Η πονεμένη “σπονδυλική στήλη” της ΑΕΚ

Με βάση τις προσδοκίες του περασμένου καλοκαιριού, το δυνατό σημείο της φετινής ΑΕΚ προοριζόταν για να γίνει ο άξονάς της. Με δεδομένη την παρουσία του διδύμου Γιόχανσον-Σιμόες στη μεσαία γραμμή, οι «κιτρινόμαυροι» ήθελαν να φορτώσουν ακόμα περισσότερο τη «ραχοκοκαλια» της ομάδας, κάτι που συνέβη την περασμένη μεταγραφική περίοδο. Η προσθήκη του Τσιγκρίνσκι ήταν η πρώτη που έλαβε χώρα το περασμένο καλοκαίρι, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν μία ακόμα προσθήκη έμπειρου κεντρικού αμυντικού (Λέσκοτ), ενός φορ με παραστάσεις υψηλού επιπέδου -έστω και σε πτωτική πορεία στην καριέρα του- (Αλμέιδα) και ενός μεσοεπιθετικού που πίσω από τον σέντερ φορ έκανε εξαιρετική σεζόν με τη φανέλα του Πανιωνίου (Μπακασέτας).

Με την ελπίδα ότι η… «σπονδυλική της στήλη» θα είναι μετά από χρόνια το σημείο-κλειδί, η ΑΕΚ μπήκε στη σεζόν αλλά ξεκίνησε να μετράει προβλήματα, αγωνιστικά και τραυματισμών. Αρχής γενομένης από τον αγώνα ρεβάνς με τη Σεντ Ετιέν, ήρθε το πρώτο… χτύπημα της μοίρας με την απώλεια του Γιόχανσον λόγω ίωσης. Τον αντικατέστησε ο Λαμπρόπουλος που μέσα σε μια νύχτα έγινε χαφ, κάτι που αποτέλεσε ένα από τα… όνειρα που στοίχισαν στον Κετσπάγια, αφού παρότι με τους Γάλλους πήγε καλά, στο Καραϊσκάκη η ιδέα ναυάγησε παταγωδώς. Μέχρι σήμερα τα χτυπήματα που ακολούθησαν ήταν αρκετά με αποτέλεσμα αντί για δυνατό σημείο, ο άξονας να γίνεται ένα μέρος του προβλήματος της περαιτέρω λειτουργίας της ομάδας, η οποία δείχνει εγκλωβισμένη σε μια συνεχόμενη αγωνιστική μετριότητα.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΕΤΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ

Σε γενικές γραμμές ο Ανέστης έκανε καλό πρωτάθλημα, διέλυσε την εικόνα του στο ματς με τον Ατρόμητο με το γκολ του Ούμπιντες στο πρωτάθλημα και φούσκωσε ακόμα περισσότερο τις συζητήσεις μετά το φιλικό με τους Περιστεριώτες. Από την άλλη υπάρχει και η επιλογή του Μπάρκα που έχει κάποια στοιχεία που υπερτερεί σε σχέση με τον Ανέστη, αλλά δεν το λες ότι βγάζει μεγαλύτερη σιγουριά γενικά.

Όπως κι αν το δει κανείς, η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ επέλεξε να επενδύσει για το μέλλον στη θέση του τερματοφύλακα, κάτι που έχει θετικά κι αρνητικά. Πήρε την απόφαση να μάθουν στην καμπούρα της δύο νεαροί με την προοπτική να της βγουν, και δεν επένδυσε τη σιγουριά της στα γκολπόστ με έναν πιο έμπειρο γκολκίπερ. Η κίνηση αυτή έχει τη λογική της, φτάνει όσοι αποθέωναν το περασμένο καλοκαίρι να στηρίξουν για να μη διευρύνεται ο θόρυβος στην πρώτη στραβή. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, στη θέση 1 τις έχει τις αδυναμίες της η ΑΕΚ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι επεμβάσεις του Ανέστη δεν την έσωσαν κάποιες φορές.

ΟΙ -ΣΧΕΔΟΝ- ΜΟΝΙΜΑ ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΕΣ

Το θετικό για την ΑΕΚ σε αυτό το κομμάτι, είναι ότι διαθέτει ποδοσφαιριστές που παίζουν πολλά ματς και ακόμα και στην κακή τους μέρα βρίσκονται σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι Γιόχανσον και Τσιγκρίνσκι, με υποσημείωση την τρέχουσα πρώτη απουσία του Ουκρανού εξαιτίας μιας -ελαφριάς μορφής- θλάσης. Για το διάστημα που διανύουμε, πάντως, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από τις δύο -καλές- μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού στα στόπερ, δεν είναι καμία διαθέσιμη για τον προπονητή.

Ο ΦΕΤΙΝΟΣ ΣΙΜΟΕΣ

Η άλλη σημαντική απώλεια του φετινού άξονα είναι η πτώση του Αντρέ Σιμόες ο οποίος έχασε δρόμο ως προς τη διάρκεια που έβγαλε στην περσινή σεζόν εξαιτίας της τενοντίτιδας που τον ταλαιπώρησε και ακόμα -έστω και λιγότερο- τον ταλαιπωρεί. Ο καλός Σιμόες είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμος στην ΑΕΚ για ολόκληρη την ανασταλτική της λειτουργία, όμως η σταθερότητα και η συνεχόμενη εικόνα με τον οποία τον συνηθίσαμε την περασμένη σεζόν, δεν υπάρχει φέτος, τουλάχιστον για την ώρα.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΣΕΤΑ

Άλλη μία περίπτωση πάνω στην οποία πόνταραν (και ποντάρουν) στην ΑΕΚ, είναι αυτή του Τάσου Μπακασέτα. Ο 23χρονος άσος της «Ένωσης» δεν κατάφερε να βρει καλά πατήματα από την αρχή, χρησιμοποιήθηκε σε πολλές θέσεις και η φόρμουλα για καλύτερη απόδοση μέχρι να τραυματιστεί ήταν προς αναζήτηση. Περιμένει πολύ περισσότερα πράγματα η ΑΕΚ από τον Μπακασέτα, αλλά υπάρχει και μια ανησυχία για το αν μπορεί να δώσει ότι και την περσινή σεζόν στον Πανιώνιο. Η διαφορά εντοπίζεται στο γεγονός ότι οι αντίπαλοι παίζουν την «Ένωση» διαφορετικά σε σχέση με την ομάδα της πλατείας, γεγονός που συνιστά περισσότερους κλειστούς χώρους, άρα και λιγότερες πιθανότητες για αξιοποίηση του δυνατού του στοιχείου, που είναι το σουτ έξω από την περιοχή.

Η ΑΦΛΟΓΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΜΕΪΔΑ

Ο Ούγκο Αλμέιδα ξεκίνησε με τον πιο εμφατικό τρόπο το φετινό πρωτάθλημα με τα δυο γκολ που σκόραρε στην πρεμιέρα με την Ξάνθη, αλλά έμεινε… εκεί. Το όπλο του Πορτογάλου έχει να ξεκαπνίσει από τότε, αφού στις υπόλοιπες 5 συμμετοχές του για το πρωτάθλημα δεν κατάφερε να ξαναβρεί δίχτυα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως βαραίνει αποκλειστικά τον ίδιο η ευθύνη. Όπως και να έχει, πάντως, τα γκολ του Αλμέιδα ήταν κάτι που ζητούσε από την αρχή η φετινή ΑΕΚ, το οποίο αποτελεί τον καθρέφτη της αποτελεσματικότητας της ομάδας. Για την ώρα τα αποτελέσματα είναι σαφές πως δεν είναι τα καλύτερα δυνατά και σε αυτό το κομμάτι, κάτι όμως που αν αλλάξει η λειτουργία της ΑΕΚ και ευνοηθεί η τροφοδότηση του φορ, τότε έχει σημαντικές πιθανότητες να αποκαταστήσει το πρόβλημα. Η ποιότητα του Αλμέιδα είναι δεδομένο ότι υπάρχει, το θέμα είναι να βρεθεί ο τρόπος και -φυσικά- η διάρκεια.

ΤΑ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΑΡΑΒΙΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ

Την περασμένη σεζόν ο ποδοσφαιριστής που ρέφαρε την κατάσταση στο σκοράρισμα για τα γκολ που… δεν σκόραρε ο σέντερ φορ που αποκτήθηκε το καλοκαίρι (Τζιμπούρ), ήταν ο Χρήστος Αραβίδης. Τη φετινή σεζόν τα γκολ του Έλληνα επιθετικού είναι κάτι που λείπει από την ΑΕΚ και συμπεριλαμβάνεται στις διαφορές με την περασμένη σεζόν. Βέβαια, ο Αραβίδης έχει πάρει φέτος τις λιγότερες ευκαιρίες από όλους τους επιθετικούς του ρόστερ και αν μη τι άλλο η πτώση στις επιδόσεις του ήταν κάτι φυσιολογικό, ωστόσο εκ του αποτελέσματος είναι και αυτό ένα στοιχείο που είχε και δεν έχει η ΑΕΚ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

“Δυσαρεστημένος και με τάσεις φυγής ο Λέσκοτ”