Η ολική μεταμόρφωση του Λουκάκου οφείλεται (και) στο ‘θαυματουργό’ shirataki

Φεύγοντας, τον Αύγουστο του ’19, από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Ρομέλου Λουκάκου ήταν ένας φορ των 42 γκολ σε 96 εμφανίσεις παίζοντας λιγότερα από 75 λεπτά ανά αγώνα. Μέσα σε δύο προβληματικές σεζόν, κυρίως όπως εξελίχθηκε η δεύτερη, η -κατά το transfermarkt- χρηματιστηριακή αξία του είχε πέσει κατά 25 εκατομμύρια ευρώ. Εξ ου και ‘κόκκινοι διάβολοι’ δεν άργησαν ν’ αποδεχθούν την -μάννα εξ ουρανού- πρόταση των σχεδόν 80 εκατ. που είχε καταθέσει η Ίντερ για την απόκτησή του, μολονότι είχαν ξοδέψει περισσότερα για να τον αγοράσουν από την Έβερτον, δεδομένου ότι ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ δεν τον υπολόγιζε, ούτε καν τον φανταζόταν, ως αναντικατάστατο στέλεχος της 11άδας του.

Προτού συμπληρωθεί η πρώτη διετία του στο Μιλάνο ο 28χρονος Βέλγος στράικερ έχει ήδη σκοράρει 58 φορές (16 περισσότερες) και 13 ασίστ σε 84 παιχνίδια (12 λιγότερα) και αποτελεί την εγγύηση επιτυχίας για την ομάδα του Αντόνιο Κόντε, η οποία μετά από 10 ‘στείρα’ χρόνια στη Serie A κυνηγά ως φαβορί το 19ο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Οι αριθμοί παρουσιάζουν μια πραγματικότητα και αποτυπώνουν την μεταβολή της ποδοσφαιρικής υπόστασης ενός αθλητή που αναγεννήθηκε από το βάρος του (και όχι από τις στάχτες του).

Τον Λουκάκου τον κατηγορούσαν στην Αγγλία για τα παραπανίσια κιλά που κουβαλούσε στο κορμί του και την έλλειψη διάθεσης για προπόνηση σε υψηλή ένταση. Ψέμα δεν ήταν πως το σώμα του δεν ανταποκρινόταν στο στάνταρ επίπεδο, ασχέτως αν αυτό επηρέαζε τη συνολική απόδοσή του ή όχι. Ίσως δεν έλαβαν γνώση στη Γιουνάιτεντ, ίσως δεν έδωσαν ποτέ βάση σε ό,τι τους έλεγε. Στους ‘νερατζούρι’ βρήκε ανθρώπους που ασχολήθηκαν μαζί του. Τον άκουσαν, τον συμβούλευσαν, δεν τον πίεσαν, αλλά τον έβαλαν σ’ ένα απαραίτητο και απαιτητικό καλούπι. Ο Ματέο Πινσέλα, επικεφαλής της διατροφικής ομάδας του ιταλικού κλαμπ, ήταν εξ αυτών που ανέλαβαν το αγωνιστικό make over του Βέλγου. Παράλληλα δε αυτός που τον έφερε απέναντί του για να συζητήσουν παρέα για τη μεταστροφή των καθημερινών συνήθειών του.

“Όλα άλλαξαν απ’ όταν ήρθα εδώ“, υποστήριξε αρχικά ο Ρομέλου Λουκάκου, καθώς “κάναμε την ανάλυση του σώματός μου και εξήγησα το ιστορικό μου“. Ο διεθνής επιθετικός αποσαφήνισε ότι “δεν άλλαξα το πώς έτρωγα, αφού μου αρέσει το φαγητό και ο τρόπος που αγωνιζόμαστε απαιτεί να είσαι δυνατός σωματικά“. Αλήθεια είναι όμως ότι πλέον “αισθάνομαι πολύ πιο ενεργός και γρήγορος. Πήγα σε άλλο επίπεδο, ποτέ δεν ένιωθα πιο δυνατός“.

Το πρόβλημα της πέψης

Μέχρι, φυσικά, να φτάσει σε αυτό το σημείο είχε μεσολαβήσει μια συγκεκριμένη διαδικασία. “Πρώτα απ’ όλα είπα ότι έχω πρόβλημα πέψης. Ένιωθα πάντα ένα βάρος“, ανέφερε χαρακτηριστικά. Πληροφορία που βόλεψε πολύ την οριοθέτηση και τη σύνταξη ενός ατομικού προγράμματος διατροφής, συνδυαστικά πάντα με τ’ αποτελέσματα των αναλύσεων από τις αιματολογικές εξετάσεις. “Στην Ιταλία κάθε παίκτης έχει μια εξειδικευμένη δίαιτα και ο διατροφολόγος ακολουθεί οτιδήποτε κάνουμε. Κοιτούν το βάρος, το μυϊκό σύστημα, το ποσοστό λίπους και το αίμα για να ξέρουν τι μπορείς να φας και τι όχι. Οτιδήποτε καταναλώνεις είναι πάνω σου“.

Η λογική αυτή της εξατομίκευσης χάρισε άμεσα το πολύ γρήγορα το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, μια και “σε διάστημα μικρότερο των δύο εβδομάδων έχασα τρία με τέσσερα κιλά. Από τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2019 αισθανόμουν ήδη ότι είχα πάει σε άλλο επίπεδο“.

Χωρίς φυσικά την προσπάθεια του ίδιου του ποδοσφαιριστή και την πιστή εφαρμογή των οδηγιών που είχε λάβει, δεν θα ήταν εφικτό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Ήταν δεκτικός ο Λουκάκου σε καθετί νέο, την ίδια στιγμή όμως του έβαλαν στο καθημερινό πρόγραμμα γεύσεις που ικανοποιήσουν τον ουρανίσκο του. Επί παραδείγματι, η διατροφή δεν εξακολουθεί να μην περιλαμβάνει ζυμαρικά από σίκαλη, διότι “δεν μου αρέσουν“. Αντιθέτως ύστερα από προτροπή των ειδικών δοκίμασε και λάτρεψε το μαύρο ρύζι, “που δεν το είχα προηγουμένως στο διαιτολόγιό μου“.

Όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, το καθημερινό πρόγραμμα του Λουκάκου περιλαμβάνει “πολλές σαλάτες, στήθος κοτόπουλου σε μεγάλες μερίδες και συμπληρώματα με ιχθυέλαιο που λειτουργεί πολύ καλά σε μένα, βιταμίνη C και καρνιτίνη“. Καθένα εξ αυτών των στοιχείων αναλύθηκε ότι απαιτείται για να καλύπτει τις ανάγκες του οργανισμού του σε ακόρεστα λιπαρά οξέα και τα απαιτούμενα αποθέματα ενέργειας. Με αποτέλεσμα, όπως περηφανεύτηκε, “να είμαι σωματικά πολύ-πολύ καλύτερα“.

Γενικά η διατροφική ρουτίνα του, πριν ή μετά τους αγώνες, περιέχει και πάρα πολλούς υδατάνθρακες που αποκομίζει είτε από γλυκοπατάτες είτε από νιόκι. “Τις περισσότερες φορές δύο πακέτα” μάλιστα, όπως παραδέχθηκε. Ούτως ή άλλως είναι τροφές που “χωνεύονται εύκολα και με κάνουν να νιώθω καλά“.

Shirataki μέχρι χαρακίρι

Κυρίως αυτό βοηθάει τον Λουκάκου να μην αποσπάται και να συντηρείται στα ίδια κιλά άνευ ανεπιθύμητων αυξομειώσεων. Γι’ αυτό το λόγο κι ένα πολύ συχνό γεύμα του έχει πάστα από shirataki! Ένα ημιδιάφανο, ζελατινώδες ζυμαρικό αντίστοιχο των noodles που προέρχεται από το φυτό Konjac και στην Ιαπωνία θεωρείται από αιώνες ‘θαυματουργό’, καθώς διαθέτει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, είναι μια εξαιρετικά πλούσια πηγή φυτικών ινών και το κυριότερο δεν ‘κουβαλά’ θερμίδες! Ένας κρυμμένος θησαυρός για τους ποδοσφαιριστές που το έχουν συμπεριλάβει στο διαιτολόγιό τους.

Πέραν άλλωστε ότι “είναι μια πάστα που μου αρέσει πολύ“, ο Βέλγος πληροφόρησε ότι “επειδή θερμιδικά είναι πολύ χαμηλά, μπορώ να καταναλώσω μεγάλη μερίδα και να χωνευτεί εύκολα“. Διότι οι φυτικές ίνες που περιέχει συνδέονται άρρηκτα με την σωστή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος και του παχέος εντέρου και βελτιώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης, όπως και αυτά της γλυκόζης. Μία εξ αυτών των ινών που συναντάται είναι η γλυκομαννάνη, η οποία μεταξύ άλλων έχει διαπιστωθεί ότι μειώνει την αίσθηση της πείνας και κατ’ επέκταση συμβάλλει στον έλεγχο του βάρους.

Χορταίνει, αλλά δεν παχαίνει δηλαδή ο Βέλγος. Ο οποίος έχει να λέει πια πως “όσο πιο πολλά μαθαίνεις, αν ρωτάς και ανακαλύπτεις για τη διατροφή, τόσο περισσότερο σε βοηθούν σε διάρκεια“. Δεν το ξεχνά. Όπως και τα 4 λίτρα νερό ημερησίως!