Ζενίτ-Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ: Όταν ο Καλάθης πασάρει, η νίκη είναι πολύ πιο εύκολη

Ο προπονητής και ειδήμων των advanced statistics, Χρήστος Μαρμαρινός, σχολιάζει στο Contra.gr την εξέλιξη της αναμέτρησης του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ με την Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη, για την 4η αγωνιστική της Euroleague.

Η πρώτη εκτός έδρας επιτυχία του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ θα είχε τεθεί σε αμφιβολία, αν ο Νικ Καλάθης δεν είχε φτιάξει 15 φάσεις για όλους τους άλλους.

Αρχικά ο τρόπος που η ελληνική ομάδα προσέγγισε το επιθετικό σκέλος του αγώνα φανέρωνε μια ομάδα που έψαχνε να βρει τι θέλει να κάνει στο παρκέ (1/5 εντός πεδιάς). Ναι μεν έπαιζε σε γρήγορο τέμπο, αλλά η επιλογή αυτή ευνόησε τη Ζενίτ (11-6). Εκ του αποτελέσματος όταν η ελληνική ομάδα δούλεψε με στόχευση, ιδιαίτερα στο χαμηλό ποστ με Βουγιούκα και Τόμας, η κατάσταση βελτιώθηκε άρδην, χάρη και στην επιθετικότητα του Καλάθη στο πικ εν ρολ.

Αρνητικά λειτουργούσε το γεγονός πως σε οποιαδήποτε αμυντική τακτική του τεχνικού τιμ των 'πρασίνων' η Ζενίτ έβρισκε την απαιτούμενη λύση. Βρήκε λύση τόσο στην παγίδα του χαμηλού ποστ, όσο και στα show στα σκριν, ενώ ο ταχυδυναμικός Αλμπισί εξέθεσε το under στο πικ εν ρολ με το οποίο επέλεξε να τον αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός.

Επειδή σε κάθε εκτός έδρας παιχνίδι οι λεπτομέρειες είναι βαρύνουσας σημασίας, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, ξοδεύοντας κάποιες απ' αυτές, απώλεσε την ευκαιρία για ένα ευρύτερο προβάδισμα από τους 2 πόντους στο πρώτο μισό του αγώνα. Τα χαμένα λέι απ, κάποια λάθη και το πολύ σοβαρό πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ κράτησαν τη Ζενίτ κοντά (40-38 στο 20'), παρά το γεγονός πως η άμυνα του 'τριφυλλιού' χάρισε φάσεις στο ανοικτό γήπεδο και γενικότερη ροή στην επίθεση.

Το πρόβλημα εκεί αφορούσε τη δημιουργία του τριπόντου, καθώς οι περισσότερες επιλογές ήταν κάπως βιαστικές και έφεραν το 1/7. Σε κάθε περίπτωση η συγκέντρωση ήταν το ζητούμενο για την ελληνική ομάδα, διότι ήταν χαρακτηριστική η φάση κατά την οποία 2-3 παίκτες του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ πήγαν με ρίσκο στο επιθετικό ριμπάουντ και άνευ ισορροπίας η φάση κατέληξε σε τρίποντο για τους γηπεδούχους (4/6 από τον Αλμπισί).

Μέχρι τότε οι παίκτες του Παναθηναϊκού δυσκόλευαν μόνοι το παιχνίδι τους. Η κατάσταση έμοιαζε ν' αλλάζει γιατί οι 'πράσινοι' στη μεγαλύτερη διάρκεια της τρίτης περιόδου έπαιξαν πολύ καλή άμυνα: έβγαλαν ενέργεια, έκλεισαν τους εύκολους διαδρόμους και ήλεγξαν τα ριμπάουντ. Ήταν το στοιχείο που έδωσε φάσεις στο ανοικτό γήπεδο, κυρίως όμως ένα πολύ καλύτερο παιχνίδι στο 5v5. Ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ είχε πολύ καλύτερο spot up παιχνίδι, μακριά από την μπάλα δηλαδή, και χρησιμοποίησε πολύ εύστροφα τα γκαρντ του, διότι ήταν οι περιφερειακοί που έκαναν τα σκριν στα πικ εν ρολ, με αποτέλεσμα τους πολλούς πόντους Φριντέτ (που πήγε στους 16) και όχι μόνο (49-61).

Οι 'πράσινοι' κυνήγησαν όλες τις χαμένες μπάλες, αλλά η σταθερή αδυναμία διαχείρισης ενός διψήφιου προβαδίσματος, που έχει εντοπιστεί πολλάκις από το τεχνικό τιμ, τούς αφαίρεσε το δικαίωμα να κλειδώσουν τη νίκη από νωρίς (60-65 στο 30'). Πράγματα που έπρεπε να είχαν γίνει καλύτερα τον εμπόδισαν να εκμεταλλευτεί τη διαφορά που είχε από τη Ζενίτ σ' εκείνο το κομμάτι του παιχνιδιού.

Ήταν φάσεις που έπαιξαν ρόλο στο τελευταίο σκέλος της αναμέτρησης. Ας θυμηθούμε μόνο τα επιθετικά ριμπάουντ του Ιωάννη Παπαπέτρου μετά από κακές επιθετικές επιλογές που κατέληξαν να φέρουν σκορ στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Οι 'πράσινοι' βέβαια είχαν φροντίσει να βασίσουν το παιχνίδι τους πάνω στη δημιουργία και δευτερευόντως στην εκτέλεση από το πικ εν ρολ με εκφραστή τον Καλάθη. Ο πόιντ γκαρντ του 'τριφυλλιού' εκμεταλλεύτηκε την αντίπαλη επιλογή να παίζει μ' ένα μικρό hedge out, επιτρέποντάς να δημιουργεί με ταχύτητα για τους συμπαίκτες του (τέλειωσε με 15 ασίστ για μόλις 2 λάθη). Παράγοντας που βοήθησε την ελληνική ομάδα να διατηρεί ένα μικρό, αλλά σημαντικό προβάδισμα (76-81). Αποδείχθηκε δηλαδή πως για να αποδώσει καλά ο Παναθηναϊκός θα πρέπει ο Καλάθης να είναι ο δημιουργός και δίπλα του να έχει έναν εκτελεστή όπως σε αυτήν την περίπτωση ο Φριντέτ, στο καλύτερο επιθετικό παιχνίδι του.

Βέβαια η άμυνα ήταν επίσης αποδοτική όταν χρειάστηκε. Οι 'πράσινοι' εστίασαν πολύ στην μπάλα, ρισκάροντας με μέτρια ανταπόκριση μακριά απ' αυτήν και δίνοντας αρκετά ελεύθερα σουτ των γηπεδούχων. Τα οποία μόνο αν ήταν εύστοχα, θα προκαλούσαν ανατροπή του σκηνικού. Δεν μπήκαν και οι παίκτες του Πλάθα έχασαν την ψυχραιμία τους που είχαν δείξει στον αγώνα του ΣΕΦ, η οποία σε συνδυασμό με τις χαμένες βολές, κάποια τραβηγμένα 'ένας εναντίον όλων' και τη λάθος τακτική στην άμυνα, τούς άφησαν οριστικά πίσω (79-89), παρόλο που ανέβασαν την παραγωγικότητά τους κατά 10 πόντους. Προφανέστατα η επικράτηση του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ ήταν δίκαιη και φυσικά πολύ χρήσιμη μετά τις δύο διαδοχικές ήττες.