Οι ευκαιρίες για τον Λουτσέσκου τελειώνουν…

Οι ΠΑΟΚτσήδες που βρέθηκαν στο δημοτικό στάδιο Καλαμαριάς δεν έκαναν κέφι να πανηγυρίσουν το γκολ του Μακ με το οποίο η ομάδα τους επικράτησε επί του τοπικού Απόλλωνα. Λογικό. Δεν πήγαν στο γήπεδο για να δουν τον ΠΑΟΚ να κερδίζει. Αυτό, το θεωρούσαν αυτονόητο. Πήγαν στο γήπεδο πρώτον διότι είχαν το δικαίωμα να δουν την αγαπημένη τους ομάδα δια ζώσης μετά από αρκετό καιρό. Κατά δεύτερον, πήγαν για να δουν αν αυτό που πιστεύουν, που θέλουν, που ζητούν, έχει βάση. Πήγαν για να δουν τον ΠΑΟΚ να τους “φτιάχνει”. Να δουν από την ομάδα που λέει πως πάει για πρωτάθλημα, αν έχει αυτό τον ”αέρα”. Και όταν ο Μακ σκόραρε, όλοι μαζί φώναξαν “βαριά, βαριά του ΠΑΟΚ η φανέλα, όποιος δεν μπορεί, να πάει….”. Αυτή είναι η δική τους αλήθεια. Στην υπερβολή της. Οπαδοί είναι, δεν πρόκειται να πουν… κομψά αυτό που τους πειράζει.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΣ

Οι φίλοι του ΠΑΟΚ γκρίνιαξαν αρκετά για τη συνολική εικόνα που παρουσίασε η ομάδα τους στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα Πόντου. Γιατί άραγε; Τόσο κακός ήταν ήταν ο ΠΑΟΚ; Στο πρώτο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε περισσότερο τον Πασχαλάκη από ότι ο Απόλλων τον Καλογεράκη, και αυτό δεν έχει να κάνει με την ποσότητα αλλά με την ποιότητα των τελικών προσπαθειών της κάθε ομάδας. Και είναι θέμα όταν μια ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας κάνει ποιοτικότερες τελικές από τον ΠΑΟΚ. Αυτός είναι ο δεύτερος λόγος που οι φίλοι του ΠΑΟΚ γκρίνιαξαν και το έκαναν θέμα στα συνθήματά τους, εκφράζοντας έντονα τη δυσαρέσκειά τους.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ

Ο κύριος λόγος όμως είναι άλλος. Οι φίλοι του ΠΑΟΚ δεν έχουν πειστεί ακόμα από την ομάδα τους. Το αναζητούν και η αλήθεια είναι πως και η ομάδα, ως οργανισμός το αναζητά. Οι ασπρόμαυροι ψάχνουν δυο καλές εμφανίσεις που να μην απέχει η μια με την άλλη χρονικά. Και σε τέτοιες περιπτώσεις, τα ακούν και οι παίκτες αλλά κυρίως ο προπονητής. Ναι, ο προπονητής ήταν είναι και διαχρονικά θα είναι το “εύκολο θύμα”, διότι “δεν μπορείς να διώξεις τους παίκτες αλλά τον προπονητή μπορείς”. Ωραία, όμως υπάρχει και το άλλα. Ο προπονητής είναι, λοιπόν, το εύκολο θύμα μόνο όταν δεν μπορεί να τον στηρίξει η δουλειά του και το περιβάλλον του. Ο Ράζβαν Λουτσέσκου έταξε, με δηλώσεις του, έναν ΠΑΟΚ που συνεχώς θα βελτιώνεται στο πρώτο δίμηνο από την ημέρα της πρόσληψής του. Το δίμηνο τελείωσε. Ο ΠΑΟΚ ξεμπέρδεψε με τη πρώτη φάση του κυπέλλου και είναι μέσα στη μάχη του πρωταθλήματος. Ηρεμία όμως δεν υπάρχει…

ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Ο ΠΑΟΚ ψάχνει απεγνωσμένα ένα σημείο αναφοράς. Και επειδή, λίγο – πολύ, όλοι κοιτάζουν και τις… καμπούρες των άλλων. Το σημείο αναφορά της ΑΕΚ ήταν η νίκη με τον Ολυμπιακό, αλλά αυτή αρχίζει να ξεθωριάζει και ψάχνει το επόμενο. Ο Ολυμπιακός βρήκε τη νίκη επί του ΠΑΟΚ για να έρθει στα ίσα του, αλλά πηγαίνει σε ένα ακόμα “must win” ματς, αυτό με τον Παναθηναϊκό. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει ακόμα ματς “σημείο αναφοράς”. Και αυτό τους “τρώει” όλους. Γεμίζει με αμφισβήτηση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Και αυτή η αμφισβήτηση πρέπει να φύγει στα ματς με Αστέρα Τρίπολης και ΑΕΚ.

ΤΟΝ ΚΑΙΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ

Συνολικά, στα δέκα παιχνίδια που έχει δώσει ο ΠΑΟΚ σε πρωτάθλημα και κύπελλο, το πρόβλημα εστιάζεται στο τελευταίο τέταρτο του γηπέδου, εκεί που ο Δικέφαλος του βορρά ενισχύθηκε σημαντικά και πλέον διαθέτει πλειάδα παικτών έχουν την ικανότητα να φέρνουν τη μπάλα στη μεγάλη περιοχή είτε με γέμισμα, είτε με “μπούκα”, είτε με κάθετη πάσα. Παρ’ όλα αυτά, ο ΠΑΟΚ χωλαίνει σε αυτό το τομέα, με τα καλά δείγματα γραφής να είναι λιγότερα από αυτά που άπαντες συμφωνούν πως μπορεί να παρουσιάσει. Ο Λουτσέσκου έχει συνολικά παρουσιάσει μια ομάδα που δέχεται δύσκολα φάσεις, και παράλληλα μια ομάδα