Τον Σβεντ δεν τον αφήνεις να σε σκοτώσει...
Ό,τι λείπει, στις κρίσιμες στιγμές, από τον Νάντο Ντε Κολό, το έχει, σε ποσότητα μάλιστα, ο Αλεξέι Σβεντ: καρδιά και κρύο αίμα!
Ο Αλεξέι Σβεντ έχει χίλια στραβά ως παίκτης. Δεν δίνει την μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο, ταλαιπωρεί πολλές φορές την μπάλα, καταστρέφει επιθέσεις με την εγωκεντρικότητά του.
Ταυτόχρονα όμως είναι παίκτης-ηγέτης. Αυτός που θα πάρει και θα βάλει το μεγάλο σουτ. Αυτός που θα ρίξει στο καναβάτσο τον αντίπαλο. Αυτός από τον οποίο θα "κρεμαστεί" μια ολόκληρη ομάδα όπως η Ρωσία.
Το ματς με την -οικοδέσποινα του ομίλου- Τουρκία στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ έγινε ακριβώς υπό τις συνθήκες που αναζητούν τέτοιοι παίκτες. Κολασμένο κοινό και εχθρική ατμόσφαιρα.
Πήγε σε τέτοιο σημείο μάλιστα που κρίθηκε στην προτελευταία επίθεση. Την οποία και φυσικά ανέλαβε να τελειώσει ο Σβεντ, χωρίς να νοιαστεί αν μπροστά του ήταν ο καλύτερος Τούρκος αμυντικός, ο Γκιουλέρ.
Σηκώθηκε πίσω από τη γραμμή και από την κορυφή, την αγαπημένη θέση του, εκτέλεσε με περίσσια άνεση, πανηγυρίζοντας μάλιστα με στιλ, πικάροντας τους Τούρκους φιλάθλους.
Γράφοντας δε το 72-68, όρισε εν πολλοίς το τελικό αποτέλεσμα (76-73 για τους Ρώσους), έχοντας συνολικά 22 πόντους με 4/8 τρίποντα. Τι να του πει ο Τσεντί Οσμάν, του οποίου οι 28 πόντοι με 13/15 βολές πήγαν στράφι...