Βασίλης Γεωργίου στο Contra.gr: “Έτσι μετέδωσα το ευρωπαϊκό της ΑΕΚ”

O Βασίλης Γεωργίου είναι ο άνθρωπος που μετέφερε σε όλη την Ελλάδα τις μαγικές στιγμές του πρώτου τροπαίου που ήρθε στο Ελληνικό μπάσκετ σε συλλογικό και όχι μόνο επίπεδο. Το 1968 περιέγραψε από το Καλλιμάρμαρο την μεγάλη νίκη της ΑΕΚ με την Σλάβια Πράγας και το πρώτο κύπελλο στο Ελληνικό μπάσκετ.

Σήμερα 49 χρόνια μετά, θυμάται από την Πάτρα με υπερηφάνεια εκείνο το μαγικό βράδυ που υπήρχε μόνο ραδιοφωνική μετάδοση και όλη η Ελλάδα ήταν συντονισμένη πάνω του στους ραδιοφωνικούς δέκτες της τότε ΥΕΝΝΕΔ (σ.σ σημερινινή ΕΡΤ).

– Πώς αισθάνεσαι Βασίλη μετά από 49 χρόνια από εκείνη την εποχή;

“Είναι μεγάλη δουλειά μετά από 49 χρόνια να σε θυμάται ο κόσμος ότι είχες περιγράψει το παιχνίδι εκείνο της ΑΕΚ με την Σλάνια Πράγας, 89-82, το πρώτο κύπελλο για την χώρα μας με την ΑΕΚ να γίνεται βασίλισσα. Κάθε χρόνο όλα τα ΜΜΕ μας θυμούνται και κάνουν αφιερώματα και αυτός είναι ο πιο σημαντικός τίτλος που κέρδισα στην πολυετή καριέρα μου.

Από τις 6.15 θυμάμαι 80.000 κόσμο να έχε κατακλύσει το Στάδιο και έζησε τις μεγάλες στιγμές της ταξιαρχίας του Γιώργου Αμερικάνου,του Τρόντζου και των άλλων παιδιών και του μεγάλου κόουτς Νίκου Μήλα και ενώ εγώ περιέγραφα με την ψυχή μου αυτά που συνέβαιναν στο τερέν.

Τότε δεν υπήρχε τηλεόραση παρά μόνο το ραδιόφωνο και έτσι όλοι οι Έλληνες άκουγαν από το ραδιόφωνο της ΥΕΝΝΕΔ το μεγάλο παιχνίδι. Ήταν γραφτό να μείνει στην ιστορία, γιατί ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος ελληνικής ομάδας “.

– Πώς είχες ταυτιστεί με την ΑΕΚ;

“Με την ΑΕΚ είχαμε ταυτιστεί επειδή ο Νίκος ο Μουρκάκος είχε φέρει το μπάσκετ στο ραδιόφωνο και ο μόνος μπασκετικός σαν παίκτης και από παλαιότερα ήμουν εγώ και έτσι ήμασταν κοντά στην ομάδα αυτή από το 1966 που αγωνιζόταν και στο κύπελλο πρωταθλητριών.

Πηγαίναμε σε όλα τα παιχνίδια ακόμα και στο εξωτερικό και σε όλη την πορεία από το 1966 μέχρι το 1968 που ήταν η μεγάλη στιγμή. Ήμουν μαζί με την αποστολή και έτσι είχα γίνει φίλος με όλους τους παίκτες και ιδιαίτερα με τον Γιώργο τον Αμερικάνο. Ημασταν μια οικογένεια με την χρυσή πέννα του Φαίδωνα του Κωνσταντουδάκη, με τον Δημοσθένη τον Πασχαλίδη τον έφορο και τον Δημήτρη τον Γιαννακόπουλο τον γιατρό.Και έτσι αγκάλιασε ο κόσμος και εμένα μαζί με την ομάδα”.

– Ποια ιστορία θυμάσαι περισσότερο από τα ταξίδια εκείνης της εποχής;

“Θυμάμαι το ταξίδι στο Βαρέζε για το ματς με την μεγάλη Ίνις. Μας ρωτούσαν τι βλέπετε και λέγαμε δεν έχουμε και τύχη, καθώς η Βαρέζε είχε τον μεγάλο Μπουφαλίνι και σπουδαίους Αμερικανούς εκείνη την εποχή. Όταν μας αδικούσαν οι διαιτητές κατά την περιγραφή μου έλεγα θυμάμαι “Δεν θα έρθετε στο Καλλιμάρμαρο; Τότε θα δω πως θα παίξετε με τους 50.000 φίλους της ΑΕΚ”.

Και δικαιώθηκα γιατί στην ρεβάνς είχε 50.000 κόσμο για να πάρουμε την πρόκριση για τον τελικό. Είχαμε χάσει με 18 πόντους στην Ιταλία και κερδίσαμε με 20 πόντους με ένα καλάθι του Τρόντζου που είχε πάθει διάστρεμμα ένα λεπτό πριν την λήξη. Δεν θέλαμε παράταση με τίποτα και μετά το τάιμ άουτ είπαμε να πάει η μπάλα στον Τρόντζο που σαν θηρίο με μια ραβέρσα κατάπιε τους Ιταλούς”.

– Ήταν η καλύτερη ομάδα τότε η ΑΕΚ;

“Ηταν μια ομάδα όλο Έλληνες χωρίς ξένους και γι αυτό ήταν ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Μόνος ο Γιώργαρος ο Αμερικάνος ήταν ο…. Αμερικάνος μας (σ.σ γέλια). Ήταν μια ομάδα γυμνασμένη πολύ,δουλεμένη στην προπόνηση.

Μάλιστα και όταν οι Τσέχοι πέρασαν μπροστά παίξαμε τρομερή άμυνα στον Ζίντεκ και τον Ρουτζίσκα που ήταν παίκτες της Μικτής Ευρώπης σημειώστε. Θυμάμαι το είπα στο ράδιο και αμέσως ο Μήλας έκανε αλλαγές στην άμυνα και πήγαμε μπροστά στο σκορ με 5 πόντους”.

– Ποιος ήταν ο πιο πλακατζής στις αποστολές;

“Ο Αντώνης ο Χρηστέας ήταν ο πιο πλακατζής. Μαζί και ο Γιώργος ο Αμερικάνος αλλά και ο Τρόντζος ο Γιώργος. Ήμασταν μια οικογένεια με τα αστεία μας αλλά στο γήπεδο ήταν όλοι θηρία ανήμερα. Θυμάμαι ερχόταν ακόμα και η σύζυγος του κόουτς του Μήλα στο ξενοδοχείο μας”.

– Πού πανηγύρισε η ομάδα μετά;

“Μετά το κύπελλο μόλις το πήραμε από τα χέρια του Σαπόρτα πήγαμε στον Ζαμπέτα στην παραλιακή. Ο Γιώργος (Αμερικάνος) χόρεψε το ζεμπέκικο με τον Ζαμπέτα να φιλάει όλους τους παίκτες. Το αγαπημένο τραγούδι του Γιώργου του Αμερικάνου δεν ήταν άλλο από το άσμα του Ζαμπέτα “Ο Γιώργος είναι πονηρός”! Και του Χρηστάκη το τραγούδι ήταν από τα αγαπημένα του Αμερικάνου ,το “Από κανάρα σε κανάρα θα πετάω”.

– Μετά τι έγινε αυτή η ομάδα;

“Δυστυχώς έπαιξε η ομάδα αυτή ένα χρόνο ακόμα σε υψηλό επίπεδο αλλά στην συνέχεια είχαμε αποχωρήσεις λόγω ηλικίας βασικά. Οι παίκτες τότε παίζανε για την φανέλα και τα χρήματα ήταν λίγα και έτσι κοίταγαν την καριέρα τους σε εργασιακό επίπεδο.

Άλλωστε και ο Αμερικάνος ήρθε και προπονητής στον Απόλλωνα στην Πάτρα. Ο Ζούπας έγινε σπουδαίος γιατρός. Άλλα όλα τα παιδιά είχαν σοβαρές θέσεις στην κοινωνία. Θυμάμαι μάλιστα που ο Ασλανίδης έλεγε του Αμερικάνου να πάει στην Αμερική για να μάθει προπονητική αλλά ο Γιώργος δεν ήθελε να φύγει από την Ελλάδα”.

– Ποια άλλη μεγάλη στιγμή θυμάσαι από τον τελικό;”

“Ήταν μετά το τέλος του αγώνα μια στιγμή σαν Ανάσταση. Όλος ο κόσμος και μάλιστα που ήταν όλων των ομάδων γιατί ήταν άλλες οι εποχές και είχε Εθνική διάσταση η προσπάθεια της ΑΕΚ,είχε ανάψει χιλιάδες κεριά και φώναζε το ΑΕΚ, ΑΕΚ, Ένωση, Ένωση”.

– Τι άλλαξε μετά σε ατομικό και συνολικό επίπεδο στην δημοσιογραφία στον χώρο;

“Μετά είχε συνέχεια ταξίδια και καθιερώθηκα σαν μπασκετικός δημοσιογράφος. Το μπάσκετ μπήκε για τα καλά στο ραδιόφωνο και πήγαινα σε όλες τις αποστολές. Στην συνέχεια μάλιστα έχω μείνει στην ιστορία και χαίρομαι γι αυτό επειδή έκανα 4 μεταδόσεις μεγάλων τελικών και κερδίσαμε σε όλες. Το 1968 με την ΑΕΚ, πάλι με την ΑΕΚ το Σαπόρτα στην Ελβετία. Και ενδιάμεσα τον ΠΑΟΚ με την Σαραγόσα το 1991 και τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα τελευταία. Και μάλιστα με τίμησε και η ΦΙΜΠΑ επειδή από το 1968 μέχρι το 2000 μετέδιδα την ίδια ομάδα,την ΑΕΚ”.

– Ο κόσμος θεωρεί ότι ο Βασίλης Γεωργίου είναι ΑΕΚτζής.

“Ζούσα με την ομάδα από κοντά συνέχεια και ταυτίστηκα. Οπότε ήμουν και φίλαθλος της ΑΕΚ αν και με την μπασκετική ομάδα έγινα μπασκετικός αφού είχα ξεκινήσει από ποδοσφαιρικός. Αλλά εμείς είχαμε τότε την δημοσιογραφία σαν λειτούργημα και γι αυτό αν και ανήκαμε όλοι κάπου, κάναμε σωστά την δουλειά μας και δεν είχαμε πρόβλημα πουθενά.

Μάλιστα στο ποδόσφαιρο μετέδιδα το ματς Γιάννενα-ΑΕΚ στο Άργος λόγω τιμωρίας και σε μια στιγμή μετά από ένα κόρνερ σε μια αναμπουμπούλα, βλέπω τον Παγουρτζή τον διαιτητή να δείχνει σέντρα και 1-0 η ΑΕΚ. Το ματς έληξε 1-1 και υπήρξαν παράπονα από μια εφημερίδα ειδικά ότι ο Γεωργίου δεν είδε το γκολ της ΑΕΚ αφού εγώ στην περιγραφή δεν είδα το τέρμα και έτσι είπα απλά δείχνει ο ρέφερι την σέντρα.

Δίπλα μου ήταν ο πρόεδρος της ΑΕΚ ο Μπάρλος τότε στο γήπεδο μέσα που μεταδίδαμε. Και όταν τελείωσε το ματς με ρώτησε και αυτός “το είδες εσύ το γκολ” μιας και δεν είχε δει και ο ίδιος να μπαίνει γκολ.

Η ΑΕΚ μετά έκανε παράπονα στην ΕΡΤ και οι Γιαννιώτες έκαναν παρέμβαση θυμάμαι ότι είμαι ο πιο αμερόληπτος και πάτε να τον κυνηγήσετε. Τελικά απερρίφθη η αναφορά από την ΕΡΤ και με την ΑΕΚ δεν υπήρξε κανένα θέμα στην συνέχεια. Θυμάμαι και με τον ΠΑΟΚ ένα παιχνίδι που προηγήθηκε η ΑΕΚ 0-1 στην Τούμπα και μόλις ισοφάρισε ο ΠΑΟΚ σε λίγο επειδή άκουγαν όλοι τότε τρανζίστορ,με χειροκρότησαν και με αγκάλιασαν πολλοί φίλοι του.

Επειδή έλεγα ότι ο ΠΑΟΚ παίζει πολύ καλύτερα και τελικά κέρδισε 3-2. Και ήρθε μέχρι και ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ ο Παντελάκης και μου είπε θυμάμαι “Τι έλεγες και όλοι σε χειροκροτούν;”

– Κυκλοφόρησες και ένα δίσκο για την μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ τότε;

“Ναι, έβγαλα ένα δισκάκι 33 στροφών με την μεγάλη επιτυχία και πουλήσαμε τότε 300.000 κομμάτια. Και έρχονταν και φίλοι άλλων ομάδων να τους βάλω την υπογραφή μου πάνω και μου έλεγαν μπράβο, χαιρόμαστε γιατί είμαστε Έλληνες. Και έλεγα θυμάμαι με 300.000 πωλήσεις τότε, πόσους χρυσούς δίσκους έπρεπε να πάρω (σ.σ γέλια)!”

– Κάποιοι έσπευσαν να πουν για το ότι το πήρε το κύπελλο η χούντα και για τα φλας πίσω από την μπασκέτα στον τελικό.

“Η ΑΕΚ πήρε ένα κύπελλο με την ψυχή και το πάθος και τον κόσμο δίπλα της. Και ήταν και η καλύτερη ομάδα. Η χούντα δεν έπαιζε μπάσκετ. Και ακόμα και στο Βέλγιο με μικρότερες ομάδες και όπου παίζαμε τα φλας ήταν ένα μέρος του παιχνιδιού”.

– Πώς βλέπεις την ΑΕΚ σήμερα;

“Η μπασκετική ΑΕΚ σήμερα χτίζει μια ομάδα με υπομονή με ένα σπουδαίο άνθρωπο στην διοίκησή της που είναι και ευλογία και αναφέρομαι στον Μάκη τον Αγγελόπουλο. Με σωστές κινήσεις σε 2-3 χρόνια θα μπορέσει να κοιτάξει παραπάνω με αργά αλλά σταθερά βήματα”

– Πώς είναι η δημοσιογραφία σήμερα;

“Επειδή όλοι εμείς οι παλιοί δουλεύαμε με την αμεροληψία και ας αγαπούσαμε κάποια ομάδα, λέγαμε με όποιον δάσκαλο θα κάτσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις. Εγώ ευτύχησα να έχω τον μεγαλύτερο σπίκερ όλων των εποχών τον Μιχάλη τον Γιαννακάκο στην ΕΙΡ και τον Κώστα Σισμάνη κορυφή της δημοσιογραφίας που μου έλεγε “Και τώρα λέω εγώ σε κάθε αγώνα Βασίλη μου μόλις θα σου δίνουν το μικρόφωνο θα λες πχ Ολυμπιακός -ΠΑΟ 0-0 στο 13ο λεπτό του αγώνα”.

Και αυτό κάνω από τότε μετά από 40 χρόνια στα μικρόφωνα…”.