Εγγυήθηκε (πρώτα) την επιστροφή, ας εγγυηθεί (τώρα) την ενίσχυση

Η AEK πέτυχε μία τεράστια επιτυχία. Ο οπαδός της δικαιούται αυτές τις ημέρες να νιώθει πολύ έντονα συναισθήματα. Δεν είναι απλό όλο αυτό. Το Μάιο του 2013 έβλεπε τον κόσμο του να καταρρέει, την ομάδα του να υποβιβάζεται αγωνιστικά και να πέφτει στην Γ’ Εθνική. Δεν είναι δεδομένο πως θα καταφέρεις να επιστρέψεις από αυτήν τη διαδικασία, η ΑΕΚ το πέτυχε και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ.

Ο ΕΓΓΥΗΤΗΣ

Σίγουρα τον κύριο ρόλο έπαιξε πως πρόκειται για ένα σύλλογο με ιστορία και ιστορικά βιώματα πέρα από το ποδόσφαιρο. Μνήμες, διηγήσεις και ιστορίες που συνδέουν τους οπαδούς με πολύ περισσότερα πράγματα από μία απλή οπαδική αγάπη.

Υπήρξε όμως σε αυτήν την προσπάθεια και ο εγγυητής. Ο άνθρωπος, ο οποίος δημιούργησε το τρόπο της σωτηρίας. Ο άνθρωπος που είχε βρει το δρόμο, που πρέπει να χαράξει η ΑΕΚ για να επιστρέψει στο επίπεδο που ανήκει.

Θυμάμαι την πρώτη ημέρα που η ΑΕΚ έπεσε στην Γ’ Εθνική οπαδούς να παίρνουν τηλέφωνο στην εκπομπή και να κλαίνε, την επόμενη ημέρα όλα άλλαξαν. Έγινε φανερό πως υπάρχει εγγυητής για το μέλλον. Έγινε άμεσα κατανοητό πως η πτώση δεν ήταν καταστροφή, αλλά ο δρόμος που είχε δημιουργηθεί για να υπάρξει διέξοδος και αυτός ο δρόμος είχε διασφαλιστεί.

ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΣΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΓΛΥΚΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗ

Το όνομα του Δημήτρη Μελισανίδη και η απόφαση του να μην κρυφτεί, να μην περιμένει να περάσει ο χρόνος για να μην συνδεθεί με την πτώση στην Γ’ Εθνική, αλλά να βγει κατευθείαν και να δηλώσει “παρών” άλλαξαν την ψυχολογία των φίλων της ΑΕΚ. Ξαφνικά το κλάμα μετατράπηκε σ’ ένα γλυκό χαμόγελο, ο οπαδός της Ένωσης γνώριζε πως έχει να περάσει πολλά, ο δρόμος είναι ανηφορικός, όμως έχει κάπου να ελπίζει. Σ’ έναν άνθρωπο που τον έχει συνδυάσει με τις μεγάλες επιτυχίες της ομάδας του, που τον έχει δει μόνο να πετυχαίνει.

Η προσμονή έφερε την λέξη που μπήκε στα χείλη όλων των ΑΕΚτζήδων, το περίφημο “ερχόμαστε”. Δεν υπάρχει φίλος της ΑΕΚ να μην έχει κοιτάξει κάποιον στα μάτια και να μην του πει γεμάτος πίστη αυτήν τη λέξη.

Είναι κάποιες στιγμές που σε κάνουν να καταλάβεις πως ο Πάουλο Κοέλιο είχε δίκιο. Το σύμπαν συνωμοτεί για να επιτευχθεί κάτι το όποιο μοιάζει ανέφικτο μόνο και μόνο επειδή κάποιοι το θέλουν τόσο πολύ που προκάλεσαν την κατάλληλη ενέργεια για να συμβεί.

ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ

Η ΑΕΚ μοιάζει σαν να νίκησε το χρόνο. Πραγματικά όλα έγιναν τόσο γρήγορα, σε απίστευτα σύντομο διάστημα. Έχουν περάσει μόλις 5 χρόνια, η ΑΕΚ ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία, πρόλαβε να παίξει τρεις τελικούς κυπέλλου, να πάρει τον έναν, να κατακτήσει 1 πρωτάθλημα και να μπει στους ομίλους του Champions League. Σε απίστευτα σύντομο χρόνο έγιναν πάρα πολλά, η ΑΕΚ δεν έκανε σταδιακά βήματα, αλλά πήγαινε από το ένα άλμα στο επόμενο, από υπέρβαση σε υπέρβαση.

Έφτασε στο σημείο να μετρά στην Ευρώπη 14 αήττητα παιχνίδια, σε πολλούς αγώνες απ’ αυτούς δεν ήταν καλή, όμως μοιάζει σαν αυτή η περιπέτεια, να πρόσθεσε στο DNA της ομάδας και ένα μέταλλο το οποίο δεν υπήρχε.

Ξέρω πολλούς φίλους της ΑΕΚ που έκλαψαν μετά την πρόκριση στους ομίλους, δάκρυα χαράς, δάκρυα ευτυχίας. Πάντοτε η χαρά γίνεται μεγαλύτερη, πιο εσωτερική, αλλά και πιο αληθινή, όταν έχεις περάσει δύσκολα, όταν έχεις βγει νικητής από μία πολύ σκληρή δοκιμασία, που τελικά δεν σου άφησε τα σημάδια που όριζε η λογική όταν την αντιμετώπιζες.

Αυτό ζουν σήμερα οι φίλοι της ΑΕΚ και καταλαβαίνω πως δεν θέλουν να το χαλάσουν με τεχνικές αναλύσεις, με το τι πήγε στραβά και τι όχι, γι’ αυτούς είναι ημέρα πανηγυρισμών. Πραγματικά το σέβομαι και ενημερώνω πως όσοι δεν νιώθουν έτοιμοι, ας αφήσουν το κείμενο εδώ, δεν χρειάζεται να πάνε παρακάτω.

ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΜΕΝΗ

Η επιτυχία είναι μεγάλη αναμφισβήτητη, όμως η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ στα δύο παιχνίδια με τη Βίντι δεν ήταν καλή, εκμεταλλεύτηκε απλώς το διάστημα που έμεινε με παίκτη παραπάνω στο πρώτο παιχνίδι και πήρε πλεονέκτημα το οποίο με χίλια ζόρια κατάφερε να το κρατήσει.

Τα έγραψα και μετά το πρώτο παιχνίδι. Νομίζω πως η εικόνα στη ρεβάνς ήταν ακόμα πιο δυνατή. Η ΑΕΚ είναι χειρότερη από πέρυσι. Έχει χάσει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και σημαντικά όπλα που δεν έχει αντικαταστήσει, οι λύσεις που έχει στα χέρια του ο Ουζουνίδης είναι περιορισμένες και δεν είναι τυχαίο πως, αν εξαιρέσουμε το παιχνίδι στην Γλασκώβη, στα υπόλοιπα τρία η Ένωση είχε τεράστια πτώση στην απόδοση της στο τελευταίο κομμάτι κάθε 90λεπτου

ΤΟ ΤΡΙΚ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ Ν’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ

Αυτό που πρέπει να μην θες να το δεις για να μην το αντιληφθείς είναι πως δεν έχει αντικατασταθεί ο Βράνιες, ότι της λείπει ένας ποδοσφαιριστής μεσοεπιθετικά με προσωπικότητα για να κάνει τη διαφορά και παράλληλα δεν υπάρχουν τα τρεξίματα του Αραούχο μπροστά από τον Λιβάγια.

Στη ρεβάνς με τη Βίντι, όταν ο Νίκολιτς έκανε το τρικ και κατέβασε στα χαφ τον Λάζοβιτς για να έχει δύο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που θα κοντρολάρουν την μπάλα και θα τη φέρουν στην επίθεση περνώντας μπροστά τον γρήγορο Νεγκό, φάνηκε απίστευτα η απουσία του Βράνιες.

Η ταχύτητα του Γάλλου δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στην άμυνα της ΑΕΚ και το γεγονός πως ο Λάζοβιτς τραβήχτηκε εκτός περιοχής ανέβασε την “κιτρινόμαυρη” άμυνα ψηλά, με αποτέλεσμα να χαλάσει η ισορροπία και ν’ αναδειχθεί η έλλειψη ποιοτικού στόπερ. Σε συνδυασμό δε με την αδυναμία που υπήρχε στο να κρατηθεί η μπάλα αλλά και να βγουν γρήγορες αντεπιθέσεις, ήρθε ένα εφιαλτικό κλείσιμο του παιχνιδιού. Ευτυχώς δεν συνέβη το κακό. Αν ερχόταν ο αποκλεισμός, πιθανότατα θα ήταν και ο πιο σκληρός που έχει βιώσει ελληνική ομάδα.

ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Το γήπεδο λέει πάντα την αλήθεια, την εικόνα του πρέπει να τη σέβεσαι και αυτήν την στιγμή η ΑΕΚ φωνάζει πως θέλει ενίσχυση. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός έχουν δυναμώσει, η ΑΕΚ έχει αποδυναμωθεί. Ξέρω ότι δεν είναι αυτό που θέλει να διαβάσει σήμερα ο ΑΕΚτζής, φρόντισα όμως να τον προστατέψω γράφοντας του που ακριβώς να σταματήσει το διάβασμα.

Συμφωνώ πως έχει σχέδιο ο προπονητής καλύτερης αξιοποίησης του Κλωναρίδη και του Μπακασέτα. Ο δεύτερος ήταν τιμωρημένος, ο Βίκτορας βρέθηκε σε κακή ημέρα. Και για να είμαστε ειλικρινείς η αλήθεια είναι πως υπάρχει ταβάνι για τον εν λόγω ποδοσφαιριστή. Προσέξτε: είμαι ένας άνθρωπος που έχω γράψει πολλές φορές σε περιόδους απαξίωσης για τα προσόντα αυτού του παιδιού, προσόντα που είναι υπαρκτά και χρήσιμα για ελληνική ομάδα, δεν πρέπει να τα πετάξεις. Δεν γίνεται όμως να τον βάλεις να φορέσει τα παπούτσια του Αραούχο. Γιατί αυτήν τη στιγμή, αυτό το ρόλο έχει, αν υπήρχε ο Αρούχο ή αν είχε αντικατασταθεί με έναν φορ με τρεξίματα, ο Κλωναρίδης θα είχε το ρόλο που αναλογεί στην αξία του, θα έδινε τις λύσεις όταν η ΑΕΚ θα τον είχε ανάγκη. Κάτι που ασφαλώς μπορεί να συμβεί αν αποκτηθεί αυτές τις ημέρες επιθετικός. Νομίζω και η κόκκινη του Λιβάγια ανοίγει τον δρόμο για μία τέτοια κίνηση.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΤΟΙΜΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Στο παιχνίδι με τη Βίντι ο Οικονόμου πήρε τη θέση του Βράνιες, ο Λόπες του Χριστοδουλόπουλου και ο Κλωναρίδης του Αραούχο. Ασφαλώς και δεν βγαίνει. Η ΑΕΚ έχει λίγες ημέρες για να κάνει μεταγραφές, διαβάζω πως πάει για έναν εξτρέμ και έναν αμυντικό χαφ. Προσωπικά θεωρώ πως δεν φθάνουν. Η αλήθεια όμως είναι πως όλες οι ομάδες έχουν κενά, έχουν τα θέματα τους, το σημαντικό είναι να έρθουν μίνιμουμ δύο ποδοσφαιριστές, που θα είναι υψηλού επιπέδου, θα προσφέρουν προσωπικότητα στην ομάδα, σίγουρο κράτημα μπάλας που έλειψε σε αυτά τα παιχνίδια και θα μπορέσουν να τραβήξουν μπροστά και τους υπόλοιπους. Κάτι που έκαναν οι τρεις σημαντικοί που έφυγαν.

Μου προκαλεί τεράστια εντύπωση όταν ακούω τους ρεπόρτερ της ΑΕΚ να θεωρούν δεδομένο πως δεν θ’ αποκτηθεί στόπερ. Ασφαλώς και μεταφέρουν το ρεπορτάζ, ποδοσφαιρικά όμως το κενό του Βράνιες δεν έχει καλυφτεί. Ιδίως δε η ικανότητά του να παίζει γρήγορα και αποτελεσματικά εκτός περιοχής ήταν το μεγάλο όπλο της περσινής ΑΕΚ και η απουσία τέτοιου ποδοσφαιριστή φάνηκε πολύ στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού με την Βίντι.

ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟΒΟΛΕΣ

Το ρόστερ είναι κοντό και καταλαβαίνουμε πως οι δύο αποβολές θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή του Ουζουνίδη. Σίγουρα του Λόπες ήταν αδικαιολόγητη και έβαλε την ομάδα σε μπελάδες, τουλάχιστον όμως ήταν στη διάρκεια του παιχνιδιού. Αυτό όμως που έκανε ο Λιβάγια δεν έχει λογική, σε κάνει να σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Δεν είναι μόνο η ζημιά που κάνει στην ομάδα, αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό, καθώς θα χάσει ένα σημαντικό μέρος από αυτήν τη σπουδαία για κάθε ποδοσφαιριστή διοργάνωση.

Ο Λιβάγια, παρότι ατομικά βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, για έναν περίεργο λόγο εμφανίστηκε χωρίς καθαρό μυαλό ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Σε πολλές περιπτώσεις λειτούργησε εγωκεντρικά, αγνόησε τους συμπαίκτες του, προσπάθησε να κάνει την εξεζητημένη ενέργεια και όχι αυτή που θα βοηθούσε την ομάδα. Μάλιστα από δική του αδικαιολόγητα λανθασμένη επιλογή, άρχισε το τέρμα που δέχθηκε η ΑΕΚ, στη συνέχεια δεν ήταν στην θέση του ο Χουλτ και δεν πήρε την σωστή απόφαση ο εκπληκτικός συνολικά Μπάρκας.

Το έγραψα και μετά το πρώτο παιχνίδι, είναι πολύ κρίσιμες αυτές οι ημέρες για την ΑΕΚ. Η μεγάλη πρόκριση ήρθε, όμως για να είναι ανταγωνιστική σε όποιο σημείο μπορεί στους ομίλους, θα χρειαστεί πολύ σκληρή προσπάθεια και θα χαθούν δυνάμεις. Το ρόστερ αυτήν τη στιγμή είναι πιο κοντό και λιγότερο ποιοτικό από πέρυσι, αν δεν έρθει σημαντική ενίσχυση θα χρειαστεί να κάνει μαγικά ο Ουζουνίδης για να πάει καλά η χρονιά.