Τα 9 εύστοχα τρίποντα του Μπέινς δεν ήταν ένας τυχαίος αριθμός
Ο άνθρωπος πίσω από το format στο mindset του Άρον Μπέινς. Πώς ο θηριώδης Αυστραλός μετατράπηκε από ένας σέντερ ρόλου σ' έναν 3-point shooter με 9 εύστοχα στο ίδιο παιχνίδι.
Ο Άρον Μπέινς μεγάλωσε παίζοντας ράγκμπι. Ήταν ψηλός και ογκώδης, είχε μάθει να χρησιμοποιεί το θηριώδες κορμί του και να κοντράρεται σε μάχες σώμα με σώμα. Σκεφτόταν ότι θα γίνει επαγγελματίας γιατί διάθετε τα προσόντα που απαιτούσε το δυναμικό αυτό σπορ. Η σχέση με το μπάσκετ άρχισε στα μέσα της εφηβείας του. 15 ήταν όταν ήρθε σ’ επαφή με την πορτοκαλί μπάλα και λάτρεψε ένα άθλημα χωρίς προηγουμένως να γνωρίζει οτιδήποτε επ’ αυτού. Έρωτας με την πρώτη ματιά, θα έλεγες. “Απλώς πετούσα την μπάλα προς το καλάθι, δεν σούταρα καν“, είχε ομολογήσει για να καταδείξει πόσο άσχετος ήταν όταν πρωτομπήκε στο γήπεδο.
Δεν δείλιασε, ούτε πτοήθηκε. Άρχισε να μελετά τις κινήσεις του Τιμ Ντάνκαν, γιατί το πρώτο παιχνίδι που έτυχε να δει ήταν των Σπερς με τους Μπλέιζερς. Αφοσιώθηκε ψυχή και σώμα. Εντάχθηκε στο Αθλητικό Ινστιτούτο της Αυστραλίας, πήρε υποτροφία στο Ουάσινγκτον Στέιτ. Στη γεμάτη ταλέντο κλάση του 2009 (Γκρίφιν, Χάρντεν, Έβανς, Ρούμπιο, Κάρι, ΝτεΡόζαν, Χέντερσον, Χολιντέι, Λόσον, Τιγκ), δεν επελέγη στο ντραφτ. Στα 27 του όμως, αφού είχε συλλέξει εμπειρίες παίζοντας σε Λιθουανία, Γερμανία, Ελλάδα (Ίκαρος Καλλιθέας) και Σλοβενία, έγινε μέλος των Σπερς και στα 33 του πια ένας σέντερ της λίγκας που σουτάρει τρίποντο με σχεδόν 37%! Ένας σέντερ 208 εκατοστών που τελειώνει αγώνα με 9/14 πίσω από τη γραμμή (64.3%), ισοφαρίζοντας σε απόλυτο αριθμό την καλύτερη επίδοση στην ιστορία των Σανς. Ούτε καν ο Ντέβιν Μπούκερ είχε καταφέρει κάτι αντίστοιχο.
Ένας σέντερ που μπαίνει στην ίδια ζυγαριά με τον Τζέιμς Χάρντεν.
Στους Σπερς και στους Πίστονς ήταν ο αναλώσιμος ψηλός που ερχόταν από τον πάγκο για να δίνει καλά σκριν χάρη σ’ έναν καλογυμνασμένο κορμό που δεν ήταν εύκολο να μετακινηθεί, να μαζεύει ριμπάουντ, να παίζει άμυνες ως ένας από τους πιο αποδοτικούς τους είδους και να τελειώνει τις λιγοστές μπάλες που του αναλογούσαν σε κάθε αγώνα. Εκτελούσε ως επί το πλείστον από μέση απόσταση. Ένα σουτ που στη σύγχρονη εποχή θεωρείται ό,τι πιο άχρηστο αχρείαστο θα βρεις εκεί έξω. Δεν συνίσταται. Γιατί από τη μία ρισκάρεις να το χάσεις κι από την άλλη σού προσφέρει μόνο 2 πόντους όταν με μόλις ένα-δυο βήματα πίσω διεκδικείς έναν έξτρα.
Ο Μπέινς έπαιζε ήδη 2 χρόνια στο ΝΒΑ όταν ευστόχησε στο πρώτο τρίποντό του. Ήταν σε αγώνα με με τους Σέλτικς. Δεν ήταν προγραμματισμένο να σουτάρει. Αναγκάστηκε διότι έληγε ο χρόνος επίθεσης. Έστειλε την μπάλα στο δίχτυ και όλος ο πάγκος του Σαν Αντόνιο τον αποθέωσε σαν να επρόκειτο για θαύμα.
Ως το φινάλε της σεζόν 2016-17, στο τέλος της πρώτης 5ετίας του στις ΗΠΑ, ο Μπέινς είχε δοκιμάσει μόνο 8 τρίποντα σε συνολικά field goals που ξεπερνούσαν τα 600. Ο Γκρεγκ Πόποβιτς και ο Σταν Βαν Γκάντι δεν ζητούσαν κάτι άλλο.
Αυτός που μπήκε στο μυαλό του
Το Ιούλιο του 2017 υπέγραψε στους Μπόστον Σέλτικς ως “ένας σπουδαίος συμπαίκτης, ένας δουλευταράς που θα μας φέρει κάμποση δύναμη και σκληράδα στη ρακέτα που έχουμε ανάγκη“, όπως ανέφερε η ανακοίνωση των ‘Κελτών’. Ο Ντάνι Έιντζ έτσι τον είχε στο μυαλό του, γι’ αυτόν τον διάλεξε για ‘έκτο παίκτη’ του ρόστερ. Ο κόουτς Στίβενς άλλα είδε στην προετοιμασία και τον έβαλε να σκεφτεί, κυρίως δε να δράσει διαφορετικά.
Ο Μπέινς ποτέ του δεν σταμάτησε να ‘δουλεύει’ με τον εαυτό του. Έψαχνε την εξέλιξη της μέσα από τη διαρκή προπόνηση και βρήκε μια νέα πρόκληση στα λόγια του νέου τεχνικού του στη Βοστόνη. “Όταν πρωτοήρθε στην ομάδα τον θυμάμαι απλώς να εκτελεί το ένα σουτ μετά το άλλο. Ήταν κυρίως από τα 4.5 με 5 μέτρα. Σκέφτηκα ότι αν έβγαινε προς τα έξω θα μπορούσε να σουτάρει με 70-75% σε ανοικτά τρίποντα, ιδίως από τις γωνίες“.
Ο Στίβενς μπορούσε να διακρίνει και να προβλέψει τι θα μετέτρεπε τον Αυστραλό σέντερ σε μια διαρκή απειλή από το τρίποντο: η άριστη υποδοχή της μπάλας, το γράπωμα κοινώς. Τη μηχανική του θα τη βελτίωνε σταδιακά. “Μιλήσαμε για το σουτ από τις γωνίες και την κορυφή της ρακέτας. Από τότε και κάθε ημέρα δούλευε το σουτ του. Τον ενθαρρύναμε να σουτάρει καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ιδίως από τις γωνίες. Αρκεί ένας καλός σουτέρ να έχει καλό πιάσιμο της μπάλας. Η αυτοπεποίθηση έρχεται όταν ένα-δυο τρίποντα καταλήξουν στο στόχο. Όταν έχεις τέτοιους τύπους, είναι εύκολο να τους μάθεις πώς να κάνουν το σωστό“.
Ο Μπέινς υπήρξε πάντα δεκτικός στις συμβουλές. Επίμονος πάνω απ’ όλα. Η πρώτη σεζόν της αλλαγής ήταν πειραματική. Έπρεπε να συνηθίσει κάτι άλλο απ’ αυτό που ήταν. Τ’ αποτελέσματα όμως ήταν ορατά. Ευστόχησε στα 14 από τα 44 τρίποντα που δοκίμασε στην κανονική περίοδο. Τα 11/23 της post season ήταν ένα ποσοστό σχεδόν εξωπραγματικό για τα κυβικά και το παρελθόν του. Πέρυσι μέτρησε 23/67 και εφέτος ήρθε η εκτόξευση με τους Φίνιξ Σανς. Έχει ήδη εκτελέσει 150 σουτ από την περίμετρο, βρίσκοντας δίχτυα στα 54 απ’ αυτά, με μέσο όρο ανά ματς 1.4 εύστοχο για 3.8 απόπειρες. Τα 9 στο νικηφόρο ματς της Παρασκευής απέναντι στους Μπλέιζερς (127-117). Ήταν ματς καριέρας.
“Πάντα προσπαθώ να διευρύνω το παιχνίδι μου. Αυτήν την εποχή και σ’ αυτήν την ηλικία, η προσπάθεια αφορά τη δημιουργία χώρου. Και ποιος καλύτερος τρόπος να το κάνεις από το να βγαίνεις προς τα έξω και να παίρνεις μερικά σουτ“, έλεγε προ διετίας ο Μπέινς.