Τ' αρχινισμένο σύνθημα

Υπάρχει πρόβλημα στη θύρα 7. Δεν το λέω εγώ. Το λένε πρώτοι από όλους οι οπαδοί του Ολυμπιακού που διαφωνούν κάθετα με το φαινόμενο. Ένα πρόβλημα που μεγαλώνει, όπως μεγαλώνει και στην ελληνική κοινωνία. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία το παρατήρησε στο παιχνίδι με την Άντερλεχτ και έσπευσε να το τιμωρήσει. Κάποιοι άλλοι το παρατηρούν από την αρχή της σεζόν αλλά δεν κάνουν τίποτα για αυτό. Επίσης όπως συμβαίνει επί σειρά ετών στην ελληνική κοινωνία.

Ο φασισμός και ο τυφλός οπαδισμός διαθέτουν πολλά κοινά σημεία, το έχω ξαναγράψει. Μπορείτε να διαφωνείτε όσο θέλετε , ωστόσο η κεντρική ιδέα είναι ίδια. Αφαιρείς από τον άνθρωπο την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα, το παρελθόν, τις ιδιαιτερότητες, τα ατομικά χαρακτηριστικά του και του προσδίδεις μονάχα μια ιδιότητα. Πακιστανός, αδελφή. Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚτσής, Γάβρος. Αρκεί. Δε χρειάζεται κάτι άλλο για να δικαιολογήσει τόνους μίσους! Η συνάντηση των δυο (φασιστών και συνδέσμων ) στα πέταλα των γηπέδων (πολλών γηπέδων σε όλη τη χώρα, όχι μόνο στον Πειραιά), δεν μου κάνει καμία εντύπωση. Τη θεωρούσα δεδομένη.

Αντιθέτως, μου κάνει εντύπωση η αδράνεια των διοικήσεων. Και εν προκειμένω της διοίκησης του Ολυμπιακού. Κυρίως διότι η σχέση της με τους οργανωμένους οπαδούς της ομάδας είναι εδώ και χρόνια στενή. Οι διοικούντες τον Ολυμπιακό έχουν καλή επικοινωνία με τη θύρα 7. Τόσο καλή όσο δεν έχει καμία άλλη ομάδα στην Ελλάδα με τους οργανωμένους της. Μια κουβέντα του Βαγγέλη Μαρινάκη θα αρκούσε για να πάρουν πόδι τα φασισταριά από το Καραϊσκάκη .

Άρα τι συνέβη; Μήπως δεν γνώριζε ο πρόεδρος των Ερυθρολεύκων για την ύπαρξη φασιστικών, νεοναζιστικών και ρατσιστικών συμπεριφορών στη θύρα 7; Μήπως για κάποιο λόγο δεν είχαν υποπέσει στην αντίληψη του; Μήπως τις θεωρούσε μεμονωμένες και αμελητέες; Λόγω καλής θέλησης, επιλέγω να πιστέψω ότι ισχύει κάτι από τα παραπάνω. Η ΟΥΕΦΑ πάντως και γνωρίζει (έμαθε) και προφανώς δεν τις θεωρεί διόλου αμελητέες.

Ο Ολυμπιακός σαν σύλλογος, η ιστορία, οι καταβολές, οι κοινωνικές αναφορές του, ασφαλώς δεν έχουν καμία σχέση με το φασισμό. Το ίδιο ισχύει, ευελπιστώ, και για το παρόν του. Μόνο που αυτό αυτό δεν αποτελεί αξίωμα. Αποτελεί θεώρημα. Και χρειάζεται διαρκώς απόδειξη. Όχι για εμένα, ούτε καν για την ΟΥΕΦΑ. Αλλά για τον ίδιο τον Ολυμπιακό και τον λαό του.

Εκείνο το κομμάτι του τέλος πάντων, που ένιωσε βαθιά προσβεβλημένο από τη συγκεκριμένη τιμωρία. Το μεγαλύτερο δηλαδή...

Υ.Γ. Όποιος πανηγυρίζει για την ύπαρξη ρατσιστικών συμπεριφορών στο Καραϊσκάκη,στη λογική «να ποιος είναι ο Ολυμπιακός», μάλλον οφείλει να επανεξετάσει τις προτεραιότητες του. Μόνο κάποιος κρυφοφασίστας (ή και φασίστας σκέτο) μπορεί να χαίρεται με την εμφάνιση φασιστικών φαινομένων οπουδήποτε.

Υ.Γ. 2: Ορισμένα ζητήματα θα έπρεπε να υπερβαίνουν τις κοντόφθαλμες επικοινωνιακές στρατηγικές. Δεν τιμωρήθηκε κυρίως για τις φωτοβολίδες ο Ολυμπιακός. Τιμωρήθηκε κυρίως για τη ρατσιστική συμπεριφορά μέρους της εξέδρας. Αν η ΠΑΕ αγωνιά περισσότερο πώς θα παρουσιαστεί η είδηση και όχι για την είδηση αυτή – καθαυτή , τότε φοβάμαι πως δεν έχει καταλάβει ακόμα τη σοβαρότητα του πράγματος...

Υ.Γ. 3: Και μια τελευταία σκέψη. Ο φασισμός πριν φτάσει ως πανό στο γήπεδο, περνάει από πάρα πολλά άλλα στάδια. Από το δρόμο, τη δουλειά, το τιμόνι, την εκκλησία, το σχολείο, την πολυκατοικία, το σπίτι, τα social media, μέσα μας. Αν του αντιστεκόμασταν σθεναρά σε κάθε ένα από αυτά, δεν θα έπαιρνε ποτέ μαζικές διαστάσεις. Ούτε στα πέταλα, ούτε στις κάλπες.