Το ΝΒΑ πουλάει δυο ομάδες προς 5.000.000.000 δολάρια

Είναι γεγονός πως το ΝΒΑ είχε (μεγάλες) απώλειες, εν μέσω πανδημίας -όπως όλες οι επιχειρήσεις του πλανήτη που δεν αφορούσαν το e-commerce ή τα apps. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβρη στο ESPN, τα έσοδα ‘έπεσαν’ κατά 10%. Δηλαδή, κατά 1.5 δισεκατομμύρια δολάρια.

Πόσα έβγαλε η λίγκα; Περί τα 8.3 δισεκατομμύρια δολάρια, με τη ‘φούσκα’ του Ορλάντο (η δημιουργία της είχε εκτιμηθεί στα 10 εκατομμύρια και τελικά έφτασε στα 190.000.000 δολ.) να ‘σώζει’ 1.500.000.000 δολ.

‘Χάθηκαν’ 400 εκατομμύρια δολάρια σε χορηγίες και πωλήσεις επίσημων προϊόντων και 800.000.000 από τα εισιτήρια, ενώ ‘ξεχάστηκαν’ άλλα 200 εκατομμύρια, από τη διατάραξη των σχέσεων με τη μεγαλύτερη ‘αγορά’ (της Κίνας), μετά το, πολιτικού περιεχομένου, tweet του Ντάριλ Μόρεϊ.

Όπως συζητούσε η λίγκα με τους οργανισμούς και το σύνδεσμο των NBAers για πιθανές λύσεις στο πρόβλημα, πριν καταλήξουν στο πώς θα διεξαχθεί η αγωνιστική περίοδος 2020-21. Σε μια κίνηση καλής θέλησης, το ΝΒΑ έδωσε από 30 εκατομμύρια δολάρια σε κάθε μία εκ των 30 ομάδων. Σύμφωνα με το Sportico, για να βρει αυτά τα λεφτά, πούλησε 900.000.000 δολ. ιδιωτικής τοποθέτησης, σε θεσμικούς επενδυτές. Δηλαδή, πούλησε μετοχές σε επενδυτές -αντί να τις ‘βγάλει’ στην ανοιχτή αγορά, επιλογή που υπάρχει για τις επιχειρήσεις που ψάχνουν τρόπους να αυξήσουν το κεφάλαιο τους, προκειμένου να κάνουν επέκταση. Και κάπως έτσι, φτάσαμε στο θέμα μας.

Τη Δευτέρα 21/12, ο κομισάριος Άνταμ Σίλβερ είχε ενημερώσει ότι όπως αναζητούσε η λίγκα τρόπους να καλύψει τη ‘ζημιά’, τέθηκε το θέμα επέκτασης πέραν των 30 οργανισμών και διατάχθηκε η σχετική έρευνα. Εξήγησε και ότι “πάντα έλεγα ότι είναι το προφανές πεπρωμένο του ΝΒΑ να επεκταθεί, σε κάποιο σημείο. Η παρούσα συνθήκη μας έκανε να ‘ξεσκονίσουμε’ αναλύσεις που είχαν γίνει ήδη για τις οικονομικές συνέπειες και αυτές που θα υπάρξουν στον ανταγωνισμό. Αφιερώνουμε πια λίγο περισσότερο χρόνο σε αυτήν τη μελέτη, από εκείνον που είχαμε δώσει πριν την πανδημία. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο να είναι η επέκταση προτεραιότητα”. Οι τελευταίες αναφορές επισημαίνουν πως πια είναι -προτεραιότητα.

Τι θα δώσει η αύξηση των ομάδων

Όπως έγραψε ο Μπράιαν Ουίντχορστ στο ESPN, πριν λίγες ώρες το σενάριο που εξετάζεται είναι η προσθήκη άλλων δύο οργανισμών (αγορών). Η κάθε μία θα πρέπει να καλύψει μια μεγάλη λίστα με προϋποθέσεις. Στις πρώτες σημειώσεις είναι ότι οφείλει να έχει διαθέσιμα 2.5 δισεκατομμύρια δολάρια για τη ‘τέλος εισόδου’. To σύνολο θα μοιραστεί ισόποσα (166.700.000 δολ.) στα 30 μέλη. Οι παίκτες δεν παίρνουν σεντ.

Το ποσό των 2.5 δισεκατομμυρίων είναι το μεγαλύτερο που ‘χει πουληθεί ομάδα, στην ιστορία των επαγγελματικών αθλητικών ομάδων της Βορείου Αμερικής. Το υπάρχον ρεκόρ είναι τα 2.350.000.000 δολ. που χρειάστηκαν για να αλλάξουν χέρια οι Νετς. Το προηγούμενο ήταν τα 2.000.000.000 δολ. της αλλαγής ιδιοκτησίας στους Κλίπερς.

Οι πρώτοι που μπήκαν με επέκταση (Μπουλς) είχαν δώσει 1.250.000 δολάρια το 1966. Οι τελευταίοι (Μπόμπκατς) πλήρωσαν 300.000.000 δολάρια. Πλέον όμως, έχουν ξεπεράσει το δισεκατομμύριο οι ‘αξίες’ όλων των οργανισμών. Εξυπακούεται πως όπως μοιράζονται τα κέρδη μεταξύ των οργανισμών, μοιράζονται τα πάντα. Όπως τα έσοδα από τις συμφωνίες για τα τηλεοπτικά δικαιώματα -που αν γίνει η επέκταση θα διαιρούνται δια του 32.

H ιστορία του expansion

Όπως μπορείς να δεις στο γράφημα, το ΝΒΑ δοκίμασε διάφορα πράγματα την πρώτη 20ετια της ύπαρξης του, διάστημα στο οποίο είχε από 8 έως 17 μέλη -πριν ξαναγίνουν 9. Στη 15ετια που ακολούθησε υπήρξε μια διαφορετική προσέγγιση -που είχε μόνο αυξητική τάση. Οι πρώτοι ‘νέοι’ που μπήκαν το 1966 ήταν οι Μπουλς, ένα χρόνο μετά προστέθηκαν οι Σαν Ντιέγκο Ρόκετς (νυν Χιούστον) και Σιάτλ Σούπερσονικς (νυν Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ), με τους Σανς και τους Μπακς να ακολουθούν το 1968.

Δυο σεζόν αργότερα στο ‘μενού’ ήταν και οι Μπάφαλο Μπρέιβς (που έγιναν Σαν Ντιέγκο Κλίπερς και τώρα είναι οι Λος Άντζελες Κλίπερς), Κλίβελαντ Καβαλίερς και Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς. Το 1974 οι Νιου Ορλίνς Τζαζ (νυν Γιούτα) έγιναν η 18η ομάδα. Μετά τη συγχώνευση με την American Basketball Association (1976) ‘προσαρτήθηκαν’ στην National Basketball Association οι Ντένβερ Νάγκετς, Ιντιάνα Πέισερς, Νιου Γιορκ Νετς (Νιου Τζέρσεϊ Νετς και τώρα Μπρούκλιν Νετς) και οι Σαν Αντόνιο Σπερς. Το 1980 το ΝΒΑ καλωσόρισε και τους Ντάλας Μάβερικς.

Μεταξύ του 1988 και του 1989 δημιουργήθηκαν άλλες τέσσερις ‘αγορές’ (Σάρλοτ Χόρνετς -νυν Νιου Ορλίνς Πέλικανς-, Μαϊάμι Χιτ, Ορλάντο Μάτζικ και Μινεσότα Τίμπεργουλβς). Το 1995 είχε έλθει η ώρα του Καναδά και της εμφάνισης των Ράπτορς, μαζί με τους Βανκούβερ Γκρίζιλς που το 2001 μετακόμισαν στο Μέμφις. Η τελευταία προσθήκη -για τους 30 οργανισμούς που έχουμε έως σήμερα- έγινε το 2004 και ήταν αυτή των Σάρλοτ Μπόμπκατς -νυν Χόρνετς. Χρειάστηκε μια διετία για να εμφανιστούν και στο παρκέ.

Ποιες αγορές έχουν ήδη ενημερώσει πως ενδιαφέρονται

Πέραν των αναλύσεων που κάνουν οι τεχνοκράτες του ΝΒΑ επί των πρακτικών ζητημάτων δυνητικής επέκτασης, η λίγκα έχει στα χέρια της και εκδηλώσεις ενδιαφέροντος από πόλεις που νιώθουν ικανές να ‘πάρουν’ την ευκαιρία. Η πρώτη είναι το Σιάτλ, που το 2008 είδε τους Σόνικς να πηγαίνουν στην Οκλαχόμα Σίτι.

Τα πάντα ‘χάθηκαν’, όταν οι ιδιοκτήτες (βλ. ο CEO του Starbucks, Χάουαρντ Σουλτζ) είχαν αποτύχει να εξασφαλίσουν την οικονομική βοήθεια της πολιτείας (Ουάσινγκτον) για τον εκσυγχρονισμό της Key Arena (είχαν αιτηθεί 220.000.000 δολ.) και πούλησαν την ομάδα σε επενδυτικό γκρουπ, του οποίου ηγείτο ο Κλέι Μπένετ -επιχειρηματίας από την Οκλαχόμα Σίτι.

Ένας από τους όρους ήταν να διασφαλίσουν τα νέα αφεντικά (Professional Basketball Club LLC) μια arena που θα άξιζε στον οργανισμό. Απέτυχαν ωστόσο, και αυτοί να πείσουν τους τοπικούς κυβερνήτες να δώσουν 500 εκατομμύρια, για τη δημιουργία νέου complex και τότε έθεσαν στο ΝΒΑ θέμα μετακόμισης στην Οκλαχόμα Σίτι. Ζήτησαν και να απαλλαχθούν από τη μίσθωση της Key Arena που ήταν έως το 2010, αίτημα που απορρίφθηκε στο δικαστήριο.

Ακολούθησαν μηνύσεις, αποκαλύψεις όπως ότι τα νέα αφεντικά είχαν κάνει ευθύς εξ αρχής την αγορά, για να πάνε την ομάδα στην Οκλαχόμα Σίτι (με τον πρώην ιδιοκτήτη να ζητά μέσω μήνυσης να ακυρωθεί η αγορά και να μεταφερθεί η ιδιοκτησία σε κάποιον διορισμένο από το δικαστήριο) και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός κατά τον οποίον η PBC θα έδινε 45 εκατομμύρια δολάρια, για να λήξει το συμβόλαιο με την Key Arena. Στα έγγραφα αναφερόταν και ότι αν το Σιάτλ δεν έπαιρνε άλλη ομάδα, σε μια πενταετία, η PBC θα έδινε άλλα 30 εκατομμύρια.

Εξ ου και η ενέργεια που έγινε το 2013 να μεταφερθούν εκεί οι Κινγκς, με τους ιδιοκτήτες να ψηφίζουν εναντίον της μετακόμισης, κάτι που μικρή σημασία είχε αφού ο άνθρωπος που αγόρασε τον οργανισμό τότε (Βίβεκ Ράναντιβ) είχε ήδη αποφασίσει να τον κρατήσει στο Σακραμέντο. Έχει ενδιαφέρον να ξέρεις πως το Δεκέμβριο του 2018 άρχισαν και οι εργασίες ανανέωσης της Key Arena που πια λέγεται Climate Pledge Arena, προκειμένου να πληρεί τις προϋποθέσεις του ΝΒΑ.

Μια άλλη πόλη που -δικαιωματικά- θέλει να αποκτήσει μέλος στο ΝΒΑ και είναι το Λας Βέγκας, όπου φιλοξενείται κάθε καλοκαίρι το πιο δημοφιλές Summer League της λίγκας. Από το 2017 έχει και γήπεδο που μπορεί να κάνει τη δουλειά: την T-Mobile Arena, έδρα των Vegas Golden Knights του χόκεϊ.

Η πολυπαθής περίπτωση του Σαν Ντιέγκο

Στους υποψήφιους ανήκει και το Σαν Ντιέγκο, η 8η πιο πολυπληθής πόλη των ΗΠΑ (με ό,τι συνεπάγεται αυτού, εμπορικά) που ανήκει στην Καλιφόρνια και είναι 180 χιλιόμετρα νοτιανατολικά του Λος Άντζελες -κολλητά στα σύνορα με το Μεξικό.

Από το 1967 έως το 1971 ήταν το ‘σπίτι’ των Σαν Ντιέγκο Ρόκετς και από το 1978 έως το 1984 των Σαν Ντιέγκο Κλίπερς. Και τις δυο φορές η σχέση έληξε εξαιτίας προβλημάτων που είχαν προκύψει μεταξύ των ιδιοκτητών της San Diego Sports Arena (δηλαδή, πού άνηκε). Το ΝΒΑ επεδίωξε να επιστρέψουν οι Κλίπερς στα τέλη του ’80, αλλά ο τότε ιδιοκτήτης Ντόναλντ Στέρλινγκ τους πήρε και τους πήγε στο Λος Άντζελες, χωρίς να ασχοληθεί καν με την προαπαιτούμενη συμφωνία της λίγκας -που είχε απορρίψει ήδη δυο φορές σχετικό αίτημα. Η λίγκα μήνυσε, αλλά έχασε την υπόθεση. Αργότερα ο αείμνηστος κομισάριος, Ντέιβιντ Στερν είχε εξηγήσει πως θα βοηθούσε την κατάσταση να ‘φτιαχτεί’ μια νέα αρένα.

Η ‘γενέτειρα της Καλιφόρνια’ είχε και τρίτη ευκαιρία, όταν έδωσαν εκεί έξι ματς οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς (1971-72), οπότε ο ιδιοκτήτης Φράνκλιν Μιούλι είχε τη φανταστική ιδέα να μοιράσει τα εντός έδρας παιχνίδια σε Bay Area και Σαν Ντιέγκο. Για να βοηθήσει την κατάσταση, άλλαξε και το όνομα των ‘Πολεμιστών’ (έως τότε αναφέρονταν ως Σαν Φρανσίσκο Ουόριορς) πριν την εκκίνηση εκείνης της σεζόν. Αποδείχθηκε πως τελικά χρησιμοποίησε το Σαν Ντιέγκο, για να πάρει καλύτερη προσφορά από την Bay Area.

Στη λίστα είναι και το Λονδίνο

Στους υποψηφίους για να αποκτήσουν ομάδα στο θεαματικότερο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη είναι και οι Λούιβιλ, Βανκούβερ, Μόντρεαλ, Κάνσας Σίτι και Μέξικο Σίτι. Σύμφωνα δε, με δημοσίευμα της Review Journal, σε αυτούς που έχουν ενδιαφερθεί να αποκτήσουν οργανισμό είναι και το Λονδίνο ‘μια τεράστια αγορά, όπου γίνονται αγώνες του ΝΒΑ εδώ και μια δεκαετία. Είναι ξεκάθαρο ότι μια μέρα το ΝΒΑ θα ήθελε να έχει ομάδα εκεί. Δεν φαίνεται να έχει φτάσει -αυτή η ημέρα’.

Υπάρχει βέβαια, και άλλος τρόπος για να αυξηθούν οι αγορές -και να ‘βγάλει’ περισσότερα χρήματα το ΝΒΑ

Πέραν της επέκτασης, αυτήν την στιγμή υπάρχουν και δυο οργανισμοί που μπορούν να μετακομίσουν. Τι εννοώ. Οι Γουλβς έχουν ‘βγει’ στην αγορά από τον περασμένο Ιούλιο (για τρίτη φορά, με το αφεντικό Γκλεν Τέιλορ να ‘πήρε’ πίσω τις δύο προηγούμενες, το 2012 και το 2015), ενώ σύμφωνα με ρεπόρτερ από το Μέμφις ο ιδιοκτήτης των Γκρίζιλς, Ρόμπερτ Πέρα έχει ενημερωθεί από τη λίγκα πως θα ήταν χρήσιμο να πάει αλλού την ομάδα. Πρώτα θα χρειαστεί να την πουλήσει, καθώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι κάπως σύνθετο. Σε κάθε περίπτωση το μέλλον και αυτών των δύο οργανισμών, επηρεάζει την απόφαση για τις πόλεις που θα προτιμηθούν. Ας δούμε και το πώς.

Το NESN έδωσε κάποιες βασικές λεπτομέρειες της πιθανής επέκτασης. Όπως ότι στα βασικά κριτήρια είναι η γεωγραφία. Οι divisions είναι τώρα έξι (τρεις σε κάθε περιφέρεια). Θα γίνουν οκτώ, με το Σιάτλ, το Λας Βέγκας και το Βανκούβερ να είναι ιδανικές περιπτώσεις για τη Δύση, όπως ρεαλιστική είναι η πιθανή μετακόμιση των Γουλβς και Γκρίζιλς στην Ανατολή. “Και έτσι θα δούμε division που θα έχει ως μέλη τους Ράπτορς, τους Νικς και τους Νετς”. Στο άρθρο υπάρχουν επισημάνσεις και ως προς το πού θα βρουν παίκτες οι ‘νέοι’. Υπάρχει διαδικασία που λέγεται expansion draft, αλλά ας ασχοληθούμε μαζί της όταν έλθει η ώρα.