Το μουντιάλ της ζωής του!

Τρεις μέρες πριν από την πρεμιέρα της Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας και ο Φερνάντο Σάντος θα πρέπει να έχει το πιο δημιουργικό άγχος της καριέρας του. Ήρθε για να διαδεχθεί τον μύθο του Ρεχάγκελ και να εκσυγχρονίσει τις δομές της Εθνικής.

Φεύγει απόλυτα επιτυχημένος ως προς το αποτέλεσμα και με το δύο στα δύο. Στην Πολωνία το 2012 οδήγησε την Εθνική στα προημιτελικά, τώρα βρίσκεται στη Βραζιλία και έχει το κίνητρο για την πρώτη πρόκριση της Ελλάδας από ομίλους μουντιάλ.

Ο Σάντος αυτήν την τετραετία κατέθεσε εργατικότητα, πίστη, όραμα και κυρίως δικαιοσύνη. Με εντελώς "ανάποδα μυαλά" από αυτά του Ότο, επέλεγε κάθε φορά τον Έλληνα ποδοσφαιριστή που είχε ορμή και φόρμα.

Διατήρησε την πειθαρχία, τη σοβαρότητα, το οικογενειακό κλίμα, και τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μελών της Εθνικής, και προσέθεσε τη δική του αγωνιστική φιλοσοφία. Όποιον και να καλούσε, τον απορροφούσε αμέσως το πλάνο πάνω στο οποίο έχει χτιστεί η Ελλάδα του Σάντος.

Όλοι γνώριζαν, πριν καν έρθουν για πρώτη φορά στην Εθνική, ποια στοιχεία ζητά από αυτούς ο Σάντος, ποιες δουλειές θα τους ζητήσει να κάνουν μέσα στο γήπεδο και με ποιο τρόπο το παιχνίδι που έκαναν στους συλλόγους τους, θα ήταν χρήσιμο στην Εθνική.

Ο Σάντος είναι ένας προπονητής που του... κακοφαίνεται η απουσία της καθημερινής δουλειάς. Πάλεψε με αυτό το ντεζαβαντάζ της φύσης του εθνικού πάγκου και κατάφερε να βελτιώσει, στο βαθμό που ήταν εφικτό από τον περιορισμένο χρόνο που είχε πάντα στη διάθεση του, τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας.

Το μηδέν στα μετόπισθεν διατηρήθηκε ως το μεγάλο ατού, αλλά δεν ξανάδαμε την Ελλάδα να παίζει πασούλες στην άμυνα όπως κάποτε. Την είδαμε να αμύνεται σύγχρονα, να δημιουργεί παιχνίδι όταν το επέτρεπαν οι περιστάσεις, να κάνει επίθεση με συγκεκριμένο πλάνο και να έχει συμμετοχή των 11 τόσο στο αμυντικό όσο και στο επιθετικό κομμάτι.

Προφανώς και δεν έγιναν όλα τέλεια υπό τις οδηγίες του Σάντος όλα αυτά τα χρόνια, όμως έγιναν μεθοδευμένα. Η πρόθεση ήταν η "εξυγίανση" του τρόπου παιχνιδιού της Εθνικής και αυτό είναι μια κατάκτηση του Σάντος.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Σάντος δεν έχει να αποδείξει τίποτα ως προπονητής της Ελλάδας. Τους βασικούς στόχους τους κατέκτησε. Πλέον πάει για το θριαμβευτικό φινάλε που θα τον ακολουθεί για τη συνέχεια της καριέρας του. Άλλωστε, τον Πορτογάλο δεν τον πήραν τα χρόνια. Έχει ακόμη τη σπίθα μέσα του κι αυτό το μήνα στη Βραζιλία μπορεί μόνο να απολαύσει πράγματα με μια ομάδα που την έφερε στα δικά του μέτρα, με ποδοσφαιριστές που τον αγάπησαν και τον σεβάστηκαν γιατί ήξεραν ότι δεν αγνοεί τους κόπους τους...