Η διαπραγμάτευση που δεν έγινε ποτέ

Το διαζύγιο Ολυμπιακού-Σλούκα ήταν περίπου αναμενόμενο για όσους παρακολουθούσαν τις εξελίξεις και τις διαπραγματεύσεις που είχαν ξεκινήσει σχεδόν… χαμηλόφωνα πέρσι τον Αύγουστο. Και τελείωσαν το ίδιο χαμηλόφωνα αφού στην πραγματικότητα μοιάζει σαν να μην έγινε ποτέ αληθινή διαπραγμάτευση.

Έφτασαν στα όριά τους

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι οι Αγγελόπουλοι στην περίπτωση του Σλούκα πήγαν πολύ πιο μακριά από όσο πραγματικά περιμέναμε να φτάσουν. Και έφτασαν περίπου στα όρια τους. Δεν ξέρω τον λόγο, αυτό μπορούν να το πουν μόνο οι ίδιοι. Η αλήθεια όμως είναι ότι είχαν πολλούς και σοβαρούς λόγους να μην περιμένουν μέχρι την Παρασκευή και να έχουν τελειώσει το θέμα νωρίτερα. Όχι φυσικά δίνοντας ένα ηγεμονικό συμβόλαιο στον Σλούκα αλλά αρνούμενοι οι ίδιοι να διαπραγματευτούν.

Ας πάμε πρώτα αντίστροφα. Βρίσκω μόνο ένα σοβαρό λόγο που έφτασαν και το πάλεψαν μέχρι την τελευταία στιγμή…

Το γεγονός ότι ο Σλούκας καταλαμβάνει θέση Έλληνα, είναι 25 χρονών και αποτελούσε κομμάτι του σκληρού ελληνικού πυρήνα της ομάδας. Με άλλα λόγια είναι ένας παίκτης που δύσκολα αντικαθίσταται χωρίς να αναστατωθεί ο σχεδιασμός της ομάδας. Αλλά δεν είναι αναντικατάστατος. Ο Ολυμπιακός θα στραφεί στην Αμερικάνικη (ή την κοινοτική αγορά) και θα βρει τη διάδοχη κατάσταση αφού τα χρήματα που έδινε στον Σλούκα φτάνουν και ενδεχόμενα περισσεύουν για να βρεθεί ο αντικαταστάτης χωρίς να διαταραχθεί σημαντικά η αγωνιστική εικόνα.

Οι λόγοι να μην καταθέσουν βελτιωμένη πρόταση

Αντίθετα, είχαν πολλούς και σοβαρούς λόγους να μην καταθέσουν καν την βελτιωμένη τελευταία πρόταση. Ιδού μερικοί από αυτούς:

1. Καλώς η κακώς έχουν καθορίσει και οριοθετήσει το μπάτζετ της ομάδας σε ένα συγκεκριμένο πλαφόν. Κάποτε πλήρωναν 30 και 35 εκατομμύρια, τώρα βάζουν περίπου το 1/3. Είναι εύκολο από…απόσταση ο δημοσιογράφος ή ο οπαδός να λένε και να γράφουν "κάντε μια υπέρβαση". Όποιος όμως θέλει… υπερβάσεις ας πάει να συνεισφέρει τον… οβολό του και ας μην κάνει κουμάντο σε ξένες τσέπες. Προσωπικά, είμαι ο τελευταίος (και δεν το έχω κάνει για κανένα πρόεδρο) που θα υποστηρίξει τη λογική του "βάλε κάτι παραπάνω".

2. Στη μέση ραγδαίων οικονομικών εξελίξεων πρότειναν σε ένα παίκτη 2,6 εκατομμύρια ευρώ για τρία χρόνια. Χωρίς να ξέρουν αν αύριο το νόμισμα της χώρας θα είναι το ευρώ, θα είναι η… δραχμή ή το ρούβλι. Εκείνοι όμως έπρεπε σε κάθε περίπτωση να πληρώσουν σε "σκληρό νόμισμα" και αυτό το συμβόλαιο όπως θα κάνουν και για τα υπόλοιπα 14-15 που θα έχουν τη νέα χρονιά.

3. Ακόμη και αυτή η προσφορά οριακά μπορούσε να διαταράξει τις ισορροπίες μέσα στην ομάδα. Ο Σλούκας θα έπαιρνε πολύ περισσότερα από τον Μάντζαρη και σχεδόν τα λεφτά που παίρνει ο Πρίντεζης. Δεν θα ζυγίσω την αξία του και αν έπρεπε να πάρει αυτά τα χρήματα. Πάλι δεν είναι δικό μου θέμα αλλά των πρώην και των επόμενων εργοδοτών του. Το μπάσκετ είναι ελεύθερη αγορά. Αλλά οι Αγγελόπουλοι κινδύνευαν να μπουν σε ένα κυκεώνα… γκρίνιας και παραπόνων με άλλους παίκτες να ζητάνε αναπροσαρμογή συμβολαίων ή να είναι μονίμως παραπονεμένοι. Το έργο αυτό έχει ξαναπαιχτεί στον Ολυμπιακό με πρωταγωνιστή τον Τεόντοσιτς το 2011 και τη φημολογούμενη "λευκή απεργία" που έκανε όλη εκείνη τη χρονιά.

4. Πέρα από την ιδιότητα των προέδρων οι Αγγελόπουλοι διατηρούν και την παράλληλη ιδιότητα του επιχειρηματία. Μιλώντας υποθετικά αν αύριο το πρωί απολύσουν ένα υπάλληλο τους δεν θα αντιμετωπίσουν την οργισμένη αντίδραση του τύπου: "Διώχνεις εμένα που παίρνω 500 ευρώ το μήνα και πληρώνεις τον Σλούκα 80 χιλιάρικα μηνιάτικο". Έχω την αίσθηση ότι δεν είναι άνθρωποι που τους αρέσει η κοινωνική πρόκληση.

5. Την περασμένη Τρίτη αποκαλύφθηκε από το Contra.gr ότι ο Σλούκας την ώρα που τον περίμεναν στα γραφεία τους, επικαλέσθηκε μέσω του ατζέντη του προσωπικό πρόβλημα και τους ειπώθηκε ψευδέστατα από τον ατζέντη του ότι είναι στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια ώρα, αποκαλύφθηκε ότι βρισκόταν στο Χίλτον και μιλούσε με τον Ομπράντοβιτς. Δεν είναι ακριβώς ο ορισμός της καλής συμπεριφοράς. Παρόλα αυτά επέμειναν και κατάφεραν να βρεθούν με τον ίδιο τον παίκτη την Παρασκευή. Ακόμη και αυτό αποτέλεσε ένα βήμα παραπάνω από ότι λογικά τους υπαγορεύει η συνήθης λογική.

6. Το γεγονός ότι δίνοντας στον Σλούκα 2,6 εκατομμύρια θα πλήρωναν με τη εφορία σε πραγματικά νούμερα πολύ περισσότερα μπορεί να είναι ένα λογιστικού τύπου επιχείρημα αλλά παραμένει μια πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα των αριθμών είναι ψυχρή.

7. Στην Αμερική κανείς πρόεδρος ή μάνατζερ επαγγελματικής ομάδας δεν πληρώνει τα λεγόμενα career year παικτών που λήγουν τα συμβόλαια τους εκτός αν είναι σούπερ σταρ. Για όλους τους υπόλοιπους ισχύει μια ισοπεδωτική λογική: "Έπαιξε πολύ καλά, ας μάθει ο επόμενος αν μπορεί να παίξει καλύτερα". Με απλά λόγια: Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν πληρώνουν υπεραξίες που δημιούργησε η ίδια η ομάδα τους. Αφήνουν κάποιον άλλο να το κάνει για λογαριασμό τους.

Αντι-επαγγελματική δήλωση

Συμπερασματικά: Οι Αγγελόπουλοι απέδειξαν ότι ήθελαν τον Σλούκα. Το γιατί δεν τους ήθελε εκείνος παραμένει για μένα αδιευκρίνιστο ακόμη και μετά τη δημόσια δήλωση αποχώρησης του. Ο Σλούκας επικαλέσθηκε τον συναισθηματισμό του και το γεγονός ότι δεν ήθελε να βάλει σε διαδικασία πλειοδοτικού διαγωνισμού τον Ολυμπιακό! Αν ίσχυε κάτι τέτοιο πολύ απλά θα είχε αποδεχτεί την πρόταση και θα έμενε. Η δήλωση του μοιάζει εντελώς αντι-επαγγελματική. Βρέθηκε στο επίκεντρο ενός μεταγραφικού σίριαλ, είδε την αξία του να εκτοξεύεται και μου φαίνεται απολύτως λογικό και ανθρώπινο να ήθελε την εξαργύρωση της προσπάθειας του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα το έκανε ο καθένας μας στον επαγγελματικό του χώρο, ενδεχόμενα αρκετοί το έχουμε κάνει και προσωπικά είμαι ο τελευταίος που θα ασκούσε κριτική σε ένα παίκτη γιατί πήρε την καλύτερη προσφορά.

Αν ο Σλούκας δεν κάθισε να διαπραγματευτεί περισσότερο ζημιά στον εαυτό του έκανε παρά στον Ολυμπιακό. Εκτός αν ήταν βέβαιος ότι δεν θα έπαιρνε ποτέ περισσότερα από όσα του πρόσφερε η Φενέρ ή η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Έκανε πολύ καλά που είπε ναι στην καλύτερη πρόταση που είδε μπροστά του. Κανείς αθλητής δεν μπορεί να πει εύκολα όχι όταν το ένα συμβόλαιο λέει 2,6 για τρία χρόνια και το άλλο 2 εκατομμύρια για δύο χρόνια και του αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα σε δύο χρόνια να ξαναβγεί στην αγορά. Αλλά δεν είπε αυτό, είπε το ακριβώς αντίθετο, μπερδεύοντας την κατάσταση!

Οι πραγματικοί λόγοι ένα μικρό μυστήριο

Ενδεχόμενα το θέμα να είναι αγωνιστικό αλλά στην περίπτωση αυτή θεωρώ εντελώς αφελές παίκτες που κινούνται στο ψηλότερο επίπεδο να διαπραγματεύονται τον χρόνο και τα λεπτά συμμετοχής τους! Τι εγγύηση μπορούσαν να του δώσουν οι Αγγελόπουλοι; Ότι θα στέλνουν… χαρτάκι στον Σφαιρόπουλο στη διάρκεια της σεζόν ότι ο μέσος όρος συμμετοχής του Σλούκα είναι 21 λεπτά και έχουν συμφωνήσει να παίζει 25; Εντάξει, σοβαροί να είμαστε… Ή για παράδειγμα ο Σφαιρόπουλος δεν θα έβαζε κάποιον άλλο παίκτη πέντε ή δέκα λεπτά περισσότερο επειδή αυτό θα ήταν το όφελος της ομάδας αλλά θα προτιμούσε τον Σλούκα επειδή το είχαν… συμφωνήσει;

Φαντάζομαι ότι η όλη κουβέντα έγινε για τον ευρύτερο αγωνιστικό ρόλο του Σλούκα και όπως ειπώθηκε ήταν πολύ ικανοποιητική. Υποθετικά μιλώντας ο Ομπράντοβιτς τον έπεισε περισσότερο. Στην Πόλη ο Σλούκας θα έχει μπροστά του τον Ντίξον, τον Χίκμαν, τον Μπογκντάνοβιτς και ενδεχόμενα ένα ακόμη περιφερειακό του επιπέδου του. Και ο Ομπράντοβιτς είναι γενικά πολύ καλός στις… εξηγήσεις του προς τους παίκτες αλλά επίσης δεν φαντάζομαι ότι δίνει εγγυήσεις για χρόνους συμμετοχής κλπ.

Συνεπώς, οι αληθινοί λόγοι που δεν συμφώνησε με τον Ολυμπιακό τουλάχιστον με όσα έχουν ειπωθεί ή έχουν γίνει γνωστοί παραμένουν ένα μικρό μυστήριο που πάντως κάποια στιγμή στο κοντινό ή μακρινό μέλλον θα ξεκαθαρίσει ο ίδιος.

Άφησε την πόρτα ανοιχτή και στους δύο

Έχω την αίσθηση ότι όλες αυτές τις μέρες ο Σλούκας ήταν ξεκάθαρος μόνο προς μια κατεύθυνση! Προς τον… Παναθηναϊκό. Όταν απάντησε αρνητικά στην δεύτερη πρόταση του ΠΑΟ ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να γίνει… πέτρα του σκανδάλου και ότι δεν μπορεί να επωμισθεί τις συνέπειες της μετακόμισης στον αιώνιο αντίπαλο. Και ίσως αυτή ακριβώς η πρόταση την οποία δεν μπορούσε να δεχτεί να αποτελεί την εξήγηση της επιλογής του. Σε δύο χρόνια από τώρα με τους δεσμούς του κομμένους από τον Ολυμπιακό θα μπορεί να γυρίσει στην Ελλάδα εάν το θέλει.

Με τη μάλλον συμβατική και "βελούδινη" δήλωση ευχαριστίας- αποχώρησης από τον Ολυμπιακό θέλησε να αφήσει ανοιχτή την πόρτα της επιστροφής αλλά το ίδιο εύκολα μπορεί το 2017 να βρει ανοιχτή και την πόρτα του ΠΑΟ χωρίς τα φετινά διλήμματα. Με μια βασική προϋπόθεση: Μετά από δύο χρόνια στη Φενέρ να έχει την ίδια ή μεγαλύτερη αγοραστική αξία. Αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί ούτε ο ίδιος, ούτε εμείς να το προβλέψουμε!