάθη, χρεώθηκε με δύο φάουλ και όλα αυτά σε λιγότερο από 2,5 λεπτά. Πιο χαρακτηριστική φάση του πόσο εκτός αγώνα ήταν ο Αμερικανός; Αυτή στο τέλος της 3ης περιόδου που έκρινε πολλά στο ματς. Η διαφορά στους 14 πόντους, ο Μήτογλου χάνει την ευκαιρία με 0/2 βολές να μειώσει στους 12 με 4’’ να απομένουν για το τέλος, η Χίμκι παίρνει το ριμπάουντ και ο Γκιλ κατεβάζει ανενόχλητος τη μπάλα περνώντας δίπλα από τον Πέιν που κοιτούσε το… άπειρο.
ΜΟΝΟ ΒΟΛΕΣ...
Φυσικά είναι εντελώς άδικο να χρεωθούν οι δύο νεοφερμένοι αυτή την κακιά ήττα. Ο Παναθηναϊκός έδειξε μπερδεμένος στην επίθεση και εντελώς ασύνδετος στην άμυνα. Και αν αμυντικά ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενο στην επίθεση ήταν απελπιστικά κακός. Και μόνο το γεγονός ότι από το τέλος της 1ης περιόδου μέχρι το 25ο λεπτό είχε 1/14 σουτ και 4 λάθη τα λέει όλα.
Οι πράσινοι κρατήθηκαν όσο μπορούσαν ζωντανοί στη 2η περίοδο χάρη στις βολές (και ας έχασαν έξι σε αυτό το διάστημα, δηλαδή 10/16) σκοράροντας όμως μόλις ένα τρίποντο από το… πουθενά με τον Ντένμον. Ο Καλάθης έχανε και λέι-απ (τελείωσε με 1/9 σουτ…) αφού ο Μπαρτζώκας έστελνε συνεχώς κάποιον αθλητικό παίκτη για βοήθεια ώστε να του κλείνει το οπτικό πεδίο, ο Γκιστ ήταν για μία ακόμη φορά εκτός ρυθμού όπως και ο Ρίβερς και κάπως έτσι οι πράσινοι αγκομάχησαν για να ξεπεράσουν ακόμη και τους 60 πόντους.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν θέλει πολύ δουλειά γιατί μοιάζει με τις δύο προσθήκες να βρίσκεται ξανά σε κατάσταση… προετοιμασίας. Χρόνο όμως δεν έχει ούτε φυσικά περιθώρια για νέες τόσο σημαντικές απώλειες και με μόλις επτά αγωνιστικές να απομένουν για το τέλος της κανονικής περιόδου έχοντας να δώσει 4 ματς εκτός έδρας και μάλιστα τα δύο με ομάδες της 8αδας (Ρεάλ, Μακάμπι) και ένα με τη διεκδικήτρια Ουνικάχα.
Ο Πασκουάλ πρέπει να μοιράσει καλύτερα τους ρόλους και να πάει σε έναν πιο συγκεκριμένο κορμό παικτών κοινώς να… ξεμπερδέψει το νέο μπλέξιμο που προκλήθηκε από την προσθήκη Τζέιμς Πέιν. Στο χέρι του(ς) είναι να το πετύχουν.