Βράνιες σημαίνει… extreme!

Ο Όγκνιεν Βράνιες είναι από τις περιπτώσεις παικτών που… συνηθίζει να προκαλεί συζητήσεις λόγω του έντονου χαρακτήρα του, του δυναμικού τρόπου παιχνιδιού του και της γενικότερης προσέγγισής του γύρω από το ποδόσφαιρο, η οποία είναι η αλήθεια πως μόνο συνηθισμένη δεν είναι για έναν (ξένο) ποδοσφαιριστή που βρίσκεται σε μια ομάδα μόλις μερικούς μήνες.

ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΣΤΕΡΝΟ

Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου του αγώνα με τον Ολυμπιακό, ο Βόσνιος δέχτηκε ένα χτύπημα στο στέρνο, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να του δημιουργηθεί μια δυσφορία μέχρι την ανάπαυλα. Μέχρι τότε, βέβαια, ο ίδιος δεν έδειξε να ανησυχεί ιδιαίτερα όπως επίσης και οι άνθρωποι του ιατρικού τιμ της ΑΕΚ. Όταν οι δύο ομάδες κατευθύνθηκαν στα αποδυτήρια, άπαντες συνειδητοποίησαν ότι ο Βράνιες έφτυνε αίμα, κάτι που ανησύχησε έντονα τους ανθρώπους του τεχνικού τιμ, οι οποίοι εισηγήθηκαν την αντικατάστασή του. Ο ίδιος ο παίκτης, όμως, το πήρε πάνω χωρίς καν να συζητάει να περάσει εκτός αγωνιστικού χώρου, θέλοντας να τελειώσει το ντέρμπι.

98 στους 100 ποδοσφαιριστές σε παρόμοια περίπτωση θα έφευγαν επί τόπου από το γήπεδο, κάτι που είναι και το λογικό αφού δεν είναι σαφές το τι δημιουργεί την αιμόπτυση και φυσικά κανένας αγώνας δεν είναι πάνω από την υγεία των αθλητών και την ανθρώπινη ζωή.

Tελικά ο απεικονιστικός έλεγχος έδειξε θλάση δεξιού πνεύμονα, κάτι που πιθανότατα να τον αφήσει εκτός στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννενα για να ξεκουραστεί, αν και ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ όταν αυτός από τον οποίο εξαρτάται η υπόθεση είναι ο Βράνιες.

ΠΟΛΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Όπως και να έχει όμως, είναι κατά γενική ομολογία αντιληπτό ότι δεν πρόκειται για έναν παίκτη με συνηθισμένη συμπεριφορά σε όλα τα θέματα. Το πάθος ήταν το νούμερο ένα στοιχείο ως προς αυτό που έψαχνε η ΑΕΚ όταν τον απέκτησε, όμως αυτό που αναζητείται αυτή τη στιγμή είναι η ισορροπία (στο κομμάτι του πάθους) για να έχει δημιουργική χροιά και να αποφεύγει τον κίνδυνο να τον «τυφλώνει». Είτε πρόκειται για μια φάση που μπαίνει δυνατά, είτε για μια ανάρτηση στο διαδίκτυο. Θέλει προσοχή το συγκεκριμένο κομμάτι πρώτα γιατί είναι ένας παίκτης που η ομάδα χρειάζεται σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά πάνω από όλα γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να την «κρεμάσει».

Δεν είναι ένας παίκτης που σου δίνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να πουλήσει οπαδιλίκι. Περισσότερο δίνει την εικόνα ότι έχει έμφυτη μέσα του την «ταλιμπανιά» (την καλώς αλλά και κακώς εννοούμενη) που θα παθιαζόταν σε άπειρο βαθμό, όπου κι αν αγωνιζόταν. Eνδεχομένως επειδή στην ΑΕΚ έχει εκλάβει για πρώτη φορά στην καριέρα του μια αίσθηση σταθερότητας (σχεδόν κάθε χρόνο άλλαζε ομάδα και έπεστε σε κλαμπ με οικονομικά προβλήματα) να το βγάζει λίγο παραπάνω θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο ανταποδίδει την εμπιστοσύνη συλλόγου και οπαδών. Όπως και να έχει όμως, πρέπει να κουλαντριστεί κάπως το θέμα, γιατί το αρνητικό στην περίπτωσή του είναι ότι έδωσε αρκετές αφορμές για να συζητηθεί και να δημιουργήσει κακό όνομα. Κάτι, που πιθανότατα να τον οδηγήσει στο να την πατήσει ακόμα και σε μια περίπτωση που δε θα φταίει πραγματικά.

ΤΟ ΠΑΤΗΜΑ

Το πάτημα στον Μάριν στο πρώτο ημίχρονο του ΑΕΚ-Ολυμπιακός θα μπορούσε να στοιχίσει περισσότερο στην «Ένωση» από μια κίτρινη κάρτα και το αρνητικό ήταν ότι ο Βόσνιος έδωσε την αφορμή. Η εικόνα με τον Γκάλο που πήγε να τον ηρεμήσει και την απώθηση του Βράνιες ήταν κάτι που συμβαίνει πάνω στην ένταση των αγώνων, όμως δεν είναι εικόνα αντιπροσωπευτική για μια ομάδα σαν την ΑΕΚ. Τα πάντα όμως είναι θέμα ομάδας. Αν το κλαμπ (διοίκηση, προπονητής) καταφέρουν να διαχειριστούν σωστά τον Βράνιες (αν αυτό είναι εφικτό) τότε η «Ένωση» θα κερδίσει ένα στόπερ με πολύ μικρή απόκλιση σε σχέση με αυτό που έψαχνε για να βάλει δίπλα στον Τσιγκρίνσκι. Αν όχι τότε θα έχει έναν καλό παίκτη, που θα βοηθάει με τα κοψίματά του και την κατάθεση ψυχής μέσα στο τερέν, ο οποίος όμως θα μπορεί μέσα σε ένα δευτερόλεπτο να μετατραπεί σε καρμανιόλα για την ίδια την ομάδα του.

Ο ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ

Στον περίγυρο ΑΕΚ οι απόψεις διίστανται σε ότι έχει να κάνει με τον Βράνιες. Μετά το ματς με τον Ολυμπιακό υπήρξε μια ανάρτηση του Ντέμη Νικολαϊδη που τον… περιέλαβε όχι αγωνιστικά όσο για την προσέγγισή του που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην ομάδα. Υπάρχει, βέβαια, μια μεγάλη μερίδα που τη «βρίσκει» με τον Βόσνιο.

Η αλήθεια -τουλάχιστον φαινομενικά- είναι κάπου στη μέση. Η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια έγινε ιδιαίτερα soft με αποτέλεσμα να «φωνάζει» απεγνωσμένα ότι ήθελε παίκτες με τη νοοτροπία και την προσέγγιση του Βράνιες. Η εικόνα του ποδοσφαιρικού τμήματος είναι καθρέφτης για την ομάδα και ένας παίκτης που το «ζει» περισσότερο από τον μέσο όρο, τα βάζει με αντιπάλους, ρισκάρει την υγεία του για να βγάλει το ματς δίνει μια πιο δυναμική διάσταση στην ίδια την ομάδα. Αν δεν υπάρξει μια ισορροπία, όμως, στο ξεχείλισμα του πάθους, όλο αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να λειτουργήσει ακόμα και καταστροφικά για την ΑΕΚ, κάτι που απομακρύνεται αισθητά από το βασικό ζητούμενο της όλης ιστορίας…