Ο Ανδριανός τόλμησε! Ώρα για Σαμαρά και αντιπολίτευση...
Ο Γ. Ανδριανός κατέθεσε προς διαβούλευση ένα νέο αθλητικό νόμο που αν φτάσει στη Βουλή και ψηφιστεί ως έχει (και φυσικά στη συνέχεια εφαρμοστεί), μπορεί να αλλάξει άρδην το βρωμερό σκηνικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αρκεί να το στηρίξει ο Σαμαράς ως το τέλος και να το "αγκαλιάσουν" και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Πριν δοθεί στη δημοσιότητα το προσχέδιο του νέου αθλητικού νόμου και βγει προς διαβούλευση, το ρεπορτάζ λέει πως ο Γιάννης Ανδριανός το παρουσίασε ολόκληρο στον Αντώνη Σαμαρά. Και ο Πρωθυπουργός του είπε "προχώρα".
Ο Σαμαράς δεν μπορεί να έχει άγνοια περί της έννοιας "αυτοδιοίκητο", ή τουλάχιστον πώς το εννοούν το αυτοδιοίκητο οι εγχώριες και διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές. Πριν μερικούς μήνες, άλλωστε, συναντήθηκε με τον Μισέλ Πλατινί, με τον οποίο συζήτησαν -μεταξύ άλλων- και τα όρια του κατά πόσο μπορεί να παρεμβαίνει το κράτος στο ποδόσφαιρο.
Το προσχέδιο του νέου αθλητικού νόμου περιλαμβάνει πλήθος παρεμβάσεων στο "αυτοδιοίκητο", όπως η ΕΠΟ και η διεθνής συνομοσπονδία το εννοούν. Δηλαδή, παρεμβαίνει στα θέματα της εκλογικής διαδικασίας, της διαιτησίας και της αθλητικής δικαιοσύνης, ενώ φτάνει να οριοθετεί ακόμα και το πόσους δανεικούς μπορεί να δίνει μια ομάδα σε μια άλλη της ίδιας κατηγορίας!
Για το λόγο αυτό, η στάση του Σαμαρά και το "πράσινο φως" που έδωσε στον Ανδριανό, αποκτούν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Εξάλλου, ανεξάρτητα από το κατά πόσο υπάρχουν "παρεμβάσεις" στο "αυτοδιοίκητο", οι διατάξεις του νομοθετήματος Ανδριανού, δεν είναι απλά στη σωστή κατεύθυνση: μπορούν -υπό την προϋπόθεση της εφαρμογής τους, κάτι που μόνο αυτονόητο δεν είναι στην Ελλάδα- να ξεριζώσουν συθέμελα το τρισάθλιο παραγοντικό κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Συνεπώς, από τη στιγμή που κατέθεσες ένα τέτοιο νομοθέτημα, πρέπει να είσαι διατεθειμένος να σπάσεις αυγά! Πρέπει στην ουσία να πας κόντρα στα επιχειρηματικά (και πάσης φύσεως άλλα) συμφέροντα των παραγόντων του ποδοσφαίρου. Κόντρα σε λογικές και νοοτροπίες δεκαετιών.
Ο Λιάνης, ο Φλωρίδης και ο Ορφανός το πάλεψαν, αλλά στο τέλος έκαναν πίσω: όταν ήρθε ηFIFAκαι απείλησε ότι οι ελληνικοί σύλλογοι και η εθνική ομάδα θα απομονωθούν και δεν θα μετάσχουν στα διεθνή πράγματα, ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου άφησε τον Λιάνη να το πάει μέχρι τέλους, ούτε ο Σημίτης τον Φλωρίδη, ούτε ο Καραμανλής τον Ορφανό. (Για τον Ιωαννίδη δεν συζητάω, δεν ασχολήθηκε καν…).
O Ανδριανός τολμά
Τώρα έρχεται ο Ανδριανός και τολμά. Μένει να δούμε αν θα αντέξει στην πίεση που θα του ασκήσουν όσοι θίγονται από το νέο αθλητικό νόμο. Εκείνους δηλαδή, που θέλουν να παραμείνει η κατάσταση ως έχει και να μην αλλάξει απολύτως τίποτα!
Κυρίως όμως, πρέπει να συμβούν δύο πράγματα:
Πρώτον, το Μαξίμου να στηρίξει μέχρι τέλους τον Ανδριανό και το νέο νόμο, χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, ακόμα και την ώρα που θα έρθει ηFIFA(την οποία θα φωνάξει η ΕΠΟ φυσικά) και θα θέσει τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα περί αποκλεισμού του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεύτερον, το νομοσχέδιο να στηριχθεί και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αφού άλλωστε ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο σπανίως αποτελούν αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για κανένα κόμμα της Βουλής, να μην στηρίξει αυτή την προσπάθεια. Πρέπει το νομοσχέδιο αυτό να περάσει ομόφωνα, με γενναιότητα, όποιες και να είναι οι συνέπειες, ώστε να σταλεί και ένα μήνυμα στους ποδοσφαιρο - παράγοντες ότι η διαιτησία, η αθλητική δικαιοσύνη και το ποδόσφαιρο γενικότερα, δεν είναι μαγαζάκι κανενός και ότι η ΕΠΟ πρέπει να πάψει οριστικά και αμετάκλητα να λειτουργεί ως κράτος εν κράτει.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Είναι πολύ πιθανό (και) αυτό το νομοθέτημα να ψηφιστεί με πολλές αλλαγές σε σχέση με το προσχέδιό του. Όμως ένα είναι σίγουρο: ότι οι συνθήκες ωρίμασαν για μία μεγάλη και γενναία τομή. Τώρα είναι η ώρα! Τώρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο ετοιμάζεται για μόνιμη εγκατάσταση στην Ευελπίδων…