Το πλάνο του Γκρεγκ Πόποβιτς που έσωσε την Team USA
Ο Γκρεγκ Πόποβιτς δημιούργησε στους παίκτες του όσα περισσότερα προβλήματα μπορούσε, μέχρι να καταλάβουν πως δεν είναι οι καλύτεροι και ότι ή μαζί θα σωθούν ή μαζί θα καταστραφούν.
Η Team USA έγινε -χρονικά- η πρώτη εκπρόσωπος της αμερικανικής ζώνης που προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (2020) από αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό συνέβη τη μέρα που νίκησε τη Βραζιλία (89-73). Ακολούθησε η Αργεντινή, χάριν του 91-65 επί της Πολωνίας.
Επειδή μπορεί να έχασες κάποιο ‘τεύχος’, να θυμίσω κάπου εδώ ότι το 2019 World Cup είναι το πρώτο της ιστορίας που προσφέρει σε επτά χώρες το δικαίωμα να κερδίσουν τη συμμετοχή τους στους Αγώνες του 2020. Αυτήν την εμπειρία θα ζήσουν οι δυο κορυφαίες ομάδες της Αμερικής (‘έκλεισε’ η λίστα), άλλες τόσες της Ευρώπης και η καλύτερη από την Αφρική (Nιγηρία), την Ασία (Ιράν -συν την Ιαπωνία που είναι οικοδέσποινα) και την Ωκεανία (Αυστραλία -αυτή ήταν, γενικά η πρώτη που προκρίθηκε στους Αγώνες, όταν ‘πέρασε’ στους ’16’, από όπου έμεινε εκτός η Νέα Ζηλανδία). Οι 16 επόμενες καλύτερες ομάδες της κατάταξης θα πάρουν μέρος στα ΠροΟλυμπιακά τουρνουά.
Είδες πως από όλες τις άλλες ηπείρους ‘βγήκαν’ οι θέσεις. Στην Ευρώπη -εύλογα- τα πράγματα είναι κομματάκι πιο σύνθετα, καθώς στα προημιτελικά ‘πάτησαν’ πέντε έθνη της ‘γηραιάς ηπείρου’ (Σερβία, Γαλλία, Ισπανία, Πολωνία και Τσεχία). Τους δυο που θα μείνουν όρθιοι τελευταίοι, θα τους δεις στην Ιαπωνία του χρόνου. Αλλά ας γυρίσουμε στην Team USA, γιατί πρέπει να αναλυθεί κάπως περισσότερο το πώς αυτά τα παιδιά, τα οποία είχαν όλοι ξεγραμμένα, υλοποίησαν τον πρώτο στόχο (ΟΑ) και συνεχίζουν με το δεύτερο (βλ. βάθρο).
Για αρχή, δεν έχουμε αποκλειστική την επιλεκτική αμνησία, προς χάριν της αποκαθήλωσης. Εννοώ ότι και παγκοσμίως υπάρχουν τύποι που αμφισβητούν τον Γκρεγκ Πόποβιτς, με κύριο ‘κατηγορώ’ να έχει να κάνει με την ηλικία του (70). Το ‘έχει τελειώσει’ και το ‘δεν ξέρει από ευρωπαϊκό μπάσκετ’ ήταν τα best of αυτών που είχαν να του προσάψουν πράγματα. Καλή τύχη να τους ευχηθούμε.
Ο τύπος που είναι υποψήφιος για να μπει στο Hall of Fame το 2020, μαζί με τον Τιμ Ντάνκαν (ζήτησε να περιμένει για να μπει μαζί με το ‘παιδί’ του) απέδειξε πόσο τεράστιος είναι, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τα ‘τρίτα’ του ΝΒΑ πριν και κατά τη διάρκεια αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Για την ακρίβεια, όχι τα ‘τρίτα’, αλλά τα ‘όγδοα‘, αν σκεφτείς πως 40 είπαν ‘δεν θα μπορέσω’.
Με αφορμή τη συνάντηση των NBAers με τον ΜVP της λίγκας τους (ναι, το Ελλάδα-Team USA) είχε περιγραφεί η πρόοδος αυτών των παιδιών, από την ημέρα που συναντήθηκαν για πρώτη φορά έως την παραμονή του αγώνα με την Εθνική.
Η κοινή συνισταμένη όλων των δηλώσεων που έκαναν αυτόν τον καιρό οι παίκτες ήταν πως εφόσον δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους (σημείωναν ότι αυτό ήταν το ατού των φαβορί του 2019 World Cup), έπρεπε να χρησιμοποιήσουν όποιον τρόπο υπήρχε για να ‘βρεθούν’. Ο καλύτερος ήταν τα προβλήματα, που θα έπρεπε να λύσουν όλοι μαζί.
Τι σήμαινε όμως, αυτό στην πράξη
Ο ‘Ποπ’ δεν προστάτευσε τους παίκτες του. Τουναντίον, φρόντισε να βρουν μπροστά του όσα περισσότερα εμπόδια γινόταν, για να μάθουν να τα ξεπερνούν. Αρχής γενομένης από τα φιλικά προετοιμασία, όταν η Team USA έχασε από τους ‘επίλεκτους της G-League’ δυο φορές και μια από την Αυστραλία, ο Πόποβιτς άφησε να συμβούν πράγματα. Το αυτό έκανε και στην εκκίνηση της διοργάνωσης, όταν δεν κοουτσάρισε πολύ. Και αυτό το έκανε για να συνειδητοποιήσουν στο έπακρο οι παίκτες του πως δεν είναι καλοί. Δηλαδή, ότι θα έπαιρναν ‘αέρα’ το χρυσό, γιατί είναι NBAers. Τους άφησε να περάσουν δύσκολα, για να τους ξεκαθαρίσει ότι εφόσον δεν είναι οι καλύτεροι, αν δεν είναι ταπεινοί και αν δεν παίξουν άμυνα, θα γίνουν ο περίγελος της μπασκετικής κοινωνίας.
Δεν είναι ο πρώτος που καταφεύγει σε αυτήν τη μέθοδο. Σίγουρα δεν θα είναι και ο τελευταίος. Όπως σίγουρα βοηθά το γεγονός ότι είναι ο ‘Ποπ’. Δηλαδή, ένας θρύλος του παγκοσμίου μπάσκετ που πρέπει να είσαι τελείως τρελός για να τον αμφισβητήσεις. Πολλώ δε, όταν είσαι παίκτης. Ο ίδιος αναγνωρίζει πως έχει τις αδυναμίες του, με πρώτη ότι δεν δέχεται να ακολουθήσει το trend τρόπο παιχνιδιού του ΝΒΑ (των άπειρων κατοχών και του τρελού τρεξίματος) Ό,τι και αν του πεις, θα σου απαντήσει πως η άμυνα σώζει -τουλάχιστον μέχρι να βρεθούν οι λύσεις στην επίθεση και για την ακρίβεια η συνεργασία, οι γρήγορες αντιδράσεις και η αποφασιστικότητα που δίνουν πόντους, όταν το θέμα καταλήγει στο σετ παιχνίδι. “Η άμυνα προηγείται της επίθεσης. Όταν έχεις 12 παίκτες που δεν έχουν παίξει ποτέ μαζί, εκεί θα στραφείς κατ’ αρχάς” ήταν η ακριβής δήλωση, που έγινε μετά τη νίκη επί της Ελλάδας.
Μέχρι σήμερα η Team USΑ έχει την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης (84 πόντους ανά 100 κατοχές). Η επόμενη αντίπαλος της, Γαλλία έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση (123 πόντοι ανά 100 κατοχές, με τη Σερβία να είναι στο Νο1 με 129 πόντους, ανά 100 κατοχές). Άρα θα ‘χει ένα κάποιο -εξαιρετικό- ενδιαφέρον αυτό που θα δούμε την Τετάρτη 11/9.
“Έχουμε αρχίσει να νιώθουμε πιο άνετα ο ένας δίπλα στον άλλο. Αυτό φαίνεται στον τρόπο που κινείται η μπάλα στην επίθεση και στο πώς θυσιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον στην άμυνα”. Τζο Χάρις.
Όπως διδάσκει η ιστορία, δεν υπάρχει πιο σύντομος τρόπος να καταλάβεις πως δεν είσαι θεός, από την ήττα. Ή όπως είπε και ο Βλάντε Ντίβατς, την ημέρα που μπήκε στο Hall of Fame “χωρίς δυνατό ανταγωνισμό και ήττες, δεν γίνεσαι πρωταθλητής”.
Στις 9/5 του 2012 οι The New York Times είχαν δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο “The Dream Team’s Very Bad Day”. Είχε και το video του ντοκιμαντέρ ‘NBA TV’s The Dream Team presented by Right Guard‘, όπου υπήρχαν στιγμιότυπα από ένα ματς που είχε γίνει 20 χρόνια νωρίτερα και αποδείκνυε ότι οι καλύτεροι του κόσμου είχαν χάσει -κάτι που έως τότε κυκλοφορούσε ως αστικός μύθος.
Ο Τσακ Ντέιλι είχε ‘κλείσει’ φιλικό προετοιμασίας με τους κορυφαίους παίκτες του κολεγιακού (Γκραντ Χιλ, Μπόμπι Χάρλεϊ, Πένι Χάρνταγουεϊ, Κρις Ουέμπερ κλπ) και αυτοί νίκησαν, με τον Σκότι Πίπεν να παραδέχεται ότι “αυτά τα νέα παιδιά μας είχαν σκοτώσει, γιατί εμείς ακόμα δεν ξέρουμε πώς να παίζουμε μεταξύ μας”.
Σε αυτό το παιχνίδι ο Ντέιλι δεν είχε κουνήσει δάχτυλο. “’Έδωσε’ το παιχνίδι” είχε εξηγήσει ο Μάικ Σιζέφσκι, τότε βοηθός του Ντέιλι, “ήθελε να χάσει η ομάδα, για να καταλάβει ότι είναι τρωτή στη διεθνή σκηνή”, στην οποία έμπαιναν οι ΝΒΑers για πρώτη φορά στην ιστορία τους. “Αν δείτε πόσο έπαιξε ο Τζόρνταν, τις αλλαγές που έγιναν και τις προσαρμογές, θα καταλάβετε την ακριβή επιδίωξη του κόουτς”, ο οποίος δεν είχε ενημερώσει σχετικά τους βοηθούς του. Πριν μπουν οι εκπρόσωποι του Τύπου στο γήπεδο (το ματς διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών), ο Ντέιλι ζήτησε να εξαφανιστεί το σκορ από το ταμπλό. Οι δυο τους (Dream Team και οι καλύτεροι του NCAA) τα είπαν και την επομένη, όταν οι 11 Hall of Famers τους διέλυσαν, με τον MJ να παίζει. Κανονικά. Η συνέχεια έγινε μια από τις ιστορικότερες στιγμές του σπορ που λέγεται ‘καλαθοσφαίριση’.
