Μπατίστ "προδότη", Ιούδα Ισκαριώτη

Η προδοσία είναι θέμα ημερομηνίας, είχε υποστηρίξει κάποτε ο Ρισελιέ και δεν είχε πολύ άδικο ο Γάλλος καρδινάλιος.

Έγινε πολύς λόγος για την κόντρα που ξέσπασε μεταξύ του Μπατίστ και κάποιου φίλου του Παναθηναϊκού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα συμπαθούμε ή όχι, οφείλουμε να τους δώσουμε το πλεονέκτημα της αμεσότητας. "Προδότη" τον αποκάλεσε ο φίλαθλος (υποθέτουμε των "πρασίνων"), "Να πας να διαιωνίσεις το είδος", του... ευχήθηκε ο Αμερικανός της Φενέρ. Του είπε και άλλα περισσότερο... υβριστικά, όπως ότι "σας έδωσα 17 τίτλους" κλπ.

Ουσιαστικά ανοίγει πάλι ο φάκελος για την αποχώρηση τόσων παικτών από τον Παναθηναϊκό. Από τη μία η αφοσίωση στην ομάδα, από την άλλη η... προδοσία για 30 κιλά αργύρια σε ευρώ. Εννοείται ότι σε όλα αυτά η απάντηση είναι ο μέσος δρόμος, αυτός του επαγγελματισμού. Πήρες, έδωσες, πας αλλού να πάρεις και να δώσεις. Βεβαίως όταν αρκετοί στους τέως πρωταθλητές Ευρώπης έπαιξαν το χαρτί της πίστης στην ομάδα τους για πολλά χρόνια, αυτό αμέσως αποδυναμώνει το επαγγελματικό πλεονέκτημα αλλά...

Αλλά από όσους έφυγαν ο Μάικ Μπατίστ αποτελεί όντως την πιο ιδιαίτερη περίπτωση. Κάνεις δεν μπορεί να πει για τον Καϊμακόγλου ή τον Βουγιούκα, οι οποίοι αναζήτησαν ένα καλύτερο συμβόλαιο που πιθανώς να μην ξαναβρούν. Ακόμα και για τον Ομπράντοβιτς, ο οποίος ήρθε στον Παναθηναϊκό απολυμένος από Ρεάλ και Μπένετον για να βρει τον ορισμό της γης της επαγγελίας, θα υπάρχει η δικαιολογία της κόπωσης όχι τόσο εκείνων που προηγήθηκαν αλλά μίας σεζόν με το 1/5 του συνήθους προϋπολογισμού τον οποίο διαχειριζόταν. Άλλωστε η προσφορά του είναι ανεκτίμητη σε όλο αυτό το λαμπρό οικοδόμημα. Ο κόσμος ίσως να περίμενε ότι στη δύσκολη στιγμή θα είναι "παρών", αλλά δεν είναι δυνατόν να κρατήσει κακία.

Η περίπτωση Μπατίστ ξεχωρίζει και όχι για τους αγωνιστικούς λόγους. Ναι, είναι ένας αθλητής που ήρθε από το Βέλγιο ως ένα μέτριο τριάρι για να εξελιχθεί μέσα από το σύστημα των "πρασίνων" σε έναν σπουδαίο πάουερ φόργουορντ και σέντερ. Παίκτης με τεράστια αποθέματα καρδιάς, φοβερός νικητής, αν δούμε πόσα κρίσιμα σουτ έχει πετύχει.

Σύμφωνοι δεν είναι Ρέμπρατσα, οι αριθμοί του είναι λίγο... περίεργοι, καθώς συνήθως δεν αγωνιζόταν πάνω από 25 λεπτά, κατέβαζε πολύ λίγα ριμπάουντ, έκοβε ακόμα λιγότερο. Όλα αυτά αντισταθμίζονταν με την απίστευτη ταχύτητά του στις περιστροφές, τα φοβερά νταμπλ τιμ, τη μοναδική εκτέλεση του πιν εν ρολ, το έξυπνο-πονηρό παιχνίδι (παίζοντας με την κίνηση στα σκριν, συνήθως και στα όρια της επιθετικής άμυνας). Μοναδικό πάθος από ξένο παίκτη.

Η προσφορά του λογίζεται τεράστια μέσα από μία ομάδα η οποία έφτανε να έχει 12 και 15 ισάξιους και πανάκριβους παίκτες.

Η προσφορά του όμως οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη διοίκηση του Παναθηναϊκού και αυτό θα μπορούσε να το μετρήσει πολύ πιο σοβαρά.

Ο Μπατίστ ίσως και να μην έπαιζε μπάσκετ, αν είχε καταδικαστεί για το ατύχημα της 28ης Οκτωβρίου του 2004 όταν κτύπησε μοτοσικλετιστή και τον εγκατέλειψε σοβαρά τραυματία ενώ ο ίδιος προσπάθησε να εξαφανιστεί. Συνελήφθη, αλλά δεν μπήκε σε περισσότερες περιπέτειες αποκλειστικά και μόνο από την παρέμβαση της οικογένειας Γιαννακοπούλου, η οποία προσέγγισε το θύμα και διευθέτησε το ζήτημα.

Το Νοέμβριο του 2010, στον αγώνα με την Ολίμπια στην Λουμπλιάνα, ο Αμερικανός πάτησε στο κεφάλι τον πεσμένο Όζμπολτ, στο πιο βρώμικο κτύπημα στη σύγχρονη ιστορία του μπάσκετ. Το μέγεθος του Παναθηναϊκού χρέωσε αυτή την ειδεχθή πράξη μόνο με ένα αντιαθλητικό φάουλ, ενώ κανονικά θα έπρεπε να κάνουμε καιρό να τον δούμε στα παρκέ.

Τον υποστήριξε όμως, τον κράτησε και του έδωσε την ευκαιρία να παίξει και να εισπράξει σημαντικά ποσά για άλλα δύο χρόνια.

Όταν ήρθε η ώρα της... κρίσης, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θεώρησε πως όλα αυτά θα μετρήσουν και ο Μπατίστ θα δεχθεί να μείνει, με μείωση αποδοχών, να βοηθήσει σε αυτή την μεταβατική χρονιά. Έκανε λάθος, εμπιστευόμενος υπερβολικά τον ψυχισμό του Αμερικανού.

Για να επιστρέψουμε στο ρηθέν του Ρισελιέ, αν ο Μπατίστ, έφευγε το 2009, που όντως είχε πρόταση από την ΤΣΣΚΑ, όχι ότι τον έριχνε οικονομικά ο Παναθηναϊκός, όλοι θα του έλεγαν στο καλό. Είναι θέμα ημερομηνιών. Μόνο;

Όχι είναι και θέμα ανθρώπου-αθλητή. Ο Μπατίστ θεώρησε ότι ανταπέδωσε όσα του προσφέρθηκαν εντός κι εκτός γηπέδου.

Στο τέλος της ημέρας, μόνο ο κόσμος της ομάδας και η διοίκησή της έχουν το δικαίωμα να κρίνουν αν ο Αμερικανός φέρθηκε ως προδότης. Εμείς απλά καταγράφουμε γεγονότα.