Αν έχανε ο ΠΑΟΚ, θα τον έλεγαν "δεύτερο παντού"

Με μια εμφάνιση-καρμπόν με αυτή στο Περιστέρι, ο ΠΑΟΚ έφτασε τις 20 νίκες στις 27 αναμετρήσεις που έχουν ξεκινήσει και έχουν τελειώσει στο πρωτάθλημα. Την συγκεκριμένη νίκη την ήθελε όσο τίποτε άλλο, και την πήρε σαν πρωταθλητής.

Χωρίς καλό ξεκίνημα, με έναν συνδυασμό τύχης και ικανότητας, που έχει να κάνει με το τελείωμα φάσεων και την διαχείριση αγώνων στους οποίους προηγείται. Τη νίκη αυτή την ήθελαν πάνω από όλους οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ. Είχαν μεγάλο κίνητρο διότι έχουν ακούσει και διαβάσει πολλά.

Ο ΠΑΟΚ ΤΟΥ... ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Η εικόνα του ΠΑΟΚ στο πρώτο μισό του πρώτου ημιχρόνου θύμιζε αρκετά την αντίστοιχη στην αναμέτρηση που έδωσε ο «Δικέφαλος του Βορρά» στο Περιστέρι, με αντίπαλο τον Ατρόμητο. Εκείνή ήταν η πρώτη αναμέτρηση που είχαν δώσει οι ασπρόμαυροι μετά από αυτή με την ΑΕΚ. Τώρα, η αναμέτρηση στη Λεωφόρο ήταν η πρώτη μετά την απόφαση της επιτροπής εφέσεων αναφορικά με την τύχη του αγώνα των δυο Δικεφάλων. Τα συνδυάζω διότι πολλές φορές κάποιες λεπτομέρειες παίζουν ρόλο. Ο ΠΑΟΚ, κόντρα στη ροή του αγώνα, προηγήθηκε. Πριν το σουτ του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς με το οποίο έγινε το 0-1, ο ΠΑΟΚ είχε μόλις ένα κόρνερ, και δεν είχε ούτε μια τελική στην εστία του Παναθηναϊκού, με βάση την στατιστική κάλυψη. Ομως, όταν είσαι ο πρώτος σκόρερ, είσαι... υποχρεωμένος να σηκώνεις το βάρος αυτής της «ταμπέλας» ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ακόμα και με σουτ με το αριστερό.

ΤΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, ο ΠΑΟΚ κλήθηκε να διαχειριστεί το προβάδισμα που πήρε. Και από εκείνο το σημείο και μετά φάνηκε η διαφορά ποιότητας και... προπονήσεων των δυο ομάδων. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» έχει σαφώς καλύτερες μονάδες και σίγουρα καλύτερη φυσική κατάσταση. Ολα αυτά έπαιξαν το ρόλο τους, στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Ο ΠΑΟΚ το διαχειρίστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το «κλείδωσε» με τους δυο Αλέξανδρους. Ο Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς «υπέγραψε» το 0-2 και λίγα λεπτά αργότερα, ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης το κράτησε με μια εξαιρετική επέμβαση, βγαλμένες από την εξαιρετική φετινή σεζόν που έκανε από τη στιγμή που βρέθηκε κάτω από τα δοκάρια του ΠΑΟΚ.

ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ, ΘΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΤΡΙΒΑΝ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ

Μπορεί οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ να χάρηκαν τη νίκη της ομάδας τους, σε συνδυασμό με την συνολική εμφάνιση του «Δικεφάλου του Βορρά» στη Λεωφόρο, όπως είναι σίγουρο πως θα την χάρηκαν και οι ποδοσφαιριστές. Την ήθελαν πολύ, για πολλούς και διάφορους λόγους. Και κυρίως για το «εγώ» τους. Είχαν ανάγκη μια νίκη διαφορετική από τις άλλες. Με τον Παναθηναϊκό έπαιζαν, στη Λεωφόρο. Ανεξάρτητα με το πως είναι ο Παναθηναϊκός, αυτά τα ματς είναι μεγάλα. Οι νίκες του ΠΑΟΚ στο Λεωφόρο είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ο ΠΑΟΚ νιώθει πως ζει με το βάρος της αναζήτησης του «ηθικού πλεονεκτήματος» στον όλο συλλογισμό για την βαθμολογία αγωνιστικού χώρου. Είμαι σίγουρος πως όλο αυτό, μπορεί κάποιος να το βλέπει ως εσωτερική, ΠΑΟΚτσίδικη κατανάλωση. Ακόμα και έτσι να το δει κάποιος, οι παίκτες του ΠΑΟΚ το ήθελαν πάρα πολύ αυτό το ματς. Και ξέρετε γιατί; Διότι αυτοί που δεν αναγνωρίζουν την «βαθμολογία αγωνιστικού χώρου» που έχουν στο μυαλό τους στον ΠΑΟΚ, θα έτρεχαν πρώτοι να τη τρίψουν στη μούρη του ΠΑΟΚ αν ο «Δικέφαλος του Βορρά» δεν κέρδιζε στη Λεωφόρο. Είμαι 101% σίγουρος πως το «ακόμα μιλάτε; και στη δική σας βαθμολογία, δεύτεροι είστε».... Μονά – ζυγά δικά τους με λίγα λόγια.

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Και μετά από το «χορταστικό» 0-3 μέσα στη Λεωφόρο, ο οργανισμός του ΠΑΟΚ δίνει νέα μαθήματα διαχείρισης. Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη φιέστας στην αναμέτρηση με τον Πλατανιά στην Τούμπα. Οι... 101 στους 100 ΠΑΟΚτσήδες των οποίων βλέπω τα ποσταρίσματά τους στο facebook (είναι και αυτό ένα μέτρο σύγχρονης σφυγμομέτρησης, που δεν είναι αλάνθαστη, αλλά κάτι δείχνει) έχουν εδώ και δυο εβδομάδες που ανεβάζουν φωτογραφίες από το τρόπο που διαχειρίστηκε η ΑΕΚ το τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι της την σεζόν 2007-08. Και από τη στιγμή που γίνεται αυτή η σύγκριση -και δεν κοιτάζω αν είναι δόκιμη ή αδόκιμη- να θυμίσω πως εκείνη η ΑΕΚ, στα πλέι οφ παρουσιάστηκε «άδεια». Και ο ΠΑΟΚ καλείται όχι μόνο να μην «αδειάσει» την Κυριακή αλλά να γεμίσει. Και να γεμίσει όρεξη και διάθεση, οχι μίσος και οργή. Γι' αυτό το λόγο οι εβδομάδες μέχρι τον τελικό θα αποτελέσουν ένα ακόμα μάθημα διαχείρισης για όλους.