Το έγκλημα των Ρόκετς και η τιμωρία των Σπερς
Οι διαιτητές έδωσαν κάτι πολύ λάθος στους Ρόκετς, αυτοί επικεντρώθηκαν στις διαμαρτυρίες, έχασαν την ουσία και το μυαλό τους και μέχρι να καταλάβουν πως ο Λόνι Ουόκερ τους 'κλέβει' το ματς, ήταν αργά.
To 135-133 των Σπερς επί των Ρόκετς προέκυψε στη δεύτερη παράταση. Θα έλεγες πως έπεσαν 'κορμιά'. Θα σου έλεγα να βγάλεις τα εισαγωγικά. Όντως έπεσαν. Όπως και όντως άλλα 'αναστήθηκαν'.
Από τα 112 σουτ που επιχείρησαν οι 'Ρουκέτες', τα 68 τα πήραν οι γνωστοί. Δηλαδή, το 60.7% των σουτ που έκανε το Χιούστον έφυγαν από δυο ζευγάρια χεριών. Στο πλεχτό μπήκαν μόλις 18 (δηλαδή, είχαν μαζί 26.4% ποσοστό ευστοχίας). Έτσι δουλίτσα δεν γίνεται. Ο Τζέιμς Χάρντεν εκτέλεσε 38 φορές και ο Ράσελ Ουέστμπρουκ 30. Τα τρίτα περισσότερα σουτ τα έκαναν οι Κάπελα και ΜακΛεμόρ. Ήταν από 9. Όπως πάντα, οι superstars είχαν την μπάλα περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη του οργανισμού. Όπως πάντα, πήραν πάνω τους την εξέλιξη. Αυτό όμως, ξεκάθαρα δεν ήταν το βράδυ τους. Ο Χάρντεν ήταν στο παρκέ για το season high των 49 λεπτών. Είχε μεν, 50 πόντους, αλλά με 7/18 δίποντα και 4/20 τρίποντα, συν 24/24 βολές. Ο Ουέστμπρουκ έκανε triple double (19 πόντοι, 10 ριμπάουντ, 10 ασίστ), μόνο που μέτρησε 6/24 δίποντα, 1/6 τρίποντα και 4/4 βολές.
Τα 'φρου φρου'
Παρά τη δυστοκία των ηγετών των Ρόκετς, η ομάδα του διεκδικούσε ένα ακόμα W έως το τέλος της δεύτερης παράτασης, όταν το 'Μούσι' χρεώθηκε παράβαση στα 0.8'' για το τέλος, όταν είχε στηθεί και τον περίμενε ο ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν.
Σε αυτό που είδες, δεν υπήρχε αμφιβολία για το πόσο 'Κώτσο' έπιασε τον Χάρντεν ο ΝτεΡόζαν. Υπήρχε ωστόσο, μια άλλη στιγμή που δοκιμάστηκε η πίστη του λαού στους ρέφερι, αλλά και στα ίδια του τα μάτια. Παρακολούθησε προσεχτικά τι έγινε στα 7.53'' πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας και ενώ οι Ρόκετς ήταν στο 102-89.
Όπως είδες, ο Χάρντεν έκλεψε, βγήκε στον αιφνιδιασμό και κάρφωσε, με τόση δύναμη και φάλτσο που η μπάλα μπήκε στο καλάθι και πήρε 'μαζί' της το διχτάκι όπως έκανε το 360 (σε μοίρες) και έβγαινε από τη στεφάνη. Και όλα αυτά σε κλάσματα. Δεν μπερδεύτηκαν μόνο οι διαιτητές, για το αν ο πρώην MVP είχε βρει στόχο, αλλά και οι sportscasters, όπως και ο παίκτης που ακολούθως έτρεξε να ανακτήσει την κατοχή, με το κάρφωμα να μη μετρά.
Γιατί δεν μπορούν να διαμαρτύρονται -άλλο- οι Ρόκετς
Οι των Ρόκετς ξεσηκώθηκαν, όταν κατάλαβαν τι έχει γίνει και διαμαρτυρήθηκαν στον διαιτητή Τζέιμς Κέιπερς, που δεν μέτρησε το καλάθι. Στο μιλητό. Αυτό που δεν έκαναν ήταν χρήση του challenge που 'χουν από φέτος οι κόουτς του ΝΒΑ, στο 'παράθυρο' των 30'' που προβλέπουν οι κανονισμοί. Προτίμησαν να αξιοποιήσουν αυτόν τον χρόνο, ουρλιάζοντας στον ρεφ. Το χειρότερο ήταν πως μετά τη συγκεκριμένη φάση, ο Χάρντεν έχασε το momentum του. “Από εκείνη τη φάση, σταματήσαμε να παίζουμε και οι αντίπαλοι μας κέρδισαν αυτοπεποίθηση”.
Ο διαιτητής Κέιπερς πέρασε από ΕΔΕ. Για την ακρίβεια, μίλησε με τον Μάικ Μονρό του The Athletic για τη φάση, με τον επίσημο λογαριασμό που 'χουν οι ρεφς στο Twitter να δημοσιεύει το περιεχόμενο της συζήτησης.
“Για να θεωρηθεί ως επιτυχημένο ένα σουτ εντός παιδιάς, η μπάλα πρέπει να περάσει από το διχτάκι. Εκείνος την κάρφωσε με τέτοια δύναμη που βγήκε για δεύτερη φορά πάνω από τη στεφάνη. Στην ουσία, πέρασε το διχτάκι και θα έπρεπε να μετρήσει. Υπήρχε παράθυρο 30'' για να αιτηθούν το challenge του play -στο τάιμ άουτ που ακολούθησε- και θα ξεκαθάριζε αμέσως τι έγινε. Οι Ρόκετς διαμαρτύρονταν για την απόφαση, προσπαθώντας να λάβουν εξηγήσεις, το 'παράθυρο' έκλεισε και δεν έκαναν το challenge. Αργότερα, με το τέλος του τάιμ άουτ, ζήτησαν επανεξέταση. Αλλά ήταν αργά”.
Άπαξ και διαλύθηκε το mentalité των Ρόκετς, από την υιοθέτηση του ρόλου των 'αδικημένων', οι Σπερς βρήκαν την ευκαιρία που αναζητούσαν για να κάνουν την ανατροπή. Ενδεχομένως να μην περίμεναν ούτε οι ίδιοι το ποιος ηγήθηκε αυτής. Ήταν ο Λόνι Ουόκερ, ο οποίος έλαβε στην πρώτη περίοδο τα λεπτά του Μάρκο Μπελινέλι και επέστρεψε στο τέταρτο δωδεκάλεπτο για να κάνει ό,τι καλύτερο του 'χει συμβεί: σκόραρε 19 πόντους, στην επιστροφή του Σαν Αντόνιο από το -22, όπως εκβίαζε την πρώτη παράταση. Τελείωσε με το ρεκόρ καριέρας των 28π. Ήταν αυτός που έστειλε το ματς στο πρώτο εξτρά πεντάλεπτο, με τρίποντο. Σκόραρε με ό,τι τρόπο είχε διαθέσιμο (τρίποντα, drive, sky-walking κάρφωμα)
Τίποτα -από όσα γίνονται στο Σαν Αντόνιο- δεν είναι τυχαίο
O 'δευτεροετής' στα 'Σπιρούνια' αγωνίστηκε για 35 λεπτά. Ο μεγαλύτερος χρόνος συμμετοχής που είχε απολαύσει, ως παίκτης του Πόποβιτς μέχρι χθες, ήταν τα 25.52'' εναντίον των Ουόριορς, στις 6/2 του 2019, όταν η παρέα του έχασε με 15 πόντους. Το καλύτερο που 'χε κάνει σε σκοράρισμα, ήταν οι 16 πόντοι που μέτρησε σε 15.41'' του -28 από τους Νάγκετς (3/4). Σε 17 εμφανίσεις πέρυσι, είχε ως μ.ο. συμμετοχής τα 6.9 λεπτά. Φέτος σε 14, μετρούσε 5.8'', με season high τα 16.16'' εναντίον των Πίστονς (1/12), όταν είχε φτάσει τους 13 πόντους.
Η επιλογή των Σπερς στο Νο18 του 2018 ΝΒΑ draft είχε ένα θεματάκι που δεν του επέτρεψε να ζήσει την εξέλιξη που 'χαν δει οι ειδικοί στον οργανισμό που είναι 'μανίτσα', ως προς το να βρίσκει prospects και να τα εξελίσσει: στις 6/10 του 2018 διέλυσε το δεξί μηνίσκο. Ενάμιση μήνα μετά πήγε στους Austin Spurs (της G-League) και έτσι καθυστέρησε το ντεμπούτο του στο ΝΒΑ, έως τις 3/1 του 2019. Έκανε 'πρώτη' στο 125-107 επί των Ράπτορς, με 5' στο παρκέ.
Η 'χημική αντίδραση' με το μπάσκετ
Προφανώς και για να αρέσει στους 'scouts' του Σαν Αντόνιο, δεν είναι η πιο νορμάλ περίπτωση παίκτη. Στις 4/7 του 2018, λίγες μέρες πριν την επιλογή του και ενώ ήταν στο Summer League του Λας Βέγκας με την ομάδα, είχε γράψει στο Twitter “δεν θα γιορτάσω ποτέ την 4η Ιουλίου. Μάθετε την ιστορία και μείνετε αφυπνισμένοι”. Δεν θα το βρεις πια στο λογαριασμό του, γιατί το έσβησε. Σημείωση: στο Σαν Αντόνιο υπάρχει ο δεύτερος μεγαλύτερος 'όγκος' στρατού, σε όλες τις ΗΠΑ.
Όπως επισήμανε το San Antonio Current “η ανεξαρτησία δεν ήταν το θέμα των μαύρων Αμερικανών, στις 4/7 του 1776. Κάποιοι έχουν εξελίξει σε ντιμπέιτ το αν οι μαύροι Αμερικανοί πρέπει να γιορτάζουν μια επέτειο ελευθερίας, από την οποία εξαιρούνταν ή πρέπει να γιορτάζουν την πραγματική ελευθερία της 10ης Ιουνίου". Εν πάση περιπτώσει, ο Ουόκερ δεν είναι mainstream τύπος. Όπως δεν είναι και αδαής.
Ως μωρό 'όταν δεν κρατούσα μπάλα μπάσκετ, έκλαιγε 9 φορές στις δέκα. Από μικρός ένιωθα να με ελκύει. Σαν να είχε γίνει χημική αντίδραση'. Ο πατέρας του, Λόνι Ουόκερ ΙΙΙ είχε 1000 πόντους και 1000 ριμπάουντ, ως παίκτης του Alvernia University, όπου το μπάσκετ ήταν μέρος της κουλτούρας. Ο Λόνι ΙV άρχισε με στίβο, συνέχισε με football και όταν ολοκλήρωσε με την εξέλιξη του, ως αθλητή 'κλείδωσε' στο μπάσκετ. Βλέπεις, οι γονείς του είχαν επιλέξει να του δώσουν την ευκαιρία να ανακαλύψει τον εαυτό του, όπως δοκίμαζε διάφορα. Τον ενθάρρυναν να συνεχίσει να μαθαίνει. Με συνοπτικές διαδικασίες μπήκε στα κορυφαία prospects του έθνους.
Θυμίζει τον Τζινόμπιλι -ως προς τη διάθεση να απορροφά πληροφορίες.
Εχει πει πως 'στα 19 ήξερα ποιος είμαι και τι θέλω, εν αντιθέσει με πολλούς ανθρώπους που ακόμα προσπαθούν να καταλάβουν τι τους αρέσει και πού θέλουν να πάνε'. Ξεκάθαρα ο Γκρεγκ Πόποβιτς (που ζει για να βλέπει τους παίκτες του να ανοίγουν τους ορίζοντες τους) ήταν ο άνθρωπος του. Έχουν μαζευτεί δε, πολλοί που του 'χουν πει πως είναι σαν τον Μανού Τζινόμπιλι, υπό την έννοια της αστείρευτης διάθεσης να μαθαίνει νέες πληροφορίες.
Ο νεαρός δεν μπλέκεται στις δουλειές των άλλων, δεν εκνευρίζεται και σε ό,τι αφορά τις δικές του δουλειές, θέλει να τις κάνει όσο καλύτερα μπορεί. Το αγαπημένο του χόμπι είναι να ονειρεύεται και για αυτό δεν έχει αισθανθεί ποτέ να βαριέται -καθώς πάντα μπορεί να 'μεταφέρει' σε άλλο πλαίσιο τον εαυτό του και να περάσει καλά. Μελετά τις νέες κοινωνίες και θρησκείες, μαγεύεται από μάγους και illusionists, είναι από αυτούς που πιστεύουν στις θεωρίες συνωμοσίας (ερευνά μόνος του κάθε θέμα που τον ενδιαφέρει, όπως η εμπειρία του deja vu και το πώς φτιάχτηκαν οι πυραμίδες 'με όσο πιο 'ανοιχτό' μυαλό μπορώ') και ενημερώνεται κάθε μέρα για όσα συμβαίνουν στον κόσμο.
Όπως είχε πει στο Slam λατρεύει τα ζώα, παρακολουθεί σαν τρελός το Animal Planet και το Discovery Channel, αν μπορούσε να 'χει όποιο ζώο επιθυμούσε, θα ήταν ένα μαύρο τζάγκουαρ. Αρκείται σε δυο σκύλους που λατρεύει και για τους οποίους έχει φτιάξει δικός του λογαριασμό στο Instagram. O ένας έχει πρωταγωνιστήσει και σε καμπάνια της PETA https://www.peta.org/ , με στόχο την ενημέρωση του τι μπορεί να συμβεί στα κατοικίδια αν τα αφήσεις μέσα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Από μουσική, αγαπά τον Φρανκ Σινάτρα, τον οποίον προτιμά να ακούει το πρωί. Για το απόγευμα επιλέγει τον πιανίστα Ντάνι Ράιτ και το βράδυ τους rappers G Herbo και Pusha T.
Τον είχαν ρωτήσει με ποιον θα μοιραζόταν ένα δείπνο -ζωντανό ή μη. Είχε επιλέξει τους Ουίλ Σμιθ, Άλμπερτ Άινσταϊν και Τζεφ Μπέζος.
Ο παίκτης που πήγε στο University of Miami, με συμφωνία για one and one (ήταν ο πρώτος που πήρε αυτό το deal από το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο), είναι δημιουργικός, εξαιρετικός στα τελειώματα κοντά στο καλάθι και έχει και το μακρινό σουτ. Όταν είχαν ρωτήσει όλους τους ρούκι της 'τάξης' του 'ποιος είναι η μεγαλύτερη κλοπή του 2018 NBA draft;' αυτός είχε συγκεντρώσει τις δεύτερες περισσότερες ψήφους, μαζί με τον Μάικλ Πόρτερ Jr. (Νο14 των Νάγκετς). Πρώτος ήταν ο Κέιτα Μπέιτς-Ντιόπ, Νο48 επιλογή των Γουλβς.
Έκανε συμβόλαιο με την Adidas, θέτοντας ως βασικό όρο τη δωρεά 300 ζευγαριών sneakers (30.000 δολαρίων) στη λίγκα της πόλης του, όπου η φτώχεια και το έγκλημα είναι σε μεγάλα επίπεδα και εκείνος έχει αποφασίσει να βοηθήσει, όσο μπορεί για να 'πέσουν' αυτοί οι αριθμοί. “Mιλούν για εμένα, πριν κάνω κάτι. Αυτό με κάνει ακόμα πιο 'πεινασμένο'. Θέλω πραγματικά να γίνω κάτι” είχε ενημερώσει.
Όταν ο Καγουάι Λέοναρντ δόθηκε στο Τορόντο, για τον ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν, οι ειδικοί είχαν ενημερώσει πως ο Ουόκερ θα ήταν μεταξύ αυτών που θα κάλυπταν το κενό. Δεν ήταν, για τους λόγους που διάβασες πιο πάνω. Μάλλον τώρα ήλθε η ώρα του -να γίνει η φετινή 'αποκάλυψη' του Σαν Αντόνιο.