Καλάθης και Σπανούλης είναι μια ομάδα μόνοι τους

Οι τέσσερις πρώτες αγωνιστικές της Euroleague είναι μια σταγόνα (άντε 4) στον ωκεανό της φετινής σεζόν, εν τούτοις παρέχουν ένα πρώτο δείγμα για τις συνήθειες που φαίνεται να αναπτύσσουν οι ομάδες. Και εκεί θα εστιάσουμε σήμερα με τη βοήθεια του Euroleague Data Guy.

Ο ειδικός μας εστίασε στις ασίστ της κάθε ομάδας “ που ανέκαθεν αποτελούσαν το πλέον ενδεικτικό στοιχείο για το επίπεδο της ομαδικότητας κάθε οργανισμού, αλλά και για να καταλάβουμε ποιοι γκαρντ κάνουν την καλύτερη δυνατή δουλειά.

Ο Dean Oliver είχε γράψει στο βιβλίο του “Basketball on Paper” (‘ένα ταξίδι μέσα στoυς αριθμούς για ένα εξαιρετικό σύνολο στατιστικών εργαλείων και κανόνων που μπορούν να εξηγήσουν τους τρόπους που κερδίζει ή χάνει κάθε ομάδα) πως δεν είναι ίδιες όλες οι ασίστ -ίδιας αξίας-, μαζί και ότι τα συγχαρητήρια πρέπει να τα μοιράζονται αυτός που πασάρει, αλλά και εκείνος που αξιοποιεί”.

Είχε δώσει και δυο παραδείγματα. Στο ένα, ο guard πάσαρε σε έναν power forward και εκείνος ευστοχούσε σε τρίποντο και στο δεύτερο, ο guard πέρασε την μπάλα στον center που ήταν κάτω από το καλάθι και απλά σηκώθηκε και κάρφωσε. “ Είναι προφανώς πως το δεύτερο παράδειγμα είναι πιο αξιέπαινο από το πρώτο, αλλά δεν πρέπει να πούμε και κάτι για τον center που τοποθετήθηκε στο σωστό σημείο, ώστε να σκοράρει μόλις πάρει την μπάλα;”, είχε γράψει ο Oliver, για να εξηγήσει πώς ανέπτυξε φόρμουλες εκτίμησης της πραγματικής αξίας κάθε ασίστ.

Οι πληροφορίες που παρέχει η Euroleague δεν επαρκούν για να εκτιμηθεί η συμπεριφορά μιας ομάδας ως προς τις ασίστ. Για αυτό και ο Euroleague Data Guy οπτικοποίησε αυτό που συμβαίνει φέτος, εξετάζοντας τις τελικές πάσες που κατέληξαν σε field goal. Ιδού οι τέσσερις καλύτεροι.

Για να καταλάβεις καλύτερα αυτό που βλέπεις, είναι χρήσιμο να υπάρξει και ένα επεξηγηματικό κείμενο. Η Real Madrid, πρώτη της σχετικής κατηγορίας (έχει 22.75 ασίστ ανά αγώνα), συνηθίζει να ‘απλώνεται’, να δίνει περισσότερες τελικές πάσες κοντά στην baseline και στην περιφέρεια.

Η Fenerbahce, δεύτερη σε τελικές πάσες (22), δείχνει μια διάθεση για ασίστ κοντά στο καλάθι (εξ ου και το κόκκινο χρώμα), αλλά αν δείτε συνολικά την εικόνα η μπάλα πηγαίνει οπουδήποτε είναι ελεύθερος παίκτης για καλό σουτ. Δεν υπάρχουν δηλαδή, εμμονές.

Στην τρίτη θέση είναι ο Ολυμπιακός των 20.75 τελικών πασών σε κάθε ματς. Αν προσέξεις την ‘εικόνα’ του δείχνει να προτιμά τις τελικές πάσες προς τα μέσα (έχει τις λιγότερες στο τρίποντο (19). Συνολικά οι ‘ερυθρόλευκοι’ έχουν δώσει 83 τελικές πάσες. Οι 25 έφυγαν από τα χέρια του Σπανούλη. Αυτό είναι το 30%.

Η Anadolu Efes είναι η έκπληξη, καθώς με τους παίκτες που έχει και τον τρόπο που έχει επιλέξει να αγωνίζεται (να τρέχει), συν τον coach που κάθεται στον πάγκο και δεν φημίζεται για το πειθαρχημένο, οργανωμένο μπάσκετ του, δεν θα περίμενες αυτό που συμβαίνει. Είναι στο Νο4 της συνολικής λίστας, με 20 ασίστ ανά αγώνα που γίνονται παντού, γεγονός που κάνει δύσκολο να προβλέψεις πού θα πάει η μπάλα.

Στη δεύτερη τετράδα βρίσκεται πρώτα η Barcelona των 18.25 ασίστ σε κάθε ματς που δεν γίνονται στην κορυφή ή γενικότερα στο κέντρο, πόσω μάλλον στις γωνίες. Και ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ περνά 18.25 τελικές πάσες κάθε βράδυ, κυρίως για δίποντο και ακόμα πιο συχνά για alley-oop. Aν σου πω ότι επιχειρεί 20.25 τρίποντα ανά αγώνα, αντιλαμβάνεσαι ότι συνηθέστερα πρόκειται για το θρίαμβο της πρωτοβουλίας. Έχει σημασία να γνωρίζεις ότι ο Καλάθης έχει δώσει σχεδόν τις μισές τελικές πάσες έως τώρα (36 στις 73, άρα το 49.3%). Είναι και στο Νο1 της συνολικής λίστας, με 9 ανά ματς.

Η Zalgiris των 18 ασίστ σε κάθε ματς είναι ισορροπημένη, με μια ροπή προς το τρίποντο στην αριστερή πλευρά. Όσο για τη Khimki των επίσης, 18 τελικών πασών ανά ματς, είναι η μόνη ομάδα με λιγότερες ασίστ για δίποντο, από ό,τι για τρίποντο. Και αυτό γιατί έχει προσπαθήσει 139 τρίποντα και 110 δίποντα. Επιπλέον, ο Alexey Shved έχει περάσει το 40.8% των συνολικών ασίστ (29/71), τη στιγμή που ‘χει κάνει το 40% των τριπόντων της ομάδας του και το 22.7% των διπόντων. Δηλαδή, οι πόντοι της ομάδας του τον αφορούν σχεδόν πάντα.

Πάμε στις θέσεις 9-12 και παρατήρησε το ‘χάρτη’ της Maccabi. Μετά σύγκρινε τον με εκείνον της Real. Οι ασίστ των Ισραηλινών δεν πηγαίνουν κατά μήκους της baseline -σχεδόν ποτέ. Η Gran Canaria έχει αποφύγει τελείως, τις γωνίες, έχοντας ισορροπία στην περιφέρεια και στα σουτ από μέση απόσταση και κάτω από το καλάθι, η CSKA προτιμά την αριστερή πλευρά λίγο περισσότερο (όταν δεν προτιμά τη ρακέτα) και η Baskonia αποφεύγει τη μέση απόσταση.

Στην τελευταία τετράδα ανήκει η Bayern που αγαπά την baseline -και ειδικά την αριστερή πλευρά της. Η Armani ή που θα χτυπήσει με τρίποντο (που δεν θα είναι από τα δεξιά) ή που θα σκοράρει από κάτω και ο Mike James έχει το 42.3% των ασίστ της παρέας του (25/59), ενώ είναι και ο πρώτος σκόρερ, η Darussafaka κινείται περιμετρικά (και δεν έχει σχέση με τη μέση απόσταση) και η Buducnost των μόλις 13 ασίστ ανά ματς (είναι η χειρότερη επίδοση) γενικότερα δεν συνεργάζεται. Αν το κάνει, πάει από τα αριστερά.

Photo: Eurokinissi