Στη νέα Euroleague θα ξεχωρίσουν επαγγελματίες από φυγόπονους

Για πρώτη φορά από τότε που ενδεχομένως θυμούνται τον εαυτό τους να παίζει μπάσκετ, η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών της φετινής Euroleague είχαν πέντε μήνες στη διάθεση τους, να ξεκουραστούν και να φροντίσουν τον εαυτό τους. Να θρέψουν τις όποιες πληγές είχαν και να δουλέψουν επί της ατομικής βελτίωσης. Σε λίγες ημέρες θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε πώς διαχειρίστηκε ο καθένας αυτήν τη μοναδική ευκαιρία που προέκυψε, εξαιτίας του Covid-19. Δηλαδή, ποιος επένδυσε στον εαυτό του και την καριέρα του, όπως και ποια ομάδα διαχειρίστηκε σωστά τα μέσα που πρόσφερε η τεχνολογία, ώστε να μπορούν οι προπονητές να παρακολουθούν και να βοηθούν τους αθλητές -που ήθελαν να βοηθηθούν. Όπως πάντα, ζητήσαμε τη βοήθεια του ειδικού για να δώσει τα SOS όσων αναμένεται να δούμε -τουλάχιστον για αρχή.

O Kώστας Χατζηχρήστος είναι ο sports scientist της ΤΣΣΚΑ. Αν δεν είσαι familiar με τον όρο, θα χρειαστεί να σε παραπέμψω σε μια συζήτηση που είχαμε με τον Κώστα, το 2017, στην οποία αναλύθηκε η ανάγκη της παρουσίας sports science specialist στους αθλητικούς οργανισμούς. Δηλαδή, ανθρώπου που συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που προκύπτουν από τους γιατρούς, τους φυσικοθεραπευτές, τους διατροφολόγους (κλπ) και τις μετρήσεις στις οποίες υποβάλλονται οι παίκτες της ‘ομάδας του στρατού’ -μέσω των τελευταίων μέσων της τεχνολογίας, τα μελετά και καταλήγει σε αυτές που θα δώσει στους κόουτς, ώστε να είναι ενήμεροι για την κατάσταση του κάθε παίκτη -ανά πάσα στιγμή. Ζητούμενο είναι η αποφυγή των τραυματισμών και η βελτίωση κάθε αθλητή, με το μικρότερο δυνατό ρίσκο.

Τον περασμένο Μάιο είχε εξηγήσει στο Contra γιατί το restart της Euroleague δεν ήταν όσο απλό ακουγόταν (τελικά, δεν έγινε). Στο νέο του άρθρο διευκρινίζει τους λόγους που η πιο μεγάλη off-season της σύγχρονης ιστορίας ήταν ο θρίαμβος της ατομικής ευθύνης των παικτών και σύντομα όλοι θα διαπιστώσουμε ποιοι ανταποκρίθηκαν καλύτερα. Όπως και τι πραγματικά μπορούν να κάνουν οι παίκτες που έως τώρα δεν είχαν το χρόνο να διαχειριστούν προβλήματα τραυματισμών -από τα οποία απαλλάχθηκαν πλήρως.

“Όταν οι ομάδες, σε όλον τον κόσμο, σταμάτησαν τις προπονήσεις και τα επίσημα ματς εξαιτίας της πανδημίας, μπορούσαμε μόνο να υποθέσουμε πώς αυτή η εκβιαστική και απρόσμενη αδράνεια θα μπορούσε να επηρεάσει το σώμα και το μυαλό των παικτών. Ήταν η πρώτη (και καλώς εχόντων των πραγμάτων, η τελευταία) φορά που χρειάστηκε να σταματήσουν όλες οι προπονήσεις, για περίοδο που σε πολλές περιπτώσεις ξεπέρασε τους δυο μήνες.

Η μόνη επιλογή που είχαν οι περισσότεροι παίκτες ήταν να γυμνάζονται στο σπίτι τους, χρησιμοποιώντας ό,τι είχαν διαθέσιμο. Το οποίο προφανώς και ήταν ανεπαρκές, προκειμένου να διατηρήσουν τη φυσική κατάσταση που χρειάζονται για να παίξουν μπάσκετ. Επιπροσθέτως, οι παίκτες ταξίδεψαν για τις χώρες τους, αμέσως πριν επιβληθεί η απαγόρευση ταξιδιών. Αυτό έκανε δύσκολη την επικοινωνία τους με τους προπονητές τους. Ευτυχώς, η τεχνολογία πρόσφερε κάποιες λύσεις, όπως τις online πλατφόρμες προπόνησης, έγιναν live προγράμματα μέσω Zoom και τη χρήση άλλων apps.

Όλα αυτά έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στο να βοηθήσουν τους προπονητές να μείνουν σε επαφή με τους αθλητές τους και να τους καθοδηγήσουν, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Όσο περνούσε ο καιρός και η πανδημία συνέχισε να είναι παγκόσμια ανησυχία, οι περισσότερες λίγκες ανακοίνωσαν πως δεν θα συνεχιστούν τα πρωταθλήματα και ότι δεν θα υπάρξει επίσημη δράση μέχρι την ερχόμενη σεζόν. Η ακύρωση όλων των διοργανώσεων που είχαν προγραμματιστεί για το καλοκαίρι (συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων) δημιούργησαν μια επιπλέον ανησυχία στους κόουτς, ως προς το πώς θα κρατούσαν σε φόρμα τους παίκτες σε αυτήν την άνευ προηγουμένου off-season των τριών μηνών.

Πρωτοφανείς συνθήκες

Συμπεριλαμβανομένης της καραντίνας των δύο μηνών, ο συνολικός χρόνος που δεν μετείχαν οι παίκτες σε οργανωμένες προπονήσεις έφτασε τους πέντε μήνες. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, αυτή θα ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να δουλέψουν το σώμα τους, τις ικανότητες τους στο μπάσκετ και να βελτιώσουν πολύ το παιχνίδι τους. Οι συνθήκες όμως, ήταν οτιδήποτε άλλο, πέρα από φυσιολογικές. Τα περισσότερα προπονητικά κέντρα και γυμναστήρια παρέμειναν κλειστά. Υπήρχαν περιορισμοί ως προς τον επιτρεπόμενο αριθμό συγκέντρωσης ανθρώπων στο ίδιο σημείο και έγινε δύσκολο, για όλες τις ομάδες να διοργανώσουν ομαδικές δραστηριότητες.

Οι παίκτες κλήθηκαν να βρουν τρόπους να προπονηθούν, ανάλογα με το τι ίσχυε στην περιοχή τους. Οι προπονητές έπρεπε να στηριχθούν στον επαγγελματισμό των παικτών και την αγάπη τους για το παιχνίδι, ώστε να διασφαλίσουν πως θα κάνουν ό,τι χρειάζεται ώστε να διατηρήσουν ή ακόμα και να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση.

Με τους περιορισμούς και τη γενικότερη αβεβαιότητα, οι κόουτς ανησυχούσαν και για το αν οι αθλητές θα καταφέρουν να εμφανιστούν στην προετοιμασία, στο τέλος του καλοκαιριού, στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Η γενική υπόθεση ήταν πως, έπειτα από τη μεγάλη, σχετικά ανεπιτήρητη off-season, θα χρειαζόταν μια μεγαλύτερη pre-season. Το δύσκολο, για τους περισσότερους παίκτες, θα ήταν ότι οι περισσότεροι παίκτες θα χρειάζονταν επιπλέον χρόνο, ώστε να μπουν πιο ομαλά στο ‘φορτίο’ των προπονήσεων. Και για αυτό οι περισσότερες ομάδες πρόσθεσαν μέρες στην προετοιμασία, ξεκινώντας από τις αρχές Αυγούστου.

Όταν ωστόσο, άρχισε η επίσημη προετοιμασία για τη σεζόν 2020-21, η πραγματικότητα αποδείχθηκε διαφορετική. Οι περισσότεροι παίκτες ήταν ανέλπιστα καλή κατάσταση, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια. Για την ακρίβεια, κάποιοι ήταν καλύτεροι από ποτέ. Αυτό έγινε ξεκάθαρο από τα πρώτα τεστ στα οποία τους υποβάλαμε και τα όσα έκαναν στις πρώτες προπονήσεις. Παρατηρήσαμε χαμηλότερο ποσοστό λίπους, αύξηση μυικής μάζας, δύναμης και ενέργειας. Το πιο σημαντικό ήταν πως όλοι μπήκαν στη σεζόν χωρίς να έχουν κάποια ενόχληση, γιατί είχαν διαχειριστεί επιτυχώς τα θέματα που ‘χαν με τραυματισμούς.

Η αξία μιας μεγάλης off-season

Φάνηκε πως το μεγάλο ‘επιβεβλημένο διάλειμμα’ -μολονότι περιλάμβανε και αντιξοότητες- έδωσε στους αθλητές τη δυνατότητα να ξεκουραστούν επαρκώς, να γεμίσουν ξανά τις ‘μπαταρίες’ τους και να αφοσιωθούν στην προσωπική εξέλιξη. Μπορούσαν να φάνε καλύτερα, να κοιμούνται περισσότερο και να προπονούνται με ακρίβεια, όπως και να περνούν ποιοτικό χρόνο με τις οικογένειες και τους αγαπημένους τους. Επιπροσθέτως, ήταν απόλυτα υπεύθυνοι της επιτυχίας τους -από τη στιγμή που ήταν μακριά από τις ομάδες και τους προπονητές τους. Το γεγονός ότι δεν είχαν παίξει μπάσκετ για μήνες, τους έκανε ‘πεινασμένους’ για το παιχνίδι που αγαπούν. Τους έδωσε εξτρά κίνητρο να αγωνιστούν και να νικήσουν.

Εν συντομία, αυτό που ζούμε είναι η συνέπεια μιας off-season που έχει αξιοποιηθεί πολύ καλά και δεν περιλάμβανε υποχρεώσεις με εθνικές ομάδες και δεν είχε αγώνες -για τους περισσότερους- μετά τα μέσα Μαρτίου. Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες διαφορές που υπάρχουν μεταξύ του ΝΒΑ και του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι Ευρωπαίοι αθλητές του ελίτ επιπέδου δεν έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν το καλοκαίρι και να βελτιωθούν. Οι περισσότεροι ζουν πολύ μεγάλες σεζόν και αδιάκοπτο ανταγωνισμό που τους εξαντλεί και δεν προσφέρει την ευκαιρία για προσωπική εξέλιξη.

Οι τραυματισμοί δεν γιατρεύονται στο 100% και όσο κυλά η σεζόν γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να μείνουν υγιείς. Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα για να το λύσει κάποιος, καθώς οι υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων προσθέτουν μεγάλη αξία στο παιχνίδι, αυξάνουν την εθνική υπερηφάνεια και την εμπειρία των οπαδών. Είναι όμως, ξεκάθαρο πως οι παίκτες χρειάζονται περισσότερο χρόνο μακριά από το παιχνίδι, για το καλό τους και το καλό του παιχνιδιού.

Θα ήθελα να επισημάνω και δυο άλλα πράγματα. Κατ’ αρχάς, όσα περιέγραψα αφορούν παρατηρήσεις που ‘χουμε κάνει έως τώρα. Θα χρειαστεί να περιμένουμε να αρχίσει η σεζόν και να καταγράψουμε όσα συμβούν ενόσω εξελίσσεται, σε επίπεδο τραυματισμών, ατομικής και ομαδικής απόφασης, πριν καταλήξουμε σε οριστικό συμπέρασμα για τις συνέπειες της καραντίνας και της μακράς off-season.

Δεύτερον, αυτές είναι εμπειρικές παρατηρήσεις από την ομάδα μας και από την προσωπική επικοινωνία που είχα με προπονητές ενδυνάμωσης της Euroleague. Δεν έχουμε στη διάθεση μας συστηματική ανάλυση δεδομένων -τουλάχιστον όχι ακόμα- και άρα μένει να δούμε ποια θα είναι τα τελικά συμπεράσματα. Σε κάθε περίπτωση, τα οφέλη του μεγαλύτερου χρόνου ξεκούρασης και η εφαρμογή ενός οργανωμένου, άρτια καταρτισμένου προπονητικού πλάνου είναι αδιαμφισβήτητα και καταγεγραμμένα”.