Τον έφαγαν τα θηρία τον Ολυμπιακό

Στα παλιά… ουφάδικα που μεγάλωσε η γενιά μου στα περισσότερα από τα παιχνίδια που «τρώγαμε» τα τάλιρά μας είχαμε τρεις ζωές για να νικήσουμε το… θεριό. Είτε αυτό ήταν κάποιο διαστημόπλοιο, είτε ένας γορίλας στη ζούγκλα.

Ο Ολυμπιακός έμοιαζε είναι η αλήθεια λιγάκι με… ΟΥΦΟ και τον έφαγαν τα θηρία της Ζαλγκίρις για δεύτερη φορά με αποτέλεσμα να μείνει μόνο με ένα… κανονάκι. Αυτό της Πέμπτης ξανά στο ίδιο γήπεδο, την καταπράσινη Zalgirio Arena όπου θα υποχρεωθεί να τα παίξει όλα για όλα, αν θέλει να φέρει ξανά τη σειρά στο ΣΕΦ. Διαφορετικά θα δει το φάιναλ-φορ του Βελιγραδίου από την τηλεόραση. Κάτι που με βάσει τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή είναι και το πιο πιθανό…

Για τους "ερυθρόλευκους" το ματς νομίζω ότι χάθηκε πριν το τζάμπολ. Γιατί καλοί οι ηρωισμοί και η αυταπάρνηση των παικτών του, όμως το παρκέ είναι ο καθρέφτης και εκεί οι ηρωισμοί δεν χωρούν. Ο Ολυμπιακός πληγώθηκε από τα ίδια του τα χέρια και στο φινάλε κατέρρευσε όντας ανέτοιμος σωματικά ν' ανταποκριθεί στις ανάγκες του ματς.

Ο πανούργος Γιασικεβίτσιους το… είχε δει το έργο. Όσο μπόι και αν έχει ο Μιλουτίνοφ, μ' ένα πόδι δεν μπορεί να τρέξει. Όσο τσαγανό και αν έχει ο Πρίντεζης, με ένα πόδι δεν μπορεί να ακολουθήσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Και εκεί ακριβώς χτύπησε ο Σάρας. Η Ζαλγκίρις είχε 9/11 δίποντα στην πρώτη περίοδο, 7/8 στη 2η, τελείωσε το ματς με 22/31, έβαλε 80 πόντους με μόλις 4 τρίποντα και αυτό τα λέει όλα για το απόλυτα στοχευμένο επιθετικά παιχνίδι της.

ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο Σφαιρόπουλος δεν είχε λύσεις και "κόλλησε". Ο ΜακΛιν ήταν ο γνωστός ΜακΛιν σχεδόν όλης της σεζόν αμυντικά, ανίκανος να ακολουθήσει τον προσωπικό του αντίπαλο. Οι πλάγιοι εκτός ρυθμού. Προσθέστε το κακό ξεκίνημα του Σπανούλη (0/6 σουτ), το ότι ο Ρόμπερτς ξεχάστηκε ανεξήγητα στον πάγκο, παρότι ξεκίνησε με 9 πόντους σε 7,5 λεπτά και το… πουλάκι πέταξε από πολύ νωρίς.

Η Ζαλγκίρις βρήκε αυτοπεποίθηση με τα γκολ-φάουλ του Ντέιβις και τα μέσης απόστασης σουτ τον Γιανκούνας (όταν ο Ολυμπιακός πλησίασε στους 7, 53-46), το φοβερά εκτελεσμένο passing game της έβρισκε το κατάλληλο σουτ υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις, οι παίκτες της κέρδισαν το 90% από τις προσωπικές μονομαχίες με τους αντιπάλους τους και όλα κρίθηκαν από νωρίς.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Ολυμπιακός πλήρωσε το ότι από το ματς της Παρασκευής και μετά έζησε σε ένα συννεφάκι και με το πρώτο φύσημα έπεσε και τσακίστηκε. Έμεινε πολύ στο hype της σχεδόν αναγκαστικής και εκτός προγράμματος επιστροφής των τραυματιών του και πίστεψε ότι αυτό αρκούσε. Κάτι που φυσικά ήταν λάθος.

Τώρα στο do or die ματς της Πέμπτης όλα μπορούν να συμβούν. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται πέρα από την εμπειρία και τις προσωπικότητες των παικτών του, να παίξει και μπάσκετ. Διαφορετικά μόνο αν η Ζαλγκίρις δεν μπορέσει να αντέξει το βάρος του φαβορί για πρόκριση θα χάσει το εισιτήριο για το Βελιγράδι. Κοινώς η μπάλα είναι στα χέρια των Λιθουανών και από τις δικές τους διαθέσεις θα κριθεί και το 4ο ματς της σειράς.

Ο Ολυμπιακός είχε βρεθεί σε ανάλογη θέση και πέρυσι όταν η Εφές προηγήθηκε 2-1 αλλά με την εικόνα που έχει αυτή τη στιγμή της σεζόν με το μισό του ρόστερ ανήμπορο να παίξει στους υψηλούς ρυθμούς και στην ένταση που παίζει η Ζαλγκίρις δύσκολα θα τα καταφέρει…