Βέλγικη χλιαρή μπύρα
Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για τον επόμενο αντίπαλο της Εθνικής στη φάση των "16" του Eurobasket, το Βέλγιο, που μπορεί να μοιάζει άχρωμο και άοσμο, όμως είναι άκρως επικίνδυνο.
Η αλήθεια είναι ότι όταν ακούω Βέλγιο μου έρχονται στο μυαλό διάφορα. Όπως για παράδειγμα, οι τρομακτικές μοναστηριακές μπύρες που φτιάχνουν εκεί. Μόνο που συνηθίζουν τις μπύρες τους να τις πίνουν "χλιαρές". Και δεν είναι μύθος που καλλιεργήθηκε από την ομώνυμη περιπέτεια του Αστερίξ στη χώρα τους αλλά μια πραγματικότητα.
Ξεπερνώντας την παραδοξότητα ότι ένας λαός που παράγει τηνChimayή τηνLeffeκαι τις πίνει σε θερμοκρασία δωματίου οι αυριανοί μας αντίπαλοι είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του Βέλγικου λαού. Φαντάζομαι ότι κάπου έχει πάρει το αυτί σας τα ανέκδοτα για Βέλγους. Είναι μια αθλιότητα των γειτονικών λαών που θεωρούν τους χαμηλών τόνων Βέλγους ως τους "χαζούς" της Κεντρικής Ευρώπης.
Αντίστοιχη αθλιότητα με εκείνα τα ανόητα ανέκδοτα που λέγαμε κάποτε για τους Πόντιους. Οι Βέλγοι είναι ένας χαμηλόφωνος λαός που έχει μάθει να κάνει τη δουλειά του μεθοδικά. Δεν πάνε πολλά χρόνια που η χώρα έμεινε 249 ημέρες χωρίς κυβέρνηση αλλά συνέχισε να λειτουργεί κανονικά και χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Πριν τους πάρουμε στο…ψιλό ας σκεφτούμε πόσες μέρες η δική μας χώρα τα τελευταία χρόνια αποτυγχάνει να λειτουργήσει με κανονικές κυβερνήσεις. Αυτό ακριβώς θα βρούμε μπροστά μας.
Άχρωμοι, άοσμοι, αλλά επικίνδυνοι
Μια ομάδα που δουλεύει οκτώ χρόνια με τον ίδιο προπονητή και σχεδόν με τον ίδιο πυρήνα παικτών. Μια ομάδα που μοιάζει άχρωμη και άοσμη αλλά είναι άκρως επικίνδυνη και όταν της δώσεις το δικαίωμα θα σε τιμωρήσει. Ακόμη και ο σταρ της εθνικής Βελγίου ο γεννημένος στα βάθη της Αμερικάνικης επαρχίας, το Ουισκόνσιν, Ματ Λοτζέσκι μοιάζει να έχει κάνει μετάγγιση ΒελγικούDNAστο αίμα του μετά από έξι χρόνια στη χώρα.
Στο τέλος ενός τυπικού αγώνα του με τον Ολυμπιακού πιστεύεις ότι δεν έχει κάνει σπουδαία πράγματα και όταν πιάνεις το φύλλο της στατιστικής στα χέρια σου βλέπεις ότι έχει μια γραμμή περίπου σαν αυτή: 12 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα.
Αθόρυβος αλλά…καταστροφικός. Μετά από δύο δεκαετίες που πέρασαν στη μπασκετική μιζέρια τα τελευταία χρόνια άρχισαν να γίνονται μόνιμοι και τακτικοί θαμώνες των Ευρωμπάσκετ. Με τυπική παρουσία το 2011, 9πριν από δύο χρόνια και φέτος με βλέψεις να κάνουν την υπέρβαση που θα τους φέρει στην πρώτη οκτάδα, επιτυχία που έχουν να δουν από το 1977!
Θα πέσουν δύσκολα
Εντάξει, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πατήσουμε άσκοπα κουμπιά πανικού για τον συγκεκριμένο αγώνα. Αλλά κυρίως δεν πρέπει να ξεγελαστούμε ότι ο αγώνας θα έχει προπονητικό χαρακτήρα για τον… επόμενο κόντρα στην Ισπανία. Αν μπούμε στη λογική να σκεφτούμε πρόωρα τον προημιτελικό γύρο το μεσημέρι του Σαββάτου θα είναι ζόρικο.
Ούτως ή άλλως, οι Βέλγοι θα πέσουν αλλά θα πέσουν δύσκολα και αφού εξαντλήσουν κάθε πιθανότητα (μικρή ή μεγάλη) που τους αντιστοιχεί. Ήδη, έχουν κερδίσει ένα μικρό παράσημο όχι τόσο με την πρόκριση τους στους ‘’16’’ αλλά με το γεγονός ότι επιβίωσαν σε ένα όμιλο γεμάτο από εθνικές της Ανατολικής Ευρώπης, ομάδες που όλες είχαν πολύ πιο αθλητικούς παίκτες από τους δικούς τους. Αλλά όπως μας έμαθε και ο προπονητής θρύλος του κολεγίου Πρίνστον ο Πιτ Καρίλ ‘’ο έξυπνος κλέβει από τον δυνατό’’.
Και αυτό ακριβώς θα κληθούν να αποδείξουν και εναντίον μας. Ο λαός που όλοι οι γείτονες του κοροϊδεύουν ως μικρονοϊκό θέλει για μια ακόμη φορά να ’’κλέψει’’ ένα δυνατό. Είναι αρκετά έξυπνοι για να το διεκδικήσουν. Και στο δικό μας χέρι να μην τους αφήσουμε να το πιστέψουν. Και το βράδυ του Σαββάτου οι μπύρες στη Λιλ να είναι παγωμένες και όχι Βέλγικες και χλιαρές.
ΥΓ 1 Για τον αγώνα με την Ολλανδία αδυνατώ να γράψω έστω και μια παράγραφο. Χρόνια είχα να βαρεθώ τόσο σε παιχνίδι της Eθνικής. Και για ένα παράξενο λόγο την ώρα που τον παρακολουθούσα αποσπασματικά μου ερχόταν συνέχεια στο μυαλό ο τίτλος ενός τραγουδιού του Παύλου Σιδηρόπουλου: Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια.
ΥΓ 2 Ο γύρος των 16 και τα πρώτα νοκ άουτ παιχνίδια του Ευρωμπάσκετ πάντοτε προσφέρονται για εκπλήξεις. Πιστεύω ότι το Σαββατοκύριακο θα είναι πολύ δύσκολο για τους ήδη διαλυμένους Κροάτες (η παράδοση συνεχίζεται σε μια ακόμη διοργάνωση) και τους Ιταλούς απέναντι στους σκληροτράχηλους Ισραηλινούς. Είναι τα πρώτα υποψήφια φαβορί για μια γρήγορη έξοδο από τη διοργάνωση.
ΥΓ 3 Τρέφω και μια μικρή (κρυφή) ελπίδα. Ότι οι ασταθείς αλλά υπολογίσιμοι Τούρκοι θα βρουν τρόπο να πετάξουν από τον δρόμο μας σε ένα πιθανό ημιτελικό τους Γάλλους. Ο Πάρκερ και η παρέα του δεν με έπεισαν σε κανένα από τα τρία ματς που τους είδα αλλά εικάζεται ότι κάνουν εσκεμμένη συντήρηση δυνάμεων. Εφόσον οι Τούρκοι εμφανίσουν το καλό τους πρόσωπο το παιχνίδι μπορεί να παρουσιάσει απρόσμενο ενδιαφέρον.