Γιατί οι κορυφαίοι αθλητές κινδυνεύουν περισσότερο από τον κορονοϊό

Ο κορονοϊός είναι επικίνδυνος για ηλικιωμένους και γενικότερα ευπαθείς ομάδες βάσει της ιατρικής μελέτης μέχρι στιγμής, ωστόσο κίνδυνο προσβολής από COVID-19 διατρέχουν όλοι οι άνθρωποι και γι’ αυτό τα μέτρα προφύλαξης είναι καθολικά. Όσο πιο υγιής και ισχυρός είναι ένας οργανισμός, τόσο ελαττώνονται οι πιθανότητες να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα από τον ιό, με μία πολύ ιδιαίτερη εξαίρεση: τους κορυφαίους αθλητές!

Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, ένας αθλητής που έχει συνηθίσει να τα δίνει όλα σε μία προπόνηση ή σε έναν αγώνα, που είναι απόλυτα fit και που δεν αστειεύεται με τις επιδόσεις του, είναι πιο πιθανό να νοσήσει με κορονοϊό σε σχέση με κάποιον άνθρωπο που δεν αθλείται στο… κόκκινο, αν αμφότεροι βρεθούν εκτεθειμένοι σε μία εστία μόλυνσης.

Τι συμβαίνει στο σώμα των αθλητών

Ένας αθλητής (ή και ένας απλός αθλούμενος) την ώρα της προπόνησης ή του αγώνα καταπονεί το σώμα του. Κατά τη διάρκεια της άσκησης, ο οργανισμός θωρακίζεται και βρίσκεται στο πιο ισχυρό σημείο του. Όταν αυτή ολοκληρώνεται, όμως, γίνεται πιο ευάλωτος, εξαιτίας της πίεσης που αντιμετώπισε. Όσο πιο δύσκολη η προπόνηση, τόσο πιο μεγάλη η πίεση και το στρες του οργανισμού, που οδηγεί σε μερικής χρονικής διάρκειας ανοσοκαταστολή.

“Όταν βρίσκεσαι στο τέλος της προπόνησης ή έπειτα από έναν αγώνα, τότε είσαι ευάλωτος σε λοιμώξεις. Για παράδειγμα, έπειτα από έναν μαραθώνιο, οι δρομείς είναι 6 φορές πιο πιθανό να νοσήσουν με αναπνευστική λοίμωξη σε σχέση με κόσμο που δεν τρέχει, επειδή στον αγώνα πάντα πιέζεις όλο και πιο δυνατά, σε σχέση με την προπόνηση. Αυτό προκαλεί μεγάλη πίεση στο ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνει τον κίνδυνο να προσβληθείς από ιό τις επόμενες εβδομάδες”, εξηγεί στο runnersworld.com ο Ντέιβιντ Νίμαν, καθηγητής ιατρικής στο πανεπιστήμιο και επικεφαλής ερευνητικού εργαστηρίου στο Βόρεια Καρολάινα.

Αντιθέτως, αν ο φόρτος εργασίας είναι φυσιολογικός και όχι υπερβολικά αυξημένος, τότε ο αθλούμενος δεν διατρέχει τον ίδιο κίνδυνο. “Γενικά, οι δρομείς που κάνουν κανονική προπόνηση και δεν το παρακάνουν, τότε βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημά τους να αυξήσει την ικανότητα να ανιχνεύσει και να αντιμετωπίσει παθογένειες. Οι δρομείς είναι, στην πραγματικότητα, λιγότερο πιθανό να ασθενήσουν από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος όπως ο κορονοϊός”.

Η διαφορετική άποψη

Βέβαια, υπάρχουν και ορισμένες διαφορετικές απόψεις, όπως προκύπτει από μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2016 στο British Journal of Sports Medicine υπό την αιγίδα της ΔΟΕ και πραγματεύεται το πόσο εύκολο είναι να προσβληθούν από ιώσεις οι αθλητές.

“Πρόσφατα εκτιμήθηκε ότι η σχήματος J καμπύλη της σχέσης μεταξύ του απόλυτου φορτίου προπόνησης και των ασθενειών δεν αφορούν απαραιτήτως τους κορυφαίους αθλητές. Δεδομένα από έναν αριθμό ερευνών δείχνουν ότι τα πολύ μεγάλα φορτία προπόνησης σε κορυφαίους αθλητές σχετίζονται με μικρότερο ρίσκο ασθένειας σε σχέση με χαμηλότερου επιπέδου αθλητές ή ερασιτέχνες. Οι ακριβείς λόγοι αυτής της παρατήρησης δεν είναι ξεκάθαροι, όμως μια εξήγηση ίσως είναι ότι πρόκειται για αποτέλεσμα ‘αυτο-επιλογής’ και το γεγονός ότι κάποιος είναι κορυφαίος αθλητής σημαίνει ότι διαθέτει εξαιρετική φυσική κατάσταση, που περιλαμβάνει και ένα ανοσοποιητικό σύστημα που υπομένει σε λοιμώξεις, ακόμα και κατά τη διάρκεια τεράστιας φυσικής και ψυχολογικής κόπωσης”.

Η συμφωνία των δύο πλευρών

Το σημείο όπου συγκλίνουν οι δύο απόψεις έχει να κάνει με το πόσο πιθανότερο είναι να μεταδοθεί ο ιός σε κορυφαίους αθλητές εξαιτίας εξωγενών παραγόντων. Ένας κορυφαίος αθλητής προσελκύει μεγαλύτερο πλήθος γύρω του. Ένα μεγάλο πλήθος έχει αυξημένες πιθανότητες να περιλαμβάνει και κάποιον νοσούντα, ο οποίος θα έρθει σε επαφή με τον αθλητή.

Επιπροσθέτως, όσο πιο σπουδαίος είναι ένας αθλητής, τόσο πιο γεμάτη εξωαγωνιστική ζωή διαθέτει στην καθημερινότητά του, με συνέπεια να εκτίθεται πιο πολλές φορές στον κίνδυνο μετάδοσης του ιού σε σχέση με άλλους αθλητές. Οι μετακινήσεις για διεθνείς αγώνες, η παρουσία σε πολλούς χώρους, οι συνεντεύξεις και οι φωτογραφήσεις, τα αυτόγραφα, οι χορηγικές εκδηλώσεις, οι υποχρεώσεις με συλλόγους αυξάνουν την πιθανότητα επαφής με ασθενή, με μολυσμένη επιφάνεια ή μολυσμένο αέρα.

Το βέβαιο είναι ότι η καραντίνα προφυλάσσει οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων και η διακοπή κάθε αγωνιστικής δραστηριότητας αυτήν τη στιγμή σχεδόν σε όλον τον πλανήτη αποδεικνύεται ευεργετική, τόσο για κορυφαίους αθλητές όσο και για απλούς αθλούμενους.