Στις προπονήσεις του Πρίφτη ακούγεται μόνο η φωνή του

Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε τη συνεργασία του με τον Δημήτρη Πρίφτη, που μετά από τέσσερα χρόνια στη Ρωσία και στην Ούνικς Καζάν, επιστρέφει στην Ελλάδα, έτοιμος να ανταποκριθεί σε μια ακόμη μεγάλη πρόκληση στην καριέρα του. Ενδεχομένως και την πιο σημαντική, μέχρι τώρα. Ο 53χρονος κόουτς έχει διανύσει μια μακρά διαδρομή, ξεκινώντας από τα Νότια Προάστεια και φτάνοντας μέχρι τον μακρινό βορρά και την χώρα των Τατάρων στη Ρωσία, ανεβαίνοντας ένα-ένα τα σκαλιά της προπονητικής ιεραρχίας.

Οι μύθοι που συνόδευαν τον νεαρό κόουτς Πρίφτη, όταν ξεκινούσε την καριέρα του (πρώτα από τη γυναικεία ομάδα των Εσπερίδων και εν συνεχεία στον ΑΝΟ Γλυφάδας) είναι λίγο πολύ γνωστοί. Ο ήρεμος Πρίφτης, ήταν κάποτε ο “σκληρός” Δημήτρης με σαφείς τις επιρροές από το στυλ Ιωαννίδη, του προπονητή-δικτάτορα δηλαδή, με πολλά γαλλικά, καμιά φορά και ιπτάμενα αντικείμενα να φεύγουν δεξιά και αριστερά.

Οι παίκτες του τον “έτρεμαν”, ο ίδιος δεν δίσταζε να τα βάλει με μια εξέδρα ολόκληρη στο ματς εναντίον του Πορφύρα, ενώ στην ιστορία έχει μείνει η ατάκα του, όταν μέσα στη βροχή, έτρεχε μαζί με όλη την ομάδα: “Ξέρετε γιατί θα πάρουμε το πρωτάθλημα; Επειδή σήμερα, που όλοι είναι στα σπίτια τους γιατί βρέχει, εμείς τρέχουμε”.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, ο Πρίφτης δεν συνηθίζει να εκρήγνυται μέσα στο γήπεδο, έχει πολύ καλές σχέσεις με τους παίκτες του, αλλά στις προπονήσεις του δεν ακούγεται κιχ. Μόνο αυτός μιλάει . Όχι όμως γιατί είναι … ευερέθιστος. Απλά όλα πρέπει να λειτουργούν στην εντέλεια, δίνεται μεγάλη σημασία σε κάθε λεπτομέρεια, μια άσκηση επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι να εμπεδωθεί αυτό που ο προπονητής θέλει να μεταφέρει στην ομάδα.

Μπορεί, πλέον, να μην … πλακώνεται με τους αντιπάλους του, να μη βάζει τους παίκτες του να κάνουν λέι-απ χωρίς μπάλα και καμικάζι σε κάθε σφάλμα τους, έχει όμως μια μέθοδο από την οποία δεν παρεκκλίνει και θέλει η ομάδα να την ακολουθεί κατά γράμμα. Έχοντας εργαστεί δίπλα σε κορυφαίους Έλληνες και ξένους προπονητές, είτε σε συλλογικό, είτε σε εθνικό επίπεδο, διαμόρφωσε σιγά-σιγά τη δική του προπονητική φιλοσοφία.

Οι ξένοι του είναι λαβράκια

Οι δυο τελευταίες του “δουλειές” σε Άρη και Καζάν κράτησαν τρία και τέσσερα χρόνια αντίστοιχα, δείγμα και της σκέψης του για το πως φτιάχνεται, εν τέλει, μια καλή ομάδα. Μπαίνουν οι βάσεις, υπάρχει ένας κορμός, που εμπλουτίζεται από καλούς ξένους παίκτες. Είναι άλλωστε, ο Πρίφτης, ένας προπονητής ο οποίος συνήθως διαλέγει και καλούς ξένους. Έχοντας θητεύσει στον Άρη του μπάτζετ των 450 χιλιάδων, ανέπτυξε τις ικανότητές του να βρίσκει παίκτες-λαβράκια, δίνοντας τους την ευκαιρία να φτιάξουν το όνομά τους.

Θυμηθείτε τον Οκάρο Γουάιτ, που από την Μπολόνια τον έφερε στη Θεσσαλονίκη για τον Άρη, ή τον Γουίλ Κάμινγκς, που επίσης φόρεσε τα “κιτρινόμαυρα” με εξαιρετικές επιδόσεις. Με τον Πρίφτη στον πάγκο, ο Άρης κατέκτησε την 4η θέση στο πρωτάθλημα και ο Σάσα Βεζένκοφ σε ηλικία 20 ετών, αναδεικνυόταν MVP της λίγκας, εξαργυρώνοντας την σπουδαία εκείνη σεζόν με ένα συμβόλαιο στην Μπαρτσελόνα.

Και στην Ούνικς, οι ξένοι με τους οποίους συνεργάστηκε (προφανώς έχοντας πολύ περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι στον Κολοσσό Ρόδου, ή την Καβάλα) ήταν απόρροια εξαιρετικού σκάουτινγκ. Ο Πιέρια Χένρι είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, Εντούρ, Τζον Μπράουν, Τζαμάρ Σμιθ επίσης. Αλλά δεν είναι μόνοι οι Αμερικανοί, οι οποίοι συνήθως επιλέγονται με προσοχή. Ο Πρίφτης έχει φτιάξει ομάδες οι οποίες στηρίζονται στην αθλητικότητα τους και η πρόοδός τους έρχεται μέσα από τη δουλειά στην προπόνηση και τους αγώνες.

Παίζοντας συχνά άμυνα με αλλαγές, του αρέσει να έχει ρόστερ με ψηλά κορμιά, ιδιαίτερα στην περιφέρεια για να μη δέχονται εύκολα πόντους στα μις-ματς με τους ψηλούς. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα αξιοποιήσει τον Γιώργο Παπαγιάννη, γιατί τουλάχιστον στην τετραετία του στο Καζάν προτιμούσε να στηρίζεται στους αθλητικούς σέντερ, δίνοντας χρόνο, αλλά λίγο, στον Κλιμένκο των 214 εκατοστών.

Επίσης αν δει κανείς τα γκαρντ που εμπιστεύτηκε κατά καιρούς στη ρωσική ομάδα, θα διαπιστώσει ότι του αρέσει πολύ το ατομικό ταλέντο και η ευθύνη που παίρνουν οι παίκτες του σε κρίσιμες αποφάσεις. Ναι μεν όλα έχουν ελεγχθεί από την προπόνηση, γίνονται τα πάντα όπως πρέπει, η ελευθερία των παικτών στην τελική εκτέλεση υπάρχει στις ομάδες του, όπως βέβαια και η έφεση στην άμυνα.

Έχει νικήσει δυο φορές τον ΠΑΟ

Με τον Παναθηναϊκό, ο Πρίφτης έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Τον Μάρτιο του 2014, όταν αποχώρησε ο Αργύρης Πεδουλάκης, κάθισε στον πάγκο των “πρασίνων”, δίπλα στον Φραγκίσκο Αλβέρτη. Από τότε το όνομα του βρισκόταν στην λίστα του ΠΑΟ, όποτε προέκυπτε θέμα προπονητή στο ΟΑΚΑ. Η παραμονή του, ωστόσο, στο Καζάν αποδείχθηκε πιο μακρόχρονη απ’ όσο μπορεί και ο ίδιος να πίστευε.

Παρότι η Ούνικς πήρε φέτος μια ιστορική πρόκριση για την Ευρωλίγκα, αποκλείοντας την Βίρτους Μπολόνια και παίζοντας στον τελικό του Eurocup (έχασε τον τίτλο από την Μονακό), ο Έλληνας κόουτς μάλλον είχε αποφασίσει να γυρίσει στην Αθήνα, ξαναβρίσκοντας και την οικογένεια του, που του έλειπε πολύ αυτή την τετραετία.

Ο 53χρονος προπονητής έχει και ένα ρεκόρ στην κατοχή του, αφού έχει νικήσει τον Παναθηναϊκό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά κι εκείνον του Αργύρη Πεδουλάκη. Κι όχι με κάποια από τις μεγάλες ομάδες της Α1, αλλά με δυο διαφορετικές από τις λεγόμενες μικρές. Η πρώτη με την Καβάλα το 2011 (79-70) και η δεύτερη το 2012, με τον Ίκαρο Καλλιθέας (72-68) Κοινός παρονομαστής και στις δυο αυτές επιτυχίες, ο Βασίλης Σίμτσακ, τον οποίο είχε σε όλες τις ομάδες του. Μέχρι και στο Καζάν τον πήρε, με την ιδιότητα του βοηθού προπονητή.

Η συμφωνία με τον Παναθηναϊκό, δίνει στον Δημήτρη Πρίφτη την ευκαιρία να εργαστεί στην Ευρωλίγκα, μετά από μια σεζόν, όπου οι “πράσινοι” βρέθηκαν στα τάρταρα της βαθμολογίας. Λογικά χειρότερα δε γίνεται να πάνε. Είναι ένα ξεχωριστό καλοκαίρι και για τον ίδιο, αλλά και για την ομάδα, η οποία μετά το 2012 έχει ένα κοινό σημείο. Ψάχνει τον κόουτς που θα την βάλει οριστικά σε μια νέα εποχή. Ίσως αυτό να είναι και το πεπρωμένο του κόουτς Πρίφτη, που βρίσκεται και στο πιο ώριμο σημείο της καριέρας του