Επιτέλους: Ας μιλήσουμε για μπάσκετ

Καμία πρόκριση στους 16. Καμία «δικαίωση», καμία «ελληνική ψυχή» για τους φουστανελάδες. Το μόνο που κατάφερε με την νίκη της επί της Πολωνίας η Εθνική ομάδα ήταν να μας κάνει, ίσως για πρώτη φορά από τις 26 Ιουλίου που αυτά τα παιδιά μαζεύτηκαν στο Καρπενήσι για την προετοιμασία, να ασχοληθούμε με το αυτονόητο. Δηλαδή το μπάσκετ.

Ούτε «παίζει δεν παίζει», «πάει, δεν πάει στην Κίνα» ο Αντετοκούνμπο, ούτε «ποιος έβρισε πρώτος, ο Παπανικολάου ή ο Αγραβάνης», στο Λονδίνο, ούτε ποιος σήκωσε πρώτος το χέρι και μαύρισε το μάτι του Λαρεντζάκη, ο Μπουρούσης ή ο Παππάς, ούτε ποιος «την είπε σε ποιον» μετά τις δηλώσεις Θανάση Αντετοκούνμπο και Παπαπέτρου.Ναι, μην στραβομουτσουνιάζετε.

Για σκεφτείτε, με τι ασχοληθήκαμε όλοι, και εμείς οι δημοσιογράφοι, και η κοινή γνώμη με τα αδηφάγαsocialmedia μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης; Με όλα τα άλλα εκτός από το μπάσκετ.Όχι ότι με εξαίρεση την συνήθη πολύ καλή τέταρτη περίοδο το μπάσκετ που παίξαμε αξίζει ιδιαίτερες δάφνες, αλλά ρε γαμώτο, στο ημίχρονο είχαμε να λέμε για τα 20 λεπτά (είκοσι, ολογράφως) του Παπανικολάου στο παρκέ, στο τέλος για τα ρεκόρ πόντων του Καλάθη και του Σλούκα με τη φανέλα της Εθνικής, για τις τάπες και τα καρφώματα του Παπαγιάννη.

Επιτέλους, μιλήσαμε για μπάσκετ.Στο προκείμενο λοιπόν. Ο Μίσσας αποφάσισε και εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε να μικρύνει στον υπερθετικό βαθμό το ροτέισον. Καλάθης, Σλούκας, Παπανικολάου, Πρίντεζης σχεδόν δεν βγήκαν από το γήπεδο ενώ ο Παπαγιάννης έπαιξε μόλις 4 λεπτά περισσότερα από τον Μπουρούση αλλά προσέφερε… υπερδιπλάσιες υπηρεσίες όπως φαίνεται από το +26 του «Παπα» όσο βρέθηκε στο παρκέ σε σύγκριση με το (αν είναι δυνατόν…) -6 του «Μπουρού».

Σε ματς όπου η Εθνική νίκησε με 18 πόντους διαφορά.Ο Ομοσπονδιακός λοιπόν πόνταρε και δικαιώθηκε σε αυτούς που εμπιστεύεται περισσότερο στέλνοντας μήνυμα στους υπόλοιπους. Με την ελπίδα ότι θα βγάλουν… ζήλεια ενόψει Λιθουανίας ώστε να μπορέσουμε να κοντράρουμε την ομάδα που την τελευταία 20ετία έχουμε κερδίσει όλες κι όλες δύο φορές και μάλιστα σε ματς ομίλων σε διεθνείς διοργανώσεις αλλά ποτέ σε νοκ-αουτ ή ματς που κρινόταν ένα μετάλλιο.