Παράθυρο στο μέλλον
Ο Δημήτρης Καρύδας κάνει τον απολογισμό της παρουσίας των ελληνικών ομάδων στη φάση των ομίλων του Eurocup και γράφει για την επόμενη μέρα σε ΠΑΟΚ, Άρη και ΑΕΚ.
Για την τριπλή ελληνική συμμετοχή στο Eurocup η παρουσία στη διοργάνωση είχε και έχει διαφορετική σκοπιμότητα. Ο ΠΑΟΚ για παράδειγμα που όλα δείχνουν ότι θα μετακομίσει του χρόνου στη διοργάνωση της FIBA δεν είχε ποτέ την αίσθηση ότι δίνει κάποιας μορφής εξετάσεις. Παίζει στην Ευρώπη γιατί απλά είναι...ΠΑΟΚ και έτσι έχει συνηθίσει εδώ και 25 χρόνια!
Για τον Άρη και την ΑΕΚ όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Από τη στιγμή που δεν έχουν διαλέξει... στρατόπεδα και για την ώρα μετεωρίζονται μεταξύ FIBA και... Μπερτομέου το Eurocup είναι μια καλή ευκαιρία για να αποκτήσουν εμπειρία και κυρίως να μετρήσουν τις δυνάμεις τους. Εφόσον μείνουν στους κόλπους της Ευρωλίγκας η πιθανή μελλοντική συμμετοχή τους στη διοργάνωση περνάει και μέσα από το Eurocup.
Η περίπτωση του ΠΑΟΚ και ο παράγοντας Σχορτσανίτης
Η πρώτη γρήγορη αποτίμηση της τριπλής ελληνικής συμμετοχής στο φετινό Eurocup βγάζει εντελώς διαφορετικά δεδομένα. Ο ΠΑΟΚ για παράδειγμα από τη στιγμή που βρήκε κανονικό σέντερ ανέτρεψε ολοκληρωτικά τα δεδομένα και πήρε μια πρόκριση που πριν από τρεις εβδομάδες έμοιαζε ολοκληρωτικά χαμένη υπόθεση. Την εικόνα είναι ξεκάθαρο ότι την άλλαξε ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης που με την επιβλητική παρουσία του μέσα στο καλάθι έδωσε οντότητα στον ΠΑΟΚ. Μην ξεχνάμε ότι στο ενδιάμεσο παραλίγο να κερδίσει και τον Παναθηναϊκό μέσα στο ΟΑΚΑ.
Οι εμφανίσεις του Σχορτσανίτη μπορεί να είναι μια ευλογία για την ομάδα αλλά και μια... κατάρα! Ο Σοφοκλής δίνει το στίγμα του και δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει ότι κάποια ομάδα της Ευρωλίγκας θα του κτυπήσει την πόρτα αφού με τον ΠΑΟΚ σε πρώτη φάση δεσμεύεται για ένα δίμηνο. Το εντυπωσιακό δεν είναι ότι παίζει καλά αλλά ότι πλέον μπορεί και μένει στο παρκέ πολύ παραπάνω από τα συνηθισμένα 12-15 λεπτά που τον είχαμε μάθει όλα τα προηγούμενα χρόνια και τα οποία στις καλές χρονιές του έφταναν μετά βίας το 20λεπτο!
Ο Άρης που έχει βλέψεις για νέα πρόκριση
Ο Άρης έκανε πάνω κάτω αυτό που όλοι περιμέναμε και ενδέχεται να κάνει και το κάτι παραπάνω. Πέρασε πρώτος από τον όμιλο του και έχει τη δυνατότητα να εξαργυρώσει αυτή την πρωτιά με μια ακόμη πρόκριση αφού ο όμιλος που θα πέσει στη συνέχεια μοιάζει πολύ βατός. Ούτε καν τη... σκόρπια Αρμάνι δεν έχει αληθινό λόγο να φοβάται αν τελικά του προκύψουν οι Ιταλοί ως αντίπαλοι στον όμιλο. Αν μάλιστα στο καλό σενάριο του έρθει η Λιμόζ τότε η πρόκριση είναι μέσα στις δυνατότητες του.
Η ομάδα που παρουσιάζει ο Πρίφτης μπορεί να έχει σκαμπανεβάσματα, μπορεί να έχει μικρό αριθμητικά ρόστερ για να αντέξει τη διπλή προσπάθεια αλλά είναι πολύ σοβαρή. Και αυτό μπορεί να την οδηγήσει μακριά στη διοργάνωση, κάτι που θα έχει θετικό αντίκτυπο στον κόσμο της που ούτως ή άλλως μοιάζει να έχει "αγοράσει" τη νέα προσπάθεια και την έχει αγκαλιάσει.
Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα φέτος το Αλεξάνδρειο για ένα τυπικό ματς πρωταθλήματος με την Καβάλα είδα (ξανα)μαζεμένες πολλές γνωστές φυσιογνωμίες του παρελθόντος που τα προηγούμενα χρόνια απείχαν διακριτικά μια και δεν έβλεπαν αληθινή προοπτική.
Τα δύο πλεονεκτήματα της ΑΕΚ και τα πολλά μειονεκτήματα
Το κεφάλαιο της ΑΕΚ είναι μια ξεχωριστή ιστορία. Η συμμετοχή της ΑΕΚ στο Eurocup έγινε μετά κόπων, βασάνων και πολλών πιέσεων αφού τερμάτισε 5η και χρειάστηκε πρώτος από όλους ο Μπερτομέου να πειστεί για την "νέα εποχή" στην ομάδα και να δώσει μια έξτρα θέση στην Ελλάδα. Ατυχώς την όλη κατάσταση η ίδια η ΑΕΚ τη διαχειρίστηκε άθλια! Και δεν μιλάω μόνο για το αγωνιστικό σκέλος της υπόθεσης που κατέληξε στον αποκλεισμό της από τη συνέχεια. Αποκλεισμός που ήρθε στην ουσία από... καραμπόλες αποτελεσμάτων μια και οι πέντε νίκες λογικά της έφταναν.
Από το καλοκαίρι του 2014 κουράστηκα να διαβάζω και να ακούω το μότο "η βασίλισσα επέστρεψε" και όλες τις πιθανές παραλλαγές του. Όλο αυτό το επικοινωνιακό αλισβερίσι προεξοφλούσε μόνο μια σίγουρη αποτυχία γιατί πολύ απλά η ομάδα δεν ξέρει ακόμη που βρίσκεται και που... πατάει! Η ιστορία της ΑΕΚ είναι και θα είναι για πάντα σεβαστή από όσους ασχολούμαστε με το μπάσκετ μόνο που η ιστορία δεν παίζει μπάσκετ και δεν κερδίζει αγώνες.
Πέρσι με ρόστερ του 1,5 εκατομμυρίου η ΑΕΚ έμεινε 5η με λογική δικαιολογία ότι όλα έγιναν βιαστικά και χωρίς πλάνο. Φέτος που υπήρχε το χρονικό περιθώριο και η άνεση, το μπάτζετ διπλασιάστηκε (τουλάχιστον) αλλά η χημεία της ομάδας παραμένει ύποπτη. Όχι για να κερδίζει τους υποδεέστερους του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά για να κάνει το ένα (τουλάχιστον) βήμα παραπάνω...
Αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ διαθέτει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα και δεκάδες μειονεκτήματα: Ένα κόσμο που όταν χαλαρώσει και αντιληφθεί ότι δεν υποστηρίζει μια υποψήφια πρωταθλήτρια αλλά ένα project με καλές προοπτικές θα βοηθήσει περισσότερο την όλη προσπάθεια. Και ένα πρόεδρο που έχει την διάθεση να δημιουργήσει, έχει προφανώς την οικονομική δυνατότητα να το κάνει αλλά ατυχώς δεν έχει την τεχνογνωσία και ούτε τους ανάλογους συνεργάτες για να του τη μεταφέρουν. Και μάλλον βρίσκεται και θα βρίσκεται για καιρό ακόμη στη φάση του "πληρώνω για να μάθω" από την οποία πέρασαν όλοι ανεξαιρέτως οι φιλόδοξοι πρόεδροι ομάδων σ’ αυτό το ρημάδι το άθλημα τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Το μοναδικό που πρέπει να εύχονται (και να προσεύχονται) οι φίλαθλοι της ΑΕΚ είναι πριν μάθει ο Μάκης Αγγελόπουλος να κουραστεί και να φύγει ή να απογοητευτεί και να φύγει. Επειδή το παρελθόν αποτελεί γνώμονα και πλοηγό για το μέλλον θυμάμαι με πόσες φιλοδοξίες ξεκίνησε ο Γιάννης Φιλίππου και πως κατέληξε στο τέλος της θητείας του να ακούει ΑΕΚ και να παθαίνει κρίση αλλεργίας. Και τον λόγο για τον οποίο τα βρόντηξε και έφυγε φτάνοντας στο σημείο, σχεδόν εκδικητικά, τιμωρητικά ή από πείσμα, να απαξιώσει εντελώς την ομάδα που του ανήκε!
Η παραμονή του Σάκοτα
Είμαι ο τελευταίος που θα ρίξει την πέτρα του αναθέματος στον Σάκοτα. Ο Σάκοτα ήταν και παραμένει ένας σοβαρός άνθρωπος, ένας καλός προπονητής και κύριος στις σχέσεις του με όλους μέσα στο μπάσκετ. Δεν είναι σίγουρα ο καλύτερος προπονητής αλλά είναι ένας προπονητής που μπορεί να κουβαλήσει το πλάνο της δημιουργίας αρκεί να μην του χτυπάνε διαρκώς το αδύναμο σημείο του: Την έμφυτη ανασφάλεια του.
Και όσο οι φίλαθλοι που κάθονται απέναντι του θα τον βλέπουν ως υποψήφιο βολικό στόχο τόσο περισσότερο θα αναζητά υπαρκτούς και ανύπαρκτους αντιπάλους. Ας τον αφήσουν ήσυχο και είναι βέβαιο ότι στη διαδρομή η ΑΕΚ θα βρει εκτός από κόσμο και πρόεδρο, καλή ομάδα, καλό προπονητή και καλούς παίκτες.
.jpg)
