Το ’81’ του Κόμπε που ‘στοιχειώνει’ ακόμη αυτόν που τον μάρκαρε
Ο Τζέιλεν Ρόουζ είχε αγωνιστεί συνολικά σε 982 ματς του ΝΒΑ. Ένα θα ήθελε να μην έχει συμβεί ποτέ. Ή τουλάχιστον να έχει διαγραφεί από τη μνήμη του. Στο ματς που ο Μπράιαντ ξεπέρασε τους 80 πόντους είχε αφεθεί στη μοίρα του.
Η πιο Κόμπε βραδιά του Μπράιαντ στο ΝΒΑ δεν ήταν άλλη από εκείνη που ‘φόρτωσε’ το καλάθι των Τορόντο Ράπτορς με 81 πόντους. Τους 55 εκ των οποίων στο δεύτερο μισό του αγώνα στο Λος Άντζελες, διάστημα κατά το οποίο όλοι οι άλλοι συμπαίκτες του μαζί σκόραραν μόλις 17! Ουδείς άλλος που δεν τον έλεγαν Γουίλτ Τσαμπερλέιν είχε φτάσει σε τέτοια ύψη υπερβαίνοντας τους 75. Ούτε έχει ακόμη κι ας κάνει ό,τι μπορεί ο Τζέιμς Χάρντεν.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Μπράιαντ είχε πάρει 46 από τα 88 σουτ των Λέικερς και ευστοχώντας στα 28 εξ αυτών κατά τα 41’56” της συμμετοχής του στον αγώνα ‘σμπαράλιασε’ κάθε αμυντική απόπειρα των φιλοξενούμενων να τον σταματήσουν. Των φιλοξενούμενων που είχαν ξεφύγει με 71-53 στις αρχές της τρίτης περιόδου, αλλά στο τέλος της ημέρας έχασαν 122-104.
Κυρίως ο Κόμπε ‘ισοπέδωσε’ το ηθικό του Τζέιλεν Ρόουζ, που έκτοτε κουβαλούσε τον τίτλο του ‘στιγματισμένου’, δίχως να ευθύνεται στο βαθμό που του καταλογίζεται σε μόνιμη βάση. Το πιστεύετε ή όχι, την ημέρα του γάμου του (20 Ιουλίου του 2018) με την Μόλι Κέριμ συνάδελφό του στο ESPN, ο βετεράνος γκαρντ/φόργουορντ -μεταξύ των ευχών για βίον ανθόσπαρτον- δεχόταν αμέτρητα πειράγματα από χρήστες του twitter, που του υπενθύμιζαν με έμμεσο τι επώδυνο είχε βιώσει την 22α Ιανουαρίου του 2006.
Το πρώτο όλων ήταν αυτό:
Κι άλλο ένα τούτο:
Ο αυτοσαρκασμός έχει παίξει το ρόλο της ασπίδας όλα αυτά τα χρόνια για τον νυν σχολιαστή των αγώνων του πρωταθλήματος, ενώ η συμμετοχή του στο υπέροχο βίντεο που είχαν εμπνευστεί οι συντελεστές του ESPN για τη συνύπαρξή του με τον Μπράιαντ στο ίδιο στούντιο λειτούργησε υπέρ του.
Ανήμερα της 14ης ‘επετείου’ το θυμήθηκε ξανά, προλαβαίνοντας εκείνους που προετοιμάζονταν για φρέσκια ‘καζούρα’.
Αλήθεια είναι πάντως ο Τζέιλεν Ρόουζ δεν θα ήθελε να βρίσκεται εκείνο το βράδυ στο ‘Staples Center’. Ή τουλάχιστον να μην είναι αυτός που είχε αναλάβει ως αποστολή να αμυνθεί απέναντι στον Μπράιαντ. Μολονότι ο ίδιος ως Νο13 στο draft του ’94 (με Γκλεν Ρόμπινσον, Τζέισον Κιντ) είχε μια πλούσια καριέρα 13 ετών σε 6 διαφορετικές ομάδες (Νάγκετς, Πέσιερς, Μπουλς, Ράπτορς, Νικς, Σανς και Γκραντ Χιλ), τέλειωσε με περισσότερους από 13.000 πόντους και 3.000 ριμπάουντ/ασίστ, κέρδισε τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη το 2000 και αποκόμισε πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια από τα συμβόλαιά του, ο εφιάλτης εξακολουθεί να ζωντανεύει κάθε χρόνια τέτοια ημέρα.
Ο Ρόουζ δεν μπορεί να συγχωρέσει πως ο τότε προπονητής των Ράπτορς, Σαμ Μίτσελ, τον άφησε απροστάτευτο. Του είχε αναθέσει το μαρκάρισμα χωρίς να του προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια, αρνούμενος τα ‘double team’, μήπως ο ‘δαιμονισμένος’ Κόμπε ξεφορτωθεί την μπάλα πασάροντας, και τον άφησε να εκτεθεί ποικιλοτρόπως. Από τη μία διότι ο Μπράιαντ σκόραρε με κάθε έμπνευση που είχε και από την άλλη διότι ο Μίτσελ τον πέταξε εκτός αγώνα διότι εκνευρίστηκε με την υπόδειξή του ν’ αλλάξει η προσέγγιση της άμυνας. “Δεν ξέρω πώς αφήσαμε να συμβεί αυτό“, είχε πει πριν από 2,5 χρόνια αναλύοντας τη βραδιά που ο ηγέτης των ‘λιμνάνθρωπων’ κυνήγησε το ρεκόρ του Τσαμπερλέιν, κρίνοντας πως “ήμουν σε θέση να πετύχω 90 ή περισσότερους πόντους, θα μπορούσα να έχω 40 από το πρώτο ημίχρονο, διότι αστόχησα μετά από 62 εύστοχες βολές και είχα μερικά ανοικτά σουτ που τα έχασα. Υπήρξαν ευκαιρίες που τις ξόδεψα“.
Ευτυχώς για τον Ρόουζ. Ο οποίος 1,5 χρόνο μετά, στα 34 του και σχετικά νωρίς, σταματούσε το μπάσκετ.