Αυτοί που θα διασωθούν και αυτοί που θα χτίσουν την καινούρια ΑΕΚ

Είναι σαφές πως οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ κρίνονται και στις καλές τους, δηλαδή στις οχτάρες και εξάρες, και πολύ περισσότερο στις κακές. Σαν την κυριακάτικη άθλια παράσταση στο ΟΑΚΑ ή προ 15νθημέρου στην πρώτη ήττα της ομάδας στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της γάμα εθνικής. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι στις στραβές, αφαιρούνται περισσότεροι πόντοι απ' τους παίκτες απ' όσους προστίθενται (με διθυραμβικά σχόλια) στα εμφατικά σκορ.

Αν το ταμείο γινόταν αύριο το πρωί η συντριπτική πλειονότητα των ποδοσφαιριστών θα έπαιρνε βαθμό κάτω από τη βάση. Και η ανεπάρκεια τους θα οδηγούσε στο κόψιμο τους, ενόψει της συμμετοχής της ομάδας σ' ένα πιο “ζόρικο” πρωτάθλημα του χρόνου. Είναι πλέον πεποίθηση των περισσότερων φίλων της ΑΕΚ που παρακολουθούν (η αλήθεια είναι με μειωμένο ενδιαφέρον) τούτο το πρωτόγνωρο μαρτύριο από τον Σεπτέμβριο και δώθε, ότι ο καλοκαιρινός σχεδιασμός ήταν πρόχειρος. Στο πόδι, αν αναλογιστούμε ότι 4-5 μεταγραφές έγιναν την ακροτελεύτια στιγμή, λίγο πριν πέσει η αυλαία της μεταγραφικής περιόδου. Χρήματα πολλά δεν ξοδεύτηκαν, κι αυτό ήταν το σωστό, διότι είναι παράλογο (αλλά και επικίνδυνο) να φτιάχνεις μπάτζετ 5 εκατομμυρίων για να κερδίσεις τον Ηρόδοτο και την Θύελλα Διασταύρωσης.

Ενόψει της Β' Εθνικής και με ορίζοντα τη Σούπερ Λίγκα σε ενάμισι χρόνο από τώρα, τα δεδομένα αλλάζουν θεαματικά. Πειραματισμοί και (ιδίως) συναισθηματισμοί δεν χωράνε, μπροστά στην αναγκαιότητα να μπουν οι βάσεις για τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα ανεβάσει με το ¨καλημέρα” ψηλά τον πήχυ μόλις επανεμφανιστεί στα μεγάλα σαλόνια. Ακόμα και τους 8-9 ποδοσφαιριστές που αναμένεται να διασωθούν από το φετινό ρόστερ με δυσκολία τους βγάζεις, έχοντας την εικόνα όχι μόνο του κυριακάτικου αγώνα.

Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, ακόμα και οι Κορδέρο, Ανάκογλου, Πλατέλλας που αντικειμενικά είναι τουλάχιστον ένα επίπεδο πιο μπροστά απ' όλους τους άλλους, θα κριθούν του χρόνου, σε πρωτάθλημα με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και περισσότερες παγίδες, δίπλα σε περισσότερους κανονικούς παίκτες, αν θα μπορέσουν να θέσουν υποψηφιότητα για την ΑΕΚ της Σούπερ Λίγκας. Ο Πλατέλλας επί παραδείγματι ξεχωρίζει σαν τη μυγα μες στο γάλα στο επιθετικό κομμάτι, και σε ό,τι αφορά τις πρωτοβουλίες που παίρνει, την ικανότητα του να “τρυπάει” τις άμυνες, τις τεχνικές του επινοήσεις και τα αρκετά θεαματικά γκολ που σημειώνει. Όλα αυτά (και με την απαραίτητη απάλειψη στοιχείων που παραπέμπουν σε άκρατο ατομισμό) θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να τα παρουσιάσει καταρχάς στη Β' Εθνική και πολύ περισσότερο στη μεγάλη Λίγκα. Οι αριθμοί λένε πως έχει εμπειρία 23 αγώνων στην ανώτερη κατηγορία, αλλά μόνο σε 7 απ' αυτά πήρε φανέλα στην αρχική ενδεκάδα της Ξάνθης. Επιπροσθέτως δεν μιλάμε για 20άρη ποδοσφαιριστή που εξελίσσεται, αλλά για παίκτη που το καλοκαίρι του 2015 θα οδεύει προς τα 27.

Μέχρι στιγμής έχουν κλείσει στην ΑΕΚ ο Μάνταλος, ο Φαγιέ, ο Ζόριτς και ο Κολοβέτσιος. Το ίδιο ισχύει και για άλλους 5 (Ανέστης, Λαμπρόπουλος, Αραβίδης, Ντούνης, Σαρρής), με μοναδική διαφορά ότι (για ευνόητους λόγους) δεν το δίνει επισήμως η ΑΕΚ. Εννέα προσθήκες, με τον Μάνταλο να αποτελεί την πιο ποιοτική ενίσχυση με βάση και τον ηγετικό ρόλο που έχει στην Ξάνθη. Ο Φαγιέ έχει δυναμική και τεράστια περιθώρια εξέλιξης, για τον Ζόριτς γράφτηκαν αρκετά ενθουσιώδη πράγματα, αλλά σώφρον είναι να κρατάμε μικρό καλάθι και να περιμένουμε το γήπεδο που θα είναι ο καθρέφτης (και) για τον νεαρό Μαυροβούνιο. Ο Κολοβέτσιος και ο Σαρρής είναι δυο στόπερ που κουβαλάνε εμπειρία και παραστάσεις από την Σούπερ Λίγκα και καταρχάς στη βήτα εθνική μπορούν να ξεχωρίσουν (Βεβαίως για να τα λέμε όλα και ο Σταθάκης ήρθε στα Σπάτα με διαβατήριο τα 44 ματς που έγραψε στην Ξάνθη, αλλά την ευκαιρία απ' τα μαλλιά δεν την άρπαξε απέναντι σε ερασιτέχνες επιθετικούς).

Και πάμε στην τετράδα από τον Πανιώνιο. Καταρχάς το ρίσκο είναι μηδενικό με την έννοια ότι για κανέναν δεν θα ξοδευτεί ούτε ένα ευρώ (πέραν των συμβολαίων τους). Από κει και πέρα, και με βάση αυτό που δείχνουν στο γήπεδο, ο πιο ταλαντούχος και πιο εξελίξιμος απ' τους 4 είναι ο Γιάννης Ανέστης. Δίμετρος τερματοφύλακας με πολύ καλά αντανακλαστικά και μεγάλο συν τις εξόδους του. Πιο έτοιμος απ' όλους ο Αραβίδης, που χωρίς να είναι ιδιαίτερα γρήγορος, έχει καλό ξεπέταγμα στα πρώτα μέτρα και “το έχει” στο ένας εναντίον ενός. Μέχρι τα 25, διαζύγιο απ' τα δίχτυα. Τα δυο τελευταία χρόνια απέκτησε καλή σχέση και με το γκολ: 17 τέρματα σε 50 ματς πρωταθλήματος με τον Πανιώνιο, χωρίς να είναι ο κλασσικός σέντερ φορ. Από τα 3 καινούρια στόπερ, εκτιμώ ότι ο Βασίλης Λαμπρόπουλος είναι ο καλύτερος. Διότι έχει μεγάλο ατού την ταχύτητα, και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο στόπερ (για να υπερκαλύπτει άλλες αδυναμίες) πρέπει να είναι ...σφαίρα. Όσο για τον Μάρκο Ντούνη, είναι στην πιο κρίσιμη ηλικία (22) για να κάνει το ξεπέταγμα. Εξτρέμ παλιάς κοπής, ντριμπλάρει, δεν πατάει πολύ στην περιοχή, δεν είναι το καλύτερο του η ανασταλτική συμπεριφορά.

Με δεδομένο πως θα διασωθούν (έστω και με δυσκολία) 8-9 ποδοσφαιριστές από το φετινό ρόστερ, είναι ξεκάθαρο ότι θα αποκτηθούν 6-7 παίκτες ακόμη. Αναζητούνται (μεταξύ άλλων) ένας πεπειραμένος τερματοφύλακας, ένα δεξί μπακ, ένα στόπερ άνω των 30, ένας σέντερ φορ.

Η εντολή για του χρόνου στον προπονητή που θα αναλάβει το πρότζεκτ θα είναι ξεκάθαρη: Να φτιάξει, παράλληλα με την πορεία ανόδου, ομάδα που με 6-7 ποιοτικές προσθήκες (ιδίως από το εξωτερικό) το καλοκαίρι του 2015, να κολυμπήσει άμεσα στα βαθιά νερά του πρωταθλητισμού. Στο κομμάτι αυτό, δηλαδή στο να μπουν οι βάσεις για τη δημιουργία ομάδας με προοπτική, η φετινή χρονιά κύλησε χωρίς κέρδος. Χαμένη...