Τόνι Κούκοτς, ο σερβιτόρος που έβλεπε ΝΒΑ ακόμη και στον γάμο του

Το παιχνίδι Μπουλς-Τζαζ 107-99, στο οποίο το Σικάγο πέτυχε την 5η νίκη του (σπάζοντας και το αήττητο της Γιούτα), ήταν αφιερωμένο στον Τόνι Κούκοτς. Τον νεότερο Hall of Famer της μεγάλης ομάδας των έξι πρωταθλημάτων, τα λάβαρα της οποίας θυμίζουν με εμφατικό τρόπο την ιστορία της σε όποιον μπαίνει στο United Center.

Έχουν περάσει 23 χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα του 1998, το ΝΒΑ έχει αλλάξει τόσο πολύ που καμιά φορά νομίζεις ότι παρακολουθείς διαφορετικό άθλημα, ωστόσο οτιδήποτε κυκλοφορεί για τους Μπουλς εκείνης της εποχής, γίνεται ανάρπαστο. Το Last Dance, το ντοκιμαντέρ του Μάικλ Τζόρνταν, για τον... Μάικλ Τζόρνταν και τους Ταύρους, προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση και συζήτηση, βέβαια, για τη μεγαλύτερη ομάδα μπάσκετ που είδαμε ποτέ.

Τα ξημερώματα της Κυριακής για μας στην Ελλάδα, Σάββατο για τους Αμερικανούς, οι Μπουλς τίμησαν δεόντως την είσοδο του μεγάλου Κροάτη στο Hall Of Fame - τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε. Το πρωί ο λογαριασμός των Μπουλς στο You Tube πρόβαλε το ντοκιμαντέρ 37 λεπτών, με τίτλο The Waiter. Σερβιτόρο τον Κούκοτς τον έλεγαν γιατί σέρβιρε αφειδώς εμπνευσμένες πάσες.

Λένε ότι ο καλύτερος Ευρωπαίος που έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ είναι ο Ντιρκ Νοβίτσκι. Κάποιοι διαφώνησαν που ο Πάου Γκασόλ και ο Τόνι Πάρκερ δεν ήταν μέσα στους καλύτερους 75 παίκτες όλων των εποχών που ανακοινώθηκαν πρόσφατα με την ευκαιρία της 75ης σεζόν της λίγκας, ενώ δικαίως βρίσκεται ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Σωστά όλα αυτά.

Μόνο που ο Κούκοτς έγινε ισότιμο μέλος (και εν τέλει Hall of famer) στην ομάδα που έπαιζε ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών (Μάικλ Τζόρνταν), το άλτερ ίγκο του (Σκότι Πίπεν) και κοούτσαρε ο κορυφαίος κόουτς Φιλ Τζάκσον. Ο αξεπέραστος Κροάτης πήγε στην πιο δύσκολη ομάδα του ΝΒΑ, σε οποιαδήποτε άλλη θα ήταν σίγουρα all star, κέρδισε μαζί της τρεις τίτλους, ανακηρύχθηκε καλύτερος 6ος παίκτης του πρωταθλήματος και έπαιζε μπάσκετ τριάντα χρόνια μπροστά από την εποχή του.

Τριάντα χρόνια μπροστά

Αυτά που κάνουν τώρα στο ΝΒΑ οι παίκτες με το δικό του ύψος (2.11) ο "Κούκι" μας τα έδειχνε από την... Κουκοτσιάδα του 1987, όταν είχε βάλει 11/12 τρίποντα στο περίφημο ματς Γιουγκοσλαβίας-ΗΠΑ 110-95, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των εφήβων.

Η μοναδική ικανότητα του στον χειρισμό της μπάλας, το καταπληκτικό σουτ του, η αίσθηση του γηπέδου, όλο το πακέτο του Τόνι παραπέμπουν σε παίκτη του 2020 και όχι του 1990. Οι παλιότεροι δημοσιογράφοι, που μιλάνε στο τηλεοπτικό αφιέρωμα των Μπουλς, συμφωνούν ότι ο Κούκοτς είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους μπασκετμπολίστες που έπαιξαν ποτέ στο ΝΒΑ.

Το ντοκιμαντέρ ξεκινάει από 'κει που φαντάζεστε. Από το... ασυγκράτητο μπούλινγκ των Τζόρνταν και Πίπεν που δέχθηκε στο παρκέ του Palau Olympico του 1992. Ο Κούκοτς δεν υποψιαζόταν καν ότι οι δυο σταρ του Σικάγο είχαν "ενοχληθεί" από την επιλογή του στο ντραφτ και ήθελαν να αποδείξουν στον τζένεραλ μάνατζερ Τζέρι Κράουζε ότι είχε κάνει λάθος, ή εν πάση περιπτώσει ότι το "παιδί του", ο νεαρός Κούκοτς, δεν ήταν για το ΝΒΑ, όπως ο δαιμόνιος παράγοντας (και μέγιστος εχθρός του Τζόρνταν) υποστήριζε.

"Δεν περίμενα ότι θα με έπαιζαν έτσι σκληρά, σε όλες τις γωνιές του γηπέδου. Κάποια στιγμή αναρωτήθηκα, αν όλοι παίζουν έτσι στο ΝΒΑ" μονολογεί ο Κούκοτς, που πέρασε τα πάνδεινα, έβαλε μόλις 4 πόντους και παραδέχεται αστειευόμενος πως "θα' ταν καλύτερα να μου το 'χαν πει πριν από το τζάμπολ, όχι να το μάθω είκοσι χρόνια αργότερα".

Η αλήθεια είναι ότι ο Τόνι δεν κράτησε κακία ούτε στον Τζόρνταν ούτε στον Πίπεν, με τους οποίους συνεργάστηκε άψογα στους Μπουλς. Αμφότεροι άλλωστε οι σούπερ-σταρς του Σικάγο είχαν πειστεί ότι πρόκειται για μοναδική περίπτωση και όχι για μια εμμονή του Κράουζε.

Ο M.J ήταν παρών στην ένταξή του στο Hall of Fame, μαζί με τον ιδιοκτήτη των Μπουλς Τζέρι Ράιζντορφ. "Ευχαριστώ τον Μάικλ και τον Πίπεν, που τότε το 1992, μου είχαν ρίξει μια κλοτσιά στον πισινό, για να καταλάβω που ερχόμουν και πόσο δύσκολο ήταν το ΝΒΑ" άρχισε να λέει στην ευχαριστήρια ομιλία του ο 53χρονος, πλέον, Κροάτης που ασχολείται πλέον φανατικά με το γκολφ.

Ίσως γι' αυτό ταίριαξε και με τον Τζόρνταν, που δεν είναι και ο πιο "εύκολος" άνθρωπος του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο "Air" ναι μεν έδωσε το παρών στην τελετή εισαγωγής του Κούκοτς στο Hall of Fame, είναι ζήτημα όμως αν κάθισε πέντε-δέκα λεπτά στο πάρτι που ακολούθησε.

Ο Τόνι τον δικαιολόγησε: "Τι να κάνει, με το που εμφανιστήκαμε μαζί ήρθε ένας φαν, τον αγκάλιασε κι άρχισε να χοροπηδάει μαζί του. Θα γινόταν χαμός, αν όλοι καταλάβαιναν ότι ήταν εκεί. Καμιά φορά είναι ανυπόφορο όλο αυτό. Εδώ ενοχλεί εμένα, που μπροστά στον Τζόρνταν είμαι ο... κανένας. Έρχεται ένας από το πουθενά και σου λέει, έλα μεγάλε, με θυμάσαι είμαι αυτός που καθόταν στη θέση τάδε, πίσω από το καλάθι. Σου το λένε, μια δυο, τρεις, δέκα, στο τέλος αναρωτιέσαι αν το γήπεδο μας ήταν μεγαλύτερο και χωρούσε 50.000 κόσμο".

Παίζοντας για το όνειρό του

Η αλήθεια είναι ότι ο Κούκοτς προσγειώθηκε στο Σικάγο σε μια περίεργη για τους Μπουλς ημέρα. Ήταν 3 Οκτωβρίου του 1993, στην πρώτη του κιόλας μέρα στην πόλη των ανέμων και ο Μάικλ Τζόρνταν ανακοίνωνε ότι αποχωρεί από το μπάσκετ! Ο Τόνι που ονειρευόταν να παίξει στο ΝΒΑ από παιδάκι συνειδητοποιούσε ότι θα έμπαινε μεν στο παρκέ, χωρίς όμως τον Τζόρνταν στο πλευρό του.

Για τους Μπουλς ήταν μια τεράστια απώλεια, για τον ίδιο μια μοναδική ευκαιρία να δείξει το ταλέντο, την ευστροφία και τις ικανότητές του στο υψηλότερο επίπεδο. Έγινε ένας Bull, που έκανε τα πάντα μέσα στο παρκέ. Σουτ, ριμπάουντ, πάσες, κοψίματα και από κάποια στιγμή και μετά παίκτης του τελευταίου σουτ. Τόσο πολύ τον εμπιστεύτηκε σε αυτό τον ρόλο ο Τζάκσον, που στο περίφημο ματς με τους Νικς, όταν είπε ότι ο "Κούκοτς θα πάρει την τελευταία προσπάθεια" ο Σκότι Πίπεν στραβομουτσούνιασε και αρνήθηκε να μπει στο γήπεδο.

Είναι φανταστικές οι φάσεις που δείχνει το ντοκιμαντέρ. Η πιο ωραία, βέβαια, είναι εκείνη από το αξέχαστο ματς Μπουλς-Πέισερς το 1994, με τον Ρέτζι Μίλερ να παίρνει την προσπάθεια, 0:08'' πριν από το τέλος πετυχαίνοντας το 95-93 και να μην κρατιέται, πανηγυρίζοντας με τις περίφημες υποκλίσεις μπροστά στο κοινό του Σικάγο. Ο Κούκοτς όμως πρόλαβε με το τρίποντο στην εκπνοή να του απαντήσει καταλλήλως σε μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές όλων των εποχών στο ΝΒΑ

Η επιστροφή του Τζόρνταν με το περίφημο "I 'm back" το 1995 μπορεί να στέρησε από τον Τόνι τη θέση στην πεντάδα των Μπουλς τού έδωσε όμως την ευκαιρία να γίνει ακόμη καλύτερος μπασκετμπολίστας και να πάρει τρία σερί πρωταθλήματα με το Σικάγο. Στους τελικούς του 1998 έχει κάνει τρομερά ματς και ζει το όνειρό του λεπτός προς λεπτό.

Ο Κούκοτς ήταν μανιακός με το ΝΒΑ από παιδί. Όταν οι Μπουλς, άλλωστε, τον έκαναν ντραφτ (το 1990) ήταν 22 ετών και δεν σταματούσε να βλέπει, όταν είχε την ευκαιρία, αγώνες από τις ΗΠΑ. Η σύζυγός του Ρενάτα, αποκαλύπτει στο ντοκιμαντέρ ότι την ημέρα που παντρεύτηκαν (στην Ιταλία, ενώ έπαιζε ακόμη στην Μπενετόν Τρεβίζο), μετά το γαμήλιο πάρτι, που τελείωσε γύρω στις 3 τα ξημερώματα, ο Τόνι στήθηκε μπροστά στην τηλεόραση και είδε τον αγώνα Μπουλς-Σανς!

Το πώς ένιωθε παίζοντας δίπλα σε Τζόρνταν και Πίπεν, ο Κούκοτς το είχε αναλύσει στην αποκλειστική συνέντευξη που είχε δώσει πέρσι στον Αλέξανδρο Τρίγκα και το επαναλαμβάνει σε αυτό το ντοκιμαντέρ, όπου ο Στιβ Κερ, ο Τζον Πάξον, ο Μπιλ Γουένιγκτον (που θυμίζει ότι με τον Κούκοτς ήταν αντίπαλοι στα ντέρμπι Μπενετόν-Βίρτους, στο ιταλικό πρωτάθλημα) και βέβαια ο ωραίος Χόρας Γκραντ, μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για το αστείρευτο ταλέντο του χαρισματικού σερβιτόρου

Το Σάββατο, φορούσε το σομόν σακάκι όσων μπαίνουν στο Hall of Fame και μοίραζε χαμόγελα στο United Center με την φετινή ομάδα των Μπουλς να έχει κάνει το καλύτερο ξεκίνημα των τελευταίων ετών. ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν, Νίκολα Βούτσεβιτς, Λόνζο Μπολ, Ζακ Λαβιν, Άλεξ Καρούζο και λοιποί ψάχνουν να αναβιώσουν τον μύθο της θρυλικής ομάδας, κομμάτι της οποίας ήταν ο ψιλόλιγνος φόργουορντ από το Σπλιτ!