Το μεγάλο μπράβο στον Πασκουάλ

Η νίκη της Ζενίτ μέσα στη Βαρκελώνη στο πρώτο ματς της σειράς με την Μπαρτσελόνα έριξε χρώμα και έντονο μάλιστα στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας. Με το δεύτερο ματς, μάλιστα, να κρίνεται στην παράταση και το φαβορί Μπάρτσα να σώζεται στο τέλος της κανονικής διάρκειας, επειδή ο Κέβιν Πάνγκος αστόχησε σε ένα σχετικά εύκολο σουτ μέσης απόστασης, η ρωσική ομάδα έχει, ήδη, κλέψει την παράσταση. Κι έχει δικαιολογημένα παράπονα από τη διαιτησία του αγώνα της Παρασκευής.

Στα υπόλοιπα ζευγάρια το σκορ είναι 2-0, όχι με τον ίδιο τρόπο, βέβαια, γιατί η Εφές σάρωσε τη Ρεάλ, το Μιλάνο γλίτωσε το μπρέικ από την Μπάγερν χάρη στο καλάθι του Ζακ ΛεΝτέι ακριβώς με το φινάλε του πρώτου ματς, ενώ η Φενέρ παρά τις ελλείψεις της αντιστάθηκε όσο μπορούσε στην ΤΣΣΚΑ που εμφάνισε, όμως, ένα φοβερό και τρομερό Ντάνιελ Χάκετ! Με 2-0 κανείς … από τους ηττημένους δε γλίτωσε. Ίσως να ξέρουμε, από τώρα, τους τρεις του φάιναλ-φορ; Θα δούμε την ερχόμενη (μεγάλη) εβδομάδα.

Τσάβι, Χάνγκα και ρέφερι…

Πρώτα απ’ όλα ένα χειροκρότημα στον Τσάβι Πασκουάλ. Η τακτική του απέναντι στη Μπαρτσελόνα, το πιο μεγάλο φαβορί της διοργάνωσης, παίρνει άριστα. Ο σπουδαίος κόουτς, ακόμη κι αν έχασε (στον πρώτο αγώνα) τον Γκουντάιτις, έμεινε πιστός στο πλάνο του και ετοίμασε μια ομάδα, έτοιμη όχι για ένα αλλά για δυο μπρέικ! Είχαμε προβλέψει ότι η Ζενίτ θα έβγαζε το λάδι της Μπάρτσα, όχι όμως ότι και θα έπαιρνε μια εκτός έδρας νίκη και θα έφτανε, ένα σουτ (και δυο κλεψίματα), πριν από το 0-2. Πιστεύαμε πως ακόμη και με πολύ ιδρώτα οι Καταλανοί θα έπαιρναν τις δυο νίκες στο γήπεδό τους και μια “σκούπα” στη σειρά, ήταν πιθανό να εμφανιστεί. Οι φίλτατοι Ρώσοι, Αμερικανοί και λοιποί παίκτες του γίγαντα Τσάβι, μας εξέθεσαν οικτρά…

Ο άλλοτε προπονητής της Μπαρτσελόνα είδε το ματς με βάση τις δυνατότητες της δικής του ομάδας. Ήξερε ότι αν συγκρατούσε το παιχνίδι γύρω στους 70 πόντους, θα’ χε τύχη. Μπορεί η Μπαρτσελόνα να επιβιώνει σε σκληρό παιχνίδι, γιατί αυτή είναι και η φιλοσοφία του Γιασικεβίτσιους, όμως αν την μπαγκέτα την κρατούσε ένας κορυφαίος μαέστρος όπως ο Κέβιν Πάνγκος, τότε όλα είναι πιθανά.

Δεν ξέρουμε αν ο Καναδός είχε έξτρα κίνητρο να δείξει ότι άξιζε μεγαλύτερης προσοχής στην Μπαρτσελόνα, από την οποία έμεινε ελεύθερος το περασμένο καλοκαίρι, στα δυο πρώτα ματς, πάντως, έδωσε ρεσιτάλ με μ.ο 21π, 3ρ, 6ασ και 1.5κλ. Παρότι είναι ο μοναδικός πόιντ-γκαρντ της Ζενίτ, ο Πάγκος εκτέλεσε άριστα το σχέδιο Πασκουάλ, κρατώντας την μπάλα αρκετή ώρα στα χέρια του, εκτελώντας κάθε σετ επίθεση μετά τα 18-20 δευτερόλεπτα.

Ταυτόχρονα η άμυνα της Ζενίτ τσάκισε κόκκαλα: 74-76 το πρώτο παιχνίδι, ακόμη … πιο σκληρό το δεύτερο, που τελείωσε 66-66 κι αφού ο Πάνγκος αστόχησε στο τελευταίο σουτ, με όλους στην ομάδα του, έτοιμους να πανηγυρίσουν ένα τρομερό διπλό. Η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι, ενώ στην παράταση ο από μηχανής Θεός της Μπαρτσελόνα ήταν ο ‘Ανταμ Χάνγκα. Ο Ούγγρος φόργουορντ, έκλεψε πρώτα την πάσα του Μπίλι Μπάρον και ενώ το σκορ ήταν 77-76 υπέρ των γηπεδούχων (κερδίζοντας φάουλ στη συνέχεια) και ύστερα την μπάλα από τα χέρια του Πάνγκος (στην τελευταία επίθεση του ματς με το σκορ ήδη στο 81-78). Εκεί κάνει μάλλον καθαρό φάουλ, αλλά ο Λουίτζι Λαμόνικα, άφησε το ματς να εξελιχθεί.

Δείτε και μόνοι σας, ότι στο δεύτερο κλέψιμο ο Χάνγκα χτυπάει στο χέρι τον αντίπαλό του (προφανώς για να μην του επιτρέψει να πάει σε κάποιο τρελό τρίποντο και ισοφαρίσει εκ νέου το ματς)

Η αλήθεια είναι ότι οι διαιτητές (εκτός του Λαμόνικα, σφύριζαν ο Νταμίρ Γιαβόρ και η Αν Πάντερ) είχαν μια έντονη μονομέρεια στα σφυρίγματά τους, Ναι μεν η Ζενίτ έπαιζε ξύλο όλο το ματς, κάτι τέτοιο όμως έκανε και η Μπάρτσα και η διαφορά στα φάουλ δεν δικαιολογείται με τίποτε. Σχεδόν οι μισοί πόντοι των Καταλανών (37 στους 81) μπήκαν από τη γραμμή των βολών. Η ρωσική Sport-Express αναρωτήθηκε αν “το φαβορί της Euroleague χρειάζεται τέτοια υποστήριξη από τους διαιτητές” , ενώ η Ζενίτ τουίταρε μια απάντηση με αιχμές στην επίσημη ερώτηση “πως τα πάτε” του λογαριασμού της Euroleague για τα πλέι-οφ, γράφοντας ότι “τουλάχιστον το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο”

Ο Γιασικεβίτσιους είδε ότι η ομάδα του έπαιξε πολύ καλά (μάλλον συνέβη το αντίθετο) αλλά το ότι έμεινε όρθια στο τέλος το οφείλει στον καταπληκτικό Ντέιβις που κάνει μια τρομερή σειρά με μ.ο 20π και 8.5ρ. Στον αντίποδα ο Νικ Καλάθης πέρασε σχεδόν απαρατήρητος με 5.5π και 5/16 σουτ (0/5τρ). Χειρότερος απ’ όλους ο Νίκολα Μίροτς με μ.ο 9π (από 16.5 που είχε στην κανονική περίοδο) θεωρητικά ο καλύτερος παίκτης της Μπαρτσελόνα, που έχει τραγικές επιλογές και … ποσοστά, απέναντι σε μια άμυνα που τον “έδερνε” ογδόντα λεπτά.

Η σειρά οδηγείται στην Αγία Πετρούπολη. Ξέρουμε σίγουρα ότι θα δούμε και τέταρτο ματς. Η Ζενίτ είναι μέσα στο κόλπο, θα έχει και κόσμο στις εξέδρες, αν και μέσα στη σεζόν, εντός έδρας έπαιζε πολύ χειρότερα απ’ ό,τι μακριά από το γήπεδό της!

Από τον Ντάνιελ με αγάπη…

Στη Μόσχα η ΤΣΣΚΑ, μπροστά στον κόσμο της, έφτασε στο 2-0 κόντρα στη Φενέρ, όχι τόσο εύκολα όσο προοιώνιζε το κουτσούρεμα της τουρκικής ομάδας. Χωρίς τον προπονητή της, Ιγκορ Κοσκόκοφ, που έμεινε στην Κωνσταντινούπολη με κορωνοϊό, με απόντες Βέσελι, Ντουβερίογλου, Έντι, Ντίξον και στο πρώτο παιχνίδι τον Νταϊσόν Πιέρ, έδειχνε εύκολη λεία. Δεν ήταν.

Ακόμη και 92-76 του πρώτου ματς ξεγελάει, καθώς διαμορφώθηκε στο τέλος. Η Φενέρ αποδείχθηκε σκληρό καρύδι, ο Ντε Κολό και ο Γκούντουριτς σκόραραν από 27 πόντους ανά αγώνα, ο Ερντέμ Τσαν βοηθός του Κοκόσκοφ, χρησιμοποίησε οκτώ παίκτες, έπαιξε πολλή ώρα ζώνη, του ήταν όμως αδύνατο να βρει λύση στο πρόβλημα μέσα στη ρακέτα. Η ΤΣΣΚΑ που σκόραρε κατά μέσο όρο 85π και είχε 28/64 τρίποντα (δηλαδή 43.8%) όταν αστοχούσε … έπαιρνε το ριμπάουντ. Η έλλειψη σέντερ (πίσω από τον Ο’ Κουίν) για τους Τούρκους ήταν εμφανέστατη.

Ακόμη και στο δεύτερο παιχνίδι, όπου παίχθηκε πολλές φορές συρτό μπάσκετ (πολύ σκληρό, δηλαδή) οι Ρώσοι πόνταραν είτε στην ευστοχία τους από τα 6.75, είτε στην υπεροπλία τους στη ρακέτα…

Η ΤΣΣΚΑ είδε τον Γουίλ Κλάιμπερν να ποστάρει ανελέητα αλλά και να σουτάρει καλά από μακριά, τον Τόκο Σενγκέλια σε ρόλο υπερήρωα της Μάρβελ και τον Ιτούδη έτοιμο να αξιοποιήσει κάθε όπλο του. Ακόμη και τον Ιβάν Ούκχοφ που έχει χέρι αλφάδι και 4/7 τρίποντα στα δυο παιχνίδια της σειράς. Πάνω απ’ όλα όμως, τη ρωσική ομάδα καθοδήγησε μαεστρικά ο Ντάνιελ Χάκετ. Ο Ιταλός γκαρντ είναι απίστευτος παίζοντας κάτι περισσότερο από 28 λεπτά και έχοντας μ.ο 17π (με … 70% τρίποντα, ή αν προτιμάτε 7/10), 3.5ρ και 6 ασίστ.

Κατά σύμπτωση λίγες ώρες αργότερα ο Μάικ Τζέιμς που υπέγραψε 10ήμερο συμβόλαιο με τους Μπρούκλιν Νετς σημείωσε 8π και δήλωνε ότι με τον Δημήτρη Ιτούδη είχε πρόβλημα επί προσωπικού και όχι στο επίπεδο της σχέσης παίκτη-προπονητή. Σίγουρα, πάντως, από την ΤΣΣΚΑ δεν έλειψε καθόλου. Με 2-0 στο ενεργητικό της, βρίσκεται ένα βήμα πριν σφραγίσει το εισιτήριο της για την Κολωνία, αν και η Φενέρ δεν θα το βάλει κάτω. Θα πολεμήσει με ό,τι και όποιους έχει ή δεν έχει. Μέχρι την Τετάρτη 28/4 που γίνεται ο τρίτος αγώνας, οι Τούρκοι ελπίζουν ότι θα έχουν διαθέσιμο έστω τον Αχμέντ Ντουβερίογλου…

Ο Ιτούδης, πάντως, έχοντας την εμπειρία των πλέι-οφ συμπυκνωμένη στο μυαλό του, μετά το 78-67 στον δεύτερο αγώνα μίλησε επί της ουσίας: “Σήμερα απλά διασφαλίσαμε ότι ο πέμπτος αγώνας θα γίνει στο γήπεδό μας…”

Μιλάνο-Μπάγερν: Είναι στο 4-0

Οι δυο νίκες του Μιλάνου στη σειρά με την Μπ’άγερν, φέρνουν την Αρμάνι κοντά στην ιστορική της (και μετά από 29 χρόνια) πρόκριση στο φάιναλ-φορ. Η ιταλική ομάδα μετράει δυο ακόμη νίκες στην κανονική περίοδο και παρότι οι Γερμανοί τα έχουν δοκιμάσει όλα, έχουν χάσει και τους τέσσερις αγώνες που έδωσαν φέτος οι δυο αντίπαλοι. Για να προκριθεί η Μπάγερν, θα πρέπει να κερδίσει τρία ματς σερί. Οι μαθηματικές πιθανότητες είναι εναντίον της, αλλά ως γνωστόν αν δεν βγει η χοντρή να τραγουδήσει, τίποτε δεν τελειώνει.

Αυτό, άλλωστε, ήταν το σκεπτικό και της Αρμάνι στον πρώτο αγώνα όταν ο Ζακ ΛεΝτέι, ακριβώς με την εκπνοή και μετά την επαναφορά του Ντιλέινι, πέτυχε το 79-78, αρπάζοντας την μπουκιά από το στόμα του Αντρέα Τρινκιέρι και των παικτών του. Στο δεύτερο παιχνίδι τα πράγματα απλοποιήθηκαν από την αρχή. Όταν δηλαδή η Αρμάνι έκανε ένα σερί 20-0 και πήρε κεφάλι στο σκορ. Όσο κι αν προσπάθησε γενναία στη συνέχεια η Μπάγερν, δεν κατάφερε να πλησιάσει πιο απειλητικά. Ο ΛεΝτέι πέτυχε το καθοριστικό τρίποντο 1:15 πριν τη λήξη που οριστικοποίησε τη νίκη πηγαίνοντας τη διαφορά στο +11 και στο τελικό 80-69

Η Αρμάνι δεν παίζει κάτι το ιδιαίτερο, δυσκολεύεται απέναντι στην σκληρή άμυνα της Μπάγερν, έχει στοχεύσει όμως σε παίκτες-κλειδιά της γερμανικής ομάδας όπως ο Ρέινολντς και κυρίως ο Λούσιτς, εκμεταλλεύεται πολύ το ένας εναντίον ενός παιχνίδι του Κέβιν Πάντερ (15.5π) και βρήκε στο πρόσωπο του Σέρχιο Ροντρίγκεθ τον ηγέτη για τα δύσκολα. Ο Ισπανός έχει 50% τρίποντα (6/12) και δείχνει να έχει ξεπεράσει τα ματς που έβρισκε μόνο στεφάνι. Κάτι που φαίνεται κόλλησε ο Σιλντς (0/8τρ, ενώ σουτάρει με 41.5%)!

Ο Μεσίνα αφήνει τον Μπόλντγουιν (16.5.π) να κάνει τα δικά του, ξέροντας ότι μόνος του ο Αμερικανός της Μπάγερν δεν μπορεί να κερδίσει και κυρίως να ανατρέψει τη ροή της σειράς. Για να δούμε, όμως…

Η Εφές χορεύει με 90.5 πόντους

Όσο για την Εφές; Ούτε ψύλλο στον κόρφο της. Το’ χαμε επισημάνει ότι η τουρκική ομάδα πάτησε το γκάζι, ήταν η καλύτερη ομάδα στο τέλος της κανονικής περιόδου και οι παίκτες της πεινάνε και διψάνε μαζί. Παίζουν μανιασμένα, με τη Ρεάλ που έχασε ΚΑΙ τον Ταβάρες να είναι αδύνατον να παρακολουθήσει τον ρυθμό των παικτών του Αταμάν.

Η Εφές σκοράρει 90.5 κατά μέσο όρο, σουτάρει με 46.4% τρίποντα (26/56) έχει τους τρεις περιφειακούς της, Λάρκιν (17.5π), Μίτσιτς (15π΄) και Μπομπουά (15π) σε οργιαστή φόρμα και όλοι την βάζουν ήδη στον ημιτελικό του φάιναλ-φορ, όπου θα αντιμετωπίσει το νικητή του ζευγαριού ανάμεσα σε ΤΣΣΚΑ και Φενέρ.

Η ενέργεια που βγάζει η Εφές είναι απίστευτη και ο Λάσο, έμοιαζε απογοητευμένος κυρίως στο δεύτερο ματς όταν έβλεπε την ομάδα του να καταρρέει. Ο κόουτς της Ρεάλ προφανώς σκέφτεται τους τελικούς στην Ισπανία, αλλά κυρίως την επόμενη μέρα, καθώς θα πρέπει να χτίσει τη νέα ισχυρή ομάδα της Μαδρίτης, που δια διαδεχθεί αυτή που είδαμε τα τελευταία εφτά-οκτώ χρόνια και σίγουρα ήταν η καλύτερη στην Ευρώπη. Οι βετεράνοι (Ρέγες, Ρούντι, Γιουλ, Κάρολ) μεγάλωσαν αρκετά, κάποιοι είναι και ταλαιπωρημένοι από τραυματισμούς, γεγονός όμως είναι ότι οι Μαδριλένιοι έχουν χαράξει και τη νέα πορεία τους, με Καρούμπα, Βούκσεβιτς να παίρνουν χρόνο ενώ ακόμη δεν έχουν κλείσει τα 20…

Όλα αυτά, βέβαια, δεν ενδιαφέρουν την Εφές που πάει για μια ακόμη νίκη σε έναν ή δυο αγώνες στη Μαδρίτη, ώστε να ετοιμαστεί πλέον για το φάιναλ-φορ και την κατάκτηση του τίτλου, όπως όλοι προβλέπουν. Πως είναι η διάθεση στην Εφές; Μάλλον έτσι, όπως βλέπουμε τον Βασίλιε Μίτσιτς