Στερνή μου γνώση (και διάθεση)…
Ο Άκης Γεωργίου γράφει για τις δύο διαφορετικές προσεγγίσεις της ΑΕΚ μέσα στη σεζόν που είναι του ύψους και του βάθους: Την καλοκαιρινή περίοδο που την κατέστρεψε και τη χειμερινή που ίσιωσε -αν και αργά- την κατάσταση.
Η αισθητή βελτίωση της πορείας της ΑΕΚ από τον Γενάρη και μετά, μοιραία γυρνάει το μυαλό πίσω στο περασμένο καλοκαίρι στο οποίο έγιναν… πράγματα και θαύματα που -φυσικά- κόστισαν στο κάκιστο πρώτο εξάμηνο της “Ένωσης” στη φετινή σεζόν. Σχεδόν όλα έγιναν με τρόπο -αν μη τι άλλο- ανορθόδοξο, αρκετά πράγματα μπήκαν κάτω από το χαλί με αποτέλεσμα να παραφουσκώσει και να σκοντάψει η ομάδα πάνω σε αυτό σε σημείο που να μη φτάνει η καλή συγκομιδή της εποχής Χιμένεθ προκειμένου να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από βαθμολογικής άποψης.
Η ΕΥΤΡΑΠΕΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
Είναι γνωστή και χιλιογραμμένη η προσέγγιση της ΑΕΚ στο θέμα του προπονητή της το περασμένο καλοκαίρι. Ο Μπάγεβιτς επέλεξε Μοντανιέ στην τελική προεπιλογή στην οποία συμμετείχαν και οι Φινκ-Αρουαμπαρένα. Τελικά, παρότι ο Γάλλος ήρθε στην Αθήνα και πέρασε από Σπάτα και γραφεία, η υπόθεση ναυάγησε και η ΑΕΚ έζησε για 1,5 μέρα ένα μεγάλο φιάσκο. Για να καλυφθεί το φιάσκο, ο Μπάγεβιτς επέλεξε τον Κετσπάγια που είχε σταν μπάι προηγούμενες χρονιές για αντικαταστάτη του Δέλλα.
Ο Τιμούρ δεν ήρθε κοντά σε… άνθρωπο στο σύντομο πέρασμά του ως προπονητής της ομάδας και με απόφαση Μελισσανίδη πάρθηκε η απόφαση αντικατάστασής του από τον Ζοζέ Μοράις. Το ένα λάθος, δηλαδή, διορθώθηκε με ένα -ίσως- μεγαλύτερο λάθος, αφού παρότι ο Μοράις σε ένα βαθμό ήταν ορθολογικός, το πρόβλημα που υπήρξε έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν ήταν… προπονητής. Ως βοηθός μπορεί να έκανε παπάδες, ως -πιθανός- εργαζόμενος στο πρότζεκτ των ακαδημιών της ΑΕΚ, επίσης. Ως προπονητής όμως της πρώτης ομάδας δεν…
Μέχρι να φτάσει στον Χιμένεθ η ΑΕΚ είδε και απόειδε. Ο Μανόλο δεν ήταν ο καλύτερος προπονητής της σύγχρονης ιστορίας της, ούτε φυσικά αυτός με τους περισσότερους θαυμαστές από το πρώτο του πέρασμα από το κλαμπ. Έστω και παροπλισμένος, 1,5 χρόνο χωρίς δουλειά και με τελευταία εργασιακή στέγη τα Εμιράτα, είναι ένας κανονικός προπονητής. Που βάζει το να πετύχει πάνω από όλα, δίνει ένα σχέδιο στην ομάδα και έρχεται κοντά στους παίκτες.
Με την 3η προσπάθεια τελικά το… πέτυχε η ΑΕΚ, έχοντας αυτή τη στιγμή τον πιο περπατημένο προπονητή του πρωταθλήματος από άποψη παραστάσεων και τον μοναδικό που έχει κατακτήσει ως κόουτς εγχώριο τίτλο. Το ζήτημα είναι όμως πως όταν ήταν η κρίσιμη ώρα κοιτούσε… αλλού εξετάζοντας σαφώς υποδεέστερες περιπτώσεις προπονητών τις οποίες εμπιστεύτηκε κιόλας.
ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ
Το περασμένο καλοκαίρι η ΑΕΚ πήρε 9 ποδοσφαιριστές. Τσιγκρίνσκι, Μπάρκας, Μπακασέτας, Ντίας, Αλμέιδα, Πατίτο, Μανωλάς, Λάζαρος και Λέσκοτ προστέθηκαν στο ρόστερ. Με εξαίρεση τους Μανωλά και Ντίας που αποδεδειγμένα δεν είχαν θέση ούτε… έξω από την ομάδα κάτι που αποδείχθηκε στην πράξη από τις επιλογές όλων των προπονητών, αλλά και του Λέσκοτ λόγω της ιδιόμορφης κατάστασης, οι υπόλοιποι είναι ποδοσφαιριστές που είτε πρόσφεραν, είτε θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ομάδα αρκετά πράγματα.
Όμως ακόμα και σε ότι έχει να κάνει με τους καλούς παίκτες που αποκτήθηκαν, παίζουν ρόλο διάφορα πράγματα όπως για παράδειγμα σε τι κατάσταση είναι, ή αν έχουν κάνει προετοιμασία με την ομάδα. Αλμέιδα, Πατίτο, Χριστοδουλόπουλος και Λέσκοτ αποκτήθηκαν αργά κάτι που όποιος… νιώθει μπορεί να αντιληφθεί τη δυσκολία του να γίνουν βασικοί από την 1η αγωνιστική παίκτες που δεν έκαναν προετοιμασία από την ομάδα και προετοιμασία… γενικά. Αν η ΑΕΚ τους είχε πάρει νωρίτερα θα υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να “ξηλωθεί” σε μεγαλύτερο βαθμό, η “κιτρινόμαυρη” ΠΑΕ πήρε το ρίσκο το οποίο όμως σε ποδοσφαιρικό επίπεδο δεν βγήκε.
Τον χειμώνα -και- στην περίπτωση των παικτών έγινε το αντίθετο. Αρχικά αποκτήθηκε ο Βράνιες, το βασικό -κατά συνθήκη- δεξί μπακ της Εθνικής Βοσνίας που η φυσική του θέση είναι στόπερ. Προστέθηκε στο ρόστερ το 8άρι που έλειπε στην ΑΕΚ προκειμένου να τις δώσει βοήθειες στο δημιουργικό κομμάτι (Αϊντάρεβιτς) το οποίο δεν υπήρχε ούτε… ποσοτικά. Αποκτήθηκε ο Αραούχο, ο σέντερ φορ… παστελωτής με καντάρια μπάλα που επίσης έλειπε δεδομένων των προβλημάτων του Αλμέιδα και ένα κανονικό αριστερό μπακ για να δίνει ανάσες στον Ντίντακ που μέχρι ενός σημείου έδειχνε να κινδυνεύει να… πάρει φωτιά από την υπερβολική και χωρίς ανάσα χρησιμοποίησή του: Ο Βινίσιους.
Οι τρεις (Αραούχο, Αϊντάρεβιτς και Βράνιες) πήραν στο σπίτι τη φανέλα βασικού κάτι που μαρτυρά πόσο έλειπαν στο πρώτο εξάμηνο τρεις ποδοσφαιριστές αυτών των προδιαγραφών παίζοντας καθοριστικό ρόλο στο να βελτιωθεί η εικόνα της “Ένωσης” σε μεγάλο βαθμό.
ΑΝ ΜΑΖΕΨΕΙ ΤΟ… ΘΟΛΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΥΑΛΟ
Ό,τι κι αν γίνει στην τρέχουσα σεζόν μέχρι το τέλος της, το ζητούμενο για την ΑΕΚ είναι το προσεχές καλοκαίρι να έχει μια προσέγγιση όπως αυτή που έβγαλε στη χειμερινή περίοδο όταν μπήκαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι η ομάδα αυτή λειτουργεί καλύτερα όταν πέφτει στα σχοινιά, παρά όταν έχει τη μπάλα στα πόδια της, το κλίμα υπέρ της και άπειρο χρόνο στη διάθεσή της για να χτίσει το μέλλον της. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της λανθασμένης διαχείρισης, όπως έγινε πέρσι με την κατάκτηση του Κυπέλλου που αντί η ΑΕΚ να πει “τυράκι” είπε… “τυροκομείο”. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά λειτουργεί το ένστικτο της επιβίωσης και το σωστό μοιάζει με μονόδρομο. Όπως έγινε δηλαδή τον Γενάρη.
Η φετινή χρονιά μέχρι τώρα ήταν τόσο ωμή για την ΑΕΚ που -για όποιον θέλει να δει την πραγματικότητα- έδειξε τι είναι σωστό και τι λάθος. Της έδειξε ότι το να “ψηνόμαστε μεταξύ μας το καλοκαίρι” δεν σε κάνει ανταγωνιστικό τον χειμώνα. Απλά σε παραπλανεί. Όπως επίσης της έδειξε τι μπορεί να γίνει όταν κάνεις το σωστό, που η ίδια διοίκηση έκανε τον χειμώνα. Χωρίς τίποτα σούπερ υπερβάσεις, αλλά με μυαλό και μακριά από κολλήματα του τύπου “αυτόν δεν τον χωνεύω γιατί τότε είπε αυτό”.
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι η ΑΕΚ έκανε δώρο το πρωτάθλημα σε κανέναν, γιατί δεν το είχε από χθες. Αυτό που έκανε δώρο όμως ήταν η χαμένη της αγωνιστικότητα και η πιθανότητα να είναι ανταγωνιστική σε σοβαρό βαθμό.
Αν το καλοκαίρι ντριμπλάρει τον -κακό- καλοκαιρινό της εαυτό και επαναφέρει την προσέγγιση που είχε τον χειμώνα όταν πια ήταν αργά και είχαν ήδη σφίξει τα γάλατα, τότε θα υπάρχει σημαντική ελπίδα. Αυτό είναι και το μεγάλο της στοίχημα. Πολύ μεγαλύτερο και από τον -όποιο- τρόπο που θα εξελιχθεί αυτή η σεζόν-πείραμα.