Βραζιλία: Τα ‘γερόντια’ σουτάρουν ακόμη
Η Βραζιλία είναι η δεύτερη αντίπαλος της Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τους... γέροντες της 'σελεσάο', που έπαιζαν και το 2006 στη Χαμαμάτσου, όταν ο Βαρεζάο τσάκισε τον Ζήση.
Αν χαρακτηρίζει κάτι τη Βραζιλία, σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, σίγουρα είναι η τεράστια εμπερία των παικτών της. Είναι η μεγαλύτερη σε μέσο όρο ηλικίας του τουρνουά, με τον Άτσο Πέτροβιτς (τα μαλλιά του οποίου άσπρισαν παντελώς, καθώς συμπλήρωσε ήδη τα 60) να έχει εμπιστευτεί όλες τις παλιές καραβάνες της ‘σελεσάο’. Η φετινή Βραζιλία θυμίζει κάτι από την Αργεντινή των ‘γερόλυκων’, που έπαιζαν μέχρι πρότινος (συνεχίζει απτόητος ο Λουίς Σκόλα), με μια σημαντική διαφορά σε ποιότητα και κλάση. Σε αντίθεση με την Αργεντινή, που από το 2002 και μετά έκανε αισθητή την παρουσία της σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, η Βραζιλία ψάχνει ακόμη ένα μεγάλο τουρνουά. Παρ’ όλα αυτά, όταν απέναντί σου έχεις 4 μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες, θα πρέπει να είσαι προσεκτικός. Όπως οφείλει να κάνει πριν από το τζάμπολ η Εθνική Ελλάδας. Οι 3 από τους 4 θα συμπληρώσουν φέτος 5 συμμετοχές σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο άλλος θα φτάσει τις 4. Ας τους δούμε ξεχωριστά:
Άλεξ Γκαρσία, ο μεγαλύτερος
O Άλεξ Γκαρσία είναι ο μεγαλύτερος όλων, γεννημένος στις 4 Μαρτίου του 1980: 39 και 6 μηνών, ο ύψους 1,93μ. γκαρντ, που έκανε ένα σύντομο πέρασμα από το ΝΒΑ (Σαν Αντόνιο, Νέα Ορλεάνη) έπαιξε και στη Μακάμπι Τελ Αβίβ (τη σεζόν 2007-2008) αλλά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το έχει περάσει στη Βραζιλία, όπου έχει κερδίσει 6 πρωταθλήματα και έχει σαρώσει τις ατομικές διακρίσεις (μια φορά MVP κι άλλες 8 κορυφαίος αμυντικός της χρονιάς). Παρά τα χρονάκια του, είναι ακόμη ένας παίκτης που τρέχει πολύ το γήπεδο, πιέζει και κλέβει μπάλες και είναι ένας διαρκής πονοκέφαλος στο παρκέ. Πρωτόπαιξε το 2002 στο Παγκόσμιο της Ιντιανάπολις (η Βραζιλία τερμάτισε 8η) έχοντας 4,9 πόντους, 1,1 ριμπάουντ και 1,1 ασίστ, ενώ στην πρεμιέρα με τη Νέα Ζηλανδία μπήκε στο 3ο δεκάλεπτο και ουσιαστικά ‘καθάρισε’ το ματς με 16 πόντους, 4 ριμπάουντ και 1 ασίστ.
Άντερσον Βαρεζάο, ο μισητός
Εντάξει, αυτόν αποκλείεται να μην τον θυμάστε. Η αγκωνιά που έριξε (ηθελημένα) στον Νίκο Ζήση το 2006 έμεινε στην ιστορία και τον κατέταξε στην κορυφή της λίστας με τους εχθρούς του μπασκετικού έθνους (ξεπερνάει ακόμη και τον Ρούντι Φερνάντεθ σε κλίμακα αντιπάθειας). Η αλήθεια είναι ότι ο ύψους 2,11μ. σέντερ, από την Κολατίνα της Βραζιλίας, έχει προκαλέσει ουκ ολίγες φορές τον κόσμο του μπάσκετ. Κυρίως επειδή ήταν ένας ‘μετρ’ του φλόπινγκ. Στο ΝΒΑ θεωρείται ιδρυτής της ‘θεατρικής σχολής’, μαζί με τον Βλάντε Ντίβατς και τον Μανού Τζινόμπιλι. Γι’ αυτούς τους 3, ο Ίαν Τόμσεν του Sports Illustrated, έγραψε κάποτε ότι “έκαναν το φλόπινγκ διάσημο”. Από μικρός (όταν έπαιξε στη Μπαρτσελόνα τη διετία 2002-2004, κερδίζοντας το 2003 την Ευρωλίγκα), ο Βαρεζάο ήταν πολύ δυναμικός στο παιχνίδι του, χρησιμοποιούσε αγκώνες και μούσκουλα. Από μπάσκετ δεν ήταν τίποτε το ιδιαίτερο, τα προσόντα του όμως να ρίχνει ξύλο και να το αντέχει ταυτόχρονα (εξ ου και το παρατσούκλι ‘wild thing’) τον πήγαν στο ΝΒΑ.
Έμεινε 12 χρόνια στο Κλίβελαντ, έγινε ένας από τους καλύτερους φίλους του Λεμπρόν Τζέιμς, δεν πρόλαβε όμως να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα του 2016, καθώς στα μέσα της χρονιάς τον έστειλαν (μέσω Πόρτλαντ) στους Γουόριορς! Δεν το περίμενε σίγουρα, αλλά αίφνης βρέθηκε αντίπαλος των Καβαλίερς στον τελικό του ΝΒΑ, στη μυθική ανατροπή του Κλίβελαντ όταν έφτασε στο 4-3, ενώ έχανε με 1-3 νίκες! Ο Τζέιμς φώναζε “για σένα Οχάιο” και κάπου μέσα του πανηγύριζε και ο Βαρεζάο, που έγινε πάντως ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ, ο οποίος έπαιξε στην ίδια περίοδο και στις δυο φιναλίστ της σειράς του τελικού των playoffs. Η ευκαιρία να πάρει το τρόπαιο του δόθηκε και την επόμενη σεζόν, όμως τον Φεβρουάριο του 2017 απομακρύνθηκε από τους Γουόριορς, οι οποίοι πάντως του έστειλαν στο τέλος της χρονιάς το δαχτυλίδι του πρωταθλητή! Συνολικά, στο ΝΒΑ ο Βαρεζάο έπαιξε 13 χρόνια (7,3 πόντοι, 7,2 ριμπάουντ οι αριθμοί της καριέρας του), ενώ το 2018 επέστρεψε στην Βραζιλία για λογαριασμό της Φλαμένγκο. Πρώτη εμφάνιση στην Εθνική το 2001, με συνολικούς μέσους όρους 10,4 πόντοι, 6,9 ριμπάουντ και 1,4 ασίστ.
Λεάντρο Μπαρμπόζα, ο σκόρερ NBAer
Το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο είναι γεμάτο αποκαλύψεις. Ο Σκόλα κούρεψε το μαλλί και ο Λεάντρο Μπαρμπόσα άφησε… θάμνο! Τον ξέραμε με ξυρισμένο κεφάλι και στην Κίνα εμφανίστηκε αγνώριστος, με φουντωτό μαλλάκι, 10 χρόνια νεότερος δείχνει, ο γεννημένος το 1982 γκαρντ που τρέχει ακόμη σαν σαΐτα. Ο Λεαντρίνιο, όπως έγινε γνωστός, έπαιξε 14 χρόνια στο ΝΒΑ και έβγαλε καλό μεροκάματο, σκοράροντας είτε τελειώνοντας φάσεις στον αιφνιδιασμό είτε σουτάροντας εύστοχα τρίποντα (έχει ρεκόρ καριέρας 38.7% και στα ντουζένια του σούταρε σταθερά με +40%). Καθιερώθηκε με τους Φίνιξ Σανς, αλλά κέρδισε το πρωτάθλημα με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς (το 2015), μπαίνοντας αλλαγή των ‘splash brothers’ Στεφ Κάρι – Κλέι Τόμπσον. Έπαιξε ακόμη σε Ιντιάνα, Βοστώνη, μέχρι να επιστρέψει στο Φίνιξ και να ολοκληρώσει την παρουσία του στο ΝΒΑ με τους Σανς. Με μέσο όρο 10,6 πόντους, 2 ριμπάουντ και 2,1 ασίστ, ο Μπαρμπόζα συνεχίζει το μπάσκετ στη Βραζιλία (Μίνας) και εξακολουθεί να παίζει στη ‘σελεσάο’, με την οποία εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2002 στην Ιντιανάπολις και έχει μέσο όρο 15,4 πόντους, 2,3 ριμπάουντ και 2 ασίστ. Μπορεί να είναι 36 ετών, παραμένει όμως ένας σκόρερ ολκής. Στην πρεμιέρα είχε 22 πόντους (3/10δ, 3/5τρ, 7/7β) και σίγουρα θα έχει αρκετή δουλειά ο Έλληνας αμυντικός που θα τον αναλάβει (πρώτα ο Κώστας Παπανικολάου, μετά κάποιος γκαρντ).
Μαρσελίνιο Χουέρτας, ο Ευρωπαίος
Μπορεί να σουτάρει στηριζόμενος στο… ένα πόδι, τρίποντο. Και να ευστοχήσει. Μπορεί να κάνει την πιο ασυνήθιστη πάσα που έχετε δει. Είναι γρήγορος, έχει πλέον τεράστια εμπειρία (36 ετών) και εκτός των άλλων, με εξαίρεση τη διετία στους Λος Άντζελες Λέικερς, ο Μαρσελίνιο Χουέρτας μεγαλούργησε στην Ευρώπη. Κυρίως στην Ισπανία, αν και ο ίδιος έχει ιταλικό διαβατήριο. Η ευρωπαϊκή θητεία τον καθιέρωσε και με το επίθετό του. Στην αρχή ήταν Μαρσελίνιο, τον ξέρουμε πλέον ως Χουέρτας κι είναι μια πολύ γνώριμη φιγούρα της Ευρωλίγκας, την οποία πάντως δεν την κατέκτησε ποτέ, αν και τη δεκδίκησε σε Final Four με την Μπαρτσελόνα. Φορώντας τη φανέλα των Καταλανών, πάντως, έχει πάρει 2 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ισπανίας. Ένα πρωτάθλημα ακόμη έχει κατακτήσει με την Μπασκόνια. Στην Ευρωλίγκα, σε 9 χρόνια και με 3 ομάδες (Μπανταλόνα, Μπασκόνια, Μπαρτσελόνα), μέτρησε 228 αγώνες (7.7π-3.9ρ). Είναι ένας από τους πιο εγκεφαλικούς πλέι-μέικερ που εμφανίστηκαν τα τελευταία 15 χρόνια στην Ευρώπη. Έχει και ευρωπαϊκό τίτλο (το FIBA Europe Cup) με την Μπανταλόνα. Η Γκραν Κανάρια είναι η 4η ομάδα της Ισπανίας, στην οποία θα αγωνίζεται την επόμενη χρονιά. Στην εθνική Βραζιλίας, ο Χουέρτας καθιερώθηκε το 2005 και συνολικά έχει 8,1 πόντους, 2,1 ριμπάουντ και 7,7 ασίστ.
Προσοχή σουτάρουν…
Δεν είναι, βέβαια, μόνο αυτοί οι 4 που κάνουν παιχνίδι στη Βραζιλία του Πέτροβιτς. Θα δούμε επίσης τον βαρύ και ολίγον τι άτεχνο Φελίσιο (Σικάγο Μπουλς), τον Μπρούνο Καμπόκλο που ξεπετάχτηκε φέτος στο Μέμφις (8.3π και 4.6ρ) και θέλει λέει να μαρκάρει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον 20χρονο γκαρντ Ντίντι, ακόμη δυο περιφερειακούς με εμπειρία όπως ο Ράφα Λουζ (Μούρθια τώρα, παλιότερα στη Μπασκόνια, 15 πόντους στην πρεμιέρα με Νέα Ζηλανδία) και ο επίσης ‘Ισπανός’ Βίτορ Μπενίτε, αλλά και ένας ακόμη βετεράνος, ο 35χρονος φόργουορντ Μαρκίνος Σόουζα. Προσοχή στον κοντούλη Γιόγκο και γενικά σε μια ομάδα η οποία σουτάρει διαρκώς και χωρίς έλεος. Με τη Νέα Ζηλανδία είχε 14/37 τρίποντα, αλλά και 20 ασίστ. Σε συνδυασμό με τα μόλις 9 λάθη, η εμπειρία είναι εμφανής.
Με Οσκάρ και Γεράσιμο Μποζίκη
H πρώτη επαφή του ελληνικού μπάσκετ με το βραζιλιάνικο ήταν σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Του 1986, στην Ισπανία. Ο Φάνης Χριστοδούλου αναλαμβάνει να μαρκάρει τον Οσκάρ Σμιντ. Ο Βραζιλιάνος σκόρερ βάζει μόλις… 40 πόντους. Μετά από χρόνια, ο Φάνης θα αποκαλύψει ότι στο σκάουτινγκ που είχε γίνει του είχαν πει, στο ξεκίνημα του ματς, να μην παίζει από κοντά τον Οσκάρ, γιατί δεν…πολυσουτάρει για 3 πόντους! Τελικό σκορ 95-115 με τον Οσκάρ να έχει 8/10 τρίποντα!
Στην Ισπανία ανακαλύψαμε ότι πρόεδρος της βραζιλιάνικης ομοσπονδίας ήταν ο Έλληνας Γεράσιμος Μποζίκης, με τον οποίο, βεβαια, το ελληνικό μπάσκετ απέκτησε μια πολύ ξεχωριστή σχέση. Το 1990, στην Αργεντινή, ο Γκάλης έλειπε, αλλά ήταν εκεί ο Οσκάρ. Παίξαμε δυο φορές. Στη 2η φάση (νίκη 103-88 με ρεσιτάλ Παναγιώτη Γιαννάκη, που σημείωσε 38 πόντους και μοίρασε 14 ασίστ) και για την 5η θέση (νίκη των Βραζιλιάνων με 97-94 και 44 πόντους του Οσκάρ). Δυο φορές οι δυο ομάδες θα παίξουν και στην Ατλάντα. Στην 1η φάση του ολυμπιακού τουρνουά (89-87, Νίκο Οικονόμου 36 πόντους, Οσκάρ 32) και στο ματς για την 5η θέση, το οποίο κέρδισε η Ελλάδα με 91-72 (Γιώργος Σιγάλας 35 πόντους), και όπου έκλεισαν την καριέρα τους ο Γιαννάκης και ο μεγάλος Οσκάρ!
Δέκα χρόνια μετά, οι δυο ομάδες τα ξαναλένε στη Χαμαμάτσου, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με τον Βαρεζάο να σωριάζει τον Ζήση, αλλά την Εθνική ομάδα να νικάει 91-80 και να κάνει ένα βήμα ακόμη για την τελική φάση της Σαϊτάμα. Από την ελληνική ομάδα εκείνου του αργυρού μεταλλίου επανήλθε ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, ο οποίος όμως σε εκείνο το ματς δεν είχε αγωνιστεί (συνεχίζουν το μπάσκετ πάντως Βασίλης Σπανούλης, Νίκος Ζήσης, Σοφοκλής Σχορτσιανίτης και Αντώνης Φώτσης). Ο Γκαρσία είχε σημειώσει 17 πόντους, ο Μπαρμπόζα 4, ο Χουέρτας 7, ενώ ο Βαρεζάο εκτός, από την μπουνιά, είχε 0/5 σουτ και 7 ριμπάουντ.
Η Βραζιλία, αν δεν το ξέρετε, είναι πίσω από τις ΗΠΑ, η δεύτερη χώρα με τα περισσότερα ματς στο Παγκόσμιο. Συνολικά 134 (ρεκόρ 82-52), ενώ έχει κατακτήσει 2 φορές το τρόπαιο (1954, 1959). Ο Οσκάρ, που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ το 1990 στην Αργεντινή, παραμένει ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας που έπαιξε ποτέ με τη ‘σελεσάο’. Και σίγουρα ένας από τους κορυφαίος παίκτες όλων των εποχών!
