Το χειρότερο προπονητικό έργο

Ο Ιταλός είναι φανερό ότι δεν είχε κανένα πλάνο στο μυαλό του και την… πάτησε διότι η Εθνική δεν έχει πια τους ηγέτες που θα θωράκιζαν τα αποδυτήρια από τις εξωτερικές απειλές και θα του έδιναν χρόνο να σοβαρευτεί. Γράφει ο Γιάννης Ντάλλας.

15 ΝΟΕ 2014

Τελειώνει το ματς, η Ελλάδα έχει μαζέψει μόλις έναν βαθμό σε τέσσερα ματς, δεν έχει κερδίσει ούτε σκοράρει στην έδρα της και ο Ρανιέρι παρουσιάζεται ψυχραιμότατος. Παραδέχεται ότι είναι ο βασικός υπεύθυνος για την κατάσταση, ωστόσο δεν θέλει να πάρει αποφάσεις υπό πίεση.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ρανιέρι που γνωρίζει καλά το παιχνίδι των αποζημιώσεων, δεν θα έκανε ποτέ τη χάρη στον Σαρρή να του κάνει εύκολη τη δουλειά. Αν φύγει θα χάσει ένα σοβαρό ποσό, ωστόσο εδώ ανοίγει η συζήτηση για το ηθικό και το νομικά ορθό…

O χειρότερος εφιάλτης

Με έναν βαθμό σε τέσσερις αγώνες, η Εθνική ζει το χειρότερο σύγχρονο εφιάλτη της… Οι ποδοσφαιριστές είναι σαστισμένοι, έχουν χάσει τα κίνητρα τους, ενώ ο προπονητής μοιάζει να μη σεβάστηκε την ίδια τη δουλειά του. Δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με την Εθνική, δεν δούλεψε με τις ώρες για να μάθει κάθε λεπτομέρεια για το υλικό που είχε στα χέρια του και περίμενε ότι μόνο με το όνομα, θα την οδηγούσε σε επιτυχίες.

Όμως χωρίς αμέτρητες ώρες προσωπικής εργασίας, χωρίς βοηθούς που να μην τους ξεφεύγει τίποτα στο σχεδιασμό της ομάδας και την παρακολούθηση αντιπάλων, τα πράγματα είναι δύσκολα. Ο Ρανιέρι έδινε την εικόνα ότι αντιμετωπίζει υπεροπτικά την Εθνική ομάδα, πράγμα παράλογο αν αναλογιστεί κανείς τι έχει πετύχει η Ελλάδα και τι ο ίδιος, σε επίπεδο επιτυχιών.

Τα λάθη, βέβαια, είναι πολλά και έχουν αρχίσει από ψηλά. Οι άνθρωποι που επέλεξαν να ξηλώσουν όλο το οικοδόμημα της Εθνικής ομάδας και να αναθέσουν εν λευκώ την ιστορία στον Κλαούντιο Ρανιέρι, φαίνεται ότι έκαναν το μεγαλύτερο λάθος. Η Ελλάδα που χτίστηκε σε δέκα χρόνια, γκρεμίστηκε σε τρεις μήνες και τώρα είναι ερωτηματικό το πώς θα αντιδράσει ώστε να ξανασηκώσει κεφάλι.

Η ΕΠΟ θέλει να απαλλαγεί από τον εφιάλτη Ρανιέρι, οι ποδοσφαιριστές είναι σε απόγνωση, δεν έχουν λόγια για να περιγράψουν το φιάσκο και η κατάσταση είναι τραγική, για μια ομάδα που μήνες πριν έλαμπε στο μουντιάλ. Όμως στο ποδόσφαιρο όπως και στη ζωή, αρκεί λίγος χρόνος για να πάει στράφι μια προσπάθεια.

Δεδομένη η απομάκρυνση

Ο Ιταλός είναι δεδομένο ότι πρέπει να φύγει. Δεν εμπνέει κανέναν, δεν ενδιαφέρθηκε να κερδίσει τους παίκτες του, εξέθεσε σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Σαμαράς και έχασε την μπάλα της ισορροπίας εντός ομάδας. Η Εθνική με τον Ρανιέρι δεν ήταν ποτέ οικογένεια, κάτι που στο παρελθόν ενοχλούσε αλλά ήταν η μεγαλύτερη ασφάλεια της πετυχημένης πορείας.

Από τις κλήσεις μέχρι και τις επιλογές ενδεκάδας, ο Ρανιέρι δεν έπειθε. Έμοιαζε να μην ξέρει τι κάνει, αλλά να μη νοιάζεται κιόλας. Έμοιαζε να μην τα κάνει ο ίδιος όλα αυτά, κι αυτό είναι το χειρότερο για το όνομα και τη φήμη του. Πλέον, όμως, είναι αργά. Ο ίδιος έχασε την αξιοπιστία του και η Εθνική την ομοιογένεια, τη σοβαρότητα και τη σταθερότητα της.

Η Εθνική πριν από τον Ρανιέρι ήταν μια επιβράβευση κόπων και προσπαθειών. Κάποιοι αυτή την επιβράβευση την έλεγαν «κλίκα», αλλά να τα αποτελέσματα μόλις άρχισαν να καλούνται όσοι περνούσαν έξω από τον Άγιο Κοσμά… Ο Ιταλός είναι φανερό ότι δεν είχε κανένα πλάνο στο μυαλό του και την… πάτησε διότι η Εθνική δεν έχει πια τους ηγέτες που θα θωράκιζαν τα αποδυτήρια από τις εξωτερικές απειλές και θα του έδιναν χρόνο να σοβαρευτεί. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτό είναι και το τέλος του χειρότερου προπονητικού έργου που επέδειξε ποτέ κανείς σε αυτή την Εθνική ομάδα…