Τα 21 χρόνια της Μάλτση σε μια φωτογραφία και στίχους γεμάτους madness

Ιέρεια του ελληνικού μπάσκετ. Ταγμένη να υπηρετεί ένα σκοπό. Αφοσιωμένη στην αποστολή που ανέλαβε να φέρει εις πέρας. Στο δρόμο για τα 41 της πια η Εβίνα Μάλτση σταμάτησε από την εθνική ομάδα. Μολαταύτα η απόφασή της αυτή, όσο κι αν δημιουργεί ένα κενό που δεν αναπληρώνεται από τη μια στιγμή στην άλλη και απαιτεί χρόνο πλήρωσης, δεν αφαιρεί οτιδήποτε -μεγάλο ή μικρό- από την παρακαταθήκη που αφήνει φεύγοντας, από την κληρονομιά που παραδίδει σ' εκείνες που έμειναν πίσω για να γίνουν η συνέχειά της.

"Στη ζωή όλα είναι κύκλοι και οι κύκλοι πρέπει να κλείνουν. Όχι απαραίτητα για να τελειώνει κάτι, αλλά για να μπορέσει να συνεχιστεί ή να ανοίξουν άλλοι κύκλοι καινούριοι. Κλείνοντας λοιπόν τον κύκλο μου ως παίκτρια της Εθνικής Ομάδας παραδίδω την σκυτάλη - την οποία κι εγώ παρέλαβα πριν 20 και κάτι χρόνια - στις νέες γενιές για να γράψουν τη δική τους ιστορία και τους εύχομαι καλή συνέχεια και καλές επιτυχίες. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος, αλλά θα αξίζει κάθε βήμα", έγραψε η Μάλτση στο επίπονο 'αντίο' της.

Η γυναικάρα από το Κιλκίς, τη Γουμένισσα εν προκειμένω - την τρίτη μεγαλύτερη πόλη του νομού, έζησε με την Εθνική ομάδα την απόλυτη τρέλα της. 'Madness'. Σαν το τραγούδι της Ruelle (κατά κόσμον Μάγκι Έκφορντ) που έντυσε ταιριαστά το αποχαιρετιστήριο video που ετοίμασε η Ελληνική Ομοσπονδία για να την υμνήσει.

Χωρούν τα πάντα σε 262 δευτερόλεπτα; Όχι δα. Μα για άλλη μια φορά σε κάθε φάση της Μάλτση έβλεπες αυτή τη σπίθα. Στα μεγάλα μάτια της αντίκριζες όντως αυτό το διαπεραστικό βλέμμα. Της μανίας που δεν κρύβεται. Το βλέμμα που "makes me go blind".

Μια θύελλα στην ηρεμία, κατά το ηλεκτροπόπ άσμα της Αμερικανίδας, ολάκερη η πορεία της. Γιατί δεν ήταν μονάχα "υπέρτατη τιμή και υπερηφάνεια να φοράς το εθνόσημο", όπως ανέφερε ακόμη στο ιδιόχειρο κείμενό της η Μάλτση. Για την ίδια η Εθνική "ήταν το απόλυτο κίνητρο. Ο λόγος για όλο το μπασκετικό μου ταξίδι. Η ομάδα της καρδιάς μου και πολλές φορές η διέξοδος μου. Η ομάδα που αγάπησα όσο καμία άλλη".

Η ομάδα που της χάρισε "στιγμές μοναδικές και ανεπανάληπτες που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και την καρδιά μου". Όπως η τέταρτη θέση στο Ευρωμπάσκετ του 2017, το βραβείο της MVP στο Ευρωμπάσκετ του 2009, η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ούσα η δεύτερη σκόρερ του τουρνουά, οι 3.215 πόντοι σε 214 διεθνή παιχνίδια. Σ' όλους εμάς θα μείνει χαραγμένη τούτη εδώ η εκστατική σε όλα της φωτογραφία.

Όπως και το Madness της Ruelle:

I've seen that look in your eyes

It makes me go blind

Cut me deep, the secrets and lies

Storm in the quiet

oh oh ooh

oh oh ooh

Feel the fury closing in

All resistance wearing thin

Nowhere to run from all of this havoc

Nowhere to hide from all of this madness, madness, madness

Madness, madness, madness

oh oh ooh

oh oh ooh

oh oh ooh

Feel the fury closing in

All resistance wearing thin

Nowhere to run from all of this havoc

Nowhere to hide from all of this madness, madness, madness

Madness, madness, madness

Nowhere to run

There's nowhere to hide

This is madness, madness, madness

Madness, madness, madness

Madness, madness, madness