Το Μπέιλορ και ο δεύτερος που είναι τελικά κάτι

Ακόμη και ο Αμερικανοί, που ενστερνίζονται το δόγμα 'ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα', έκαναν μια εξαίρεση. Όχι ότι δεν έδωσαν σημασία στην εντυπωσιακή επικράτηση του Μπέιλορ με 86-70 και την κατάκτηση του τίτλου στο NCAA. Ήταν όμως μια από τις σπάνιες φορές που ασχολήθηκαν και με τον χαμένο όσο και με το νικητή. Βλέπετε το Γκονζάγκα έχασε την ευκαιρία να πάρει το πανεπιστημιακό πρωτάθλημα χωρίς να γνωρίσει την ήττα!

Θα ήταν το πρώτο κολέγιο, μετά το Ιντιάνα Γιουνιβέρσιτι, τους Χούζιερς δηλαδή του Μπόμπι Νάιτ, που το 1976 είχαν φτάσει στον τίτλο με 32 νίκες σε ισάριθμους αγώνες. Η ιστορία δεν γράφτηκε και τα 'Μπουλντόγκ' έμειναν στο 31-1, εντυπωσιακό μεν, όχι ικανό να τους δώσει το πρωτάθλημα δε. Θα έγραφε ιστορία το Γκονζάγκα, όπως το τρομερό UNLV του 1991, οι Runing Rebels του Τζέρι Ταρκάνιαν που με επικεφαλής τους Λάρι Τζόνσον και Στέισι Όγκμον είχαν ένα 45-0, πριν χάσουν στο φινάλε του ημιτελικού του φάιναλ-φορ από το Ντιουκ με 79-77. Μόνο που το Νεβάδα Λας Βέγκας, ένα χρόνο πριν, είχε πάρει το πρωτάθλημα.

Πού ξέρετε όμως; Το Γκονζάγκα μπορεί πριν από 20 χρόνια να βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής, να σκεφτόταν την μετακόμισή του στις χαμηλότερης δυναμικότητας κατηγορίες του κολεγιακού πρωταθλήματος, έχει μετατραπεί, πλέον, σε ένα από τα πιο επιτυχημένα προγράμματα πανεπιστημίων σε ολόκληρη την Αμερική.

Ο Τζάλεν Σαγκς, κορυφαίος της τωρινής ομάδας και μέλος της καλύτερης πεντάδας του φάιναλ-φορ, ήταν το πιο σπουδαίο ρικρούιτ που έκανε ποτέ το Γκονζάγκα, ακριβώς γιατί εγγυάται μέσω του κόουτς Μαρκ Φιου την άμεση εξέλιξη των παικτών. Γι' αυτό το λόγο, όπως έγραψε και ο Τζεφ Μπορτσέλο του ESPN, ο φοβερός και τρομερός Τσετ Χόλμγκρεν (2.16 με ικανότητα να ντριπλάρει σαν γκαρντ) το έχει διαλέξει ως ενδιάμεσο σταθμό πριν από το ΝΒΑ.

Πριν από τέσσερα χρόνια το Γκονζάγκα, με πλέι-μέικερ τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος είχε σταματήσει, πάλι στον τελικό, το Νορθ Καρολάινα (71-65) του Ρόι Γουίλιαμς που μετά από 33 χρόνια στους πάγκους ανακοίνωσε φέτος την αποχώρησή του από το μπάσκετ. Εφέτος η αήττητη πορεία έδινε ένα ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο στα 'Μπουλντόγκ', ωστόσο, το Μπέιλορ στον τελικό έμοιαζε ανίκητο. Ο Μαρκ Φιου παραδέχθηκε: "Είναι πολύ σκληρό η τελευταία σελίδα του φετινού μας βιβλίου να είναι μια ήττα, όμως είπα στα παιδιά ότι πρέπει να είναι υπερήφανα για το 31-0 που πέτυχαν και τίποτε δεν μπορεί να σκιάσει αυτό το ρεκόρ. Ναι, χάσαμε από μια πιο αθλητική και δυναμική ομάδα, δεν σημαίνει όμως πως δεν απολαύσαμε όλη τη χρονιά με τις συνεχόμενες νίκες μας".

Ο φόργουορντ Κίσπερτ του Γκονζάγκα συμφώνησε ότι "το συναίσθημα της ήττας δεν είναι καθόλου ευχάριστο" και πρόσθεσε: "Ευτυχώς ήταν πολύ λίγες οι στιγμές μέχρι τώρα που το ένιωσα". Η αλήθεια είναι ότι ο κόουτς Φιου, μπορεί να έχασε το πρωτάθλημα, σύμφωνα όμως με την Usa Today είναι ο επόμενος μεγάλος κόουτς του NCAA. Ήδη, άλλωστε, στην 20χρονη παρουσία του στο Γκονζάγκα, έχει πετύχει πάρα πολλά.

Δυο φάιναλ-φορ μέσα σε τέσσερα χρόνια, πέντε σερί σεζόν με περισσότερες από 30 νίκες, έξι σερί προκρίσεις σε sweet-16, δεν είναι καθόλου μικρά επιτεύγματα για τον σπουδαίο προπονητή που έχει ένα εντυπωσιακό 83.4% στις νίκες (630-125) σε όλη τηξν καριέρα του. Το Γκονζάγκα είναι αλήθεια ότι χάνει σπάνια. Στα τέσσερα τελευταία χρόνια έχει ένα ποσοστό 91.3%, το καλύτερο όλων των εποχών, σε χρονική διάρκεια τεσσάρων ετών, μετά το φημισμένο UCLA του Τζον Γούντεν (την περίοδο 1972-75).

Ο Φιου κάθισε για πρώτη φορά στην πρώτη θέση του πάγκου το 1999, όταν από ασίσταντ έγινε πρώτος προπονητής, μετά την αποχώρηση του Νταν Μόνσον. Ακόμη το κολέγιο δεν είχε συνέλθει από τη μεγάλη κρίση της δεκαετίας του '90, είχε ωστόσο καταφέρει να σταθεί στα πόδια του και να ξεφύγει από τον κίνδυνο της χρεωκοπίας. Η δική του δουλειά έχει αναγνωριστεί απ' όλους και κυρίως από το πανεπιστήμιο του Γκονζάγκα, που ξέρει καλά τι σημαίνει να έχεις μια σπουδαία ομάδα και να τη βάζεις πάνω απ' όλα. Αυτό ήταν και το μήνυμα μετά την ήττα στον τελικό

"Καμιά φορά σκέφτομαι που ήμασταν και που βρεθήκαμε και με πιάνουν τα γέλια", λέει ο Φιου που ετοιμάζεται για το επόμενο φάιναλ-φορ και την τελική νίκη δικαίωση.

Το είχε πει ο κόουτς Ντριου

Φυσικά, κάποιος κέρδισε. Οι αρκούδες από το Waco του Τέξας, το Μπέιλορ, δηλαδή δεν άφησε το Γκονζάγκα να πάρει ανάσα. Με 10/23 τρίποντα και απόλυτη κυριαρχία στα ριμπάουντ (38-22) οι πρωταθλητές, που δεν είχαν πάει και με... άσχημο ρεκόρ στον τελικό (28-2) έδειξαν ευθύς εξ αρχής τα δόντια τους. Ο Τζάρετ Μπάτλερ με 22 πόντους και 7 ασίστ έγινε ο δεύτερος παίκτης με τέτοια νούμερα, μετά τον Καρμέλο Άντονι και τον τελικό του 2003 και ανακηρύχθηκε Most Outstanding Player του φάιναλ-φορ. Μαζί με τους Μίτσελ (15π) και Τινγκ (19π) ήταν η τριάδα που 'πυροβόλησε' ανελέητα τα Μπουλντόγκ από την γραμμή των τριών πόντων.

Δεν ήταν εύκολο μια ομάδα που είχε να πάει σε φάιναλ-φορ από το 1950 να ξαναγίνει ένα από τα ισχυρότερα κολεγιακά συγκροτήματα των ΗΠΑ και να φτάσει μέχρι την κορυφή. Όμως το 2003, όταν ο Ντριου αναλάμβανε το Μπέιλορ έβαζε ευθέως αυτό τον στόχο: "Δεν ήρθα για να μπούμε απλά στο τελικό τουρνουά του NCAA. Ήρθα για να νίκες, ήρθα για να κερδίσουμε τον τίτλο".

Δεν το' χε υποσχεθεί μόνο ο Ντριού, ωστόσο. Και ο Μπάτλερ, που δεν σταμάτησε να σκοράρει στον τελικό, είχε κάνει το καλοκαίρι, ακριβώς το ίδιο. Αφού πρώτα μίλησε με 20 ομάδες του ΝΒΑ για να ανιχνεύσει το έδαφος της προοπτικής μιας επαγγελματικής καριέρας, απέσυρε την υποψηφιότητα του από το ντραφτ και γύρισε στο κολέγιο για να τελειώσει τη δουλειά, που πέρσι έμεινε στη μέση, καθώς το τελικό τουρνουά του NCAA ήταν το πρώτο μεγάλο αθλητικό γεγονός που αναβλήθηκε στην Αμερική λόγω covid-19.Το Μπέιλορ ήταν νο 1 στις προβλέψεις για το πρωτάθλημα, δεν μάθαμε ποτέ, όμως, αν θα το έπαιρνε.

"Γυρίζω για να πάρουμε τον τίτλο",είχε πει ο εκρηκτικός γκαρντ, που μετά τον τελικό έλεγε πως "όσα ζήσαμε από πέρσι και συνεχίστηκαν φέτος ήταν μια απίστευτη ιστορία. Γυρίσαμε όλοι για να τελειώσουμε τη δουλειά, να γίνουμε η καλύτερη ομάδα της χώρας και νομίζω ότι άξιζε τη θυσία".

Το φάιναλ-φορ (όπως όλο το τουρνουά) έγινε στην Ιντιανάπολις και στον τελικό (φιλοξενήθηκε στο Λούκας Οιλ Στέντιουμ) που έχει χωρητικότητα 70.000 θεατών, είχε και κόσμο (κάπου 17.000) που παρακολούθησε τον αγώνα. Δεν είχε πολύ ενδιαφέρον, καθώς το Μπέιλορ προηγήθηκε από την αρχή του ματς με διψήφιες διαφορές πόντων, χωρίς ουσιαστικά να κινδυνεύσει ποτέ. Πέρασε στο ημίχρονο με 47-37 και δεν έχασε τον έλεγχο παρά τη ζώνη του Γκονζάγκα, που μόνο μια φορά βρέθηκαν κάτω από τους 10π (60-51, 13:20 πριν το τέλος του ματς).

Το Μπέιλορ στέφθηκε πανηγυρικά πρωταθλήτρια, με τον κόσμο που είχε μαζευτεί στο γήπεδο ποδοσφαίρου το πανεπιστημίου στο Γουάκο του Τέξας, να ξεσπάει σε πρωτοφανείς πανηγυρισμούς

Δεν είναι μικρή υπόθεση να παίρνεις το κολεγιακό πρωτάθλημα. Ο εθνικός τίτλος στο μπάσκετ έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα στις ΗΠΑ και προκαλεί ακόμη και το τουίτ του προέδρου Τζον Μπάιντεν, που σε αντίθεση με τον Ντόναλντ Τραμπ βρίσκει το σπορ αρκετά γοητευτικό