Το "Όχι" του Μεταξά και το "Γιατί τον Λάζαρο"!

ΑΕΚ – ομαδάρα, παντός καιρού (με χιόνι, πάγο και -5), ανεξαρτήτως απουσιών (Βράνιες, Λιβάγια, Ελντερ Λοπες, Τσόσιτς, Χούλτ, Μάνταλος, Γιόχανσον, μιλάμε για 7 εν δυνάμει βασικούς) και με τρομερή φυσική κατάσταση, πάτησε στην κυριολεξία την Ντιναμό Κιέβου μέσα στον κάστρο του "Ολιμπίσκι"και την έκανε να δείχνει για 75'... Ντιναμό Λαμίας.

Από τους πιο άδικους αποκλεισμούς ελληνικής ομάδας στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεωνever!Συγχρόνως και από τις κορυφαίες εμφανίσεις ομάδων μας στην Ευρώπη και ειδικά εκτός έδρας...

Πρώτα από όλα ήταν θέμα ατυχίας της ΑΕΚ και μετά ανικανότητας – ατομικής αστοχίας κάποιων παικτών της. Κι αν στο 51΄μόνο το... κάρμα του Μασούντ μπορεί να.... εξηγήσει πως αυτός ο πολυτεχνίτης ποδοσφαιριστής χάνει τέτοιο πανεύκολο γκολ, στο 24' αν στην θέση του Ιρανού βρισκόταν ο Βράνιες θα είχε απογειωθεί για να καρφωθεί μαζί με την μπάλα στα δίχτυα, μην αφήνοντας περιθώρια στον Μοροζιούκ να βγάλει την μπάλα πάνω στη γραμμή...

Άψογο στήσιμο, άψογη στρατηγική, άψογη δουλειά στην ομάδα από τον Μανόλο Χιμένεθ στα 2/3 της αναμέτρησης αλλά και... φοβερή θολούρα αυτό-καταστροφής από τον Ισπανό κόουτς στο τελευταίο τρίτο. Πρώτα με την αλλαγή του Μπακασέτα με τον Κλωναρίδη(!!) και το... αποκορύφωμα φυσικά με την απόσυρση του Χριστοδουλόπουλου.

Αν στην ελληνική ιστορία ένα " ΌΧΙ" παραμένει διαχρονικό (εκείνο του Ιωάννη Μεταξά) έτσι και στην ελληνική ποδοσφαιρική ιστορία η βραδιά της 22 Φεβρουαρίου 2018 θα... μνημονεύεται για ένα... ΓΙΑΤΙ! Γιατί βρε Μανόλο κάνεις αλλαγή τον Λάζαρο; Μα καλά, τον... Λάζαρο;

Από τις πιο άκυρες αλλαγές στην ιστορία των αναμετρήσεων ελληνικών ομάδων στα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Όταν μάλιστα αφήνεις μέσα τον κουρασμένο σωματικά και πνευματικά (λόγω της απώλειας του... γκολ που δεν χάνεται) Μασούντ. Η... επίδειξη αχρείαστων νεύρων από τον Ιρανό στο τέλος τα λέει όλα...

Όταν κυνηγάς το πολυπόθητο γκολ μιας ιστορικής ευρωπαϊκής πρόκρισης δεν βγάζεις ποτέ τον παίκτη (Χριστοδουλόπουλος) που μπορεί να απειλήσει με εκτέλεση στημένου, με μακρινό σουτ, με τις πάσες του, τις εμπνεύσεις, το... απρόβλεπτο που τον διακρίνει. Και να πεις ότι έβγαζε σημάδια κούρασης; Ο Χριστοδουλόπουλος είχε ανεβάσει κατακόρυφα απόδοση στην επανάληψη -λες και έκανε ένας είδος συντήρησης στο α΄ημίχρονο- είχε πάρει τον αέρα των Ουκρανών από το πρώτο ματς, τον διακατείχε φοβερό πάθος και πίστη ενώ με την κλάση και την επιμονή του έδειχνε πως ήταν θέμα χρόνου να οδηγήσει την ΑΕΚ στο γκολ. Πόσο μάλλον όταν έπαιζαν... μονότερμα τους γηπεδούχους

Δεν είναι τυχαίο πως μετά την απόσυρσή του Λάζαρου στον πάγκο οι "κιτρινόμαυροι" έπεσαν κατακόρυφα και άρχιζε να... ξεμυτίζει στην επίθεση και να απειλεί η Ντιναμό. Δεν ήταν μόνο θέμα δυνάμεων αλλά κυρίως... ψυχολογίας. Είχαν απαλλαγεί από τον... φόβο και τρόμο που τους προκαλούσε ο διεθνής Έλληνας επιθετικός!

Στο δια ταύτα: η ΑΕΚ έκανε φέτος την ευρωπαϊκή υπέρβαση. Έγινε ξανά... Μεγάλη Κυρία. Δεν της αξίζουν... δάκρυα παρά μόνο χειροκρότημα και... θαυμαστικά για την πορεία και τις εμφανίσεις της.

Αποτελεί ένα μικρό άθλο να αποχωρείς από το Γιουρόπα Λιγκ μην γνωρίζοντας την ήττα σε συνολικά 10 παιχνίδια! Μιλάμε για την πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα της σεζόν 2017-18, εντός και εκτός συνόρων, εφόσον βέβαια αυτή ολοκληρωνόταν τον Φεβρουάριο. Τώρα θα πρέπει να περιμένουμε αλλά για μένα ήδη η χρονιά είναι πετυχημένη. Κι αυτό πρέπει να το πιστώσουμε ασφαλώς στον "αρχιτέκτονα" αυτής της ομάδας, τον προπονητή της, τον Μανόλο Χιμένεθ. Έχει δουλέψει την ΑΕΚ πολύ και στο τακτικό κομμάτι και στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης, με αποτέλεσμα έτσι όπως παίζει αλλά και...τρέχει να μην χάνει τον έλεγχο του αγώνα.

Θα μείνουμε βέβαια με την απορία τι θα μπορούσε να κάνει η ΑΕΚ -αν την βοηθούσαν περισσότερο απόψε στο... κοουτσαρισμά του ο Μανόλο και με το μίνιμουμ της ευστοχίας ο Μασούντ- από την στιγμή που θα περνούσε στους 16 του Γιουρόπα Λιγκ.