Αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα!

Ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα και αυτονόητα. Κάθε μορφή βίας από όπου και αν προέρχεται είναι καταδικαστέα. Σε αυτό δεν υπάρχουν ούτε δεύτερες σκέψεις, ούτε πολλές επεξηγήσεις και αστερίσκοι.

Το ζητούμενο είναι αν υπήρξε παραβατική συμπεριφορά τέτοιου μεγέθους που να στοιχειοθετεί την διακοπή ενός αγώνα και την καταστροφή μιας ομάδας. Διότι πολύ απλά αν ο Άρης καταδικαστεί από τον αθλητικό δικαστή αυτό συνεπάγεται με απλή ανάγνωση των κανονισμών σε μηδενισμό και αφαίρεση δύο βαθμών. Κάτι που επίσης αυτόματα σημαίνει ότι θα αγκομαχήσει όλη την υπόλοιπη περίοδο για να αποφύγει τον υποβιβασμό. Δεν θα μπω στην παραφιλολογία της υπόθεσης και αν αξίζει να πέσει βαρύ το χατζάρι του αθλητικού δικαστή στο κεφάλι μιας ομάδας. Αν όλα έγιναν όπως τα περιγράφει και τα υποστηρίζει ο Παναγιώτης Αναστόπουλος είμαι από εκείνους που προσυπογράφουν την εφαρμογή των κανονισμών.

Τα... χαρτάκια δεν τραυματίζουν

Έγιναν όμως έτσι τα πράγματα; Οι έξι κάμερες και τα ισάριθμα βίντεο ριπλέι που υπήρχαν για την ανάγκη της τηλεοπτικής μετάδοσης δεν κατέγραψαν από καμία γωνία τη ρίψη κάποιου αντικειμένου. Και συνήθως, αυτό μπορώ να το υποστηρίξω αβίαστα λόγω τηλεοπτικής εμπειρίας, σε ανάλογες περιπτώσεις ανάλογα περιστατικά είχαν καταγραφεί από τις κάμερες. Κάνοντας μια υπόθεση εργασίας θα πω ότι μπορεί να συνέβη κάτι και στα όρια του στατιστικού λάθους δεν το έπιασαν οι κάμερες. Ο Αναστόπουλος είχε ξεκινήσει στραβά το παιχνίδι αφού δεν το είχε καν... ξεκινήσει στην ώρα του. Αιτία τα χαρτάκια που ρίχνουν εδώ και 25 χρόνια στο παρκέ του Αλεξάνδρειου οι οπαδοί του Άρη με τον διαιτητή να υποστηρίζει ότι μαζί έπεσε και ένα πακέτο... χαρτί που τον κτύπησε!

Ούτε αυτό όμως αρκεί για να του χρεωθεί προκατάληψη ή δόλος. Ακόμη και αν τα... χαρτάκια συνήθως δεν τραυματίζουν.

Συνεπώς, ο διαιτητής έχει σύμφωνα με το γράμμα του νόμου δίκιο. Είχε προειδοποιήσει άρα δεν φέρει ευθύνη. Ο Αναστόπουλος μπορεί ηθικά να είναι δικαιωμένος εφόσον δεν μπορεί εύκολα να αποδειχθεί μια θεωρία συνωμοσίας όπως αυτή που υποστηρίζει ο Άρης. Είναι μια φτηνή δικαιολογία για να αποφύγει ο σύλλογος τα χειρότερα; Εδώ θα απαντήσω αρνητικά...

Από την επόμενη των εκλογών του ΕΣΑΚΕ ο Άρης αλλά και τουλάχιστον δύο ακόμη ομάδες (η Κηφισιά και η ΑΕΚ) δέχτηκαν τηλεφωνήματα στα οποία τους αναφέρθηκε ότι "ο πρόεδρος έχει στεναχωρηθεί πολύ που δεν ψηφίσατε τον εκπρόσωπό του". Και όπως είχε ειπωθεί επίσης σε ανύποπτο χρόνο σε άλλα τηλεφωνήματα λιγότερα φιλικά ενημερώθηκαν ότι δεν θα καλοπεράσουν μέσα στη σεζόν επειδή αλλαξοπίστησαν στις εκλογές. Μπορεί να ήταν τηλεφωνήματα "τζάμπα μαγκιάς" από καλοθελητές που μετέφρασαν κατά το δοκούν τη δεδομένη οργή του προέδρου της ομοσπονδίας για το αποτέλεσμα των εκλογών. Όταν μιλάμε για τον χώρο της διαιτησίας όμως μιλάμε για ένα χώρο που θυμίζει κινούμενη άμμο. Όσο πιο πολύ προχωράς μέσα του τόσο πιο πολύ σε καταπίνει. Και συνήθως κάπου εκεί χάνεται το νόημα λέξεων όπως αλήθεια ή ψέμα.

Δεν τοποθετήθηκε ο Βασιλακόπουλος

Αλλά ακόμη και όλη την κακοπιστία του κόσμου να επιστρατεύσουμε την αντίδραση του επίσημου Άρη μπορούμε να την ερμηνεύσουμε. Άλλωστε και η τριάδα των διαιτητών του συγκεκριμένου αγώνα θεωρείται από τα αγαπημένα παιδιά των δύο ισχυρών ανδρών της ΚΕΔ. Αναστόπουλος και Παναγιώτου χαίρουν της εκτίμησης του Νίκου Ζαβλανού, ο δε Καρακατσούνης είναι περίπου "πνευματικό παιδί" του Κορομηλά. Αυτό ως στοιχείο από μόνο του δεν αρκεί για να "αγοράσουμε" όσα υποστήριξε ο Άρης. Να τους απαγορευτεί να σφυρίζουν παρέα είναι και αδύνατο και αδιανόητο. Αλλά όποιος σπέρνει θύελλες, θερίζει ανέμους και στην προκειμένη περίπτωση πριν σπείρει θύελλες ο ανόητος που έριξε(;) το κέρμα ή το αντικείμενο τις είχαν σπείρει αυτοί που αρέσκονται να χειραγωγούν τον χώρο και να προσφέρουν φτηνές υπηρεσίες χαμηλού κόστους.

Ας βγει ο επίσημος Άρης αφού μπήκε πια στο... αντάρτικο να πει και ποιοι ήταν οι... κομιστές των σχετικών μηνυμάτων. Ή αν λαθεύω ας το διαψεύσουν. Το θέμα, λοιπόν, είναι πολύ βαθύτερο και δεν μένει στα στενά πλαίσια ενός επεισοδίου ή μιας διακοπής, δικαιολογημένης ή αδικαιολόγητης ενός αγώνα. Ο λαλίστατος συνήθως Γιώργος Βασιλακόπουλος δεν είδαμε να τοποθετηθεί δημοσίως αν και κατονομάστηκε από τη διοίκηση του Άρη και να απαντήσει ως όφειλε.

Το ολέθριο σφάλμα του Άρη

Ας πάμε και ένα βήμα παρακάτω. Διαγράφουμε μονοκοντηλιά όλες αυτές τις θεωρίες συνωμοσίας. Δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά, το κέρμα ή το αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο βρήκε τον Αναστόπουλο και είχε λόγο να πάει στα αποδυτήρια. Στην περίπτωση αυτή απλά δεν λειτούργησε ούτε έξυπνα, ούτε προς όφελος του ίδιου του αθλήματος που υπηρετεί, ούτε καν με βάση το πνεύμα του νόμου που σε πολλές περιπτώσεις είναι προτιμότερο από το γράμμα. Απέμεναν 42 δευτερόλεπτα για να λήξει το ημίχρονο, μπορούσε να το τελειώσει και μετά να καλέσει τους ανθρώπους του Άρη στα αποδυτήρια και να τους πει ότι "τέλος η πλάκα, ειδοποιήστε τον κόσμο να ηρεμήσει αλλιώς δεν θα συνεχίσω". Όπως επίσης σε μια άλλη ανάγνωση του όλου θέματος νομίζω ότι η διοίκηση του Άρη έκανε ένα ολέθριο σφάλμα. Εφόσον υπήρχε τραυματισμός διαιτητή έπρεπε να ζητήσει την άμεση εξέταση του από επίσημο γιατρό, να έχει στα χέρια της μια γνωμάτευση για το μέγεθος του τραυματισμού κάτι που θα φαινόταν χρήσιμο όχι μόνο για να μάθουμε την αλήθεια των ισχυρισμών περί εντεταλμένης αποστολής αλλά και ως υπερασπιστική γραμμή του συλλόγου.

Υ.Γ. Για μια ακόμη φορά και μιλώντας πια σε διαφορετικό επίπεδο βιώνουμε την επανάληψη μιας ιστορίας. Το 1979 στο δρόμο για το πρώτο πρωτάθλημα Ελλάδος του Άρη έγινε ένα από τα πλέον επεισοδιακά και παράξενα περιστατικά. Στο ξεκίνημα της χρονιάς ο Άρης έπαιζε με τον πρωταθλητής της προηγούμενης περιόδου Ολυμπιακό στο Παπαστράτειο. Ο Θεσσαλονικιός διαιτητής Γιώργος Προεστός διέκοψε τον αγώνα λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου υποστηρίζοντας ότι τον κτύπησε κέρμα στο μέτωπο. Ανατρέχοντας στα αρχεία των εφημερίδων της εποχής θα διαβάσουμε την οργισμένη αντίδραση των ανθρώπων του Ολυμπιακού που υποστήριζαν ότι αυτοτραυματίσθηκε στο δρόμο για τα αποδυτήρια του γηπέδου με κέρμα που είχε στην τσέπη του! Την αλήθεια δεν τη μάθαμε ποτέ. Ο Ολυμπιακός μηδενίστηκε, βγήκε από τη μάχη της διεκδίκησης του πρωταθλήματος που κατέληξε στον Άρη και όταν ξανακούσαμε το όνομα του Προεστού ήταν πια στο επιτελείο των ομοσπονδιακών προπονητών και ο άνθρωπος που οδήγησε την εθνική εφήβων στην κατάκτηση του παγκόσμιου πρωταθλήματος του 1995.

Διαβάστε ακόμη:

Σ. Καραΐνδρος: Θέλουμε κι άλλους Αναστόπουλους

Τ. Μαγουλάς: Δεν θέλουμε Αναστόπουλους

Οριστική διακοπή στο Άρης-ΠΑΟΚ

Το φύλλο αγώνα στο Άρης-ΠΑΟΚ