Αυτά θα προσφέρει ο Μπόμπι Μπράουν στον Ολυμπιακό

Ας μην κρυβόμαστε. Ο Ολυμπιακός «αναγκάστηκε» να προχωρήσει στην προσθήκη του Μπράουν μετά την απώλεια του Κυπέλλου από την ΑΕΚ αφού θεωρώ ότι αν οι ερυθρόλευκοι είχαν κατακτήσει το τρόπαιο δεν θα έμπαιναν στη διαδικασία ή αν θέλετε δεν θα καίγονταν και τόσο. Το γεγονός ότι η ομάδα του Πειραιά φιγουράρει στη 2η θέση της βαθμολογίας της Ευρωλίγκα έχοντας σχεδόν εξασφαλίσει το πλεονέκτημα της έδρας άμβλυνε τη γκρίνια και την αμφισβήτηση από μεγάλη μερίδα του κόσμου. Όμως όσα έγιναν στο Ηράκλειο άλλαξαν τις ισορροπίες.

Ο Σφαιρόπουλος παράλληλα πήγε κατά κάποιο τρόπο κόντρα στα πιστεύω του θέλοντας και να ανακατέψει λίγο την «τράπουλα» στην περιφέρεια, και να δώσει ένα έξτρα κίνητρο στον Ρόμπερτς να «συνέλθει» επιθετικά αλλά και να προσθέσει έναν δεδομένα καλό σκόρερ. Ο Έλληνας τεχνικός κατά την πάγια τακτική του δεν έκανε ποτέ έως τώρα στην καριέρα του στους πάγκους τέτοιου είδους προσθήκες, χωρίς δηλαδή να υπάρχει η ανάγκη λόγω κάποιου τραυματισμού.

Συνάμα προσθέτει έναν ακόμη, 8ο ξένο στο ρόστερ της ομάδας του κάτι που σημαίνει ότι θα έχει έναν –ευχάριστο για κάποιους- «πονοκέφαλο» να επιλέξει όταν θα έρθει η ώρα τους 6 που θα πάνε μέχρι το τέλος του δρόμου στην Α1 αφού στην Ευρωλίγκα όλοι θα είναι διαθέσιμοι.

Τα καλά νέα για τον τεχνικό του Ολυμπιακού είναι πως έχει μπροστά του σχεδόν δύο μήνες μέχρι να αρχίσουν τα πλέι-οφ στην Α1 άρα στο διάστημα αυτό θα ξέρει κατά πόσο ο Τιλί έχει επανέλθει πλήρως στα γνωστά του στάνταρ ώστε να… πάρει πίσω τη θέση από τον καλύτερο επιθετικά αλλά ακόμη άγουρο και σχεδόν «μαύρη τρύπα» αμυντικά Ουίλτζερ αλλά και κατά πόσο ο Μπράουν είναι σε θέση να «προσπεράσει» στην επετηρίδα τον μέχρι τώρα άγευστο και άνευρο (με εξαίρεση ελάχιστα ματς) Μπράιαν Ρόμπερτς.

Τι μπορεί να προσφέρει ο Μπράουν στον Ολυμπιακό; Θα εξαρτηθεί από τον ρόλο και την προσαρμοστικότητά του. Ορθά ο Σφαιρόπουλος πήγε σε μία επιλογή ενός βετεράνου παίκτη (33 ετών) που είναι περπατημένος στα γήπεδα της Ευρωλίγκα (Προκόμ, Σιένα) αλλά και της Α1 από το σύντομο πέρασμά του από τον Άρη. Ο Μπράουν έκανε όνομα ως χαρισματικός σκόρερ (1ος στην Ευρωλίγκα τη σεζόν 2012-13) αλλά τότε ήταν και πέντε χρόνια νεότερος, πιο εκρηκτικός και αποτελεσματικός.

Τα... κακά (κατά κάποιο τρόπο) νέα είναι πως ο Μπράουν από εκείνη τη σεζόν στη Σιένα και μετά έπαψε να αγωνίζεται σε ανταγωνιστικό επίπεδο και σε ομάδες με... υποχρέωση να νικούν. Η χάρη του έφτασε σε Κίνα και Ιαπωνία ενώ στους Ρόκετς την τελευταία διετία είχε ρόλο τρίτου γκαρντ να καλύπτει "τρύπες" σε τυχόν τραυματισμούς και να παίζει garbage time στα περισσότερα ματς.

Πλέον ο Μπράουν και το ξέρει καλύτερα και ο ίδιος θα έχει έναν ρόλο προερχόμενος από τον πάγκο. Ο Σφαιρόπουλος τον θέλει για τις βραδιές που η ομάδα του μπλοκάρει επιθετικά αφού ο Bobby Buckets έχει την εμπειρία, το ντράιβ, τις… μπούκες στη αντίπαλη άμυνα για να την διεμβολήσει για να πετύχει καλάθι ή να πάρει φάουλ φθείροντας τον αντίπαλο. Κακό αμυντικό δεν τον λες, όχι όμως πως είναι και εγγύηση στα… μετόπισθεν. Η λογική λέει ότι θα χρησιμοποιείται (στο σχήμα των 8 ξένων στα ματς της Ευρωλίγκα) 12-15 λεπτά και ίσως λίγο παραπάνω αν του «πάει» το ματς αγγίζοντας τις καλές μέρες τον διψήφιο αριθμό πόντων.

Όλα όμως επαναλαμβάνω είναι θέμα προσαρμογής του ίδιου του παίκτη στην ομάδα αλλά και του πως μια ομάδα με συγκεκριμένες αρχές στο παιχνίδι της όπως ο Ολυμπιακός θα καταφέρει να τον εντάξει στο παιχνίδι της και να τον κάνει να γίνει χρήσιμος και ουσιαστικός.