Μπορούμε καλύτερα, αλλά δεν βοηθάει ο Σκίμπε…

ΛΕΙΠΕΙ Η ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Είναι φανερό! Το ανέφερα και στο κλείσιμο του παιχνιδιού με την Εσθονία πως από αυτήν την ομάδα λείπει η αθλητικότητα, τα αμυντικά τρεξίματα και η ένταση στο μαρκάρισμα. Στοιχεία που μπορούν να δώσουν οι Ζέκα, Μπακάκης.

Εδώ, θέλω να σημειώσω πως η απουσία αυτών των δύο παιδιών ήταν αισθητή, όμως δεν ήταν 100% έτοιμοι και δεν μπορεί να γίνει κριτική στον προπονητή. Αν όμως δεν έμειναν στον πάγκο επειδή θεώρησε πως δεν πρέπει να πάρει ρίσκο και ήταν μία συνειδητή απόφαση είναι επικίνδυνος…

Ασφαλώς, και θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα πράξει σε ένα μήνα ακριβώς. Στις 12 Οκτωβρίου υποδεχόμαστε την Ουγγαρία, το γήπεδο “φώναξε” πως δεν γίνεται να πηγαίνει η Εθνική χωρίς τα τρεξίματα του Ζέκα στα χαφ και χρειάζεται ποδοσφαιριστές που να παίζουν με υψηλή ένταση και να πηγαίνουν δυνατά στη μπάλα όπως ο Μπακάκης.

Το δεύτερο τέρμα που δεχθήκαμε είναι ανεπίτρεπτο! Επί δύο λεπτά, βλέπουμε τους Ούγγρους να… πυροβολούν και δεν υπάρχει κάποιος να μπει δυνατά στη φάση και να τη… καθαρίσει, να την βγάλει εκτός γηπέδου, να κάνει ένα φάουλ, να κόψει το μομέντουμ που είχαν βρει στην συγκεκριμένη φάση οι γηπεδούχοι που μας είχαν βάλει στα σχοινιά.

Την πιο… κακή ενέργεια την κάνει ο Τζαβέλας, βλέπει τον Κόβατς να κάνει την πιρουέτα μπροστά του και να επιχειρεί ντρίπλα με στροφή 360 μοιρών, όταν γυρνά το σώμα του ο αντίπαλος του το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να κλωτσήσει τη μπάλα, όπως όμως συνηθίζει αποφασίζει να σηκώσει τα χέρια του ψηλά, να κάνει μία τελείως διαφορετική αχρείαστη κίνηση και να επιστρέψει στον επιτιθέμενο να κρατήσει… ζωντανή τη μπάλα και να πασάρει για να γίνει το 2-1.

Δεν υπήρχε, βεβαίως, μπακ που να παίζει με ένταση και μπροστά από τα στόπερ ο Ζέκα, δεν θα είχε συνεχιστεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα η επίθεση.

Επαναλαμβάνω, δεν κάνω κριτική στο Σκίμπε, που δεν έβαλε Ζέκα και Μπακάκη πολύ απλά γιατί οι δύο ποδοσφαιριστές αντιμετώπισαν πρόβλημα τραυματισμού, σημειώνω όμως πως το γήπεδο έδειξε πως χρειαζόμαστε τα προσόντα τους και ελπίζω να το έχει αναληφθεί και ο Γερμανός, γιατί αν δεν το έχει καταλάβει, δεν δίνω πιθανότητες να ακουμπήσουμε το… ταβάνι μας.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Ποιο είναι αυτό θα το δείξει ο χρόνος, για αρχή να σταματήσουμε να χάνουμε από χειρότερες ομάδες, επίσης σε μία διοργάνωση που από τις 55 ομοσπονδίες που έχουν δικαίωμα να βρεθούν σε τελική φάση, παίρνουν εισιτήριο πρόκρισης 24, να προκριθούμε!

Σίγουρα, βγήκαν κι άλλα συμπεράσματα… Ο Σκίμπε έδωσε ματς βασικού στον Χριστοδουλόπουλο και κράτησε στα αριστερά τον Πέλκα. Ειδικά στο δεύτερο μέρος ο Λάζαρος πήρε πολύ παιχνίδι πάνω του, ακούμπησε η μπάλα σε αυτόν και συνολικά η Εθνική έπαιζε μονόπατα από δεξιά. Το γεγονός αυτό έφερνε τον Πέλκα σαν δεύτερο επιθετικό και την ομάδα μας να επιλέγει έναν τρόπο ανάπτυξης λες και στα αριστερά έπαιζε άλλος ποδοσφαιριστής και όχι ο βραχύσωμος χαφ του ΠΑΟΚ.

Προσπαθούσαμε με σέντρες από τα δεξιά να βρούμε μέσα στην περιοχή την κίνηση που έκανε ο Πέλκας, πίσω από τον Μήτρογλου, ασφαλώς και ποτέ δεν κατάφερε να βρεθεί σε θέση εκτέλεσης.

Από ένα σημείο και μετά η εικόνα ήταν ενοχλητική με τη μπάλα να περνά από πάνω του και αδικούσε το παιδί. Συνολικά για τον Πέλκα δεν είναι το καλύτερο του να παίζει στα αριστερά, όμως είναι δεδομένο πως αν θέλει να βρει χρόνο στην Εθνική αναγκαστικά θα πάει πιο πλάγια, καθώς ο Φορτούνης παίρνει τον χώρο στο γήπεδο και τις αρμοδιότητες που θέλει να έχει.

Στο πρώτο ημίχρονο, όμως, η μπάλα πήγαινε και σε αυτόν, είχε συμμετοχή στην ανάπτυξη και προσπάθησε να συνεργαστεί με τον παίκτη του Ολυμπιακού. Στην επανάληψη μπορεί να έπαιξε ρόλο το άγχος όμως γινόταν τόσο συχνά που έμοιαζε σαν αν είναι η στόχευση της Εθνικής. Η μπάλα ακούμπαγε στον Λάζαρο, επίθεση από τα δεξιά και ο Πέλκας στην πλάτη του Μήτρογλου.

Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πως αν είναι να παίζουμε έτσι ο κατάλληλος είναι ο Μπακασέτας, που έχει και σώμα να κινείται σαν δεύτερος φορ από το πλάι και με ικανότητα για άμεση εκτέλεση, δεν υπάρχει λόγος να παίζει ο Πέλκας.

Έχουμε την τύχη να βλέπουμε την αναγέννηση του Φορτούνη, “πετάει”, έκανε ένα θαυμάσιο παιχνίδι και παραλίγο να μας δώσει μόνος του τον βαθμό, με την σέντρα μισό γκολ που έκανε στο 90ο λεπτό, αλλά δυστυχώς ο Μήτρογλου δεν έκανε την άλλη μισή δουλειά με τον τρόπο που συνηθίζει.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ

Πολύ συζήτηση έγινε για την επιλογή Μπουχαλάκη… Δεν θέλω να σταθώ στο παιδί, μου αρέσει να μιλάω για τη λογική που πρέπει να έχει η ομάδα μας. Έχουμε την τύχη να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τρεις εκ των Φορτούνη, Μάνταλου, Πέλκα, Χριστοδουλόπουλου, Μπακασέτα, πίσω από τον φορ, οπότε αυτό που χρειάζεται για να υπάρχει ισορροπία και να βγαίνει σωστή χημεία, είναι το δίδυμο του άξονα να έχει τρεξίματα.

Από τη στιγμή που δεν μπορεί ο Ζέκα, ο προπονητής μας πρέπει να βρει ποδοσφαιριστή με τρεξίματα να πλαισιώσει τον Κουρμπέλη που χρησιμοποιεί σαν καθαρό “6άρι”.

Είναι απαράδεκτο να μην είναι στις κλήσεις ο Γαλανόπουλος και να είναι ποδοσφαιριστές που παίζουν στον άξονα περπατώντας. Δέχεται κριτική ο Μπουχαλάκης, χωρίς να φταίει, το παιδί έχει συγκεκριμένα προσόντα και αδυναμίες, η Εθνική δεν χρειάζεται τα προσόντα του, γιατί έχει ποδοσφαιριστές με καλή και σίγουρη μεταβίβαση, ακόμα και οι στόπερ μας ξέρουν μπάλα και τρέχουν περισσότερο μαζί της σε σύγκριση με τον προαναφερθέντα.

Το γεγονός πως ο Μπουχαλάκης έχει αργά πόδια, παίζει παθητικά, δεν βγαίνει με ένταση και ενέργεια στο μαρκάρισμα κοστίζει. Προσωπικά πιστεύω πως ο παίκτης έχει σοβαρές αδυναμίες για την θέση που παίζει, σύντομα θα χάσει τον χώρο του στον Ολυμπιακό και δεν έχει θέση στην Εθνική, αλλά ακόμα και να κάνω λάθος, να τον έχω αδικήσει λόγω των συνολικών χαρακτηριστικών της ομάδα μας, ταιριάζει ποδοσφαιριστής με διαφορετικά ατού.

Η εικόνα μας δεν είναι για να είμαστε ισοπεδωτικοί, δεν βλέπουμε μία κατάσταση μη αναστρέψιμη, το πρόβλημα όμως είναι πως σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια φάνηκε ότι μπορούμε καλύτερα, πως έχουμε υλικό για να αγωνιζόμαστε σε υψηλό επίπεδο, αλλά δεν έχουμε σωστή κατεύθυνση από τον προπονητή μας.