Οι ντοματιές και οι νέοι Spurs
Η πιο χαρακτηριστική ιστορία κατά τη διάρκεια της εξαετούς παραμονής των Grizzlies στο Vancouver, αφορά στις ντομάτες που πέταγαν στον Steve Francis το 2000 όταν εκτελούσε βολές.
Ο ταλαντούχος γκαρντ είχε αρνηθεί να επιλεγεί στο ντραφτ από την ομάδα του Καναδά με αποτέλεσμα στην πρώτη του επίσκεψη να διαδραματιστούν σκηνές απείρου...ζαρζαβατικού κάλους, πρωτόγνωρου για το ΝΒΑ.
Οι Grizzlies, με παρέμβαση του Stern (ίσως εκεί βρίσκονται οι αιτίες της πίεσης να μην μετακομίσουν οι Kings στο Seattle, στην βόρεια Αμερική δηλαδή) κινήθηκαν νοτιότερα σε μία πιο μεγάλη παραδοσιακή αγορά και από τότε ανεβαίνουν.
Το πρώτο...κτύπημα
Η πρώτη κορύφωση το 2011 και τότε(13-5-2011) γράφαμε ένα άρθρο αφιερωμένο στο ομαδικό πνεύμα των Grizzlies και τον μεγάλο Z-BO:
«Ο θρίαμβος των Grizzlies εκτός από την σφραγίδα του ομαδικού μπάσκετ, της εκπληκτικής άμυνας με βοήθειες της έξυπνης δουλειά του προποντή(με εξαίρεση τον πέμπτο αγώνα στο San Antonio) Lionel Hollins, φέρει μία υπογραφή: Zachary Randolph.
Τώρα είναι πρόβλημα του Μέμφις, έγραφαν οι L.A. Times την ημέρα που οι Clippers έστελναν το 2009 τον αριστερόχειρα φόργουορντ, πιο ανατολικά. Για το ΝΒΑ ο Randolph υπήρξε ένα χαμένο ταλέντο μέχρι τα 29 του, ιδιαίτερα από την ημέρα που ως παίκτης του Portland πήρε το βραβείο του πιο βελτιωμένου. Από τότε δύο συλλήψεις για οδήγηση υπό την επήρρεια, μία εμπλοκή σε υπόθεση οπλοκατοχής και το πολύ εύκολο κι ελληνικό: «παίζει μόνο για τους αριθμούς του», τον έκαναν παρελθόν».
Συνταγή Spurs
Μετά από δύο χρόνια δεν έχει αλλάξει τίποτε και αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας. Ακόμα και ο Rudy Gay χρειάστηκε να φύγει, τραυματίας το 2011, διότι δεν ταίριαζε σε αυτό που ήθελε ο προπονητής του, στηριζόμενος στα δύο θηρία της ρακέτας, την άμυνα του Τονι Άλεν και πλέον στο υπερπλήρες παιχνίδι του Κόνλεϊ.
Η ομάδα που αποχώρησε κακήν κακώς από τον Καναδά με μοναδικές στιγμές για να θυμάσαι τις ντομάτες στον Francis και τον σβέρκο-πλανητάριο του Bryant Reeves, τώρα έχει την ευκαιρία να παίξει σε τελικούς ΝΒΑ.
Μοναδικό εμπόδιο οι...δάσκαλοι. Το 2011 φαινόταν ότι οι Grizzlies έβαζαν τέλος στην πορεία του San Antonio και μάλιστα με την διάχειριση που έκανε το Memphis, ακολουθούσε πιστά τα βήματα επιτυχίας των Spurs: καλός προπονητής, διατήρηση της βασικής πεντάδας, ελάχιστες προσθαφαιρέσεις στο πέρασμα των ετών και βεβαίως τα πάντα ξεκινούν από την άμυνα.
Οι τελικοί της Δύσης μοιάζουν να είναι το ...πριν με το ...μετά. Αν θεωρήσουμε ότι φέτος κλείνει τον κύκλο του το San Antonio, αν και αυτοί είναι κορακοζώητοι, το Memphis αποτελεί την διάδοχη κατάσταση σε αυτή την μπασκετική προσέγγιση εντός του δυτικού μπάσκετ. Μένει, λοιπόν, για μία ακόμα φορά, να τους ρίξουν στο καναβάτσο για να γίνουν αυτοί οι...αμυντικοί βασιλιάδες. Άλλωστε είναι και...γεωγραφικά η πιο ανατολική ομάδα της Δύσης.
Η θεωρία λέει πως παρά το μειονέκτημα έδρας, οι Grizzlies έχουν ένα μικρό προβάδισμα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ την ομάδα που ο θείος Stern στήριξε πολλάκις και απροκάλυπτα στα πλέι οφ. Οψόμεθα μετά μεγάλης αγωνίας.